عدم تحمل هیستامین به این معنی است که شما سطح بالایی از هیستامین در بدن خود دارید. اگر بدن شما نتواند هیستامین را تجزیه کند، ممکن است اتفاق بیفتد. شما می توانید علائمی از جمله سردرد را تجربه کنید.

عدم تحمل هیستامین چیست؟

عدم تحمل هیستامین یک حساسیت به هیستامین نیست، بلکه نشانه ای است که نشان می دهد شما بیش از حد آن را ایجاد کرده اید.

هیستامین یک ماده شیمیایی است که مسئول چند عملکرد اصلی است:

  • پیام ها را به مغز شما منتقل می کند
  • باعث ترشح اسید معده برای کمک به هضم می شود
  • پس از آسیب یا واکنش آلرژیک به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی شما منتشر می شود

هنگامی که سطح هیستامین خیلی بالا می رود یا زمانی که نمی تواند به درستی تجزیه شود، می تواند بر عملکرد طبیعی بدن شما تأثیر بگذارد.

علائم عدم تحمل هیستامین

هیستامین با واکنش ها و علائم آلرژیک رایج همراه است. بسیاری از این موارد مشابه موارد ناشی از عدم تحمل هیستامین هستند.

در حالی که آنها ممکن است متفاوت باشند، برخی از واکنش های رایج مرتبط با این عدم تحمل عبارتند از:

  • سردرد یا میگرن
  • گرفتگی بینی یا مشکلات سینوسی
  • خستگی
  • کندوها
  • مسائل گوارشی
  • سیکل قاعدگی نامنظم
  • حالت تهوع
  • استفراغ

در موارد شدیدتر عدم تحمل هیستامین، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

  • گرفتگی شکم
  • تورم بافت
  • فشار خون بالا
  • ضربان قلب نامنظم
  • اضطراب
  • مشکل در تنظیم دمای بدن
  • سرگیجه
بیشتر بخوانید
8 شایع ترین عدم تحمل غذایی

چه چیزی باعث افزایش سطح هیستامین می شود؟

شما به طور طبیعی هیستامین را همراه با آنزیم دی آمین اکسیداز (DAO) تولید می کنید. DAO مسئول تجزیه هیستامینی است که از غذاها دریافت می کنید.

اگر دچار کمبود DAO شوید و قادر به تجزیه هیستامین نباشید، ممکن است دچار عدم تحمل شوید.

برخی از دلایلی که ممکن است سطح آنزیم DAO شما تحت تأثیر قرار گیرد عبارتند از:

  • داروهایی که عملکرد DAO را مسدود می کنند یا از تولید جلوگیری می کنند
  • اختلالات گوارشی، مانند سندرم روده نشتی و بیماری التهابی روده
  • غذاهای غنی از هیستامین که باعث عملکرد نامناسب آنزیم های DAO می شوند
  • غذاهایی که آنزیم های DAO را مسدود می کنند یا باعث ترشح هیستامین می شوند

رشد بیش از حد باکتری عامل دیگری برای ایجاد عدم تحمل هیستامین است. زمانی که غذا به درستی هضم نشود، باکتری رشد می کند و باعث تولید بیش از حد هیستامین می شود. سطوح طبیعی آنزیم های DAO نمی تواند سطوح افزایش یافته هیستامین را در بدن شما تجزیه کند و باعث واکنش می شود.

غذاهایی که باید اجتناب کرد

یک رژیم غذایی سالم حاوی سطوح متوسطی از هیستامین است. با این حال، برخی از مواد غذایی سرشار از هیستامین وجود دارند که می توانند باعث واکنش های التهابی و سایر علائم منفی شوند.

غذاهای غنی از هیستامین عبارتند از:

  • الکل و سایر نوشیدنی های تخمیر شده
  • غذاهای تخمیر شده و محصولات لبنی مانند ماست و کلم ترش
  • میوه های خشک
  • آووکادوها
  • بادمجان
  • اسفناج
  • گوشت های فرآوری شده یا دودی
  • صدف
  • پنیر کهنه

همچنین تعدادی غذا وجود دارد که باعث ترشح هیستامین در بدن می شود، مانند:

  • الکل
  • موز
  • گوجه فرنگیها
  • جوانه گندم
  • لوبیا
  • پاپایا
  • شکلات
  • میوه های خانواده مرکبات
  • آجیل، به ویژه گردو، بادام هندی و بادام زمینی
  • رنگ های غذایی و سایر افزودنی ها

غذاهایی که تولید DAO را مسدود می کنند عبارتند از:

  • الکل
  • چای سیاه
  • چای مات
  • چای سبز
  • نوشیدنی های انرژی زا

مواد غذایی برای خوردن

اگر دچار عدم تحمل هیستامین هستید، گنجاندن غذاهای کم هیستامین در رژیم غذایی می تواند به کاهش علائم کمک کند. چیزی به نام رژیم غذایی بدون هیستامین وجود ندارد. قبل از حذف مواد غذایی از رژیم غذایی خود با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

بیشتر بخوانید
کورتیکواستروئیدهای بینی و خوراکی برای آلرژی

برخی از غذاهای کم هیستامین عبارتند از:

  • گوشت تازه و ماهی تازه صید شده
  • میوه های غیر مرکبات
  • تخم مرغ
  • غلات بدون گلوتن، مانند کینوا و برنج
  • جایگزین های لبنیات، مانند شیر نارگیل و شیر بادام
  • سبزیجات تازه به جز گوجه فرنگی، آووکادو، اسفناج و بادمجان
  • روغن های پخت و پز، مانند روغن زیتون

تشخیص عدم تحمل هیستامین

قبل از تشخیص، پزشک سایر اختلالات یا آلرژی‌های احتمالی را که باعث علائم مشابه می‌شوند، برطرف می‌کند.

همچنین ممکن است پزشکان رژیم غذایی حذف را برای ۱۴ تا ۳۰ روز توصیه کنند. این رژیم از شما می‌خواهد که غذاهای حاوی هیستامین یا محرک‌های هیستامین را حذف کنید و به آرامی آنها را دوباره وارد کنید تا مراقب واکنش‌های جدید باشید.

پزشک شما همچنین ممکن است یک نمونه خون بگیرد تا اگر کمبود DAO دارید، آنالیز کند.

راه دیگر برای تشخیص عدم تحمل هیستامین از طریق تست پریک است. مطالعه ۲۰۱۱ اثربخشی تست پریک برای تشخیص عدم تحمل هیستامین را بررسی کرد. محققان پوست ۱۵۶ نفر را سوراخ کردند و از محلول ۱ درصد هیستامین استفاده کردند.

برای کسانی که مشکوک به عدم تحمل هیستامین بودند، تست پریک برای ۷۹ درصد مثبت بود و یک برآمدگی کوچک قرمز و خارش دار را در ناحیه مورد آزمایش نشان داد که در عرض ۵۰ دقیقه برطرف نشد.

چشم انداز

عدم تحمل هیستامین می تواند علائم ناراحت کننده ای ایجاد کند، اما رژیم کم هیستامین ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

عدم تحمل هیستامین را نباید خود تشخیص داد زیرا علائم مشابه سایر آلرژن ها، اختلالات یا عفونت ها است. اگر فکر می کنید ممکن است دچار عدم تحمل یا علائم نامنظم شوید، با پزشک خود صحبت کنید.

Source link