را مطالعه، منتشر شده در این ماه در رامجله طب جنسی، نشان داد که فعالیت های هوازی – مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری – عملکرد نعوظ را در همه مردان مبتلا به اختلال نعوظ بدون توجه به وزن بدن، سلامت کلی یا مصرف دارو بهبود می بخشد. مردانی که شدیدترین اختلال نعوظ را داشتند بیشترین سود را دیدند.
دکتر لری ای. میلر، نویسنده این مطالعه، گفت: «این مطالعه به پزشکان و بیماران مدارک مورد نیاز برای توصیه قطعی فعالیت هوازی به عنوان بخشی از مدیریت ED را ارائه می دهد.
پزشکان مدت‌هاست که می‌دانند عملکرد نعوظ با سلامت قلب و عروق مرتبط است، اما شواهد با کیفیت بالا در مورد تأثیر ورزش بر این اختلال وجود دارد.
محققان ادبیات علمی را جست‌وجو کردند و ۱۱ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده را پیدا کردند – یک طرح مطالعه با استاندارد طلایی که در آن شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی برای دریافت مداخله یا عدم دریافت مداخله تعیین می‌شوند. از ۱۱۰۰ مردی که در این مطالعات شرکت داشتند، ۶۰۰ نفر به گروه های “تجربی” که معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه، سه تا پنج بار در هفته ورزش می کردند، اختصاص یافتند، در حالی که ۵۰۰ نفر در گروه های “کنترل” بدون برنامه ورزشی قرار گرفتند.
در مقایسه، مهارکننده‌های فسفودی استراز-۵ – مانند سیلدنافیل (ویاگرا) یا تادالافیل (سیالیس) – می‌توانند منجر به بهبود ۴ تا ۸ امتیازی شوند. و درمان جایگزینی تستوسترون می تواند منجر به بهبود ۲ امتیازی شود.
میلر گفت: «ما به‌ویژه تحت تأثیر این یافته‌ها قرار گرفتیم که مردانی که دارای اختلال نعوظ شدیدتر بودند، با ورزش پیشرفت‌های بیشتری را مشاهده کردند و این بهبودها مشابه آنچه در مردانی که از داروهایی مانند ویاگرا استفاده می‌کردند، بود.
ED و سلامت قلب
اختلال نعوظ را اغلب می توان در همان علل بیماری قلبی عروقی، از جمله التهاب، تنگ شدن شریان ها (اختلال اندوتلیال)، یا سخت شدن شریان ها (آترواسکلروز) ردیابی کرد.
دکتر راهول ماهان، اورولوژیست، موسس مرکز اورولوژی East Valley در مسا، ایالت AZ، گفت: اما آنچه که مایه تعجب بود این بود که ورزش هوازی علائم را در مقایسه با داروهایی مانند ویاگرا کاهش داد. (مهان نیز در مطالعه شرکت نداشت.)
در حالی که داروهای اختلال نعوظ به طور کلی مقرون به صرفه و در دسترس هستند، برخی از بیماران مایل به مصرف آنها نیستند یا نمی توانند عوارض جانبی را تحمل کنند. به گفته ماهان، اینها می تواند شامل «سردرد، سوزش سر دل، حالت تهوع، گرگرفتگی و درد در عضلات، پشت، بازوها یا پاها باشد». او می افزاید: “همه می توانند ورزش کنند.”
برخی از پزشکان، از جمله ماهان، از قبل ورزش را به بیماران مبتلا به ED توصیه می کنند.
میلر گفت: اکنون آنها می توانند به بیماران بگویند که این یک رویکرد اثبات شده است که با داده های با کیفیت بالا از مطالعات تصادفی حمایت می شود. ورزش کم خطر و مقرون به صرفه است و آن را به یک گزینه درمانی خط اول ایده آل برای مشکلات نعوظ، به ویژه برای بیمارانی که تمایلی به استفاده از داروها ندارند یا قادر به استفاده از آنها نیستند، تبدیل می کند.