سندرم اسکیتر: در مورد واکنش های آلرژیک به نیش پشه چه باید کرد؟

افرادی که به طور خاص مستعد ابتلا به سندرم اسکیتر هستند شامل نوزادان و کودکان خردسالی هستند که گزیده شده و نسبت به بزاق پشه حساس شده‌اند اما هنوز ایمنی طبیعی ایجاد نکرده‌اند، همچنین افرادی که تازه وارد منطقه‌ای هستند که پشه‌هایی وجود دارد که قبلاً آنها را نداشته‌اند. مواجه شده.

مخصوصاً برای بچه‌ها، ایجاد ایمنی طبیعی ممکن است سال‌ها طول بکشد، زیرا بستگی به این دارد که چقدر در معرض پشه قرار می‌گیرند. طبق یک مطالعه موردی کودکان نوپا و پیش دبستانی مبتلا به سندرم اسکیتر. والدین اغلب سعی می‌کنند بچه‌هایی را که واکنش‌های شدید دارند از پشه‌ها دور نگه دارند، که باعث می‌شود زمان لازم برای ایجاد ایمنی در کودکان طول بکشد.

نیومن می گوید افراد مبتلا به اختلالات نقص ایمنی نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

چگونه بفهمم کهسندرم اسکیتر در مقابل عفونت؟

سندرم اسکیتر یا واکنش آلرژیک به نیش پشه، با جوش های قرمز بزرگ مشخص می شود. با یا بدون سندرم اسکیتر، خاراندن نیش پشه تا زمانی که خونریزی کند می تواند منجر به عفونت های باکتریایی شود.

سندرم اسکیتر معمولا با نوعی عفونت پوستی به نام سلولیت اشتباه گرفته می شود کارا وادا، دکتر، متخصص آلرژی و ایمونولوژیست در مرکز پزشکی Wexner دانشگاه ایالتی اوهایو در کلمبوس.

سلولیت زمانی ایجاد می شود که باکتری های بدن شما از طریق پوست سوراخ شده جایی که نیش خام خراشیده شده است نفوذ کند. کلینیک کلیولند. علائم هشدار دهنده سلولیت شامل قرمزی منتشر شده در اطراف محل گزش، چرک یا تخلیه زخم، پوستی که در لمس گرم می شود و لرز یا تب است. آزمایش خون و نمونه های پوست می تواند به تایید عفونت سلولیت و شناسایی نوع باکتری موجود کمک کند.

دکتر وادا می گوید در حالی که آنتی بیوتیک ها را می توان برای درمان سلولیت استفاده کرد، اما به سندرم اسکیتر کمکی نمی کند.

وادا می افزاید: «سندرم اسکیتر معمولاً از طریق گرفتن شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. در موارد گزارش شده، بیماران معمولاً پس از دوره های شدید تشخیص داده می شدند.

بنابراین در مورد سندرم اسکیتر چه کاری می توانم انجام دهم؟ چگونه درمان می شود؟

آنتی هیستامین های خوراکی طولانی اثر مانند ستیریزین (Zyrtec)، لووستریزین (Xyzal) یا فکسوفنادین (Allegra) می توانند به کاهش واکنش های آلرژیک شدید به نیش پشه کمک کنند. دکتر پوروی پریخ، متخصص بیماری های عفونی، آلرژی و ایمونولوژی در NYU Langone Health در شهر نیویورک.

دکتر پریخ می گوید، قرار دادن یخ و استروئیدهای موضعی روی ناحیه آسیب دیده نیز می تواند کمک کننده باشد. گاهی اوقات علائم آنقدر شدید است که بیماران نیاز به نسخه پردنیزون (دلتازون) یا سایر استروئیدهای خوراکی دارند.

پریخ توصیه می‌کند: «اگر با درمان‌های بدون نسخه بهبود نمی‌یابید یا بدتر می‌شوید، باید به پزشک خود مراجعه کنید.

چگونه می توانم از خودم در برابر نیش پشه برای جلوگیری از سندرم اسکیتر محافظت کنم؟

پریخ می‌گوید: دافع پشه و لباس‌هایی که پوست در معرض دید را می‌پوشانند، بهترین پیشگیری در مورد سندرم اسکیتر (و در وهله اول هر نیش پشه) هستند. ماندن در خانه در زمانی که پشه ها بیشتر فعال هستند و بسته نگه داشتن پنجره ها نیز می تواند به جلوگیری از نیش کمک کند. پشه ها معمولاً در سپیده دم، هنگام غروب و در اطراف تالاب ها به صورت دسته جمعی بیرون می آیند.

این توصیه برای اجتناب از نیش پشه برای افرادی که بیشتر مستعد ابتلا به سندرم اسکیتر هستند یکسان است – آنها فقط باید مراقب این اقدامات احتیاطی باشند.

پریخ می‌گوید: «افرادی که آلرژی دارند و قبلاً از اگزما، آسم یا آلرژی رنج می‌برند، در معرض خطر بیشتری هستند. آنها لزوماً به دافع قوی تری نیاز ندارند، اما مهم است که به یاد داشته باشید از آن استفاده کنید و مکرراً دوباره استفاده کنید.

نیومن می گوید وقتی قرار گرفتن در معرض پشه اجتناب ناپذیر است، برخی از افراد مستعد ابتلا به سندرم اسکیتر ممکن است بخواهند قبل از بیرون رفتن از یک آنتی هیستامین استفاده کنند.

کدام مواد دافع حشرات در برابر نیش پشه و سندرم اسکیتر محافظت می کنند؟

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می‌کند برای کمک به کاهش نیش پشه به دنبال مواد دافع با مواد زیر باشید:

• DEET نام شیمیایی: N,N-diethyl-m-toluamide یا N,N-diethyl-3-methyl-benzamide. در محصولاتی از جمله Off، Cutter، Sawyer و Ultrathon یافت می شود.
• پیکاریدین نام شیمیایی: ۲-(۲-hydroxyethyl)-1-piperidinecarboxylic acid 1-methylpropyl ester. در محصولاتی از جمله Cutter Advanced، Skin So Soft Bug Guard Plus و Autan یافت می شود.
• روغن اکالیپتوس لیمو (OLE یا PMD) نام شیمیایی: para-menthane-3,8-diol; نسخه سنتز شده OLE در محصولاتی از جمله Repel و Off Botanicals یافت می شود. توجه داشته باشید که CDC توصیه می کند به دنبال OLE به عنوان یک عنصر در یک ماده دفع کننده باشید. روغن اسانس اکالیپتوس لیمو به خودی خود به عنوان دافع حشرات توصیه نمی شود.
• IR3535 نام شیمیایی: ۳-[N-butyl-N-acetyl]اسید آمینه پروپیونیک، اتیل استر؛ در محصولاتی از جمله Skin So Soft Bug Guard Plus Expedition و SkinSmart یافت می شود.
• ۲-آندکانون نام شیمیایی: متیل نونیل کتون)؛ در BioUD یافت می شود.

جوزف کانلون، مشاور فنی در این مرکز می‌گوید: «DEET استاندارد طلایی باقی می‌ماند که بر اساس آن همه مواد دافع دیگر مورد قضاوت قرار می‌گیرند. انجمن کنترل پشه آمریکا که در اورنج پارک، فلوریدا مستقر است. بیش از ۲۵ سال آزمایش تجربی بیش از ۲۰۰۰۰ ترکیب دیگر منجر به تولید محصول شیمیایی دیگری با مدت زمان حفاظت و اثربخشی طیف گسترده DEET نشده است.

برخی از مطالعات در طول سال ها DEET را با برخی از عوارض جانبی نادر اما جدی، از جمله اثرات نامطلوب عصبی مانند تشنج، حرکات ناهماهنگ، بی قراری، رفتار تهاجمی، فشار خون پایین و تحریک پوست مرتبط دانسته اند. CDC.

کانلون می گوید: «پیکاریدین و روغن اکالیپتوس لیمو از نظر اثربخشی به طور قابل ملاحظه ای به DEET نزدیک هستند، بدون بسیاری از ویژگی های نامطلوب احتمالی DEET».

هر ماده دافعی را که انتخاب می کنید، ترفند غلبه بر پشه ها این است که طبق دستورالعمل استفاده کنید – و دوباره استفاده کنید.

کانلون می‌گوید: «بیشتر نارسایی‌های دفع آشکار با DEET به دلیل استفاده نادرست است، بنابراین باید مراقب باشید که آن را به طور کامل اعمال کنید، هرچند از چشم‌ها و غشاهای مخاطی بینی اجتناب کنید، و در صورت لزوم دوباره استفاده کنید. او می گوید که استفاده مجدد برای حفظ سد بخار DEET در بالای پوست که از نیش زدن پشه ها جلوگیری می کند بسیار مهم است.