لخته خون در بازو: شناسایی، درمان و موارد دیگر

لخته خون چیست؟

وقتی دچار بریدگی می شوید، اجزای خون شما منعقد می شوند یا لخته می شوند تا خونریزی را متوقف کنند. اما گاهی اوقات، خون در رگ‌ها یا شریان‌ها می‌تواند لخته‌ای ایجاد کند که هیچ هدفی ندارد، که می‌تواند مضر باشد.

سه نوع لخته خون عبارتند از:

• ترومبوز ورید عمقی (DVT): DVT زمانی رخ می دهد که لخته ای در ورید عمیق بدن شما ایجاد شود.
• ترومبوفلبیت سطحی: ترومبوفلبیت سطحی زمانی رخ می دهد که یک لخته در ورید نزدیک سطح پوست ایجاد شود.
• آمبولی: آمبولی ها لخته هایی هستند که از جای خود خارج شده و به سایر نقاط بدن می روند.

DVT معمولا در پاها اتفاق می افتد اما می تواند در بازوها نیز ایجاد شود. این DVT اندام فوقانی (DVT-UE) نامیده می شود. از تمام موارد DVT، ۱۱% تا ۱۴% DVT-UE هستند.

علائم لخته خون در بازوی شما چیست؟

به تعداد ۳۳% تا ۶۰% افرادی که لخته خون در ورید بازو عمیق دارند ممکن است علائمی را تجربه نکنند. علائم نیز ممکن است به تدریج ظاهر شوند.

اگر لخته خون در بازوی خود دارید، علائم در بازوی آسیب دیده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ورم
• گرفتگی
• لطافت
• تغییر رنگ پوست قرمز یا آبی
• پوستی که در لمس گرم است
• ضعف، اگرچه ممکن است نادر باشد

اگر فکر می کنید ممکن است لخته خون در بازو یا مکان دیگری وجود داشته باشد، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

اولین علائم لخته خون چیست؟

علائم اولیه لخته شدن خون می تواند شامل :

• تورم بازو
• درد، حساسیت، یا گرفتگی که ناشی از آسیب نیست
• تغییر رنگ پوست با وریدهای متسع (بزرگ شده).
• نگهداری مایعات
• پوستی که در لمس گرم است
• ضعف یا فلج در بازوی آسیب دیده، اگرچه ممکن است نادر باشد
• دمای بدن بالاتر از معمولی است، اگرچه این ممکن است نادر باشد

علت ایجاد لخته خون در بازو چیست؟

لخته های خون زمانی تشکیل می شوند که پروتئین ها و سلول های خونی مختلف به نام پلاکت باعث انعقاد خون می شوند. دو نوع DVT-UE وجود دارد: اولیه و ثانویه.

DVT-UE اولیه

DVT-UE اولیه  نادر است این به DVT اشاره دارد که در اثر ضربه به وریدها، جراحی، بی حرکتی یا جراحی ایجاد نمی شود.

این می تواند بدون علت واضح یا در اثر فعالیت مکرر و شدید بازو (که گاهی اوقات ترومبوز تلاشی نامیده می شود، یا سندرم پاژه شروتر). افراد مبتلا به ترومبوز تلاشی پس از یک فعالیت سنگین مانند قایقرانی، کشتی، وزنه برداری یا بیسبال، لخته ایجاد می کنند – معمولاً در بازوی غالب خود.

DVT-UE ثانویه

DVT-UE ثانویه را تشکیل می دهد ۸۰% از این موارد زمانی اتفاق می افتد که چیزی ورید را مختل می کند و در نتیجه لخته را شروع می کند. چنین اختلالاتی می تواند شامل :

• عمل جراحی
• ضربه
• کاتترهای ورید مرکزی
• ضربان سازها
• تومورها
• عدم تحرک، مانند هنگام استراحت در رختخواب یا بیهوشی عمومی
• بارداری
• تنگی یا باریک شدن ورید
• کم آبی بدن
• ترومبوسیتوز، یا زمانی که بدن تعداد زیادی پلاکت تولید می کند
• تغییرات آناتومیک در وریدها

چه کسانی در معرض خطر ایجاد لخته خون در بازو هستند؟

افرادی که انواع خاصی از ایمپلنت های پزشکی دارند در معرض خطر بیشتری هستند. اینها می توانند باعث آسیب به رگ ها شوند. بیش از نیمی بر اساس بررسی تحقیقاتی در سال ۲۰۱۷، افراد مبتلا به DVT-UE دارای ضربان ساز قلبی یا کاتتر ورید مرکزی در ناحیه لخته هستند. خطر می تواند به نوع دستگاه، قطر و موقعیت آن بستگی داشته باشد. عفونت همچنین می تواند خطر را افزایش دهد.

سرطان دومین عامل خطر شایع است. طبق همان بررسی تحقیقاتی، یک مطالعه نشان داد که تا ۴۹% افراد مبتلا به DVT-UE تومور دارند.

جراحی همچنین می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. همان بررسی تحقیقات نشان داد که حدود ۲۷٪ از افراد مبتلا به DVT-UE پس از یک عمل لخته خون ایجاد کردند.

عوامل دیگری که می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بالای ۴۰ سال بودن
• داشتن سبک زندگی بی تحرک
• سیگار کشیدن
• داشتن سابقه لخته های خونی دیگر
• مصرف داروهای خاص
• زخمی شدن رگ
• داشتن شرایط پزشکی خاص، مانند بیماری قلبی یا ریوی

لخته خون چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر عمل جراحی انجام داده‌اید یا از یک خط مرکزی یا ضربان‌ساز استفاده کرده‌اید، تیم مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است به دنبال علائم لخته خون باشند تا بتوانند به سرعت شما را تشخیص داده و درمان کنند. اگر علائم لخته خون را مشاهده کردید، با یک پزشک قرار ملاقات بگذارید.

یک پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و بپرسد که علائم چه زمانی شروع شده اند، قبل از شروع آنها چه کار می کردید و علائم دیگری که ممکن است داشته باشید. آنها همچنین احتمالاً از شما می خواهند که یک آزمایش تصویربرداری انجام دهید.

سونوگرافی یک راه سریع، آسان و مقرون به صرفه برای یافتن لخته خون است. در طول سونوگرافی، امواج صوتی به پوست شما نفوذ می کند و نمایی از رگ های شما ایجاد می کند.

سایر آزمایشات تصویربرداری که ممکن است پزشک برای تشخیص شما یا راهنمایی درمان شما استفاده کند می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سی تی اسکن: این تست تصویربرداری از کامپیوتر و اشعه ایکس برای گرفتن تصاویر مقطعی از بدن شما برای شناسایی لخته های خون استفاده می کند.
• اسکن ام آر آی: MRI از امواج رادیویی و آهنرباها برای گرفتن عکس از بدن شما، از جمله رگ های شما استفاده می کند.
• ونوگرافی کنتراست: برای این روش، پزشک یا متخصص به شما رنگ کنتراست تزریق می کند و از اشعه ایکس برای دیدن رگ های شما استفاده می کند.

لخته شدن خون در بازو جدی است و در صورت مشکوک شدن به لخته شدن خون باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. هر کسی ممکن است دچار لخته خون شود، اگرچه برخی درمان‌ها و شرایط پزشکی ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد.

لخته های خون معمولاً اگر زود تشخیص داده شوند قابل درمان هستند.

جدی ترین عارضه لخته خون آمبولی ریه است که زمانی است که بخشی از لخته از طریق جریان خون عبور می کند و در ریه ها انسداد ایجاد می کند. این می تواند از رسیدن خون به ریه های شما جلوگیری کند که می تواند کشنده باشد.

چه گزینه های درمانی در دسترس هستند؟

اگر لخته ورید عمقی در بازوی خود ایجاد کردید، اهداف درمانی اولیه عبارتند از:

• توقف رشد لخته
• از بین بردن علائم شما
• جلوگیری از حرکت لخته به ریه ها یا سایر قسمت های بدن شما

درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ارتفاع اندام: این باعث کاهش تورم و کاهش درد می شود.
• آستین بازوی فشرده سازی درجه بندی شده: این آستین تنگ به افزایش جریان خون از دست به سمت قلب کمک می کند.
• داروهای رقیق کننده خون: این داروها به کند کردن شکل‌گیری لخته‌های جدید کمک می‌کنند و از رشد لخته‌های موجود جلوگیری می‌کنند.

اگر این درمان ها مؤثر نبودند یا لخته شما بسیار بزرگ است، ممکن است پزشک برداشتن لخته را از طریق جراحی یا تزریق دارو در ورید توصیه کند.

پس از تکمیل درمان اولیه، احتمالاً درمان نگهدارنده را ادامه خواهید داد. این می تواند حداقل طول بکشد ۳ تا ۶ ماه، بسته به شرایط. مصرف داروهای رقیق کننده خون و پوشیدن آستین فشاری ممکن است به جلوگیری از رشد لخته موجود و تشکیل لخته های جدید کمک کند.

آیا عوارض ممکن است؟

خطرناک ترین عارضه DVT-UE آمبولی ریه است که زمانی است که بخشی از لخته پاره می شود و به سمت ریه های شما حرکت می کند. این یک اورژانس پزشکی است.

یکی دیگر از عوارض احتمالی سندرم پس از ترومبوتیک است که اگر دریچه های داخل ورید لخته شده آسیب ببینند و باعث افزایش فشار خون در آن سیاهرگ شوند، ممکن است رخ دهد. علائم متفاوت است اما ممکن است در بربگیرد:

• احتباس خفیف مایعات
• درد و ناراحتی
• تورم اندام ناتوان کننده
• درد
• زخم های پوستی

پیروی از برنامه درمانی شما – از جمله مصرف داروها و پوشیدن آستین های فشاری – می تواند از سندرم پس از ترومبوز جلوگیری کرده یا آن را محدود کند.

اگر به برنامه درمانی خود پایبند باشید، دیدگاه کلی شما پس از لخته شدن خون در بازوی شما خوب است.

اما لخته های خون می توانند عود کنند، به خصوص اگر برای درمان های مداوم نیاز به نگه داشتن کاتتر ورید مرکزی داشته باشید. اگر علائم غیرمعمولی را تجربه کردید، با پزشک مشورت کنید.

چندین مرحله وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از تشکیل لخته خون در بازوهای خود انجام دهید:

• از پزشک بپرسید که آیا در طول اقامت طولانی مدت در بیمارستان به رقیق‌کننده‌های خون یا لباس‌های فشرده‌کننده نیاز دارید.
• در صورت داشتن پیس میکر یا کاتتر ورید مرکزی، از پزشک بپرسید که چگونه از لخته شدن خون جلوگیری کنید.
• به طور منظم تمرین کن.
• وزن متوسط ​​را حفظ کنید.
• برای مدت طولانی بی حرکت ننشینید. پاها، مچ پاها، دست ها، مچ دست و بازوهای خود را حرکت دهید تا خونتان در جریان باشد.
• چکاپ های منظم برای جستجو و درمان بیماری های قلبی، دیابت و سرطان انجام دهید.

خلاصه

لخته شدن خون ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اگرچه برخی درمان‌های پزشکی و شرایط پزشکی می‌توانند خطر شما را افزایش دهند.

لخته‌های خون در صورت عدم درمان می‌توانند باعث آمبولی ریه شوند، اما اگر زود تشخیص داده شوند، معمولاً قابل درمان هستند. اگر علائم لخته خون را تجربه کردید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.