استرس و برخی شرایط می تواند سطح کورتیزول را افزایش دهد. کورتیزول بالا می تواند علائمی مانند افزایش وزن ، آکنه و خستگی ایجاد کند. پزشکان ممکن است از کورتیزول بالا به عنوان سندرم کوشینگ یا هایپرکورتیزولیسم یاد کنند.
هر کس هر از گاهی کورتیزول بالایی دارد و سطح در طول روز متفاوت است. این بخشی از پاسخ طبیعی بدن شما به تهدیدات آسیب یا خطر است.
با این حال ، اگر بدن شما به طور مداوم کورتیزول را بیش از حد ایجاد کند ، معمولاً یک مشکل بهداشتی اساسی را نشان می دهد.
در ادامه بخوانید تا یاد بگیرید که چگونه علائم کورتیزول بالا ، دلایل بالقوه و چه زمانی با پزشک تماس بگیرید.
علائم کورتیزول بالا
کورتیزول بالا می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند. علائم بستگی به آنچه باعث افزایش سطح کورتیزول شما می شود یا می تواند متفاوت است.
علائم کلی کورتیزول بیش از حد شامل موارد زیر است:
- افزایش وزن ، بیشتر در اطراف صورت و شکم
- آکنه
- نازک کننده پوست
- کبودی آسان
- بهبودی کند
- ضعف عضلات
- خستگی شدید
- تحریک پذیری
- تمرکز در تمرکز
- فشار خون بالا
- سردرد
علل سطح بالای کورتیزول
وقتی سطح کورتیزول پایین است ، هیپوتالاموس هورمون آزاد کننده کورتیکوتروفین (CRH) ترشح می کند، که باعث می شود غده هیپوفیز قدامی برای آزاد کردن هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) تحریک شود. ACTH سپس با اثر بر غده آدرنال کورتیزول بیشتری را ایجاد و آزاد می کند.
دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می شود غده آدرنال بیش از حد کورتیزول آزاد شود.
استرس
استرس محرک ترکیبی از سیگنال های موجود در بدن از هورمون و اعصاب است. این سیگنال ها باعث می شوند غدد فوق کلیوی شما هورمون ها از جمله آدرنالین و کورتیزول آزاد شوند.
نتیجه افزایش ضربان قلب و انرژی به عنوان بخشی از پاسخ جنگ یا گریز است. این روش بدن برای آماده سازی خود برای موقعیت های بالقوه خطرناک یا مضر است.
کورتیزول همچنین به محدود کردن هرگونه عملکردی که در شرایط جنگ یا پرواز ضروری نیستند ، کمک می کند. پس از گذشت تهدید ، هورمونهای شما به سطح معمول خود باز می گردند و عملکردهای بدنی به سطوح معمولی باز می گردند.
اما وقتی تحت استرس مداوم هستید ، این پاسخ همیشه خاموش نمی شود.
قرار گرفتن در معرض طولانی مدت با کورتیزول و سایر هورمونهای استرس می تواند تقریباً بر همه فرآیندهای بدن شما تأثیر منفی بگذارد. این می تواند خطر بعضی از موارد بهداشتی مانند حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد .
مشکلات غده هیپوفیز
غده هیپوفیز در پایه مغز شما قرار دارد و به کنترل بسیاری از عملکردهای بدن با آزاد کردن هورمون ها کمک می کند.
مشکلات مربوط به غده هیپوفیز ، مانند تومورهای هیپوفیز سرطانی ، می تواند باعث شود هورمونهای زیر یا تولید بیش از حد از جمله ACTH ، که باعث می شود غدد فوق کلیوی باعث آزاد شدن کورتیزول شود.
تومورهای غده آدرنال
غدد فوق کلیوی شما بالاتر از هر کلیه قرار دارد. تومورهای غده فوق کلیوی می توانند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) و اندازه باشند. هر دو نوع می توانند سطح بالایی از هورمون ها ، از جمله کورتیزول را ترشح کنند.
علاوه بر این ، اگر تومور به اندازه کافی بزرگ باشد تا به اندامهای اطراف فشار بیاورد ، ممکن است متوجه درد یا احساس پر بودن در شکم خود شوید.
تومورهای آدرنال معمولاً خوش خیم هستند و تقریباً در ۱ از ۱۰ نفر یافت می شوند انجام آزمایش تصویربرداری از غده آدرنال. سرطان های آدرنال بسیار نادر هستند.
عوارض جانبی دارو
داروهای خاص می توانند باعث افزایش سطح کورتیزول شوند.
داروهای کورتیکواستروئیدی می تواند باعث سطح کورتیزول بالا شود اگر آنها را با دوزهای زیاد یا برای مدت طولانی مصرف کنید.
پیدا کردن دوز مناسب و مصرف کورتیکواستروئیدها طبق تجویز ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سطح بالای کورتیزول کمک کند.
شما هرگز نباید داروهای استروئیدی را بدون کمک به تدریج یا صحبت کردن با پزشک متوقف کنید. قطع ناگهانی می تواند باعث نارسایی آدرنال شود ، جایی که غده آدرنال کار را متوقف می کند.
چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرید؟
اگر فکر می کنید ممکن است کورتیزول بالایی داشته باشید ، برای آزمایش خون باید با پزشک تماس بگیرید. سطح بالای کورتیزول باعث ایجاد علائم غیر اختصاصی می شود ، به این معنی که ممکن است چندین بیماری پزشکی مسئول آنها باشد.
اگر علائمی را تجربه می کنید ، پزشک ممکن است توصیه کند تست های زیر:
- آزمایش ادرار و خون کورتیزول: این آزمایشات میزان کورتیزول موجود در خون و ادرار شما را اندازه گیری می کند. آزمایش خون از نمونه ای از خون گرفته شده از رگ شما استفاده می کند. آزمایش ادرار کورتیزول یک آزمایش دفع کورتیزول ۲۴ ساعته ادرار است که مستلزم جمع آوری ادرار در طی یک دوره ۲۴ ساعته است. سپس تکنسین های آزمایشگاه می توانند نمونه خون و ادرار را برای سطح کورتیزول تجزیه و تحلیل کنند.
- آزمون کورتیزول بزاق: نمونه ای از بزاق جمع آوری شده در شب می تواند نشان دهد که آیا سطح کورتیزول شما زیاد است یا خیر. سطح کورتیزول در طول روز افزایش می یابد و سقوط می کند و در شب در افراد بدون سندرم کوشینگ به طور قابل توجهی کاهش می یابد. سطح بالای کورتیزول در شب نشان می دهد که شما ممکن است سندرم کوشینگ داشته باشید.
- تست های تصویربرداری: آزمایشات تصویربرداری مانند MRI ممکن است برای به دست آوردن تصاویر از غده هیپوفیز و غدد فوق کلیوی شما برای بررسی تومورها یا ناهنجاری های دیگر مفید باشد.
کورتیزول بالا می تواند خطر شرایط زیر را افزایش دهید مانند:
- بیماری قلبی عروقی
- پوکی استخوان
- دیابت
اگر پزشک متوجه شد که شما سطح کورتیزول بالایی دارید ، می توانند با شما همکاری کنند تا علت اصلی را تعیین کرده و در مورد درمان های مناسب توصیه کنند.
سوالات متداول
چه عواملی باعث افزایش کورتیزول می شود؟
بخاطر استرس ، مشکلات غده هیپوفیز یا تومورهای غده آدرنال سطح کورتیزول می تواند افزایش یابد.
چگونه بدانم کورتیزول بالایی دارم؟
سطح بالای کورتیزول می تواند علائم مختلفی از جمله افزایش وزن ، سردرد ، تحریک پذیری و سایر موارد را ایجاد کند.
در بیشتر موارد ، علائم مخصوص افزایش سطح کورتیزول نیست. برای تشخیص دقیق، اغلب به آزمایش خون ، بزاق یا ادرار نیاز است.
آیا ویتامین D سطح کورتیزول را کاهش می دهد؟
برخی از شواهد می گویند که مکمل های ویتامین D ممکن است به کاهش سطح کورتیزول در خون و ادرار کمک کند. با این حال ، تحقیقات بیشتر لازم است.
خلاصه
علائم سطح بالای کورتیزول به طور کلی غیر اختصاصی است ، اما می تواند شامل افزایش وزن ، آکنه ، ضعف عضلات ، خستگی و موارد دیگر باشد.
علل سطح بالای کورتیزول شامل استرس ، تومورهای غده آدرنال و مشکلات غده هیپوفیز است. اگر پزشک تأیید کند که شما سطح کورتیزول بالایی دارید ، معمولاً از طریق آزمایش خون یا ادرار ، می توانند به تعیین وضعیت اساسی کمک کنند و در مورد درمان ها برای پایین آمدن سطح کورتیزول و مستقیماً به علت آن توصیه می کنند.