شناخت و درمان سلولیت دور چشم

علائم سلولیت دور چشم فقط تاثیر می گذارد یک چشم و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم پلک
• ناراحتی چشم (اما نه درد)
• مشکل باز کردن چشم آسیب دیده
• چشم های قرمز
• تب
• خستگی

اگر شما یا فرزندتان دچار برآمدگی چشم، دوبینی یا مشکلات حرکت چشم خود هستید، فوراً با پزشک تماس بگیرید. اینها ممکن است نشانه های سلولیت اربیتال، یک بیماری جدی تر باشد.

عفونت های باکتریایی به طور معمول باعث سلولیت اطراف چشم می شوند. این رایج ترین علل باکتریایی عبارتند از:

• استافیلوکوکوس اورئوس (از جمله MRSA)
• استرپتوکوک پنومونیه، به دلیل ایجاد ذات الریه شناخته شده است
• استرپتوکوک پیوژنز، به دلیل ایجاد گلودرد استرپتوکوکی شناخته شده است

برخی موارد نیز ممکن است مربوط به عفونت های قارچی باشد.

رایج ترین مورد که باعث این عفونت می شود خراش های تصادفی یا نیش حشرات در نزدیکی چشم شما است. هنگامی که پوست به این روش باز می شود یا تحریک می شود، باکتری ها ممکن است وارد بافت ها شوند و منجر به عفونت شوند.

سلولیت دور چشم ممکن است از سایر عفونت‌هایی که به سپتوم مداری گسترش می‌یابند نیز ایجاد شود. اینها می تواند شامل عفونت های سینوسی باشد. به دلیل نزدیکی سینوس ها به ناحیه چشم، ممکن است عفونت ایجاد و گسترش یابد.

کودکان خردسال ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض سایر کودکان در مهدکودک ها و مدارس در معرض خطر بیشتری برای سلولیت اطراف چشم باشند. مالش یا خاراندن مداوم اطراف چشم نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد.

داشتن سابقه آسم یا سینوزیت نیز ممکن است خطر ابتلا به این نوع عفونت ها را افزایش دهد.

افرادی که جراحی های دهان، سر یا گردن انجام می دهند نیز ممکن است در معرض افزایش خطر سلولیت باشند.

یک پزشک مراقبت های اولیه یا پزشک اورژانس احتمالاً شما را برای ارزیابی و درمان بیشتر به چشم پزشک ارجاع می دهد.

برای تشخیص سلولیت اطراف چشم، چشم پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را انجام دهد یا دستور دهد:

• معاینه چشم: آنها به دنبال علائم احتمالی سلولیت در اطراف چشم شما، مانند التهاب و حرکات کره چشم خواهند بود.
• ارزیابی سلامت: پزشک از شما می پرسد که آیا اخیراً دچار عفونت یا جراحت شده اید، به خصوص در اطراف چشم. آنها همچنین ممکن است هر گونه جراحی اخیر را در نظر بگیرند.
• آزمایشات بافتی: اگر پزشک مشکوک به سلولیت اطراف چشم باشد، ممکن است یک نمونه بافت کوچک از بینی یا چشم شما بگیرد و آن را برای ارزیابی بیشتر به آزمایشگاه بفرستد.
• آزمایش خون: آزمایش خون هستند معمولا در افراد مبتلا به سلولیت اطراف چشم منفی است، اما پزشک ممکن است اگر مشکوک به سلولیت اربیتال هستند یکی را سفارش دهید.
• تست های تصویربرداری: این معمولا شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن است و می تواند به پزشک در رد سلولیت اربیتال کمک کند.

بچه ها ممکن است مورد نیاز باشد یک آرام بخش یا بی حس کننده برای انجام سی تی اسکن.

درمان سلولیت اطراف چشم شامل آنتی بیوتیک های خوراکی برای کمک به خلاص شدن از شر عفونت زمینه ای است. در حالی که ممکن است متوجه شوید که علائم شما در داخل بهبود می یابد ۱-۲ روز، مهم است که داروهای خود را طبق تجویز تمام کنید تا عفونت عود نکند.

گزینه های بالقوه آنتی بیوتیک عبارتند از:

• تری متوپریم-سولفامتوکسازول (TMP-SMX)
• کلیندامایسین
• داکسی سایکلین (برای سنین ۸ سال یا بیشتر)
• آموکسی سیلین-کلاوولانیک اسید (آگمنتین)
• سفپودوکسیم (وانتین)
• سفدینیر (Omnicef)
• سیپروفلوکساسین (سیپرو)
• سفوتاکسیم (کلافوران)
• مترونیدازول

پزشکان معمولا آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز می کنند، به این معنی که شما آنها را از طریق دهان مصرف می کنید. فرزندان با سلولیت دور چشم ممکن است نیاز به دریافت آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) در بیمارستان برای چند روز باشد.

برای کمک به کاهش تورم و ناراحتی پلک، می‌توانید از کمپرس خنک روی آن ناحیه نیز استفاده کنید.

سلولیت دور چشم با آنتی بیوتیک قابل درمان است و به ندرت منجر به عوارض جدی می شود. اکثر مردم بهبودی را در علائم خود در درون می بینند ۴۸ ساعت.

با این حال، اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است عوارضی رخ دهد. عفونت ممکن است به چشم یا سایر قسمت‌های بدن سرایت کند. این می تواند منجر به:

• سلولیت اربیتال
• آبسه مداری
• از دست دادن بینایی
• مننژیت
• آمپیم

اگر علائم شما در عرض ۴۸ ساعت بهبود نیافت به پزشک مراجعه کنید تا از عوارض احتمالی جلوگیری کنید.

از آنجایی که سلولیت اطراف چشم اغلب به دلیل عفونت سینوسی است، ممکن است بتوانید با رعایت بهداشت دست و دوری از دیگران که ممکن است بیمار باشند، از این وضعیت پیشگیری کنید. واکسن سالانه آنفولانزا نیز می تواند به شما کمک کند تا خوب بمانید و از عوارضی مانند سلولیت جلوگیری کنید.

همچنین، گزش یا زخم حشرات را تمیز کنید و مراقب علائم عفونت باشید.

قبل از صحبت با پزشک در مورد سلولیت اطراف چشم، به سوالات متداول زیر در مورد این عفونت پلک توجه کنید.

سلولیت اطراف چشم چقدر جدی است؟

سلولیت دور چشم معمولاً منجر به عوارض جدی نمی شود. با این حال، سلولیت دور چشمی درمان نشده می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

آیا برای سلولیت اطراف چشم باید به اورژانس مراجعه کنم؟

سلولیت دور چشم معمولاً به مراقبت های پزشکی اورژانسی نیاز ندارد. با مراجعه منظم به پزشک یا متخصص مراقبت های فوری، با آنتی بیوتیک های خوراکی تجویزی قابل درمان است.

از طرف دیگر سلولیت اربیتال، نیاز به بستری شدن دارد. یک متخصص اطفال ممکن است توصیه کند که اگر کودکتان کمتر از این سن است، برای سلولیت اطراف چشم به بیمارستان ببرید. ۱۲ ماهه.

آیا سلولیت اطراف چشم به سلولیت اربیتال پیشرفت می کند؟

بدون درمان، سلولیت اطراف چشم می تواند به سلولیت اربیتال تبدیل شود. مورد دوم یک بیماری جدی است که می تواند باعث آسیب دائمی چشم شود. همچنین ممکن است در برخی موارد کشنده باشد.

سلولیت پیش چشمی به احتمال زیاد به سلولیت اربیتال پیشرفت می کند در کودکان.

سلولیت دور چشم عفونتی است که در بافت های پلک یا سایر بافت های مجاور ایجاد می شود و منجر به علائمی مانند تورم شدید می شود. این عفونت در کودکان شایع تر است، اما هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود. عفونت‌های سینوسی، جراحی‌ها و زخم‌ها همگی می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.

سلولیت پری اوربیتال قابل درمان است، با تشخیص سریع احتمال بروز عوارض بیشتر کاهش می یابد. با این حال، از آنجایی که این وضعیت می تواند به مشکلات چشمی جدی تر تبدیل شود، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان دقیق مهم است.