شایع ترین علائم میاستنی گراویس

این اختلال خودایمنی بر نحوه ارتباط اعصاب و ماهیچه های شما تأثیر می گذارد که منجر به علائم مختلفی می شود.

میاستنی گراویس (MG) یک بیماری خودایمنی مزمن است که بر سیگنال دهی بین اعصاب و عضلات بدن تأثیر می گذارد و منجر به ضعف عضلانی می شود.

علائم MG می تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، اما می تواند برای همه متفاوت باشد و از نظر نوع و شدت متفاوت باشد. به عنوان مثال، برخی از افراد ضعف عضلانی موضعی در یک منطقه خاص را تجربه می کنند، اگرچه اکثر آنها ضعف عمومی بیشتری دارند.

در اینجا چیزی است که ممکن است در نتیجه ضعف عضلانی از MG انتظار داشته باشید.

افتادگی پلک

MG می تواند ماهیچه های یک یا هر دو پلک شما را تحت تاثیر قرار دهد. در نتیجه، شایع ترین علامت اول MG پتوز (افتادگی پلک) است.

در واقع،  اکثر  افراد مبتلا به MG ابتدا علائم را در چشمان خود مشاهده می کنند. یک مطالعه کوهورت آینده‌نگر در سال ۲۰۱۹ که ضعف چشم در MG را بررسی کرد، نشان داد که  ۸۲٪ از شرکت‌کنندگان در اولین بازدید خود علائم چشمی داشتند.

اختلال در بینایی

MG می تواند بر ماهیچه هایی که کره چشم شما را حرکت می دهند تأثیر بگذارد و بینایی را مختل کند. دوبینی (دوبینی)  یکی دیگر از علائم شایع  چشم است. این می تواند زمانی رخ دهد که ماهیچه هایی که چشم را حرکت می دهند خسته شوند و با هماهنگی کامل حرکت نکنند.

هرچه بیشتر از چشمان خود استفاده کنید، خستگی طبیعی بیشتر می تواند ضعف ناشی از MG را تشدید کند. این اغلب باعث بدتر شدن دوبینی در اواخر روز می شود.

تغییرات در حالات چهره

هنگامی که MG روی صورت تأثیر می گذارد، می تواند باعث ضعف عمومی شود که می تواند بر حالات چهره شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، عبارت شما ممکن است “مسطح” یا “سست” به نظر برسد.

برخی ممکن است چیزی را تجربه کنند که خرخر میاستنی نامیده می شود. این جایی است که هنگام لبخند زدن گوشه های دهان شما به اندازه بقیه لب هایتان بالا نمی رود و در نتیجه حالتی شبیه به خرخر ایجاد می کند.

یک  مطالعه تصویربرداری در سال ۲۰۲۰ نشان می دهد که ضعف صورت در MG در نواحی اطراف چشم و دهان بیشتر قابل توجه است.

مشکلات گفتاری

MG می تواند منجر به ضعف در زبان، لب ها، دهان و گلو شود. این می تواند بر گفتار شما تأثیر بگذارد و باعث تغییر در صدای شما یا نارسایی صدا شود.

ممکن است متوجه شوید که کلمات شما نامفهوم، خفه شده یا دارای لحن بیش از حد بینی هستند. ممکن است نتوانید میزان صدای خود را تغییر دهید و ممکن است پس از صحبت کردن در طول روز، صدای شما از خستگی “بیرون” بیاید.

بر اساس گزارش بنیاد میاستنی گراویس آمریکا، بیش از  ۱۰ درصد  از افرادی که مبتلا به MG هستند، گفتار نامفهوم را تجربه می کنند.

مشکل در جویدن یا بلعیدن

هنگامی که MG منجر به ضعف در عضلات سر و گردن می شود، می تواند گلو، فک، زبان و دهان شما را تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند منجر به دیسفاژی شود، وضعیتی که جویدن و بلعیدن را دشوار می کند.

ممکن است متوجه شوید که شروع بلع دشوار می شود یا واکنش تاخیری به احساس غذا در دهان وجود دارد. برای برخی افراد، قورت دادن غذاهای جامد به دلیل ضعف عضلانی در گلو، دشوارتر است.

مشکل در بلع  نیز می تواند باعث  نارسایی بینی شود. این جایی است که مایعات بعد از غذا از بینی شما جاری می شود زیرا ماهیچه های پشت سقف دهان شما آنقدر ضعیف هستند که نمی توانند مجرای بینی را به درستی ببندند.

مشکلات تنفسی

MG می تواند بر عضلات درگیر در تنفس، از جمله دیافراگم، عضلات بین دنده ای و عضلات تنفسی کمکی تأثیر بگذارد. این می تواند منجر به:

• تنگی نفس
• مشکل در پاکسازی مخاط
• نارسایی تنفسی که به عنوان بحران میاستنی نیز شناخته می شود

طبق یک بررسی در سال ۲۰۲۳، بین  ۱۰ تا ۵ درصد از افراد مبتلا به MG حداقل یک بار دچار بحران میاستنی می شوند که نیاز به درمان با تهویه مکانیکی دارد.

ضعف اندام

MG همچنین می تواند بر عضلات اسکلتی اندام شما تأثیر بگذارد. اندام ها ممکن است سنگین، ضعیف و یا گویی حرکاتشان کند شده است احساس کنند. ممکن است متوجه شوید که بالا رفتن از پله ها، برداشتن اشیا یا انجام حرکات تکراری دشوار است.

احساس ضعف و خستگی عمومی می تواند در طول روز در نوسان باشد و با فعالیت بدتر شود.

خلاصه

میاستنی گراویس (MG) یک بیماری خود ایمنی است که باعث ضعف عضلانی می شود.

علائم اولیه معمولاً در چشم ایجاد می شود. ضعف صورت و اندام و همچنین مشکلات تنفسی نیز از علائم احتمالی MG هستند. با این حال، این می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و از نظر شدت و شدت متفاوت باشد.