ماهی تن و پورین

مبتلایان به نقرس باید مصرف غذاهای دریایی را که دارای پورین بسیار بالایی هستند، از جمله خرچنگ، میگو، آنچوی، ساردین، ماهی خال مخالی، گوش ماهی و صدف کاهش دهند یا حذف کنند.

در مقایسه، ماهی تن دارای پورین متوسطی است. با توجه به انجمن آموزش نقرس و اسید اوریک، یک مطالعه در سال 2004 منتشر شده در “ژورنال پزشکی نیوانگلند” نشان داد که هر وعده اضافی در هفته از غذاهای دریایی منجر به افزایش 7 درصدی در خطر ابتلا به نقرس در مردان میانسال می شود.

سروهای توصیه شده

وب سایت گروه پزشکی Scarsdale توصیه می کند که مصرف گوشت، ماهی یا مرغ از جمله ماهی تن را به 113 تا 170 گرم کاهش دهید. در روز برای از بین بردن علائم نقرس.

«دستورالعمل‌های غذایی برای آمریکایی‌ها، 2010» USDA گزارش می‌دهد که آمریکایی‌ها به طور متوسط ​​حدود 100 گرم غذای دریایی در هفته مصرف می‌کنند و افزایش مصرف را توصیه می‌کنند. برای بزرگسالانی که رژیم غذایی 2000 کالری در روز مصرف می کنند، برنامه غذایی DASH – رویکردهای غذایی برای توقف فشار خون – حداکثر 170 گرم پروتئین بدون چربی، از جمله غذاهای دریایی، در روز را پیشنهاد می کند.

ماهی تن علاوه بر میزان متوسط ​​پورین آن، فواید غذایی نیز دارد. این منبع اصلی اسیدهای چرب امگا 3 است، نوعی چربی غیراشباع چندگانه که سلامت عروق کرونر را تشویق می کند.

امگا 3 موجود در ماهی تن همچنین ممکن است خطر ابتلا به دیابت، سکته مغزی، آسم، کولیت اولسراتیو، برخی سرطان ها و سایر شرایط را کاهش دهد. این ماهی سردآبی، چه به صورت کنسرو شده و چه تازه پخته شده مصرف شود، یک پروتئین بدون چربی با کلسترول و چربی اشباع شده بسیار کمتر از گوشت قرمز است.