لیچی (Litchi chinensis) – همچنین به عنوان سرخالو شناخته می شود – یک میوه استوایی کوچک از خانواده صابون است.
از دیگر میوه های محبوب این خانواده می توان به رامبوتان و لونگان اشاره کرد.
لیچی در مناطق نیمه گرمسیری در سراسر جهان رشد می کند و به ویژه در بومی خود چین و همچنین آسیای جنوب شرقی محبوب است.
آنها که به خاطر طعم شیرین و گلدار خود شناخته می شوند، معمولاً به صورت تازه خورده می شوند و گاهی اوقات در بستنی ها استفاده می شوند یا به صورت آب میوه، شراب، شربت و ژله فرآوری می شوند.
آنها منبع خوبی از چندین ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های سالم هستند.
لیچی دارای پوست غیرقابل خوردن، صورتی متمایل به قرمز و چرمی است که قبل از مصرف از بین می رود. گوشت آن سفید است و در مرکز آن دانه ای تیره را احاطه کرده است.
لیچی عمدتاً از آب و کربوهیدرات تشکیل شده است که به ترتیب ۸۲% و ۱۶.۵% میوه را تشکیل می دهند.۱).
یک وعده ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم) لیچی تازه، مواد مغذی زیر را فراهم می کند. جدول زیر مواد مغذی اصلی لیچی تازه را نشان می دهد (۱):
- کالری: 66
- پروتئین: 0.۸ گرم
- کربوهیدرات ها: 16.۵ گرم
- قند: 15.۲ گرم
- فیبر: 1.۳ گرم
- چربی: 0.۴ گرم
کربوهیدرات ها و فیبرها
لیچی علاوه بر آب، عمدتاً از کربوهیدرات تشکیل شده است.
یک لیچی – تازه یا خشک – حاوی ۱.۵ تا ۱.۷ گرم کربوهیدرات است.۱).
اکثر کربوهیدراتهای موجود در لیچی از قندها میآیند که مسئول طعم شیرین آنها هستند. آنها فیبر نسبتا کمی دارند.
ویتامین ها و مواد معدنی
لیچی منبع مناسبی از چندین ویتامین و مواد معدنی است، از جمله:
- ویتامین سی: فراوان ترین ویتامین موجود در لیچی یک لیچی حدود ۹ درصد از نیاز روزانه مرجع (RDI) را برای ویتامین C فراهم می کند.۱).
- فلز مس: لیچی منبع مناسبی از مس است. مصرف ناکافی مس ممکن است اثرات نامطلوبی بر سلامت قلب داشته باشد.۲).
- پتاسیم: یک ماده مغذی ضروری که ممکن است سلامت قلب را در صورت مصرف به مقدار کافی بهبود بخشد (۳).
لیچی عمدتاً از آب و کربوهیدرات تشکیل شده است که بیشتر آنها قند هستند. در مقایسه با بسیاری از میوه های دیگر، آنها فیبر کمی دارند. آنها همچنین سرشار از ویتامین C هستند و مقادیر مناسبی از مس و پتاسیم را ارائه می دهند.
لیچی مانند سایر میوه ها منبع خوبی از ترکیبات مختلف گیاهی آنتی اکسیدانی است.
در واقع، گزارش شده است که آنها حاوی سطوح بالاتری از پلی فنول های آنتی اکسیدانی نسبت به چندین میوه رایج دیگر هستند.۴).
آنتی اکسیدان های موجود در لیچی عبارتند از:
- اپی کاتچین: فلاونوئیدی که ممکن است سلامت قلب را بهبود بخشد و خطر ابتلا به سرطان و دیابت را کاهش دهد.۵، ۶).
- روتین: فلاونوئیدی که ممکن است به محافظت در برابر بیماری های مزمن مانند سرطان، دیابت و بیماری قلبی کمک کند.۶، ۷).
الیگونول
الیگونول یک مکمل غذایی است که اغلب در رابطه با لیچی ذکر شده است.
این ترکیبی از آنتی اکسیدان ها (پروآنتوسیانیدین ها) است که از پوست لیچی و چای سبز به دست می آید که توسط شرکت آمینو آپ شیمی در ژاپن ساخته شده است.
آنتی اکسیدان ها از نظر شیمیایی تغییر می کنند تا جذب آنها از روده شما افزایش یابد.۸).
چندین مطالعه نشان می دهد که الیگونول ممکن است باعث کاهش چربی شکمی، خستگی و التهاب بعد از ورزش شود.۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲).
با این حال، از آنجایی که به طور طبیعی در میوههای لیچی یافت نمیشود، اثرات سلامتی آن در مورد لیچیها صدق نمیکند.
مانند بیشتر میوه ها و سبزیجات، لیچی منبع خوبی از آنتی اکسیدان ها و سایر ترکیبات گیاهی سالم است. اینها شامل اپی کاتچین و روتین است. همانطور که اغلب ادعا می شود، لیچی تازه حاوی الیگونول نیست.
اثرات سلامتی لیچی هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.
با این حال، گنجاندن انواع میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی ممکن است سلامت شما را بهبود بخشد و خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن را کاهش دهد.۱۳، ۱۴، ۱۵).
لیچی حاوی چندین ماده معدنی، ویتامین و آنتی اکسیدان های سالم مانند پتاسیم، مس، ویتامین C، اپی کاتچین و روتین است. اینها ممکن است به محافظت در برابر بیماری قلبی، سرطان و دیابت کمک کنند.۳، ۶، ۷، ۱۶).
مطالعات حیوانی همچنین نشان می دهد که عصاره لیچی ممکن است به مبارزه با سرطان کبد کمک کند.۱۷).
با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید مزایای سلامتی لیچی در انسان مورد نیاز است.
اثرات سلامتی لیچی به طور مستقیم مورد مطالعه قرار نگرفته است. با این حال، آنها حاوی چندین ماده مغذی و آنتی اکسیدان هستند که برای سلامتی مهم هستند.
زمانی که لیچی به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم در حد اعتدال مصرف شود، هیچ اثر نامطلوبی برای سلامتی ندارد.
با این حال، لیچی با التهاب مغز در جنوب و جنوب شرق آسیا مرتبط است.
اینکه لیچی ها مسئول هستند یا نه کاملاً مشخص نیست، اما دانشمندان فرض کرده اند که سم هیپوگلیسین A ممکن است مسئول باشد. مطالعات بیشتر مورد نیاز است (۱۸، ۱۹).
علاوه بر این، لیچی ممکن است در موارد نادر واکنش آلرژیک ایجاد کند.۱۸).
اگرچه لیچی با التهاب مغز در بخشهایی از آسیا مرتبط است، اما مشخص نیست که آنها مقصر باشند. خوردن لیچی در حد اعتدال باید برای اکثر افراد بی خطر باشد.
لیچی در آسیای جنوب شرقی و چین رایج است اما در کشورهای دیگر کمتر رایج است.
آنها طعمی شیرین و گلدار دارند و منبع خوبی از ویتامین C و چندین آنتی اکسیدان مفید هستند. این باعث می شود آنها به یک رژیم غذایی سالم اضافه شوند.
Source link