آنتی هیستامین ها یا قرص های آلرژی، داروهایی هستند که اثرات هیستامین را کاهش می دهند یا مانع از آن می شوند، ماده ای شیمیایی که بدن در پاسخ به یک آلرژن تولید می کند.
چه آلرژی فصلی، آلرژی داخل خانه، آلرژی به حیوانات خانگی، آلرژی غذایی یا حساسیت شیمیایی داشته باشید، یک پاسخ آلرژیک می تواند علائم متعددی را ایجاد کند، مانند:
- عطسه کردن
- سرفه کردن
- گلو درد
- آبریزش بینی
- بثورات پوستی
- گرفتگی گوش
- چشم های قرمز، خارش دار، آبریزش
داروهای آلرژی زمانی که به درستی استفاده شوند بی خطر تلقی می شوند و می توانند علائم را سریع تسکین دهند، اما ممکن است بیش از حد مصرف شود. مهم است که دوز مناسب را برای جلوگیری از سمیت درک کنید.
آنتی هیستامین ها شامل داروهای نسل اولی هستند که اثر آرام بخشی دارند و انواع جدیدتر غیر آرام بخش.
نمونه هایی از آنتی هیستامین های آرام بخش عبارتند از:
- سیپروهپتادین (پریاکتین)
- دکسکلرفنیرامین (Polaramine)
- دیفن هیدرامین (بنادریل)
- دوکسیلامین (یونیزم)
- فنیرامین (Avil)
- برومفنیرامین (Dimetapp)
نمونه هایی از آنتی هیستامین های غیر آرام بخش عبارتند از:
- لوراتادین (کلاریتین)
- ستیریزین (زیرتک)
- فکسوفنادین (آلگرا)
امکان مصرف بیش از حد هر دو نوع آنتی هیستامین وجود دارد. علائم مصرف بیش از حد در هنگام مصرف داروهای آرام بخش می تواند متفاوت باشد اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- افزایش خواب آلودگی
- تاری دید
- حالت تهوع
- استفراغ
- افزایش ضربان قلب
- گیجی
- از دست دادن تعادل
عوارض جدی تر مصرف بیش از حد آنتی هیستامین نسل اول شامل تشنج و کما است.
مصرف بیش از حد آنتی هیستامین های غیر آرام بخش معمولاً وجود دارد کمتر سمی و کمتر شدید. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرگیجه
- سردرد
- خواب آلودگی
- تحریک
با این حال، گاهی اوقات تاکی کاردی ممکن است رخ دهد. این زمانی است که ضربان قلب شما در حالت استراحت بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه است.
علائم مصرف بیش از حد معمولا در داخل ظاهر می شود شش ساعت مصرف بیش از حد آنتی هیستامین علائم شما ممکن است خفیف شروع شود و سپس به مرور زمان بدتر شود.
مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد آنتی هیستامین
گزارش هایی از مرگ ناشی از سمیت آنتی هیستامین وجود دارد. این موارد شامل مصرف بیش از حد تصادفی و سوء استفاده عمدی است.
مرگ زمانی رخ می دهد که مصرف بیش از حد آن باعث عوارض شدیدی مانند دیسترس تنفسی، ایست قلبی یا تشنج شود. تحمل هر فرد نسبت به دارو می تواند متفاوت باشد. با این حال، مسمومیت معمولاً زمانی رخ می دهد که فرد بلعیده شود سه تا پنج بار دوز توصیه شده
درمان مصرف بیش از حد آنتی هیستامین بر تثبیت سلامت شما و ارائه مراقبت های حمایتی متمرکز است.
احتمالاً در بیمارستان زغال چوب فعال دریافت خواهید کرد. این محصول در مواقع اضطراری برای کمک به رفع عوارض مسمومیت استفاده می شود. به عنوان یک پادزهر عمل می کند و جذب سموم و مواد شیمیایی را از معده شما به بدن متوقف می کند. سپس سموم به زغال چوب متصل می شوند و از طریق حرکات روده از بدن خارج می شوند.
علاوه بر زغال فعال، حمایت عمومی ممکن است شامل نظارت بر قلب و تنفس باشد.
پیش آگهی به میزان مصرف آنتی هیستامین و میزان مصرف بیش از حد آن بستگی دارد، اما بهبودی کامل با درمان فوری پزشکی امکان پذیر است.
برخی از عوارض جانبی مصرف آنتی هیستامین ها می توانند علائم مصرف بیش از حد را تقلید کنند. اینها عبارتند از تهوع خفیف، سرگیجه، استفراغ، اسهال و درد معده.
این علائم معمولاً نیازی به درمان پزشکی ندارند و ممکن است با تطبیق بدن با دارو فروکش کنند. با این حال، اگر عوارض جانبی داشتید، با پزشک مشورت کنید. ممکن است لازم باشد دوز خود را کاهش دهید یا داروی دیگری مصرف کنید.
تفاوت بین یک عارضه جانبی و مصرف بیش از حد، شدت علائم است. علائم شدید مانند ضربان قلب سریع، سفتی در قفسه سینه، یا تشنج نیاز به مراجعه به اورژانس دارد.
آنتی هیستامین ها زمانی که به درستی استفاده شوند بی خطر هستند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از خوردن بیش از حد ذکر شده است:
- دو نوع مختلف آنتی هیستامین را به طور همزمان مصرف نکنید.
- بیش از دوز توصیه شده مصرف نکنید.
- دوزها را دو برابر نکنید.
- داروها را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
- دو دوز را خیلی نزدیک به هم مصرف نکنید.
اطمینان حاصل کنید که برچسب ها را با دقت بخوانید. برخی از آنتی هیستامین ها می توانند با داروهای دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشند. اگر نمی دانید ترکیب آنتی هیستامین با داروی دیگری بی خطر است یا خیر، با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
توجه داشته باشید که برخی از آنتی هیستامین ها حاوی مواد دیگری مانند یک ضد احتقان هستند. اگر از این نوع آنتی هیستامین ها استفاده می کنید، مهم است که یک ضد احتقان جداگانه مصرف نکنید.
آنتی هیستامین ها همچنین می توانند علائم آلرژی را در کودکان تسکین دهند، اما برای همه کودکان مناسب نیستند. به طور کلی، نباید به کودک آنتی هیستامین بدهید زیر ۲ سال.
توصیه های دوز برای کودکان ۲ سال به بالا بسته به نوع آنتی هیستامین متفاوت است و گاهی اوقات بر اساس وزن کودک است.
اگر در مورد دوز مناسب سوالی دارید با پزشک اطفال یا داروساز کودک خود صحبت کنید.
چه آلرژی فصلی داشته باشید و چه در محیط داخلی، یک آنتی هیستامین می تواند به تسکین علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی، گلودرد و آبریزش چشم کمک کند.
با این حال، مصرف بیش از حد آنتی هیستامین می تواند منجر به مصرف بیش از حد یا مسمومیت شود. حتما برچسب داروها را با دقت بخوانید و بیشتر از دستورالعمل مصرف نکنید.