ظروف آشپزی بی خطر چیست؟ و چگونه آن را پیدا کنیم

انواع بسیاری از ظروف آشپزی وجود دارد که تحقیق در مورد محصولات می تواند مانند یک سیاهچاله بی پایان اطلاعات باشد. هنگامی که یک نوع ظروف آشپزی را انتخاب می کنید، با پرسیدن سوالات زیر آن را محدود کنید:

چگونه باید تمیز شود؟

ظروف آشپزی باید هر بار به طور کامل تمیز شوند تا از تجمع باکتری جلوگیری شود و خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا کاهش یابد. “ایمن ترین” ظروف پخت و پز در جهان اگر به درستی تمیز نشود همچنان می تواند شما را بیمار کند.

نیازهای تمیز کردن و مراقبت برای ظروف پخت و پز بسته به مواد آن می تواند کمی متفاوت باشد. مطمئن شوید که می دانید چه چیزی لازم است تا بتوانید تصمیم بگیرید که آیا برای شما ارزش دارد یا خیر. (در مورد انواع ظروف آشپزی در زیر بیشتر در این مورد توضیح دهید!)

آیا آن را تا استفاده روزمره نگه می دارد؟

ما همیشه نمی‌توانیم روی ظروف آشپزی باکیفیت و بادوام سرمایه‌گذاری کنیم، و این اشکالی ندارد. گاهی اوقات شما فقط به چند قابلمه و ماهیتابه مقرون به صرفه نیاز دارید تا فصلی را پشت سر بگذارید که پول تنگ است.

با جفت کردن ظروف پخت و پز مناسب می توانید ساییدگی و پارگی ظروف خود را کاهش دهید تا کمی بیشتر دوام بیاورید. یک نمونه کاردک چوبی و قاشق غذاخوری است. ظروف چوبی پخت و پز می توانند احتمال خراشیدگی پوشش های نچسب را کاهش دهند.

آیا خطرات سلامت مبتنی بر شواهد وجود دارد؟

این سوال بزرگی است و ممکن است بسته به دیدگاه و سابقه سلامتی شما متفاوت باشد.

قابلمه‌ها و ماهیتابه‌های “نچسب” معمولاً با پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) پوشانده می‌شوند که به نام تفلون نیز شناخته می‌شود. مطالعات مواد شیمیایی موجود در تفلون را با نگرانی‌های سلامتی مانند وزن کم هنگام تولد، بیماری تیروئید، سرطان کلیه و بیضه و آسیب به سیستم ایمنی کودکان مرتبط دانسته‌اند.

بخار تفلون منتشر شده از ظروف بسیار داغ نیز می تواند علائمی شبیه آنفولانزا در هنگام استنشاق ایجاد کند .

اگر می‌دانید که به نیکل حساسیت دارید، برخی از گزینه‌های «ایمن‌تر» ظروف آشپزی مانند فولاد ضد زنگ و مس ممکن است برای شما مفید نباشند.

برای افرادی که یک بیماری به نام هموکروماتوز دارند، چدن گزینه خوبی نیست زیرا آهن اضافی که به غذا اضافه می کند می تواند منجر به آهن بیش از حد در سیستم آنها شود.

آیا این محصول به روشی اخلاقی یا “سبز” تولید شده است؟

قابلمه‌ها و تابه‌ها می‌توانند خطرات قابل توجهی برای زباله‌های زیست‌محیطی داشته باشند، هم به دلیل نحوه تولید و هم به دلیل این واقعیت که بسیاری از آنها به خوبی خود را نگه نمی‌دارند و پس از چند بار استفاده با زباله‌های غیرقابل تجزیه زیستی برابری می‌کنند.

خرید محصولات از شرکت هایی که در مورد فرآیندهای تولید شفاف هستند ممکن است دلار اضافی را به شما بازگرداند، اما احتمالاً محصولی را برای شما فراهم می کند که ماندگار باشد.

آلومینیوم یک فلز نسبتا سبک وزن است که گرما را به سرعت هدایت می کند. همچنین تمیز کردن آن ساده و بسیار ارزان است. رسوبات آلومینیوم هنگام پختن با این فلز وارد غذای شما می شود – اگرچه احتمال دارد، هرگز مزه آنها را نخواهید چشید. اکثر مردم روزانه ۷ تا ۹ میلی گرم آلومینیوم مصرف می کنند .

نگرانی مردم در سال‌های اخیر حول این موضوع است که آیا قرار گرفتن در معرض آلومینیوم از ظروف آشپزی می‌تواند با ایجاد بیماری آلزایمر مرتبط باشد.

آلومینیوم هرگز به طور قطعی با آلزایمر مرتبط نبوده است. و با توجه به انجمن آلزایمر ، احتمال کمی وجود دارد که پخت و پز روزانه با آلومینیوم نقشی در ایجاد این بیماری داشته باشد.

اگر به دنبال آلومینیوم هستید، آلومینیوم آنودایز بهترین راه است.

ظروف آلومینیومی آنودایز شده

ظروف آلومینیومی آنودایز شده با محلول اسیدی درمان می شوند که نحوه رفتار فلز را تغییر می دهد.

تمیز کردن آلومینیوم آنودایز آسان‌تر است، می‌تواند کیفیت «نچسب» داشته باشد، و ظاهراً به اندازه‌ای که آلومینیوم معمولی انجام می‌دهد، باعث آب‌شویی آلومینیوم در مواد غذایی شما نمی‌شود.

اگر ترجیح می دهید از آلومینیوم استفاده کنید، آنودایز ممکن است انتخاب مطمئن تری باشد.

فولاد ضد زنگ یک آلیاژ فلزی است که معمولاً حاوی آهن، کروم و نیکل است. به آن “زنگ نزن” می گویند زیرا در برابر زنگ زدگی و خوردگی مقاوم است که آن را به یک ماده عالی برای پخت و پز تبدیل می کند.

فولاد ضد زنگ تمایل دارد گرما را به طور یکنواخت بر روی سطح خود توزیع کند، و به ویژه برای پخت و پز در سینی و ورقه های پخت مسطح عالی است.

تا زمانی که فوراً فولاد ضد زنگ را خیس کنید و همیشه با یک روان کننده مانند اسپری آشپزی بپزید، تمیز کردن آن نسبتاً آسان است. همچنین در مقایسه با برخی مواد دیگر ارزان است.

دلیل کمی وجود دارد که باور کنیم پخت و پز با فولاد ضد زنگ برای سلامتی مضر است. برای فولاد ضد زنگ که بادوام باشد و در آزمون زمان مقاومت کند، محصولاتی را بیابید که دارای هسته مسی یا آلومینیومی هستند.

برای حساسیت به نیکل خوب نیست

اگر به نیکل حساسیت یا آلرژی دارید، ممکن است متوجه شوید که فولاد ضد زنگ آلرژی شما را تشدید می کند.

ظروف سرامیکی در بیشتر موارد، سرامیک خالص نیستند. قابلمه ها و تابه های سرامیکی از فلز ساخته شده و با مواد نچسب (اغلب سیلیکون) که دارای پایه سرامیکی است پوشیده شده اند.

ظروف سرامیکی باید با دست تمیز شوند و برخی از مصرف کنندگان می گویند که گرما را به طور یکنواخت در سراسر سطح خود منتقل نمی کند.

ظروف سرامیکی ادعا می کنند که “سبز تر” و برای محیط زیست بهتر هستند، اما حقیقت این است که تا آنجا که تولید انبوه می شود هنوز بسیار جدید است.

ظروف سرامیکی به احتمال زیاد بی خطر هستند، اما ما همچنین به اندازه مواد دیگر آشپزی در مورد آن نمی دانیم. با این حال، ظروف سرامیکی در دمای بالاتر نسبت به قابلمه ها و تابه های نچسب تفلون سنتی ایمن هستند.

به خاطر داشته باشید که اقلامی که صرفا از سرامیک ساخته شده اند، لزوما بهتر نیستند. انواع مختلفی از لعاب ها وجود دارد و لعاب مورد استفاده برای آب بندی سرامیک می تواند مواد ناخواسته را که فلزات سنگین بدترین آنها هستند، به داخل نوشیدنی ها یا مواد غذایی شسته شود.

ظروف چدنی به دلیل دوام و ماندگاری، مورد علاقه سرآشپزهای خانگی است. ظروف چدنی که به درستی چاشنی شده اند، دارای ویژگی های نچسب هستند و طعمی متمایز به غذا می دهند که دیگر انواع قابلمه ها و تابه ها نمی توانند آن را تکرار کنند.

چدن حاوی آهن است و این آهن می تواند وارد غذای شما شود. چدن حتی به عنوان مداخله برای افرادی که کم خون هستند توصیه می شود.

چدن ممکن است گران باشد، اما ممکن است تنها ظروف آشپزی باشد که تا به حال نیاز به خرید دارید – برای چندین دهه دوام می آورد.

تمیز کردن چدن چندان دشوار نیست زیرا به روش بسیار خاصی نیاز دارد. هنگام خرید ظروف چدنی، تعهد به زمان تمیز کردن و محصولات تمیز کننده ویژه بخشی از معامله است.

افزایش سطح آهن

اگر کم خون هستید، خوردن غذای پخته شده با چدن می تواند به بهبود سطح آهن شما کمک کند. اما اگر مبتلا به هموکروماتوز هستید، اختلالی که به بدن اجازه می‌دهد آهن زیادی را در خونتان جذب و نگه دارد، باید از ظروف چدنی اجتناب کنید.

ظروف مسی گرما را به خوبی هدایت می کنند و حاوی مس هستند که مشابه آهن برای افراد ارزش غذایی دارد. معمولاً این نوع تابه دارای پایه ای از فلز دیگری مانند فولاد ضد زنگ است که روی آن روکش مسی قرار دارد.

مس می تواند در مقادیری به مواد غذایی شما نفوذ کند که مصرف آن ایمن نباشد. مس بدون آستر برای پخت و پز روزمره ایمن نیست و روکش های معمولی ظروف مسی مانند قلع و نیکل اغلب خیلی بهتر نیستند.

«نچسب» مقوله‌ای است که می‌تواند شامل تکمیل‌کننده‌ها و مواد مختلف باشد تا یک قابلمه یا تابه غذای پخته شده را راحت‌تر از سطح خود آزاد کند.

بیشتر ماهی تابه هایی که به عنوان “نچسب” به بازار عرضه می شوند با ماده ای لغزنده به نام پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE) پوشانده شده اند که به نام تفلون نیز شناخته می شود.

تفلون متعلق به گروهی از مواد شیمیایی است که به عنوان مواد پرفلورآلکیله و پلی فلوروآلکیله (PFAS) شناخته می شوند. مواد شیمیایی PFAS آلاینده های محیطی هستند. آنها می توانند هوا و آب را آلوده کنند و به مرور زمان در افراد، حیوانات و محیط زیست تجمع کنند.

در انسان، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی PFAS با سرطان و سایر مشکلات سلامتی مرتبط است .

از آنجایی که مواد شیمیایی PFAS می توانند از ظروف پخت و پز داغ وارد غذا شوند ، نگرانی هایی در مورد ایمنی این نوع پوشش نچسب مطرح شده است.

درباره تفلون

هنگامی که ظروف نچسب برای اولین بار محبوب شدند، به دلیل سادگی تمیز کردن و استفاده از آن مورد تحسین قرار گرفتند. ظروف نچسب همچنین به کره و روغن کمتری برای روان کردن سطح قابلمه ها و تابه ها نیاز داشتند که نشان می دهد غذاهای پخته شده با نچسب می توانند چربی کمتری داشته باشند.

اما در نهایت نشان داده شد که یک ماده شیمیایی که در فرمول اصلی تفلون استفاده شده بود، با بیماری تیروئید، آسیب ریه و حتی علائم کوتاه مدت ناشی از استنشاق دود ارتباط دارد. گاهی اوقات به آن آنفولانزای تفلون می گویند. ”

فرمول و ترکیبات تفلون در سال ۲۰۱۳ تغییر کرد، اما فرمول جدید هنوز یک ماده PFAS است. در مطالعات حیوانی ، مواد شیمیایی موجود در فرمول جدید با سرطان و همچنین آسیب به کبد، کلیه ها، سلامت سیستم ایمنی و تولید مثل مرتبط بوده است.

در حالی که شواهد به دست آمده از مطالعات انسانی هنوز محدود است، ممکن است موادی که برای «ایمن‌تر کردن» تفلون استفاده می‌شوند، در نهایت همان نگرانی‌های سمیت اصلی را داشته باشند.

به خاطر داشته باشید که پختن غذا در دمای بسیار گرم همچنان باعث می شود که پوشش نچسب از بین برود و وارد غذا شود.

ظروف نچسب بسیار رایج و مقرون به صرفه هستند که آن را به گزینه ای آسان تبدیل می کند، اما لزوما امن ترین نیست.

در اینجا نکات ایمنی مواد غذایی برای پخت و پز با هر نوع ظروف آشپزی وجود دارد. این نکات قرار گرفتن شما را در معرض هرگونه فلز یا موادی که می تواند از اجاق گاز به میز شما منتقل شود به حداقل می رساند.

• غذا را در قابلمه ها یا تابه هایی که در آن پخته اید نگهداری نکنید، مگر اینکه از ظروف شیرینی پزی شیشه ای یا سنگی استفاده می کنید.
• هنگام استفاده از ظروف پخت و پز از ظروف فلزی و سخت خودداری کنید، زیرا می توانند سطح قابلمه و تابه شما را خراش دهند و آسیب ببینند.
• مدت زمان تماس غذا با فلزات قابلمه و تابه را به حداقل برسانید.
• از مقدار کمی روان کننده مانند روغن زیتون یا روغن نارگیل با هر نوع ظروفی استفاده کنید تا میزان چسبندگی فلز نامرئی به غذا را به حداقل برسانید.
• بعد از هر بار استفاده قابلمه ها و ماهیتابه ها را کاملا تمیز کنید.
• ظروف آلومینیومی یا نچسب را هر ۲ تا ۳ سال یا در صورت ایجاد خط و خش روی پوشش، تعویض کنید.

خرید ظروف آشپزی ممکن است بسیار دشوار به نظر برسد، بنابراین مهم است که تحقیق کنید و تعیین کنید که در هنگام انتخاب این ظروف چه چیزی برای شما مهم است.

نگرانی‌های ایمنی قانونی در مورد برخی از پوشش‌های نچسب و انواع ظروف فلزی وجود دارد، بنابراین هنگام انتخاب باید نیازها و سطح راحتی خود را در نظر بگیرید.

به بودجه خود نگاه کنید، سوالات ساده بپرسید و از پاسخ ها برای راهنمایی شما به محصولی استفاده کنید که برای خانواده شما بهترین احساس را دارد. اگر می توانید، ظروفی بخرید که برای مدت طولانی دوام داشته باشد تا ضایعات محیطی را کاهش دهد و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و فلزی در غذای شما را محدود کند.