دلبستگی مضطرب یکی از چهار سبک دلبستگی ممکن، یا راه هایی است که فرد با دیگران ارتباط برقرار می کند و با آنها تعامل می کند. کسی که سبک دلبستگی مضطرب دارد ممکن است در روابط خود به عنوان “نیازمند” یا “چسبیده” ظاهر شود و عزت نفس سالمی نداشته باشد.
سبک های دلبستگی در کودکی شکل می گیرد و تا بزرگسالی ادامه می یابد. دلبستگی مضطرب – که به عنوان دلبستگی دوسوگرا یا نگران-مشغول نیز شناخته می شود – معمولاً به این دلیل اتفاق می افتد که در دوران کودکی یک رابطه ناسازگار با والدین یا مراقب وجود داشته است.
با درمان، تغییر سبک های دلبستگی و داشتن روابط سالم امکان پذیر است.
در این مقاله ویژگی های دلبستگی اضطرابی، نحوه تشخیص علائم دلبستگی اضطرابی در خود و دیگران و راهکارهایی برای مقابله توضیح داده شده است.
ویژگی های سبک دلبستگی مضطرب
بزرگسالان مبتلا به دلبستگی مضطرب اغلب به اطمینان دائمی در روابط نیاز دارند که می تواند به عنوان “نیازمند” یا “چسبنده” ظاهر شود.
یک مطالعه نشان داد که دلبستگی مضطرب می تواند بر اعتماد در یک رابطه تأثیر بگذارد. افرادی که وابستگی مضطرب را تجربه می‌کنند، بیشتر حسادت می‌کنند، وسایل شریکشان را زیر و رو می‌کنند و حتی وقتی احساس بی‌اعتمادی می‌کنند، از نظر روانی آزاردهنده می‌شوند.
ممکن است سبک دلبستگی مضطرب داشته باشید اگر:
- در مورد طرد شدن یا رها شدن توسط شریک زندگی خود بسیار نگران باشید
- اغلب سعی کنید از شریک زندگی خود رضایت داشته باشید و رضایت آنها را جلب کنید
- ترس از خیانت و رها شدن
- خواهان صمیمیت و صمیمیت در یک رابطه باشید، اما نگران این باشید که آیا می توانید به شریک زندگی خود اعتماد کنید یا به او تکیه کنید
- بیش از حد روی رابطه و شریک زندگی خود متمرکز شوید تا جایی که بیشتر زندگی شما را از بین ببرد
- دائماً به توجه و اطمینان دیگران نیاز دارید
- در تعیین و رعایت مرزها مشکل دارند
- احساس تهدید، وحشت، عصبانیت، حسادت یا نگرانی از اینکه شریک زندگی‌تان دیگر شما را نمی‌خواهد، زمانی که زمانی را جدا از هم سپری می‌کنید یا برای مدت زمانی معقول از او خبری ندارید، احساس می‌کنید. شما ممکن است از دستکاری استفاده کنید تا شریک زندگی خود را به نزدیکی خود جلب کنید
- ارزش خود را با روابط گره بزنید
- نسبت به چیزهایی که از نظر شما تهدیدی برای رابطه هستند، بیش از حد واکنش نشان دهید
بحث در مورد دلبستگی مضطرب معمولاً بر شراکت عاشقانه متمرکز است، اما می تواند بر روابط دوستانه و دیگر انواع روابط نیز تأثیر بگذارد.
آیا شریک زندگی من دلبستگی مضطرب دارد؟
شریک زندگی شما ممکن است وابستگی مضطرب را در رابطه شما تجربه کند اگر متوجه شوید که آنها:
- به طور مرتب به دنبال توجه، تایید و اطمینان خود باشید
- می خواهم در اطراف شما باشم و تا حد امکان با شما در تماس باشم
- نگران باشید که به آنها خیانت کنید یا آنها را ترک کنید
- احساس خطر، حسادت یا عصبانیت می کنند و زمانی که احساس می کنند چیزی رابطه را تهدید می کند بیش از حد واکنش نشان می دهند.
با این حال، به خاطر داشته باشید که نمی توانید فردی را با سبک دلبستگی تشخیص دهید. فقط یک درمانگر آموزش دیده می تواند این کار را انجام دهد.
شما همچنین نمی توانید با اطمینان بدانید که شخص دیگری چه فکر یا احساسی دارد.
چرا کسی سبک دلبستگی مضطرب را توسعه می دهد؟
اعتقاد بر این است که دلبستگی مضطرب در دوران کودکی زمانی اتفاق می‌افتد که کودک در جایی که نیازهایش به‌طور غیرقابل پیش‌بینی برآورده می‌شود، مراقبت‌های ناسازگاری را تجربه می‌کند.
به عنوان مثال، والدین یا مراقب ممکن است گاهی فورا و با دقت به کودک پاسخ دهند اما در مواقع دیگر نه. رفتار ناسازگار از سوی مراقب می تواند به عواملی مانند مصرف مواد، افسردگی، استرس، اضطراب و خستگی مرتبط باشد.
کودکانی که بدون ثبات بزرگ شده اند می توانند توجه را ارزشمند اما غیرقابل اعتماد بدانند. در نتیجه، آنها ممکن است دچار اضطراب شوند و ممکن است رفتارهای جلب توجه – مثبت و منفی – انجام دهند.
چگونه دلبستگی مضطرب با سبک های دیگر مقایسه می شود
سبک دلبستگی یک فرد بر احساس و رفتار آنها در هنگام رابطه تأثیر می گذارد.
سبک های دلبستگی می تواند ایمن (فرد در روابط خود مطمئن است) یا ناایمن باشد (فرد در روابط ترس و عدم اطمینان دارد).
در اینجا نحوه مقایسه دلبستگی مضطرب با سایر سبک های دلبستگی اصلی آمده است:
| مشتاق | امن است | اجتنابی – رد کننده | بی نظم |
|---|---|---|---|
| مضطرب، چسبیده به نظر می رسد | می تواند مرزهای مناسبی را تعیین کند | از صمیمیت و روابط دوری می کند | ترسناک |
| به عنوان نامطمئن/نیاز به اعتبار سنجی می آید | اعتماد دارد و در روابط نزدیک احساس امنیت می کند | به دنبال استقلال است | احساس کنید آنها لیاقت عشق را ندارند |
| رابطه می خواهد، اما نگران است که دیگران از بودن با آنها لذت نبرند | در روابط و تنهایی شکوفا می شود | نمی خواهد به دیگران تکیه کند یا برعکس |
یک مطالعه قابل توجه نشان داد که شرکت‌کنندگان با دلبستگی مضطرب نسبت به شرکت‌کنندگانی که با سبک‌های دلبستگی ایمن زندگی می‌کردند، مثبت‌تر و مشکلات بیشتری را در روابط دوستانه خود گزارش کردند.
مقابله با دلبستگی مضطرب
در حالی که دلبستگی مضطرب می تواند چالش برانگیز باشد، داشتن یک رابطه سالم بدون توجه به سبک دلبستگی ممکن است اگر از استراتژی های مناسب برای مقابله استفاده کنید.
استراتژی های کوتاه مدت عبارتند از:
- تحقیق : درباره سبک های دلبستگی بیاموزید و بفهمید که کدام یک برای شما کاربرد دارد.
- یک دفتر خاطرات داشته باشید: در مورد افکار و احساسات خود در یک دفترچه یادداشت بنویسید. این تمرین به شما کمک می کند تا احساسات خود را آزاد کنید و ممکن است به شما کمک کند الگوهایی را در نحوه فکر و عمل خود تشخیص دهید. ممکن است بخواهید مجله خود را به جلسات درمانی بیاورید تا بتوانید محتوای آن را با یک ارائه دهنده سلامت روان باز کنید.
- تمرکز حواس را تمرین کنید: درگیر شدن منظم در تمرینات تمرکز حواس می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید که احساسات و اضطراب خود را با آن بنشینید و مدیریت کنید.
- از سبک های دلبستگی شریک زندگی آگاه باشید : شانس موفقیت در یک رابطه برای فردی که دلبستگی مضطرب دارد، اگر با فردی که سبک دلبستگی ایمن دارد جفت شود، بیشتر است.
استراتژی های بلند مدت عبارتند از:
- گروه درمانی : پردازش دلبستگی مضطرب در یک محیط گروهی با هدایت حرفه‌ای می‌تواند به شما چشم‌اندازی بدهد و به شما کمک کند کمتر احساس تنهایی کنید.
- زوج درمانی : رفتن به درمان به شما این فرصت را می دهد که در یک فضای امن و با یک ناظم ماهر در مورد رابطه خود با همسرتان صحبت کنید. هر دوی شما این فرصت را خواهید داشت که افکار و احساسات خود را پردازش کنید و یاد بگیرید که خارج از جلسات خود با یکدیگر ارتباط برقرار کنید.
- درمان فردی : برای حل چالش‌های سبک دلبستگی در زندگی‌تان نیازی به رابطه ندارید. شما می توانید در هر زمانی که بخواهید روی شناخت الگوهای خود، بررسی احساسات خود و یادگیری برخورد سالم با روابط با افراد دیگر شروع کنید.
روش های درمانی برای سبک های دلبستگی
- درمان بین فردی (IPT) : در IPT، شما یاد می گیرید که چگونه روابط بین فردی و تعاملات اجتماعی خود را بهبود ببخشید. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که تغییرات IPT برای شرکت‌کنندگان نوجوانی که دلبستگی مضطرب را تجربه می‌کنند، مفید است.
- درمان شناختی رفتاری (CBT) : این شکل از درمان بر شناخت و تغییر الگوهای افکار منفی شما متمرکز است.
- روان درمانی روان پویشی : در این نوع درمان، شما با پویایی عاطفی ناخودآگاه در ذهن خود آشنا می شوید و بررسی می کنید که چگونه سبک دلبستگی شما ممکن است در رابطه درمانی نشان داده شود.
حمایت از عزیزان با دلبستگی مضطرب
چه والدین یا شریک زندگی فردی با دلبستگی مضطرب باشید، می توانید به ایجاد یک رابطه بهتر و سالم تر کمک کنید و او را تشویق کنید تا بهتر با چالش هایی که سبک دلبستگی آنها به همراه دارد کنار بیاید.
کمک به کودکان با دلبستگی مضطرب
اگر کودکی دارید که به طور مضطرب دلبسته است، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کمک به او انجام دهید.
- تعیین حد و مرزهای ثابت : داشتن محدودیت ها و مرزهای مناسب که با یکنواختی تقویت شده باشد می تواند به کودکان کمک کند احساس امنیت بیشتری کنند. به آنها اجازه دهید بدانند که از آنها چه انتظاری می رود و چه انتظاراتی می توانند از شما داشته باشند (و به آنها تکیه کنند).
- هنگام مدیریت و تقویت قوانین و انتظارات ، آرامش خود را حفظ کنید: عواقبی را که برای رفتار غیرقابل قبول در نظر گرفته شده است، دنبال کنید، اما خونسرد باشید. به کودک نشان دهید که احساساتش قابل مدیریت است.
- بعد از درگیری دوباره وصل شوید: اگر کودکی را تنبیه کرده اید، همیشه بعد از آن دوباره وصل شوید. مهم این است که کودک بداند که همدلی شما بدون توجه به هر اتفاقی ثابت خواهد بود. اگر اشتباهی مرتکب شده اید یا از آنها ناامید شده اید، فوراً آن را قبول کرده و جبران کنید. این به کودک نشان می دهد که نیازی به کامل بودن ندارد.
- قابل پیش بینی باشید : سعی کنید حتی در طول تعطیلات به یک برنامه معمولی پایبند باشید. این می تواند به کودک احساس آشنایی و امنیت بدهد.
حمایت از یک شریک
اگر شریک زندگی شما وابستگی مضطرب را تجربه می کند، می توانید از طریق:
- تعیین مرزها و انتظارات واضح – و تقویت آنها
- عمل به وعده ها و تعهدات
- تشویق آنها به درمان یا رفتن با هم
- نشان دادن قدردانی به همسرتان: یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که درک قدردانی از طرف یک شریک عاشقانه، اضطراب را برای شرکت‌کنندگانی که سبک دلبستگی مضطرب دارند، کاهش می‌دهد.
خلاصه
دلبستگی مضطرب در کودکی شکل می گیرد و تا بزرگسالی ادامه می یابد. اعتقاد بر این است که دلبستگی مضطرب زمانی ایجاد می‌شود که کودک مراقبت‌های ناسازگاری را دریافت می‌کند، زیرا نیازهای او فقط در برخی مواقع برآورده می‌شود.
یک فرد بزرگسال با سبک دلبستگی مضطرب ممکن است به شدت درگیر رابطه خود شود تا جایی که به شریک زندگی خود «چسبیده» شود. آنها اغلب نگران هستند که شریک زندگی آنها را ترک کند یا دیگر دوستش نداشته باشد. افرادی که سبک دلبستگی مضطرب دارند ممکن است زمانی که احساس کنند یک رابطه در خطر است، دستکاری کنند.
افراد دارای سبک دلبستگی مضطرب می توانند مهارت های مقابله ای را بیاموزند و اغلب در روابط با شریکی که سبک دلبستگی ایمن تری دارد به خوبی عمل می کنند.
سخنی از Rdiet
زمانی که با سبک دلبستگی مضطرب زندگی می کنید، پیمایش در دنیای اجتماعی می تواند طاقت فرسا باشد. با این حال، باید بدانید که می توانید وابستگی های مضطرب را تجربه کنید و همچنان روابط سالمی داشته باشید.
اگر در روابط خود مشکل دارید، صحبت با یک ارائه دهنده سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا ریشه مشکلاتی را که تجربه می کنید بشناسید.
زندگی با یک دلبستگی مضطرب می تواند چالش برانگیز باشد، یادداشت روزانه، تمرکز حواس و درمان، ابزارهایی هستند که می توانید برای مقابله با آنها استفاده کنید.