خشکی پا زمانی رخ می دهد که پوست شما مقدار زیادی آب و چربی از دست می دهد. خشکی ممکن است کل پا از جمله کف پا و پاشنه را تحت تاثیر قرار دهد.
هر کسی ممکن است دچار خشکی پا شود. آنها در طول زمستان به دلیل هوای سردتر و خشک‌تر شایع‌تر هستند. برخی از شرایط سلامتی نیز ممکن است باعث خشکی پوست پا شود. اگزما و پسوریازیس می توانند باعث خشکی پوست در پاها و سایر نقاط بدن شوند. افراد مبتلا به دیابت نیز معمولاً دچار خشکی پا می شوند.
خشکی پوست همیشه دلیلی برای نگرانی نیست، اما اگر پوست خشک شما خارش می‌کند، اگر باعث می‌شود نخوابید، یا اگر هنگام خاراندن پاهایتان دچار بریدگی‌های باز شده‌اید، ممکن است بخواهید با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس بگیرید.
احساس و ظاهری که دارند
خشکی پا بسته به علت آن برای هر فردی ممکن است متفاوت باشد. به طور کلی، پوست پاهای شما ممکن است در برخی مواقع خشن، سفت و سفت شود. برخی از افراد آن را به عنوان احساسی مانند مقیاس توصیف می کنند.
خشکی پا همچنین می تواند با علائم دیگری مانند پوسته پوسته شدن یا لایه برداری پوست، خارش و ترک هایی در پوست همراه باشد که ممکن است خونریزی کند. این علائم ممکن است در سرتاسر پاهای شما از جمله بالا، پهلوها، کف پا، پاشنه پا و بین انگشتان پا رخ دهد.
خشکی پا می تواند از نظر شدت و مدت متفاوت باشد. پاهای خشک ناشی از هوای خشک زمستانی احتمالاً برای مدت کوتاهی خشک خواهند بود، تا زمانی که آن را درمان کنید یا آب و هوا تغییر کند. اگر خشکی پاهای شما با بیماری هایی مانند دیابت، پسوریازیس یا اگزما همراه باشد، خشکی پوست شما ممکن است مزمن تر باشد (طولانی مدت).
علل خشکی پا
عوامل محیطی و همچنین شرایط مختلف سلامتی می تواند باعث خشکی پا شود. برخی از عواملی که می تواند منجر به خشکی پا شود عبارتند از:
هوای خشک
مکان هایی با آب و هوای زمستانی یا محیط های بیابانی هوای خشک تری دارند که یکی از دلایل اصلی خشکی پا و به طور کلی خشکی پوست است.
بخاری ها و کوره های خانگی نیز به خشکی هوا کمک می کنند. با رطوبت کمتر در هوا، حفظ رطوبت برای پوست چالش برانگیزتر است که منجر به خشکی و خارش پوست می شود. این خشکی پوست می تواند کل بدن شما از جمله پاهای شما را تحت تاثیر قرار دهد.
دیابت
دیابت یک بیماری مزمن است که در آن سطح قند خون فرد بسیار بالاست. قند خون بالا می تواند به مرور زمان به رگ های خونی پا آسیب برساند و باعث اختلال در جریان خون و آسیب عصبی شود. کمبود جریان خون می تواند باعث خشکی پا شود.
آسیب عصبی همچنین می تواند باعث از دست دادن حس پاها شود و شما را در معرض خطر سایر نگرانی های سلامتی پا مانند ترک، تاول یا زخم قرار دهد. اگر مبتلا به دیابت هستید، معاینه و مراقبت روزانه از پاهای خود بسیار مهم است.
اگزما و پسوریازیس
اگزما و پسوریازیس بیماری های پوستی مزمنی هستند که به دلیل پاسخ های ایمنی غیر طبیعی یا بیش فعال باعث قرمزی، تحریک و خارش پوست می شوند.
هم اگزما و هم پسوریازیس می توانند باعث ایجاد لکه های خشک در پوست در سراسر بدن، از جمله روی پاها شوند. برخی از عوامل، از جمله شرایط خشک ناشی از هوای زمستانی یا آب و هوای خشک، می‌توانند باعث بروز حملات پسوریازیس و اگزما یا تشدید عود بیماری شوند.
علل دیگر
همچنین ممکن است خشکی پا به دلایل زیر باشد:
- پیری: با افزایش سن، پوست نازک‌تر می‌شود و روغن‌های طبیعی کمتری تولید می‌کند که رطوبت آن را حفظ می‌کند.
- پای ورزشکاران: این عفونت قارچی می تواند باعث خارش و خشکی به خصوص بین انگشتان پا شود.
- حمام کردن: استفاده از صابون ها و مواد شوینده خشن و خشک کننده یا حمام های طولانی و داغ یا دوش گرفتن بیش از حد مکرر می تواند پوست شما را خشک کند.
- دارو: برخی از داروها می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث خشکی پا شوند.
چه زمانی باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کرد
در حالی که بسیاری از موارد خشکی پا جدی نیستند، دلایل خاصی وجود دارد که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خشکی پا صحبت کنید. اگر:
- پاهای شما بدون بثورات قابل مشاهده خارش دارند
- خشکی و خارش به اندازه کافی ناراحت کننده است که شما را از خوابیدن باز می دارد
- بریدگی های باز یا زخم روی پاهای خود مشاهده می کنید
- قرمزی یا تورم می بینید
- شما اغلب احساس سوزن سوزن شدن، سوزش یا درد در پاهای خود می کنید
این علائم ممکن است نشانه‌ای از چیزی جدی‌تر باشد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی خشکی پاهای شما انجام دهد. آنها همچنین ممکن است شما را به یک متخصص پا (متخصص بیماری های پا) یا یک متخصص پوست (متخصص بیماری های پوست و مو) برای آزمایش های اضافی ارجاع دهند.
درمان های خشکی پا
درمان‌های معمولی برای خشکی پا شامل درمان‌های خانگی و داروهای بدون نسخه (OTC) برای افزایش رطوبت به پوست پا و کمک به کنترل سایر علائم مانند خارش و سوزش است. برخی از درمان های رایج عبارتند از:
- مرطوب کننده های سرامید، دو یا سه بار در روز استفاده می شود
- ژله نفتی
- کرم ها یا لوسیون های هیدروکورتیزون OTC
- آنتی هیستامین هایی که به مدیریت التهاب پوست کمک می کنند
همچنین می‌توانید از یک مرطوب‌کننده و کمپرس خنک استفاده کنید تا به هر گونه خارشی که ممکن است باعث خشکی پاهایتان شود کمک کنید.
اگر به دلیل یک وضعیت سلامتی، پاهای خشکی دارید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای درمان یا مدیریت علت اصلی کار کنید، که ممکن است به کاهش تجربه شما از خشکی پا و سایر علائم کمک کند.
چگونه از خشکی پا جلوگیری کنیم
چند استراتژی می تواند به جلوگیری از خشکی پا کمک کند. موارد زیر ممکن است به شما کمک کند پاهای خود را مرطوب و راحت نگه دارید:
- از محصولات مراقبت از پوست، از جمله صابون ها و مواد شوینده، دارای عطرهای قوی، رنگ ها یا الکل خودداری کنید.
- یک بار در روز حمام یا دوش کوتاه (5 تا 10 دقیقه) با آب ولرم بگیرید. اجتناب از آب گرم
- در عرض پنج دقیقه پس از حمام کردن، رطوبت را مرطوب کنید تا به حفظ رطوبت کمک کنید
- از پوشیدن کفش های خیلی تنگ خودداری کنید
- قبل از خواب، ژل نفتی را به پاهای خود بمالید
- با آب فراوان هیدراته بمانید
- از یک مرطوب کننده هوا مخصوصاً در فصل زمستان یا زمانی که گرما روشن است استفاده کنید
- از محیط های خشک و خشک خودداری کنید
یک بررسی سریع
زمانی که پاهای شما رطوبت خود را از دست می دهند خشکی پا ایجاد می شود. همچنین ممکن است علائم دیگری از جمله خارش پوست، سوزش و ترک های پوست داشته باشید. خشکی پا می تواند ناشی از هوای خشک زمستانی یا شرایط پزشکی مانند دیابت، پسوریازیس و اگزما باشد.
موارد خفیف خشکی پا را می‌توان در خانه با مرطوب‌کننده‌ها، داروهایی مانند هیدروکورتیزون و استراتژی‌های سبک زندگی مانند اجتناب از آب داغ زیر دوش درمان کرد. اگر علائم شما شدیدتر باشد، ممکن است پزشک شما ارزیابی یا درمان بیشتری را توصیه کند.