علت خارش انگشتان چیست و چه کاری می توانم انجام دهم؟

فرد ممکن است خارش را روی سطح انگشتان خود، زیر پوست یا فقط در برخی از انگشتان احساس کند. در حالی که اغلب اوقات خارش انگشتان جای نگرانی نیست، در برخی موارد ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به توجه پزشک دارد.

در این مقاله به بررسی علل، علائم و درمان خارش انگشتان می پردازیم. ما همچنین نکاتی را در مورد چگونگی خلاص شدن از خارش ارائه می دهیم.

دلایل مختلفی برای خارش انگشتان دست افراد وجود دارد. در لیست زیر، علل شایع و علائم مرتبط با آنها را مورد بحث قرار می دهیم.

درماتیت تماسی

درماتیت تماسی که به نام اگزمای تماسی نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که فرد چیزی را لمس کند که پوستش را تحریک می کند.

فرد مبتلا به درماتیت تماسی نیز ممکن است متوجه شود:

• خارش در انگشتان و دست ها
• درد یا تورم
• تکه های پوست خشک
• برجستگی های کوچک و قرمز روی پوست
• قرمزی و التهاب

از آنجایی که دست ها و انگشتان در طول روز با چیزهای مختلفی در تماس هستند، ممکن است مدتی طول بکشد تا مشخص شود چه چیزی باعث واکنش آلرژیک شده است.

افرادی که به طور منظم شعله ور می شوند باید یک دفتر خاطرات از آلرژن های رایجی که با آنها در تماس هستند و علائم آنها را برای جستجوی یک الگو نگه دارند.

محرک های رایج درماتیت تماسی عبارتند از:

• عطرها
• جواهرات فلزی، کمربند یا ساعت
• کبالت موجود در رنگ مو یا دئودورانت
• چند کرم دست
• ضد عفونی کننده های خانگی

رفتار

بهترین راه برای پیشگیری از درماتیت تماسی شناسایی و اجتناب از آلرژن است.

هنگامی که فردی با یک آلرژن تماس پیدا می کند، می تواند علائم دردناک و خارش خود را با استفاده از موارد زیر تسکین دهد:

• کرم های آنتی هیستامین یا داروهای خوراکی بدون نسخه
• کرم های کورتیکواستروئیدی
• فتوتراپی، شامل قرار دادن پوست در معرض نور ماوراء بنفش است

اگزمای دیشیدروتیک

فرد مبتلا به اگزمای دیسیدروتیک که اگزمای پا و دست یا پومفولیکس نیز نامیده می شود، متوجه تاول های ریز، خارش دار و پر از مایع روی دست ها، انگشتان دست و اغلب انگشتان پا و پاهای خود می شود. تصور می شود که این وضعیت با استرس، محرک های پوستی و آلرژی های فصلی مرتبط باشد.

فرد مبتلا به اگزمای دیسیدروتیک ممکن است متوجه شود:

• تاول های کوچک پر از مایع روی انگشتان دست
• خارش شدید
• پوست دردناک
• قرمزی و التهاب
• پوسته پوسته شدن، پوسته پوسته شدن یا ترک خوردگی

افرادی که مستعد ابتلا به آلرژی هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند و زنان نیز دچار این بیماری می شوند دو برابر احتمال اگزمای دیسیدروتیک نسبت به مردان دارند.

رفتار

برای درمان اگزمای دیسیدروتیک، فرد می تواند موارد زیر را امتحان کند:

• قرار دادن کمپرس سرد روی ناحیه آسیب دیده برای کاهش خارش و تورم
• به طور مرتب مرطوب کنید تا از خشک شدن پوست جلوگیری کنید
• استفاده از صابون ها و مواد شوینده ملایم

پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری پوستی است که باعث می شود سلول های پوست به سرعت ساخته شوند و در نتیجه لکه هایی پوسته پوسته، خارش دار و پوسته پوسته ایجاد می شود. پسوریازیس می تواند نواحی مختلف بدن افراد، در درجه اول مفاصل، اما نواحی مانند انگشتان دست و ناخن ها را نیز درگیر کند.

همراه با خارش پوست، فرد مبتلا به پسوریازیس ممکن است متوجه موارد زیر نیز شود:

• قرمزی و التهاب
• نواحی پوسته پوسته پوسته سفید متمایل به سفید
• پوست بسیار خشک، ترک خورده و گاهی اوقات خونریزی دارد
• درد در اطراف لکه های ملتهب پوست

رفتار

پسوریازیس می‌تواند سرسخت باشد و برای یافتن یک درمان مؤثر اغلب یک مورد آزمون و خطا است.

درمان های احتمالی عبارتند از:

• داروهای خوراکی که معمولاً توسط پزشک تجویز می شود
• کرم های کورتیکواستروئیدی
• کرم های حاوی آنالوگ های ویتامین D
• کرم های اسید سالیسیلیک
• فتوتراپی

نوروپاتی محیطی دیابتی

نوروپاتی محیطی یک بیماری مرتبط با دیابت است. زمانی اتفاق می افتد که سطح قند خون بالا باعث آسیب عصبی شود. این می تواند بر روی دست و پا تأثیر بگذارد.

فرد مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی ممکن است متوجه شود:

• انگشتان آنها به لمس حساس می شود
• از دست دادن احساس یا بی حسی در انگشتانشان
• درد یا ضعف در انگشتان آنها

نوروپاتی محیطی دیابتی قابل درمان نیست، اگرچه درمان هایی برای کمک به کاهش علائم و کند کردن پیشرفت آن وجود دارد.

رفتار

برای درمان نوروپاتی محیطی، فرد می تواند موارد زیر را امتحان کند:

• تغییرات سبک زندگی، مانند ورزش منظم و ترک سیگار
• فشار خون خود را تحت کنترل قرار دهند
• تثبیت سطح قند خون آنها
• داروها، به عنوان مثال، داروهای ضد تشنج و ضد افسردگی
• کرم های حاوی کپسایسین

گال

گال زمانی اتفاق می‌افتد که کنه‌های ریز درون پوست فرد فرو می‌روند و تخم‌گذاری می‌کنند و باعث ایجاد برجستگی‌های کوچک و خارش‌دار می‌شوند. علائم ممکن است تا ۸ هفته پس از تماس فرد با کنه گال.

کنه ها معمولاً در نواحی چین خوردگی پوست از جمله بین انگشتان دست و پا، آرنج داخلی و زانو و اندام تناسلی حفر می کنند.

گال شایع و بسیار مسری است. یکی از رایج ترین شرایط پوستی در کشورهای در حال توسعه

فرد مبتلا به گال ممکن است متوجه شود:

• تاول های کوچک یا برجستگی های پر از چرک که روی سطح پوست ظاهر می شوند
• لکه های ریز یا ردپایی که توسط کنه ها در پوست باقی مانده است
• پوست ضخیم و پوسته پوسته می شود
• خارش که بعد از دوش گرفتن یا حمام بدتر می شود
• خارش که در شب بدتر می شود

گال از طریق تماس پوست به پوست گسترش می یابد، اگرچه استفاده از لباس، حوله یا ملافه مشترک نیز می تواند آن را منتقل کند.

رفتار

برای درمان گال، فرد باید به پزشک مراجعه کند تا درمان‌های گال‌کشی که کنه‌ها و تخم‌های آن‌ها را از بین می‌برد، دریافت کند. خلاص شدن از شر گال بسیار دشوار است و ممکن است به چندین دوره درمان نیاز داشته باشد.

اگر درمان‌های خانگی و درمان‌های موضعی مؤثر نباشند، ممکن است فرد نیاز به مراجعه به دکتری داشته باشد که بتواند داروهای خوراکی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد قارچ‌ها، کورتیکواستروئیدها، سرکوب‌کننده‌های ایمنی، یا تعدیل‌کننده‌ها را برای کمک به خلاص شدن از شر این بیماری تجویز کند.

در حالی که خارش انگشتان می تواند ناامید کننده باشد، اگر علائم اضافی وجود نداشته باشد، ممکن است مرطوب نگه داشتن آنها به کاهش یا از بین بردن خارش کمک کند.

اگر خارش از بین نرفت یا دوباره عود کرد، فرد باید برای رد هر گونه مشکل اساسی به پزشک مراجعه کند.

Source link