خارش پوست یا خارش یک بیماری شایع است که می تواند هر قسمت از بدن را درگیر کند. عوامل زیادی می توانند باعث خارش پاها شوند، از جمله بیماری های پوستی، دیابت یا واکنش های آلرژیک.
به طور معمول، خارش در پاها نشان دهنده یک مشکل جدی سلامتی نیست. با این حال، درک اینکه چه چیزی باعث خارش می شود می تواند به فرد کمک کند تا تسکین پیدا کند و در صورت لزوم، تحت درمان پزشکی قرار گیرد.
این مقاله به بررسی علل رایج خارش پاها و چگونگی تسکین خارش می پردازد.
علل احتمالی
علل شایع خارش در بدن یا پاها عبارتند از:
- پوست خشک
- تحریک ناشی از نیش حشرات یا آلرژی به گیاهان، مانند پیچک سمی
- بیماری های پوستی مزمن، مانند اگزما و پسوریازیس
- درماتیت تماسی آلرژیک، که یک واکنش آلرژیک به داروهای موضعی است
- تحریک ناشی از اصلاح یا حساسیت به مواد آرایشی و شیمیایی
- فشار
- بیماری هایی مانند دیابت، برخی سرطان ها، بیماری های کلیوی و بیماری های کبدی
در زیر به برخی از این دلایل با جزئیات بیشتری اشاره می کنیم.
پوست خشک یا خشکی پوست
خشکی پوست عامل اصلی خارش است. اصطلاح پزشکی پوست خشک، خشکی پوست است. این می تواند به دلایل زیادی مانند سن، آب و هوا و شرایط پوستی رخ دهد. فعالیت هایی مانند شنا در آب کلردار یا گذراندن وقت با پوست در آب می تواند باعث خشکی پوست شود.
خشکی پوست می تواند علائم زیر را ایجاد کند:
- پوست خشن، پوسته پوسته یا پوسته پوسته می شود
- خارش
- ترک های پوستی که در صورت شدید ممکن است خونریزی کنند
- پوست خاکستری و خاکستری در رنگ پوست تیره
خشکی پوست ممکن است نشانه اولیه درماتیت یا التهاب پوست باشد که می تواند باعث خارش پوست یا تکه هایی از پوست خشک و تحریک شده شود. بدون درمان، درماتیت اغلب بدتر می شود، بنابراین افرادی که مشکوک به درماتیت هستند باید به پزشک مراجعه کنند.
نیش حشرات یا گیاهان
اگر فردی اخیراً زمانی را در خارج از منزل سپری کرده باشد، ممکن است با حشرات یا گیاهان گزنده ای مواجه شده باشد که پوست را تحریک می کنند، مانند گزنه یا پیچک سمی. حشرات گزنده شامل پشه ها، عنکبوت ها و انگل ها هستند.
مواد شیمیایی موجود در نیش حشرات و گیاهان می تواند باعث خارش پوست در معرض آن شود. آنها همچنین می توانند باعث تورم، قرمزی پوست و کهیر شوند.
مردم همیشه متوجه نمی شوند که دچار گزش می شوند و ممکن است بعداً علائم ایجاد کنند. هنگامی که افراد در فضای باز شلوارک یا دامن می پوشند، زخم روی پاها اغلب اتفاق می افتد.
اگزما
اگزما یا درماتیت آتوپیک یک بیماری مزمن است که بیش از ۳۰ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. انجمن ملی اگزما. تقریباً در هر نقطه از بدن از جمله پاها می تواند باعث قرمزی، خارش و تحریک پوست شود.
در نوزادان، اگزما است رایج ترین روی گونه ها و بیرونی بازوها و پاها. در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، بیشتر در پشت زانوها، داخل آرنج ها و پشت گردن ظاهر می شود.
پسوریازیس
پسوریازیس یک اختلال مرتبط با سیستم ایمنی است که باعث ایجاد پلاک های ملتهب در بسیاری از نواحی بدن می شود. برخی از افراد خارش قابل توجهی از پلاک ها را تجربه می کنند که تمایل دارند روی زانوها، آرنج ها و پوست سر ایجاد شوند.
هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما بیشتر افراد مبتلا به این عارضه از طریق گزینههای درمانی ساده و با یادگیری اجتناب از محرکهایی که میتوانند باعث شعلهور شدن آن شوند، تسکین پیدا میکنند.
سایر بیماری های پوستی
سایر بیماری های پوستی که می توانند باعث خارش پاها شوند عبارتند از زونا، کرم حلقوی و کهیر.
تراشیدن پاها
اصلاح یکی دیگر از دلایل احتمالی خارش پاها است. تیغ های تیغ پوست را خراشیده و تحریک می کنند و می توانند باعث رشد موهای زائد شوند که می تواند منجر به حساسیت و خارش پوست شود.
عکس العمل های آلرژیتیک
آلرژی تماسی می تواند باعث ایجاد بثورات قرمز خارش دار در سراسر بدن شود، زمانی که فرد با یک آلرژن خاص تماس پیدا می کند. آلرژن های رایج عبارتند از نیکل، مواد لاستیکی و آنتی بیوتیک های موضعی مانند نئوسپورین.
این نوع خاص از واکنش های پوستی به عنوان درماتیت تماسی آلرژیک شناخته می شود.
کهیر ناشی از ورزش
اگرچه نادر است، اما برخی افراد ممکن است در اثر ورزش دچار کهیر شوند. کهیر ناشی از ورزش می تواند باعث خارش پاها در میان سایر نواحی شود.
علاوه بر خارش، علائم معمولاً شامل کهیر، برافروختگی پوست، گرفتگی عضلات، مشکلات تنفسی، سردرد و تورم احتمالی در اطراف صورت است.
کهیر ناشی از ورزش می تواند یک وضعیت پزشکی خطرناک باشد. هر فردی که در حین ورزش دچار این علائم می شود باید ورزش را متوقف کند و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند.
افراد همچنین ممکن است به کهیر کولینرژیک مبتلا شوند، وضعیتی که در هنگام گرم شدن و عرق کردن پوست باعث کهیر می شود.
فشار
محققین همچنین استرس را به عنوان یک علت بالقوه خارش شناسایی کرده اند. محققان نمیدانند چرا این اتفاق میافتد، اما فکر میکنند که فعالیت مغزی پیچیده که شامل هیپوکامپ و ساختارهای زیر قشری مغز میشود، ممکن است نقش داشته باشد.
کهیرهای مرتبط با استرس شایع هستند.
در مورد اینکه چگونه استرس می تواند باعث ایجاد جوش شود را بخوانید.
دیابت
بسیاری از افراد مبتلا به دیابت مشکلات پوستی را تجربه می کنند و می توانند بسیار شدید باشند، بنابراین افراد باید آنها را جدی بگیرند.
خارش پاها می تواند نشانه گردش خون ضعیف یا پوست خشک باشد. خارش همچنین می تواند نشانه ای از آسیب عصبی یا نوروپاتی دیابتی باشد.
اگر فرد مبتلا به دیابت نگران خارش است، باید از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود بخواهد که این وضعیت را بررسی کنند. مرطوب کردن منظم می تواند به افراد مبتلا به دیابت کمک کند تا از پوست خود محافظت کنند.
در مورد دیابت و خارش بخوانید.
سایر شرایط پزشکی
خارش پوست گاهی اوقات می تواند نشانه ای از مسائل پزشکی جدی مانند لنفوم هوچکین، HIV، مشکلات کلیوی یا پرکاری غده تیروئید باشد.
نکاتی برای تشخیص
برای محدود کردن آنچه ممکن است باعث خارش پاها شود، موارد زیر را در نظر بگیرید:
چند وقت است که پاها خارش دارند؟
به عنوان مثال، نیش حشرات در عرض چند روز بهبود می یابد، بنابراین ناراحتی که بیشتر از این طول می کشد یا از بین نمی رود، احتمالاً علت دیگری دارد.
آیا جوش وجود دارد؟
برخی از علل خارش شامل بثورات پوستی است در حالی که برخی دیگر اینگونه نیستند. نوع خاص بثورات به فرد کمک می کند تا علت ایجاد آن را محدود کند.
به طور کلی، شرایط پوستی، تحریک پوست یا نیش حشرات باعث خارش همراه با بثورات می شود. خارش بدون بثورات معمولاً به دلیل مشکلات کل سیستم است.
دلایل خارش بدون جوش را اینجا بخوانید.
آیا شرایط پزشکی قبلی وجود دارد؟
مراقبت از پوست یک مسئله مهم برای افراد مبتلا به دیابت است. هر کسی که متوجه خارش پاهای خود می شود باید با تیم مراقبت های بهداشتی خود به آن رسیدگی کند.
آیا فرد با محرک هایی مواجه شده است؟
محرک ها عبارتند از:
- گذراندن وقت در فضای باز
- تعویض مواد شوینده لباسشویی
- تراشیدن پاها
قرار گرفتن در معرض آلرژن های احتمالی، مانند یک کرم موضعی جدید، می تواند مقصر باشد. خارشی که مدت کوتاهی پس از اصلاح ایجاد می شود به این معنی است که احتمالاً علت آن است.
چگونه خارش را تسکین دهیم
تاکتیکهای مختلفی وجود دارد که افراد مبتلا به خارش پاها میتوانند در خانه برای تسکین علائم استفاده کنند. اجتناب از خاراندن آن خارش یک شروع عالی است – این کار از بدتر شدن سوزش جلوگیری می کند.
مطالعات نشان داده اند که استفاده از لوسیون های مبتنی بر جو دوسر باعث کاهش شدت خارش، خشکی پوست و زبری می شود. حمام بلغور جو دوسر نیز می تواند مفید باشد، به ویژه برای کودکان و نوزادانی که دارای خارش پوست هستند.
سایر داروهای خودمراقبتی عبارتند از:
- استفاده از کمپرس سرد
- برای جلوگیری از خشکی پوست، به طور مرتب با کرم های مخصوص مرطوب کنید
- انتخاب دوش یا حمام ولرم و پرهیز از آب داغ که باعث تحریک پوست می شود
- مصرف آنتی هیستامین های بدون نسخه (OTC).
- استفاده از کرم های هیدروکورتیزون OTC برای تسکین پوست تحریک شده
- استفاده از محصولات شستشوی ضد حساسیت
- پوشیدن لباس های ساخته شده از پارچه های نرم که به پوست اجازه تنفس می دهد
در مورد روش های طبیعی برای از بین بردن خارش بیشتر بخوانید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود نیافتند یا بعد از درمان خانگی علائمی از بهبود نشان ندادند، وقت آن است که در مورد خارش پاها به پزشک مراجعه کنید.
پزشک میتواند علت خارش مداوم پاها را تعیین کند و لوسیونها، ژلها، پاککنندهها، داروها و سایر درمانها را برای تسکین تجویز کند.
در بیشتر موارد، افراد مبتلا به خارش پاها میتوانند با شستشوی دقیق پوست، مرطوبکنندههای منظم و داروهای OTC وضعیت خود را برطرف کنند یا آن را مدیریت کنند.
افراد مبتلا به بیماری های مزمن پوستی مانند اگزما ممکن است نیاز به استفاده از داروهای تجویزی برای کاهش خارش داشته باشند.
هنگامی که شرایط شدید سلامتی باعث خارش پاها می شود، مراجعه به دکتری که می تواند وضعیت را ارزیابی کند و علائم را تسکین دهد ضروری است.