عوامل روانی
برای برخی افراد، رابطه جنسی به اندازهای که باید لذتبخش نیست. عوامل روانی مانند افسردگی، استرس، خستگی و اختلالات خواب میتوانند باعث اختلال نعوظ (ED) شوند؛ زیرا این عوامل باعث بر هم خوردن احساسات هیجان جنسی در مغز میشوند. در حالی که رابطه جنسی میتواند به کاهش استرس کمک کند، اختلال نعوظ ممکن است به استرسهای موجود شما اضافه کند و آنها را تشدید کند.
عادات ناسالم
استفاده از تنباکو و مصرف بیش از حد مواد مخدر میتواند به لایه داخلی رگهای خونی آسیب بزند و باعث تنگ شدن آنها شود. مصرف زیاد الکل نیز میتواند توانایی بدن برای گشاد کردن رگهای خونی را کاهش دهد و فشار خون را پایین بیاورد. هر دو عامل میتوانند منجر به اختلال نعوظ شوند یا آن را بدتر کنند. کاهش مصرف یا ترک کامل این موارد میتواند به کاهش یا توقف علائم کمک کند.
وزن
اضافهوزن و چاقی از عوامل شایع مرتبط با اختلال نعوظ هستند. بیماریهایی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماریهای قلبی نیز به چاقی و اختلال نعوظ مرتبطاند. این بیماریها خطرات جدی برای سلامتی دارند و میتوانند عملکرد جنسی را تحت تأثیر قرار دهند.
ورزشهای هوازی مثل شنا، دویدن و دوچرخهسواری به کاهش وزن کمک میکنند و جریان اکسیژن و خون را در سراسر بدن، از جمله آلت تناسلی، افزایش میدهند که این موضوع باعث بهبود علائم و عملکرد نعوظ میشود.

اختلال نعوظ به عنوان عارضه سایر بیماریها
اختلال نعوظ میتواند ناشی از مشکلات جسمی دیگری غیر از چاقی و بیماریهای مرتبط با وزن باشد، از جمله:
- آترواسکلروز (تصلب شرایین یا گرفتگی رگهای خونی)
- کاهش سطح تستوسترون
- دیابت
- بیماری پارکینسون
- مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
- سندرم متابولیک
همچنین مصرف برخی داروهای تجویزی میتواند باعث اختلال نعوظ شود، مانند:
- داروهای فشار خون
- آنتیهیستامینها
- ضدافسردگیها
- داروهای شیمی درمانی
بیماری پیرونی و جراحی
بیماری پیرونی شامل انحراف غیرطبیعی آلت تناسلی در هنگام نعوظ است که میتواند باعث اختلال نعوظ شود. این بیماری به دلیل تشکیل بافت اسکار فیبری زیر پوست آلت ایجاد میشود. سایر علائم پیرونی شامل درد هنگام نعوظ و رابطه جنسی است.
جراحیها یا آسیبها در ناحیه لگن یا قسمت پایین ستون فقرات نیز میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند. بسته به علت فیزیکی اختلال نعوظ، ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشید.
همچنین درمانهای پزشکی و جراحی مرتبط با سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند.
درمان اختلال نعوظ
علاوه بر اصلاح عادات زندگی، روشهای مختلفی برای درمان اختلال نعوظ وجود دارد. رایجترین درمان استفاده از داروهای خوراکی است. سه داروی متداول عبارتاند از:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل (سیالیس)
- واردنافیل (لویترا)
با این حال، اگر داروهای خاصی مصرف میکنید یا بیماریهای قلبی خاصی دارید، ممکن است این داروها برای شما مناسب نباشند. درمانهای دیگر عبارتاند از:
- داروهای شیاف داخل مجرای ادرار
- درمان جایگزینی تستوسترون
- دستگاههای پمپ آلت تناسلی
- ایمپلنتهای آلت تناسلی
- جراحی
نتیجهگیری
بیماریهای پزشکی، عادات زندگی و استرس یا اضطراب میتوانند منجر به اختلال نعوظ شوند؛ اما اغلب این مشکل قابل درمان است. اگر اختلال نعوظ زندگی روزمره شما را تحت تأثیر قرار داده است، بهتر است برای تشخیص دقیق به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما سپس بهترین درمانها را برای شما پیشنهاد خواهد داد.