منیزیم یک ماده معدنی است که در بیش از ۳۰۰ عملکرد بدن مانند کمک به عملکرد صحیح عضلات و اعصاب، کنترل سطح قند خون و تنظیم فشار خون نقش دارد. بسیاری از غذاها حاوی منیزیم هستند، از جمله سبزیجات برگ دار، حبوبات و مغزها.
مکمل های منیزیم می تواند گزینه خوبی برای افرادی باشد که برای حفظ سطح مطلوب منیزیم به کمک نیاز دارند. مکمل های کلرید منیزیم به دلیل جذب خوب توسط بدن شناخته شده اند.
می تواند برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک مفید باشد
سندرم متابولیک (MetS) گروهی از عوامل خطر است که می تواند خطر ابتلا به دیابت، بیماری قلبی و سکته مغزی را تعیین کند. این عوامل عبارتند از چاقی، قند خون بالا، تری گلیسیرید بالا، سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (HDL یا “خوب”) و فشار خون بالا.
کمبود منیزیم معمولاً در این شرایط مشاهده می شود که می تواند به ارتباط یا رابطه بین این دو عامل اشاره کند. افراد مبتلا به کمبود منیزیم نیز احتمال بیشتری برای ابتلا به این مشکلات متابولیک دارند. این ممکن است به این دلیل باشد که منیزیم در متابولیسم کلسترول، کنترل فشار خون و تنظیم قند خون بسیار مهم است.
در مطالعهای بر روی ۱۹۸ فرد مبتلا به سندرم متابولیک و سطوح پایین منیزیم خون، شرکتکنندگان بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یکی محلول کلرید منیزیم و دیگری محلول دارونما، هر دو بهمدت ۱۶ هفته روزانه. گروه مصرف کننده منیزیم در مقایسه با گروه دارونما، بهبود قابل توجهی در فشار خون، سطح گلوکز ناشتا، تری گلیسیرید و کلسترول HDL نشان دادند.
مزایای بالقوه برای افسردگی خفیف تا متوسط
کلرید منیزیم معمولا در مکمل های غذایی یافت می شود. که به خوبی توسط بدن جذب می شود و می تواند به طور موثر سطح منیزیم را افزایش دهد. علاوه بر کمک به حفظ سطح منیزیم، مکملهای کلرید منیزیم ممکن است مزایای سلامتی بالقوهای مانند کاهش سطح قند خون و فشار خون و حمایت از سلامت روان را ارائه دهند.
در یک مطالعه با ۱۲۶ شرکتکننده، محققان به این موضوع پرداختند که چگونه کلرید منیزیم ممکن است به افراد مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط کمک کند. شرکت کنندگان مکمل کلرید منیزیم را به مدت شش هفته مصرف کردند یا هیچ درمانی دریافت نکردند.
کسانی که کلرید منیزیم مصرف کردند، بهبود قابل توجهی در علائم افسردگی و اضطراب نشان دادند. این فواید در عرض دو هفته رخ داد و نتایج در سنین مختلف، جنسیت، شدت افسردگی، سطح منیزیم خون و مصرف داروهای ضد افسردگی مشابه بود.
ممکن است به علائم فیبرومیالژیا کمک کند
فیبرومیالژیا باعث درد و خستگی مزمن گسترده، مشکلات خواب، اضطراب و افسردگی می شود. در یک مطالعه کوچک روی بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا، محققان یک مکمل کلرید منیزیم را با دارونما به مدت یک ماه مقایسه کردند. در حالی که به طور کلی کاهش اندکی در استرس وجود داشت، بیماران با استرس متوسط نسبت به افرادی که دارونما دریافت کردند، سطح استرس بهبود یافته و درد کمتری را گزارش کردند.
منابع خوب منیزیم
بسیاری از غذاها حاوی منیزیم هستند، از جمله سبزیجات برگدار، حبوبات، مغزها، دانه ها و غلات کامل. در اینجا محتوای منیزیم در برخی از این غذاها آمده است:
- تخمه کدو تنبل، بو داده: ۱۵۶ میلی گرم در هر ۳۰ گرم، یا ۳۷ درصد از ارزش روزانه (DV)
- دانه چیا: 111 میلی گرم در هر ۳۰ گرم، یا ۲۶ درصد از DV
- بادام خشک بو داده: 80 میلی گرم در هر ۳۰ گرم، یا ۱۹٪ از DV
- شیر سویا، ساده یا وانیل: 61 میلی گرم در هر فنجان، یا ۱۵٪ از DV
- لوبیا سیاه پخته شده: 60 میلی گرم در هر نصف فنجان، یا ۱۴ درصد از DV
- کره بادام زمینی، صاف: 49 میلی گرم در هر دو قاشق غذاخوری، یا ۱۲ درصد از DV
- برنج قهوه ای پخته شده: 42 میلی گرم در هر نصف فنجان، یا ۱۰٪ از DV
نحوه مصرف منیزیم
مکمل های منیزیم، از جمله کلرید منیزیم، به طور کلی می توانند در هر زمانی از روز مصرف شوند. از آنجایی که منیزیم می تواند باعث آرامش و بهبود کیفیت خواب شود، برخی ترجیح می دهند آن را قبل از خواب مصرف کنند.
کلرید منیزیم به اشکال مختلف از جمله کپسول، صمغ، قرص و پودر موجود است. همچنین ممکن است با انواع دیگر منیزیم ترکیب شود یا به عنوان بخشی از یک مولتی ویتامین باشد. همیشه برچسب محصول را برای دستورالعمل های استفاده دنبال کنید.
دوز
هیچ دوز استانداردی برای کلرید منیزیم وجود ندارد، زیرا بسته به شکل و عوامل فردی مانند سن، جنسیت و شرایط سلامتی متفاوت است. همیشه دستورالعمل های برچسب را دنبال کنید و با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، به خصوص اگر مشکلات سلامتی دارید یا دارو مصرف می کنید.
توصیه کلی برای مصرف منیزیم RDA (کمک مصرف توصیه شده در رژیم غذایی) نامیده می شود که مقدار روزانه ای است که نیازهای اکثر افراد سالم را برآورده می کند. این مقدار از غذا، نوشیدنی و منابع دیگر مانند مکمل ها به دست می آید. RDA برای منیزیم بسته به سن و جنسیت بین ۳۱۰-۴۲۰ میلی گرم برای بزرگسالان است. اگر رژیم غذایی شما فاقد غذاهای غنی از منیزیم باشد، مکمل ها می توانند کمک کنند.
حداکثر دوز بی خطر – که به عنوان سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) شناخته می شود – برای مکمل های منیزیم ۳۵۰ میلی گرم در روز برای بزرگسالان است. برای تعیین میزان منیزیم در هر دوز، همیشه برچسب مکمل های غذایی را بررسی کنید.
آیا کلرید منیزیم بی خطر است؟
مکمل های منیزیم، از جمله کلرید منیزیم، برای اکثر افراد، از جمله کودکان و افراد باردار یا شیرده، تا زمانی که در دوز توصیه شده مصرف شوند، بی خطر هستند. همیشه قبل از شروع هر مکمل جدیدی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، به خصوص اگر بیماری پزشکی دارید یا دارو مصرف می کنید.
هنگام خرید مکمل، مطمئن شوید که محصول توسط شخص ثالث تست شده است. برخلاف داروها، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) مکمل ها را تنظیم نمی کند، به این معنی که کیفیت و ایمنی آنها می تواند متفاوت باشد. آزمایش شخص ثالث تأیید می کند که مکمل حاوی مواد ذکر شده در برچسب است و عاری از آلاینده های مضر است. مهر و موم های سازمان های معتبر مانند NSF International، USP (United States Pharmacopeia) یا ConsumerLab را بررسی کنید.
تداخلات دارویی بالقوه
برخی از داروها می توانند با مکمل های منیزیم تداخل داشته باشند یا بر سطح منیزیم تأثیر بگذارند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
- آنتی بیوتیک ها: منیزیم می تواند با آنتی بیوتیک های تتراسایکلین مانند دکلومایسین (دمکلوسیکلین) و آنتی بیوتیک های کینولون مانند سیپرو (سیپروفلوکساسین) تداخل داشته باشد. این آنتی بیوتیک ها باید حداقل دو ساعت قبل یا ۴-۶ ساعت بعد از مصرف مکمل حاوی منیزیم مصرف شوند.
- بیس فسفونات ها: بیس فسفونات ها مانند فوزاماکس (الندرونات) برای درمان پوکی استخوان استفاده می شود. مکمل های منیزیم می توانند جذب آنها را کاهش دهند، بنابراین آنها را با فاصله حداقل دو ساعت مصرف کنید.
- دیورتیک ها: استفاده مزمن از دیورتیکهای لوپ مانند لازیکس (فروزماید) و دیورتیکهای تیازیدی مانند آکوازید H (هیدروکلروتیازید) میتواند از دست دادن منیزیم در ادرار را افزایش داده و منجر به کاهش منیزیم شود. در مقابل، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم مانند آلداکتون (اسپیرونولاکتون) به کاهش دفع منیزیم کمک می کند.
استفاده طولانی مدت از مهارکننده های پمپ پروتون (یک دسته از داروهای سرکوب کننده اسید)، مانند Nexium (اسومپرازول) و Prevacid (لانسوپرازول)، می تواند باعث کاهش سطح منیزیم شود. در حالی که مکمل های منیزیم ممکن است کمک کنند، اما همیشه کار نمی کنند. قبل از شروع داروهای طولانی مدت سرکوب کننده اسید، پزشک باید سطح منیزیم شما را اندازه گیری و نظارت کند.
آیا می توانید بیش از حد کلرید منیزیم مصرف کنید؟
مصرف زیاد منیزیم از غذا به طور کلی برای افراد دارای کلیه های سالم که می توانند به طور موثری اضافی را از بین ببرند بی خطر است. با این حال، دوزهای بالای مکمل های منیزیم، از جمله کلرید منیزیم، اغلب منجر به مشکلات گوارشی مانند اسهال، حالت تهوع و گرفتگی شکم می شود.
دوزهای بسیار زیاد ملین ها و آنتی اسیدهای حاوی منیزیم می تواند منجر به مسمومیت با منیزیم شود. علائم مسمومیت با منیزیم ممکن است شامل حالت تهوع، استفراغ، فشار خون پایین و افسردگی باشد. در موارد شدید، می تواند به ضعف عضلانی، مشکل در تنفس و ایست قلبی تبدیل شود.
عوارض جانبی کلرید منیزیم
نمک های منیزیم، از جمله کلرید منیزیم، اثر ملین دارند. کلرید منیزیم یکی از چندین اشکال منیزیم است که معمولاً باعث اسهال می شود.
خلاصه
کلرید منیزیم نوعی از منیزیم است که معمولا در مکمل های غذایی یافت می شود. این به خوبی توسط بدن جذب می شود و می تواند به طور موثر سطح منیزیم را افزایش دهد.
مکملهای کلرید منیزیم علاوه بر کمک به حفظ سطوح سالم منیزیم، ممکن است مزایای بالقوهای برای سلامتی مانند کاهش قند خون و فشار خون و حمایت از سلامت روان داشته باشند.
اگر قصد مصرف مکمل کلرید منیزیم را دارید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید و محصولات با کیفیت بالا را که به طور مستقل آزمایش شده اند انتخاب کنید.