فردی که لب هایش تکان می خورد، حرکات سریع و غیرارادی یا احساس لرزش در لب خود را تجربه می کند. این می تواند ناشی از مصرف زیاد کافئین، کمبود پتاسیم و دلایل دیگر باشد.
انقباض لب نتیجه یک ارتباط نادرست بین عصب لب و ماهیچه هایی است که کنترل می کند. این ممکن است به دلیل چیزهای روزمره مانند کافئین زیاد باشد. با این حال، می تواند نشانه ای از چیز جدی تر نیز باشد.
درمان تا حد زیادی بر اساس علت حرکت پراکنده لب است. در این مقاله به علل، درمان ها و زمان مراجعه به پزشک می پردازیم.
حقایق سریع در مورد تکان دادن لب:
- انقباض لب به حرکت غیرارادی ماهیچه های لب گفته می شود.
- ماهیچه های صورت و لب ها توسط عصب صورت کنترل می شوند.
- اگر انقباضات اغراق آمیز و قابل توجه باشند، ممکن است احساس خجالت کنند.
چرا عضله لب من تکان می خورد؟
دلایل زیادی برای پرش لب وجود دارد که برخی از آنها عادات ساده روزمره هستند.
پرش معمولاً در لب بالا یا پایین به طور جداگانه رخ می دهد، زیرا لب ها مستقل از یکدیگر هستند.
دلایل احتمالی پرش لب عبارتند از مصرف بیش از حد کافئین، کمبود پتاسیم، واکنش به برخی داروها یا داروها، و شرایط پزشکی مختلف. حتی می تواند ناشی از استرس یا خستگی باشد.
دوازده علت احتمالی پرش لب در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
مسمومیت با کافئین
کافئین یک داروی رایج است که در قهوه و چای، نوشابه ها و برخی تنقلات یافت می شود. کافئین بیش از حد ممکن است باعث عصبانیت، انرژی بیش از حد و انقباض عضلانی شود.
مسمومیت با کافئین نیز ممکن است علائمی ایجاد کند، از جمله:
- ضربان قلب غیر طبیعی
- تحریک
- افزایش ادرار
- هیجان
- دست ها یا پاهای بی قرار
- عصبی بودن
- ناراحتی معده یا حالت تهوع
- بیخوابی
درمان مسمومیت با کافئین ساده است، فقط به فرد نیاز دارد که مقدار کافئین خود را در هر روز کاهش دهد یا حذف کند.
کمبود پتاسیم
پتاسیم برای انتقال صحیح سیگنال های عصبی در بدن ضروری است.
کمبود می تواند بر عضلات تأثیر منفی بگذارد و عملاً در هر جایی از جمله لب ها باعث اسپاسم و گرفتگی شود.
درمان کمبود پتاسیم شامل اجتناب از هر گونه غذا یا دارویی است که می تواند سطح پتاسیم را کاهش دهد. همچنین افراد باید رژیم غذایی غنی از پتاسیم داشته باشند یا مکمل های پتاسیم مصرف کنند.
داروهای خاص
برخی از داروها ممکن است باعث انقباض عضلات شوند.
داروهایی مانند استروئیدها و استروژن‌ها ممکن است باعث ایجاد انقباض شوند، اما هر داروی نسخه‌ای یا بدون نسخه‌ای که فاسیکولاسیون را به عنوان یک عارضه جانبی ذکر می‌کند، می‌تواند باعث ایجاد این احساس در لب‌ها شود.
ساده ترین درمان برای پرش ناشی از دارو تغییر به روش دیگری است. این کار باید زیر نظر پزشک انجام شود تا از عوارض جانبی یا سایر عوارض جلوگیری شود.
استرس و خستگی
استرس، اضطراب و خستگی شدید نیز ممکن است باعث انقباض لب شود.
بدنی که تحت استرس دائمی قرار دارد ممکن است در واکنش جنگ یا گریز قفل شود، که می‌تواند باعث شود ماهیچه‌های صورت لزوماً سفت شوند.
تکنیک‌های کاهش استرس، از جمله یوگا، مدیتیشن، و خواب کامل شبانه ممکن است سطح استرس یا خستگی را به اندازه‌ای کاهش دهد که کسی تسکین یابد.
لرزش های دارویی
داروهایی که شامل الکل و مواد مخدر هستند نیز ممکن است باعث پرش صورت شوند.
پرش می تواند نشانه ای از تحریک عصبی ناشی از این داروها باشد. همچنین ممکن است علائم ترک شدید از آنها وجود داشته باشد.
درمان این لرزش ممکن است شامل حذف داروها و مصرف مکمل های ویتامین یا داروهای تجویزی برای علائم باشد.
فلج بل
فلج بل باعث ضعف یا فلج عضلات صورت می شود.
این بیماری در هر مورد می تواند علائم متفاوتی داشته باشد. برخی از افراد مبتلا به فلج بل ممکن است دچار انقباض لب‌های خود شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است اصلاً در کنترل ماهیچه‌های صورت مشکل داشته باشند.
علت دقیق فلج بل ناشناخته است، اما پزشکان معتقدند که با ویروس تبخال دهان مرتبط است.
درمان فلج بل بر اساس علائمی است که فرد تجربه می کند و ممکن است شامل فیزیوتراپی یا داروهایی مانند استروئیدها باشد.
اسپاسم همی صورت
اسپاسم همی فاسیال اسپاسم عضلانی است که در یک طرف صورت رخ می دهد. این عارضه می تواند ناشی از تحریک عصب کنترل کننده عضلات صورت باشد.
همچنین ممکن است ناشی از رگ خونی یا تومور باشد که عصب را فشرده می کند. این بیماری نادر است و با استفاده از تست های تصویربرداری و معاینات عصبی قابل تشخیص است.
درمان اسپاسم همی صورت ممکن است در برخی موارد شامل جراحی باشد. همچنین می‌توان از تزریق منظم بوتاکس برای منجمد کردن ماهیچه‌های آسیب‌دیده برای جلوگیری از انقباض استفاده کرد.
ضربه
لرزش لب نیز ممکن است در اثر ضربه قبلی ایجاد شود. آسیب به ساقه مغز ممکن است به عصب صورت آسیب رسانده باشد که می تواند باعث انقباض عضلات صورت شود.
آسیب به ماهیچه های صورت نیز ممکن است به اعصاب آسیب برساند که می تواند منجر به سیگنال های مختلط در مغز و پرش در ناحیه اطراف شود.
کمبود هورمون
عدم تعادل هورمونی، که می تواند با افزایش سن یا به دلیل شرایطی مانند کم کاری پاراتیروئید اتفاق بیفتد، ممکن است خود را به صورت تکان خوردن لب نشان دهد.
افراد مبتلا به کم کاری پاراتیروئید تولید پایینی از هورمون پاراتیروئید دارند. این می تواند منجر به علائمی از جمله لرزش صورت، ریزش مو و ضعف عضلانی شود.
درمان معمولاً برای کنترل علائم است که شامل پر کردن هورمون پاراتیروئید در بدن و مصرف منظم مکمل‌های کلسیم و ویتامین D است.
سندرم تورت
سندرم تورت وضعیتی است که باعث ایجاد تیک های حرکتی و گفتاری می شود. تیک ها می توانند شرم آور باشند و زندگی روزمره را دشوار کنند.
علت دقیق این اختلال نامشخص است، اگرچه اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.
هیچ درمان شناخته شده ای برای سندرم تورت وجود ندارد و درمان معمولاً شامل درمان بهترین علائم ممکن است.
درمان‌ها می‌تواند شامل تزریق بوتاکس برای کمک به توقف تیک‌های حرکتی، مانند انقباض لب‌ها، و همچنین سایر داروهای شیمیایی، مشاوره یا رفتار درمانی باشد.
بیماری پارکینسون
پرش لب پایین ممکن است نشانه اولیه پارکینسون همراه با لرزش در دست ها یا پاها باشد. این بیماری با گذشت زمان بدتر می شود و هیچ درمان شناخته شده ای وجود ندارد.
درمان پارکینسون معمولاً شامل جلوگیری از زوال بیشتر در اعصاب و دوباره پر کردن دوپامین و ویتامین های تقویت کننده اعصاب در مغز است.
تشخیص زودهنگام به فرد مبتلا به بیماری پارکینسون بهترین شانس را برای حفظ عملکرد تا حد ممکن می دهد.
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)
ALS یا بیماری لو گهریگ وضعیتی است که عمدتاً بر اعصاب کنترل کننده عضلات ارادی تأثیر می گذارد.
پیام های مغز از طریق این اعصاب به ماهیچه ها ارسال می شود. در فرد مبتلا به ALS، اعصاب شروع به از بین رفتن می کنند.
این می تواند باعث ضعف و انقباض عضلانی و همچنین اختلال در گفتار شود. این بیماری با گذشت زمان بدتر می شود و به عنوان یک بیماری پایانی در نظر گرفته می شود.
هیچ درمانی برای ALS وجود ندارد، اگرچه داروهای جدیدی مانند edaravone (رادیکاوا) اخیراً استفاده شده است. تایید شده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA). امید است که اینها بتواند به درمان افراد مبتلا به ALS کمک کند و از انحطاط عملکرد روزانه آنها کند کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
انقباض لب در بهترین حالت ممکن است آزاردهنده باشد و برخی از افراد ممکن است نگران این علامت باشند.
اگر انقباض لب با علائم دیگری ظاهر شد یا پس از قطع کافئین و کاهش استرس از بین نرفت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
یک پزشک معمولاً یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد سبک زندگی و انتخاب های غذایی فرد سؤال می پرسد.
اگر هیچ علامت فیزیکی دیگری وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است برای ادامه روند تشخیصی، تصویربرداری، آزمایش خون یا ادرار را انجام دهد.
خلاصه
انقباض لب به طور معمول بی ضرر است، اما همچنین می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. این علامت چندین علت مختلف دارد، و بنابراین، طیف وسیعی از درمان‌ها.
افرادی که انقباض لب را تجربه می کنند ممکن است با خوردن غذاهای غنی از پتاسیم یا کاهش الکل یا کافئین در رژیم غذایی تسکین پیدا کنند، اگرچه تشخیص و درمان کامل توصیه می شود.
تشخیص زودهنگام می تواند مهم باشد و بهتر است با یک پزشک کار کنید تا بفهمید که چه چیزی باعث پرش لب شده است. شناسایی زود هنگام ممکن است بهترین راه برای درمان آن باشد.