علامت کرنیگ چیست؟

علامت Kernig یک نشانه فیزیکی است که  ممکن است مننژیت  وجود داشته باشد. این یکی از علائم بالینی است که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص مننژیت استفاده می شود. زمانی که فردی مشکوک به مننژیت باشد، علامت کرنیگ را همراه با علامت بروژینسکی جستجو می کنند. 

در حالی که علامت کرنیگ مثبت به تنهایی تشخیص مننژیت را تضمین نمی کند، همراه با علامت مثبت برودزینسکی، احتمال تشخیص مننژیت را افزایش می دهد. 

این مقاله در مورد اینکه علامت کرنیگ به چه معناست، چگونه کار می کند و چرا یک ابزار بالینی مهم است صحبت می کند.

علامت کرنیگ چیست؟

علامت Kernig یک نشانه بالینی است که مننژیت ممکن است وجود داشته باشد.

علامت کرنیگ به افتخار ولادیمیر میخائیلوویچ کرنیگ، متخصص مغز و اعصاب، که اولین علائم مننژیت را توصیف کرد، نامگذاری شده است. ۱  او مشاهده کرد که بسیاری از افراد مبتلا به مننژیت به دلیل اسپاسم در عضلات همسترینگ با دراز کردن پاهای خود مشکل داشتند. این علامت فیزیکی علامت کرنیگ نامیده شد و اولین بار در سال ۱۸۸۲ در ادبیات پزشکی منتشر شد.

علامت Kernig هنوز هم امروزه به عنوان راهی برای ارزیابی احتمال مننژیت استفاده می شود.

علامت Kernig چگونه کار می کند؟

برای بررسی علامت Kernig، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی:

1. از بیمار بخواهید به پشت دراز بکشد و زانوهای خود را تا زاویه ۹۰ درجه بالا بیاورد، مانند میز.
2. سعی کنید پاهای بیمار را یکی یکی صاف کنید
3. اگر ماهیچه ها در برابر این کشش پا مقاومت می کنند یا در این حرکت درد وجود دارد به علامت کرنیگ مثبت توجه کنید.

علامت Kernig اغلب با Brudzinski، یکی دیگر از علائم بالینی مننژیت استفاده می شود.

علامت بروژینسکی زمانی مشخص می‌شود که زانوها و باسن‌های یک فرد به طور انعکاسی خم می‌شوند، زمانی که سر او از روی میز بلند می‌شود در حالی که رو به بالا دراز می‌کشد.

چرا علامت Kernig مهم است؟

جستجوی علامت Kernig ساده و مؤثر است، که آن را به یک ابزار بالینی مفید برای کمک به  تشخیص مننژیت تبدیل می‌کند .

در حالی که وجود علامت Kernig و علامت Brudzinski به تنهایی وجود مننژیت را تضمین نمی کند، توجیه کافی برای بررسی بیشتر ارائه می دهد. به همین ترتیب، فقدان علائم Kernig و Brudzinski اطمینان‌بخش است، اما مننژیت را به طور کامل از لیست شرایطی که ممکن است در صورت داشتن علائم مشابه مننژیت وجود داشته باشد حذف نمی‌کند. 

نکته اصلی این است که علامت کرنیگ همراه با علامت برودزینسکی، احتمال تشخیص مننژیت را افزایش می دهد، در حالی که عدم وجود این علائم احتمال وجود مننژیت را کاهش می دهد.

هنگامی که علامت کرنیگ با سابقه پزشکی بیمار، سایر معاینات و تست های تشخیصی ترکیب شود، به ارزیابی تشخیصی جامع مننژیت کمک می کند.

بسیاری از مطالعات ارزش و دقت علائم بالینی مننژیت، مانند علامت Kernig را ارزیابی کرده اند. نتایج به دلیل ناهماهنگی در استانداردهای مورد استفاده و حجم نمونه کم است که یافته های این مطالعات را محدود می کند.

با این وجود، یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که با وجود یافته های متغیر مطالعات، علامت Kernig می تواند یک ابزار بالینی مفید باشد. 

خلاصه

علامت Kernig یک شاخص فیزیکی است که توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص مننژیت استفاده می شود. همراه با علامت مثبت برودزینسکی، علامت کرنیگ مثبت احتمال تشخیص مننژیت را افزایش می دهد. آزمایش علامت کرنیگ یک راه ساده و موثر برای کمک به تشخیص سریع مننژیت است تا درمان زودتر شروع شود.

علامت Kernig یک ابزار مفید برای کمک به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای رسیدن به تشخیص مننژیت است. با این حال، به تنهایی نمی تواند مننژیت را تشخیص دهد. در عوض، علامت Kernig ابزاری است در جعبه ابزار برای کمک به محدود کردن علل زمانی که فردی دارای علائم مشابه مننژیت است.

مانند هر نوع تشخیصی، علامت کرنیگ باید در کنار سایر یافته های بالینی در نظر گرفته شود تا از تشخیص جامع اطمینان حاصل شود.

پیوند منبع