زوج درمانی چیست؟

جلسه زوج درمانی چگونه است؟

جلسات درمانی معمولاً متناسب با نیازها و اهداف هر زوج برگزار می شود. جلسات ممکن است از نظر سبک و ساختار از زوجی به زوج دیگر متفاوت باشد، بسته به ترجیحات زوج، مسائلی که به آنها پرداخته می شود، تخصص و ارزش های درمانگر و سایر عوامل.

طبق تحقیقات انجام شده، جلسات درمانی معمولاً یک بار در هفته به مدت حدود یک ساعت انجام می شود و ممکن است شامل برخی از تکالیف باشد. فرآیند خانواده آنها می توانند به صورت مجازی یا حضوری انجام شوند. درمان ممکن است فقط برای چند جلسه ادامه یابد یا سال ها ادامه یابد، اما بیشتر رویکردها یک دوره درمانی ۳ تا ۱۲ ماهه را هدف قرار می دهند.

یک تمرین مشخص در زوج درمانی، هر یک از طرفین را ترغیب می کند تا دیدگاه خود را در مورد رابطه خود به طور آشکار مورد بحث قرار دهند. برونشتاین می‌گوید: «هر فرد این فرصت را دارد که آنچه را که در ذهنش است، اعم از نقاط درد در رابطه، مسائلی که نیاز به حل دارد، یا موضوعی که در مورد آن احساس راحتی نمی‌کند، مگر اینکه یک درمانگر حضور داشته باشد، به اشتراک بگذارد.

با توجه به مرکز پزشکی دانشگاه روچستر. نقش درمانگر این است که هر دو طرف را راهنمایی کند تا آنها بتوانند در مورد احساسات یکدیگر صحبت کرده و درک کنند و مهارت های مهم رابطه را در یک محیط امن بیاموزند.

در تمرین کارول، مهارت‌هایی که او برای کمک به مشتریانش در یادگیری مد نظر دارد، به نیازهای هر زوج بستگی دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• چگونه می توان قدردانی کرد و آن را پذیرفت، حتی زمانی که ناراحت هستید
• چگونه در مورد شکایت صحبت کنیم
• چگونه به یک شکایت گوش دهیم بدون اینکه حالت دفاعی بگیریم
• چگونه می توان یک رابطه را ایجاد کرد و آن را پرورش داد، حتی زمانی که تمایلی به آن ندارید

چگونه یک زوج درمانگر پیدا کنیم

با توجه به مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، زوج هایی که به دنبال درمانگر هستند باید به دنبال یک متخصص بهداشت روان دارای مجوز باشند که در زوج درمانی تخصص دارد، مانند موارد زیر:

• مددکاران اجتماعی بالینی دارای مجوز (LCSW)
• درمانگران ازدواج و خانواده دارای مجوز (LMFT)
• مشاوران سلامت روان بالینی (CMHC)
• روانپزشکان (MD، DO)
• روانشناسان (PhD)

کارول می گوید که بررسی صفحه وب یک درمانگر آینده نگر نیز ممکن است مفید باشد. او پیشنهاد می‌کند: «به پادکست‌ها یا مصاحبه‌هایی که انجام می‌دهند گوش دهید و ببینید که آیا می‌توانید باورهای آنها چیست و چگونه با عقاید شما همخوانی دارد یا خیر.

هر دو انجمن آمریکایی ازدواج و خانواده درمانی و انجمن روانشناسی آمریکا راهنماهایی را برای یافتن درمانگران واجد شرایط ارائه دهید. برونشتاین می افزاید: درخواست توصیه از دوستان یا آشنایان مورد اعتماد نیز ممکن است راهی موثر برای یافتن یک درمانگر باشد.

چگونه برای یک جلسه زوج درمانی آماده شویم

برونشتاین می‌گوید، قبل از شروع زوج‌درمانی، ایده خوبی است که اهدافی را تعیین کنید که چگونه می‌خواهید به یک رابطه صلح‌آمیزتر و سازنده‌تر برسید. برنامه ریزی برای آنچه می خواهید درباره آن صحبت کنید نیز می تواند مفید باشد. او می‌گوید: «من همیشه توصیه می‌کنم در مورد چیزهایی که می‌خواهید در جلسه بحث کنید، نکات مهمی را بیان کنید.

کارول خاطرنشان می کند که ممکن است تکالیفی به شما داده شود تا بین جلسات آن را انجام دهید، اما گاهی اوقات این به ترجیحات زوج بستگی دارد. در برخی موارد، برای مثال، ممکن است یک نفر از انجام تکالیف استقبال کند، در حالی که دیگری مخالف انجام هر گونه تعهدی خارج از درمان باشد.

«اگر هر دو مشتاق باشند، من به آنها مشق شب می دهم. کارول می‌گوید اگر نوعی مقاومت با یکی وجود داشته باشد، من هر روز چیزی بسیار کوچک به او می‌دهم، مثلاً چیزی را که در مورد دیگری قدردانی می‌کنید، تصدیق کنید.

چه کسانی نباید زوج درمانی را امتحان کنند؟

برونشتاین می‌گوید برخی از زوج‌ها ممکن است به اندازه دیگران از زوج درمانی سود نبرند، از جمله آن‌هایی که هر یک از آنچه را که او «سه آس» می‌نامد را تجربه می‌کنند که عبارتند از:

او می‌گوید که گاهی اوقات در این شرایط، زوج‌درمانی می‌تواند بیش از آنکه مفید باشد، ضرر داشته باشد. برونشتاین توضیح می‌دهد: «به عنوان مثال، زوجی که خشونت خانگی را تجربه می‌کنند، اگر به درمان بروند، می‌تواند مشکل را تشدید کند و اگر آزارگر به دلیل درمان خشمگین شود، قربانی می‌تواند در معرض خطر بیشتری قرار گیرد».

او درمان فردی را ابتدا برای افرادی توصیه می‌کند که با اعتیاد، روابط اجتماعی یا سوءاستفاده دست و پنجه نرم می‌کنند، بنابراین فرد می‌تواند قبل از اینکه روی رابطه‌اش با شخص دیگری کار کند، بهبود یا بهبود یابد، یا با یک متخصص برای ایجاد برنامه‌ای برای ترک یک رابطه ناامن در صورت نیاز همکاری کند.

گفته می شود، برخی از مطب ها خدمات تخصصی را برای زوج هایی که با این نوع موقعیت ها روبرو هستند ارائه می دهند.

کارول می‌افزاید که شریک‌هایی که انگیزه مناسبی برای امتحان زوج درمانی ندارند، ممکن است کاندیدای مناسبی برای آن نباشند. او توضیح می‌دهد: «کاری که بسیاری از مردم انجام می‌دهند این است که با برنامه‌ای وارد می‌شوند که می‌خواهند به شریک زندگی‌شان خطای راهشان را نشان دهند، و حاضر نیستند آن را کنار بگذارند، و کار نمی‌کند.» “شما قرار نیست دیگران را متقاعد کنید که متفاوت باشند.”