افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی باید مقدار پتاسیم مصرفی خود را محدود کنند زیرا کلیه های آنها نمی توانند پتاسیم را به درستی پردازش کنند و باعث تجمع آن در خون می شود.
داروهایی که برای درمان بیماری کلیوی استفاده می شوند نیز می توانند سطح پتاسیم را افزایش دهند. یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت سطح پتاسیم، ایجاد تغییرات در رژیم غذایی است. این ممکن است به معنای اجتناب از غذاهای پر پتاسیم و جایگزینی آنها با جایگزین های کم پتاسیم باشد.
غذاهای پر پتاسیم که باید اجتناب کنید
افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی یا CKD باید از غذاهای حاوی پتاسیم پرهیز یا محدود کنند.
سطوح بالای پتاسیم می تواند باعث علائم جدی از جمله ضربان قلب نامنظم و گرفتگی عضلات شود. سطوح پایین پتاسیم می تواند باعث ضعیف شدن عضلات شود.
یک پزشک یا متخصص تغذیه می‌تواند به توضیح میزان مناسب پتاسیم برای مصرف برای شرایط منحصر به فرد هر فرد کمک کند.
برخی از غذاهای دارای پتاسیم بالا که افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه باید محدود یا اجتناب کنند عبارتند از:
- آجیل
- لوبیا و حبوبات
- سیب زمینیها
- موز
- اکثر محصولات لبنی
- آووکادوها
- غذاهای شور
- فست فودها
- گوشت های فرآوری شده، مانند گوشت ناهار و هات داگ
- سبوس و غلات کامل
- اسفناج
- طالبی و عسلک
- گوجه فرنگیها
- آب سبزیجات
محدودیت های غذایی می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر به کلیه ها در مبتلایان به CKD کمک کند.
غذاهای کم پتاسیم برای اضافه کردن
غذاهای کم پتاسیم گزینه ایمن تری برای افراد مبتلا به CKD هستند. به گفته بنیاد کلیه آمریکا، رژیم غذایی با محدودیت پتاسیم ۲۰۰۰ میلی گرم پتاسیم در روز اجازه می دهد.
با این حال، یک پزشک یا متخصص تغذیه در بهترین موقعیت برای مشاوره در مورد نیازهای فردی افراد است.
غذاهای زیادی وجود دارند که پتاسیم کمی دارند. برای این غذاها، یک نصف فنجان توصیه می شود.خوردن بیش از یک وعده می تواند گزینه کم پتاسیم را به یک میان وعده با پتاسیم بالا تبدیل کند، بنابراین رعایت دستورالعمل های توصیه شده ضروری است.
غذاهای کم پتاسیم عبارتند از:
- سیب، آب سیب و سس سیب
- اکثر انواع توت ها، از جمله توت سیاه، زغال اخته، توت فرنگی و تمشک
- انگور و آب انگور
- آناناس و آب آناناس
- هندوانه
- مارچوبه
- کلم بروکلی
- هویج
- کلم پیچ
- کلم
- خیارها
- برنج سفید، رشته فرنگی و نان (نه غلات کامل)
- کدو سبز و کدو زرد
در مورد پتاسیم
مردم نباید پتاسیم را به طور کامل قطع کنند، زیرا این ماده مغذی ضروری است که به مدیریت بسیاری از عملکردهای بدن کمک می کند.
پتاسیم نقش های اساسی زیادی در بدن دارد، از جمله:
- کمک به انقباض عضلات
- حفظ تعادل الکترولیت
- تنظیم فشار خون
- حفظ عملکرد صحیح قلب
- کمک به حذف زباله
- ارتقاء رشد و سلامت سلولی
- رساندن اکسیژن به مغز
- تثبیت فرآیند متابولیک
CKD چیست؟
به گفته بنیاد ملی کلیه، بیماری مزمن کلیه بر روی آن تأثیر می گذارد ۳۰ میلیون آمریکایی و نتیجه از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه در طول زمان است. علل CKD عبارتند از فشار خون بالا و دیابت.
CKD می تواند با گذشت زمان بدتر شود. ممکن است کلیه ها به طور کامل کار نکنند، اما این اتفاق نادر است. با درمان مناسب و تغییرات رژیم غذایی، افراد مبتلا به CKD می توانند زندگی سالمی داشته باشند و از عوارض جلوگیری کنند.
هیچ درمانی برای CKD وجود ندارد، اما درمان می تواند علائم را مدیریت کرده و عملکرد کلیه ها را حفظ کند. اکثر مردم بیماری خود را با یک سبک زندگی سالم، مدیریت شرایط زمینه ای مانند دیابت، فشار خون بالا و کلسترول بالا و داروهایی برای درمان علائم مدیریت می کنند.
در مراحل اولیه بیماری کلیوی، فرد ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکند. با پیشرفت CKD، ممکن است باعث شود:
- خستگی و خستگی
- مچ پا و پا متورم شده است
- تنگی نفس
- احساس تهوع
- خون در ادرار
از آنجایی که CKD یک بیماری مادام العمر است، انجام معاینات منظم برای نظارت بر عملکرد کلیه ضروری است.
افراد مبتلا به CKD در معرض خطر بیشتری برای حوادث قلبی عروقی از جمله حمله قلبی و سکته هستند. معاینات منظم می تواند به کشف زودهنگام مشکلات و جلوگیری از عوارض کمک کند.
محدود کردن پتاسیم با CKD
وقتی کلیه ها از کار می افتند، نمی توانند پتاسیم اضافی را از بدن خارج کنند. این اجازه می دهد تا پتاسیم اضافی ایجاد شود و مشکلاتی ایجاد کند.
داشتن سطوح بالای پتاسیم در خون هیپرکالمی نامیده می شود که در افراد مبتلا به CKD پیشرفته شایع است.
سطح پتاسیم بالا معمولاً به تدریج ایجاد می شود. علائم از سطوح بالای پتاسیم عبارتند از:
- ضعف عضلانی
- بی حسی
- مور مور
- حالت تهوع
اگر سطح پتاسیم به طور ناگهانی و سریع افزایش یابد، فرد ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- تهوع و استفراغ
- درد قفسه سینه
- تپش قلب
- تنگی نفس
این علائم می تواند نشان دهنده یک وضعیت تهدید کننده زندگی باشد و فرد باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشد.
خلاصه
افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه باید در جهت کاهش میزان پتاسیم مصرفی خود تلاش کنند. همچنین برای آنها ضروری است که معاینه منظم با پزشک برای نظارت بر عملکرد کلیه خود داشته باشند.
علاوه بر کار با پزشک، ملاقات با یک متخصص تغذیه که می تواند به فرد در درک برچسب های تغذیه، کاهش حجم و برنامه ریزی وعده های غذایی کمک کند.
Source