فتق می تواند خارجی باشد، از طریق عضله به سمت خارج از بدن شما فشار می آورد و در زیر پوست شما قابل مشاهده است، یا داخلی، زمانی که از طریق یک لایه ماهیچه ای متفاوت به عمق پوست فشار می آورد.
انواع مختلفی از فتق وجود دارد که هر کدام با مجموعه علائم خاص خود همراه است.
پزشک بر اساس علائم و سابقه سلامتی، معاینه فیزیکی و احتمالاً آزمایش خون یا اسکن تصویربرداری از ناحیه آسیب دیده، فتق را تشخیص خواهد داد. (۱)
علائم فتق خارجی
شایع ترین فتق ها خارجی هستند، اگرچه این دسته انواع مختلف فتق را پوشش می دهد.
فتق مغبنی شایع ترین نوع فتق است. آنها زمانی رخ می دهند که بخشی از روده یا بافت چربی از طریق دیواره شکم در ناحیه کشاله ران، در بالای ران داخلی شما فشار می آورد.
فتق فمورال نیز کشاله ران را تحت تاثیر قرار می دهد اما ناحیه متفاوتی از ضعف عضلانی را در بر می گیرد. آنها بسیار کمتر از فتق مغبنی هستند.
فتق ناف شامل بخشی از روده یا بافت چربی است که از طریق دیواره شکم نزدیک ناف (ناف) فشار می آورد.
فتق های برشی در ناحیه ای اتفاق می افتد که برشی برای جراحی قبلی شکم ایجاد شده است. بافت چربی یا بخشی از روده شما می تواند از طریق دیواره شکم در محل برش فشار وارد کند. (۱)
محل هر یک از این انواع فتق متفاوت است و همه آنها علائم مشابهی ایجاد نمی کنند. اما شایع ترین علائم فتق خارجی شامل موارد زیر است:
- توده یا برآمدگی قابل توجه در کشاله ران یا شکم
- برآمدگی که می تواند به عقب رانده شود یا هنگام دراز کشیدن ناپدید شود
- افزایش اندازه برآمدگی در طول زمان
- تورم، درد یا برآمدگی در کشاله ران یا کیسه بیضه در مردان
- درد یا احساس سوزش یا درد در محل برآمدگی
- درد هنگام سرفه کردن، خم شدن یا بلند کردن اجسام سنگین
- احساس سنگینی در کشاله ران شما
- ضعف یا احساس فشار در کشاله ران
- احساس پری یا انسداد روده (۱،۲)
علائم فتق داخلی
بر خلاف فتق خارجی، فتق داخلی برآمدگی در قسمت بیرونی بدن شما ایجاد نمی کند.
یکی از رایج ترین انواع فتق داخلی، فتق هیاتال است، که در آن بخشی از معده از طریق دیافراگم، ورقه ماهیچه ای که شکم شما را از شما جدا می کند، به سمت بالا فشار می آورد. قفسه سینه (۱)
در بسیاری از موارد، فتق هیاتال هیچ علامتی ایجاد نمی کند.
اما گاهی اوقات فتق هیاتال می تواند باعث حرکت شیره های گوارشی در معده به سمت مری شود که به عنوان رفلاکس اسید یا اختلال ریفلاکس معده به مری (GERD) شناخته می شود.
علائم GERD شامل این واکنش ها است:
- سوزش سر دل (احساس سوزش در قسمت بالایی قفسه سینه)
- طعم اسیدی، تلخ یا ترش در پشت گلو
- احساس نفخ در شکم شما
- آروغ زدن مکرر (آوغ زدن)
- ناراحتی یا درد در معده یا مری (۳،۴)
فتق هیاتال همیشه باعث GERD نمی شود و بیشتر موارد GERD ناشی از فتق هیاتال نیست، بنابراین این علائم یا فقدان آنها نمی توانند به طور قطعی به شما اطلاع دهند که آیا این بیماری را دارید یا خیر.
فتق هیاتال همچنین می تواند باعث درد قفسه سینه شود که ممکن است نشانه ای از حمله قلبی باشد. اگر درد قفسه سینه را تجربه کردید، مهم است که فوراً با پزشک تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید. (۳)
چندین نوع نسبتاً نادر دیگر از فتق های داخلی وجود دارد که بیشتر آنها شامل مناطقی از دستگاه گوارش هستند که از طریق ساختارها و بافت های اطراف فشار می آورند.
این فتق ها اغلب نتیجه جراحی شکم، به ویژه انواع خاصی از عمل های بای پس معده هستند. اما آنها همچنین می توانند نتیجه باز شدن ها یا ضعف های مادرزادی (از بدو تولد) در ساختارهای داخلی شکم باشند که شایع ترین آنها به عنوان فتق پارادوئودنال شناخته می شود.
همانطور که در مقاله منتشر شده در شماره ژانویه تا فوریه ۲۰۱۶ مجله RadioGraphics، اشاره شد انواع کمتر رایج فتق داخلی گاهی اوقات هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، اما می توانند باعث درد شکم و علائم انسداد روده نیز شوند. (۵)
تشخیص فتق
تشخیص فتق معمولاً بر اساس سابقه علائم، معاینه فیزیکی و احتمالاً آزمایشات تصویربرداری است.
فتقهای خارجی را اغلب میتوان در معاینه فیزیکی در مطب پزشک پیدا کرد، زیرا معمولاً برآمدگی ایجاد میکنند که قابل مشاهده است یا در موقعیتهای خاص قابل احساس است. بررسی فتق اینگوینال بخش استاندارد معاینه فیزیکی برای مردان است. (۱)
در طول معاینه، پزشک معمولاً اطراف کشاله ران و بیضه های شما را احساس می کند و از شما می خواهد که سرفه کنید. این کار به این دلیل انجام می شود که ایستادن و سرفه یا زور زدن معمولاً فتق را برجسته تر می کند.
اگر پزشک مشکوک باشد که شما یک فتق مغبنی یا سایر فتق های خارجی دارید، اما تنها بر اساس معاینه فیزیکی نمی تواند مطمئن باشد، ممکن است از شما خواسته شود که آزمایش تصویربرداری انجام دهید. (۲)
تصویربرداری معمول برای تشخیص فتق شامل آزمایشهای زیر است:
سونوگرافی اگر شما یک زن هستید، ممکن است پزشک شما این آزمایش را توصیه کند تا دلایل درد مربوط به دستگاه تناسلی شما مانند کیست تخمدان یا فیبروم را رد کند. مردان ممکن است برای ارزیابی فتق اینگوینال یا کیسه بیضه سونوگرافی انجام دهند.
این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از شکم و اندام های لگن شما استفاده می کند. (۶)
توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن ممکن است پزشک شما این آزمایش را برای رد سایر شرایطی که میتوانند باعث درد و تورم شکم شوند تجویز کند.
سی تی اسکن از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویری از شکم و اندام های آن استفاده می کند و ممکن است شامل تزریق رنگ کنتراست به بازوی شما باشد.
تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) اگر درد شما هنگام ورزش بدتر شود، پزشک ممکن است این آزمایش را تجویز کند، زیرا فعالیت بدنی در ابتدا میتواند باعث ایجاد فتق بدون برآمدگی در برخی افراد شود.
اسکن MRI می تواند پارگی عضلات شکم شما را حتی زمانی که هیچ برآمدگی وجود ندارد، تشخیص دهد.
این آزمایش از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای ایجاد تصاویری از شکم و اندام های آن استفاده می کند و همچنین ممکن است شامل تزریق رنگ کنتراست به بازوی شما باشد.
اگر پزشک شما بر این باور است که فتق شما ممکن است عارضه ای ایجاد کرده باشد – مانند به دام افتادن یا قطع شدن جریان خون – در این صورت ممکن است تحت آزمایش های تصویربرداری و همچنین آزمایش خون قرار بگیرید تا علائم عفونت را جستجو کنید. (۷)