HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) یک عفونت خطرناک است که سیستم ایمنی را مختل می کند و می تواند افراد را در برابر سایر عفونت ها و بیماری ها آسیب پذیر کند. HIV زمانی که به مرحله نهایی خود یعنی ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) می رسد، تهدید کننده زندگی می شود.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) حدود ۱.۲ میلیون نفر در ایالات متحده با HIV زندگی می کنند که ۳۰۶۳۵ نفر در سال ۲۰۲۰ به تازگی تشخیص داده شده اند.۱)
CDC خاطرنشان می کند، در حالی که تشخیص های جدید از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ ۸ درصد کاهش یافته است، به طور نگران کننده ای، حدود ۱۳ درصد از افراد مبتلا به HIV از آن آگاه نیستند.
این تا حدی به این دلیل است که اچآیوی در ابتدا علائمی را ایجاد میکند که به راحتی با سایر مشکلات سلامتی اشتباه گرفته میشود – و برخی از افراد مبتلا به این بیماری ۱۰ سال یا بیشتر بدون داشتن هیچ علامتی میگذرند. (۲)
علائم اولیه عفونت HIV
بسیاری از مردم – حدود ۲ نفر از ۳ – علائم شبیه آنفولانزا را در طی دو تا چهار هفته پس از ابتلا به HIV تجربه می کنند. (۲) این علائم که به عنوان سندرم رتروویروسی حاد شناخته می شود (که عفونت حاد HIV یا عفونت اولیه HIV نیز نامیده می شود)، پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن به ویروس است.
علائم عبارتند از:
- سپس
- لرزیدن
- کهیر
- عرق شبانه
- دردهای عضلانی
- گلو درد
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی
- زخمهای دهان (۳)
در این دوره بسیار اولیه، HIV ممکن است همیشه با آزمایش تشخیص داده نشود، زیرا ممکن است طول بکشد تا ویروس در آزمایشها ظاهر شود.
غربالگری اولیه که امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، آزمایش آنتی ژن-آنتی بادی HIV است که هم آنتی بادی های HIV و هم آنتی ژن p24 را بررسی می کند، یک پروتئین ویروسی که می تواند حتی قبل از ایجاد آنتی بادی تولید شود. با وجود افزودن اخیر آنتی ژن p24 به آزمایش غربالگری، هنوز هم ممکن است عفونت اولیه HIV را از دست بدهد، زیرا ممکن است تا ۴۵ روز طول بکشد تا این آزمایش بتواند HIV را در بدن شما تشخیص دهد.
اگر فکر می کنید که در معرض HIV قرار گرفته اید و آزمایش آنتی بادی-آنتی ژن منفی یا بی نتیجه است، ممکن است پزشک آزمایش اسید نوکلئیک را توصیه کند که میزان ویروس در گردش خون را بررسی می کند و یک پنجره کوتاه تر تا ۳۳ دارد. روزهای شناسایی (۲،۴)
افرادی که به اچ آی وی مبتلا شده اند در این مرحله اولیه بسیار مسری هستند، حتی اگر هیچ علامتی از خود نشان ندهند، زیرا سطح ویروس در خون آنها بسیار بالاست. (۳)
اثر بر سلول های CD4
آزمایش و تشخیص
اگر فکر می کنید اخیراً در معرض ویروس قرار گرفته اید و علائمی شبیه آنفولانزا دارید، مهم است که درخواست کنید آزمایشی که می تواند HIV حاد را تشخیص دهد.
سه آزمایش اصلی برای HIV وجود دارد: آزمایش آنتی ژن-آنتی بادی، آزمایش آنتی بادی و آزمایش اسید نوکلئیک (NAT).
آزمایش آنتی ژن-آنتی بادی هم آنتی بادی های HIV (که توسط سیستم ایمنی در پاسخ به ویروس تولید می شوند) و هم آنتی ژن p24 (قطعات کوچکی از ویروس که باعث پاسخ سیستم ایمنی می شود) را بررسی می کند. پس از عفونت HIV، p24 می تواند در جریان خون قبل از ایجاد آنتی بادی قابل تشخیص باشد. آزمایش آنتی ژن-آنتی بادی که توسط آزمایشگاه بر روی خون گرفته شده از ورید انجام می شود، می تواند HIV را ۱۸ تا ۴۵ روز پس از قرار گرفتن در معرض آن تشخیص دهد. معمولا چندین روز طول می کشد تا آزمایشگاه نتیجه را ایجاد کند.
آزمایش سریع آنتی ژن-آنتی بادی از خون ناشی از نیش انگشت استفاده می کند، نیازی به آزمایشگاه ندارد و می تواند نتایج را در ۳۰ دقیقه یا کمتر نشان دهد. می تواند عفونت را ۱۸ تا ۹۰ روز پس از مواجهه تشخیص دهد.
آزمایش آنتی بادی به دنبال آنتی بادی های HIV در خون (از ورید یا از طریق نیش انگشت) یا مایعات دهانی است. این آزمایش که به عنوان آزمایش سریع اچ آی وی یا خودآزمایی دهانی HIV نیز نامیده می شود، تنها در ۲۰ تا ۳۰ دقیقه نتیجه را نشان می دهد و می تواند عفونت را ۲۳ تا ۹۰ روز پس از مواجهه تشخیص دهد.
گزینه NAT نمونه خون را برای وجود ویروس HIV تجزیه و تحلیل می کند و معمولاً ۱۰ تا ۳۳ روز پس از مواجهه می تواند عفونت را تشخیص دهد. به طور معمول برای غربالگری استفاده نمی شود زیرا بسیار گران است و چندین روز برای پردازش نیاز دارد. اگر افراد در معرض خطر قرار گرفتن در معرض خطر یا قرار گرفتن در معرض احتمالی با علائم اولیه عفونت HIV بوده باشند، ممکن است آزمایش NAT را انجام دهند. (۴)
مرحله نهفتگی بالینی عفونت HIV
عفونت HIV در مراحل آخر: ایدز
- کاهش وزن سریع
- تب مکرر
- تعریق شبانه زیاد
- خستگی و ضعف مشخص
- غدد لنفاوی متورم طولانی مدت
- اسهال مزمن که بیش از یک هفته طول می کشد
- زخم هایی که در غشاهای مخاطی دهان، مقعد یا اندام تناسلی ایجاد می شوند
- لکه ها (قرمز، قهوه ای، صورتی یا ارغوانی) روی پوست، زیر پوست یا داخل دهان، بینی یا پلک ها
- مشکلات عصبی، از جمله از دست دادن حافظه و افسردگی
بسیاری از این علائم، به ویژه آنهایی که شدید هستند، ممکن است مربوط به سایر عفونتهای فرصتطلب باشند که به دلیل ضعف سیستم ایمنی ایجاد میشوند. این عفونتهای فرصتطلب میتوانند شامل سل و ذاتالریه و همچنین کاندیدیاز (عفونتهای قارچی ناشی از مخمر) باشند، زمانی که عفونت قارچی مری یا دستگاه تنفسی تحتانی را تحت تأثیر قرار میدهد. (۷)
مطالب مرتب به این موضوع که ممکن است به مطالعه آنها علاقهمند باشید:
۱۶ سوال متداول درباره HIV