میوه رامبوتان: تغذیه، فواید سلامتی و نحوه خوردن

رامبوتان (Nephelium lappaceum) میوه ای بومی آسیای جنوب شرقی است.

این درخت در درختی رشد می کند که ارتفاع آن تا ۲۷ متر می رسد و در آب و هوای گرمسیری مانند مالزی و اندونزی بهترین رشد را دارد.

رامبوتان نام خود را از کلمه مالایی برای مو گرفته است زیرا میوه ای به اندازه یک توپ گلف دارای پوسته قرمز و سبز مودار است. ظاهر غیرقابل انکار آن اغلب با خارپشت دریایی مقایسه می شود (۱).

این میوه به میوه های لیچی و لانگان مربوط می شود و هنگام پوست کندن ظاهری مشابه دارد. گوشت سفید شفاف آن طعمی شیرین و در عین حال خامه ای دارد و در وسط آن یک دانه وجود دارد.

رامبوتان بسیار مغذی است و ممکن است فواید سلامتی از کاهش وزن و هضم بهتر تا افزایش مقاومت در برابر عفونت ها را ارائه دهد.

در اینجا برخی از مزایای اصلی رامبوتان برای سلامتی و نحوه خوردن آن آورده شده است.

میوه رامبوتان سرشار از بسیاری از ویتامین ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی مفید است.

گوشت آن حدود ۱.۳ تا ۲ گرم فیبر در هر ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم) فراهم می کند – مشابه چیزی که در همان مقدار سیب، پرتقال یا گلابی پیدا می کنید.۲).

همچنین سرشار از ویتامین C است، یک ماده مغذی که به بدن شما کمک می کند آهن رژیم غذایی را راحت تر جذب کند. این ویتامین همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و از سلول های بدن شما در برابر آسیب محافظت می کند. خوردن ۵ تا ۶ میوه رامبوتان ۵۰ درصد نیاز روزانه شما به ویتامین C را تامین می کند. (۳، ۴).

رامبوتان همچنین حاوی مقدار مناسبی مس است که در رشد و نگهداری صحیح سلول‌های مختلف از جمله استخوان‌ها، مغز و قلب نقش دارد.

مقادیر کمتری از منگنز، فسفر، پتاسیم، منیزیم، آهن و روی را نیز ارائه می دهد. خوردن ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم) – یا حدود چهار میوه – ۲۰ درصد از نیاز روزانه شما به مس و ۲ تا ۶ درصد از مقدار توصیه شده روزانه سایر مواد مغذی را برآورده می کند.۳).

تصور می شود که پوست و دانه رامبوتان منابع غنی از مواد مغذی، آنتی اکسیدان ها و سایر ترکیبات مفید هستند. اگرچه برخی از مردم آنها را می خورند، اما در حال حاضر هیچ کدام خوراکی محسوب نمی شوند (۵، ۶، ۷، ۸، ۹).

در واقع، به نظر می رسد که آنها حاوی ترکیبات خاصی هستند که ممکن است برای انسان سمی باشد.۱۰، ۱۱).

برشته کردن دانه ها ممکن است این اثرات را کاهش دهد و به نظر می رسد افرادی از برخی فرهنگ ها آنها را به این روش مصرف می کنند. با این حال، در حال حاضر اطلاعات قابل اعتمادی در مورد روش پخت مناسب در دسترس نیست.

تا زمانی که اطلاعات بیشتری به دست نیاید، ممکن است بی‌خطرتر باشد که از خوردن دانه‌ها به‌کلی خودداری کنید.

رامبوتان سرشار از فیبر، ویتامین C و مس است و حاوی مقادیر کمتری از سایر مواد مغذی است. پوست و دانه آن نیز سرشار از مواد مغذی است اما به طور کلی غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شود.

رامبوتان ممکن است به دلیل داشتن فیبر به هضم سالم کمک کند.

حدود نیمی از فیبر موجود در گوشت آن نامحلول است، به این معنی که بدون هضم از روده شما عبور می کند.

فیبر نامحلول حجم مدفوع شما را افزایش می دهد و به سرعت انتقال روده کمک می کند، بنابراین احتمال یبوست شما را کاهش می دهد.۲).

نیمه دیگر فیبر محلول است. فیبر محلول غذا را برای باکتری های مفید روده شما فراهم می کند. این باکتری‌های دوست به نوبه خود اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مانند استات، پروپیونات و بوتیرات تولید می‌کنند که سلول‌های روده شما را تغذیه می‌کنند.

این اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه همچنین می توانند التهاب را کاهش داده و علائم اختلالات روده از جمله سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو را بهبود بخشند.۱۲، ۱۳، ۱۴).

رامبوتان منبع خوبی از فیبر محلول و نامحلول است که می تواند از یبوست جلوگیری کرده و علائم برخی از اختلالات روده را بهبود بخشد.

درست مانند بسیاری از میوه ها، رامبوتان ممکن است از افزایش وزن جلوگیری کند و به مرور زمان باعث کاهش وزن شود.۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸).

با حدود ۷۵ کالری و ۱.۳ تا ۲ گرم فیبر در هر ۳.۵ اونس (۱۰۰ گرم)، نسبت به مقدار فیبری که فراهم می کند، کالری نسبتاً کمی دارد.۲).

این می تواند شما را برای مدت طولانی تری سیر نگه دارد، که ممکن است احتمال پرخوری شما را کاهش دهد و به مرور زمان باعث کاهش وزن شود.۱۹، ۲۰).

علاوه بر این، فیبر محلول موجود در رامبوتان می تواند در آب حل شود و یک ماده ژل مانند در روده شما ایجاد کند که به کاهش سرعت هضم و جذب مواد مغذی کمک می کند. همچنین می تواند منجر به کاهش اشتها و احساس سیری بیشتر شود (۲۱، ۲۲، ۲۳).

علاوه بر این، رامبوتان حاوی مقدار خوبی آب است و می تواند به شما کمک کند هیدراته نگه دارید، که ممکن است از پرخوری جلوگیری کند و به کاهش وزن کمک کند.۲۴).

رامبوتان کالری کمی دارد، اما سرشار از آب و فیبر است. این ترکیب ممکن است از پرخوری جلوگیری کند و شما را برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کند – که هر دو می‌توانند در طول زمان منجر به کاهش وزن شوند.

میوه رامبوتان ممکن است از چندین جهت به تقویت سیستم ایمنی کمک کند.

برای شروع، غنی از ویتامین C است که ممکن است تولید گلبول های سفید خون مورد نیاز بدن برای مبارزه با عفونت را تشویق کند.۲۵).

دریافت خیلی کم ویتامین C در رژیم غذایی می تواند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند و شما را مستعد ابتلا به عفونت ها کند.۲۶).

علاوه بر این، پوست رامبوتان برای قرن ها برای مبارزه با عفونت ها مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعات لوله آزمایش نشان می دهد که حاوی ترکیباتی است که ممکن است از بدن شما در برابر ویروس ها و عفونت های باکتریایی محافظت کند.۲۷، ۲۸، ۲۹).

با این حال، اگرچه برخی از مردم پوست آن را می خورند، اما به طور کلی غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شود.

ترکیبات مختلف موجود در گوشت و پوست رامبوتان ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کرده و به مبارزه با عفونت کمک کند.

رامبوتان ممکن است مزایای سلامتی بیشتری ارائه دهد – بهترین موارد تحقیق شده عبارتند از:

• ممکن است خطر سرطان را کاهش دهد: چند مطالعه سلولی و حیوانی نشان داد که ترکیبات موجود در رامبوتان ممکن است به جلوگیری از رشد و گسترش سلول‌های سرطانی کمک کند.۳۰، ۳۱).
• ممکن است از بیماری قلبی محافظت کند: یک مطالعه حیوانی نشان داد که عصاره های ساخته شده از پوست رامبوتان سطح کلسترول و تری گلیسیرید تام را در موش های دیابتی کاهش می دهد.۳۲).
• ممکن است در برابر دیابت محافظت کند: مطالعات سلولی و حیوانی گزارش کردند که عصاره پوست رامبوتان ممکن است حساسیت به انسولین را افزایش داده و سطح قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین را کاهش دهد.۳۲، ۳۳، ۳۴، ۳۵).

اگرچه امیدوارکننده است، اما این سه مزیت اضافی به طور کلی به ترکیبات موجود در پوست یا دانه‌های رامبوتان مرتبط است – که هر دو معمولاً توسط انسان مصرف نمی‌شوند.

علاوه بر این، بیشتر این فواید فقط در تحقیقات سلولی و حیوانی مشاهده شده است. مطالعات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است.

ترکیبات موجود در پوست و دانه های رامبوتان ممکن است محافظتی در برابر سرطان، دیابت و بیماری قلبی داشته باشند. با این حال، مطالعات انسانی بیشتری مورد نیاز است.

میوه رامبوتان پس از پوست کندن بسیار شبیه به میوه لیچی و لونگان است.

هر سه به یک خانواده Sapindaceae – یا soapberry – تعلق دارند، روی درختان بومی آسیای جنوبی رشد می کنند و دارای گوشت سفید شفاف با دانه ای در وسط هستند. پروفایل تغذیه آنها نیز بسیار شبیه است (۳۶، ۳۷).

با این حال، ظاهر بیرونی آنها متفاوت است. رامبوتان بزرگترین از این سه است و دارای پوست مویی سبز مایل به قرمز است.

لیچی کمی کوچکتر است و دارای پوستی سفت، بافت و قرمز است، در حالی که لانگان دارای پوست بیرونی قهوه ای و صاف است که با موهای ریز پوشیده شده است.

طعم آنها نیز کمی متفاوت است. رامبوتان اغلب به عنوان شیرین و خامه ای توصیف می شود، در حالی که میوه لیچی طعمی ترد و کمی کمتر شیرین دارد. لانگان ها کمترین شیرینی از این سه را دارند و به طور مشخصی ترش هستند.

میوه رامبوتان به میوه های لیچی و لونگان مربوط می شود. با وجود طعم و ظاهر متفاوت، گوشت آنها از نظر رنگ و مشخصات غذایی مشابه است.

رامبوتان را می توان به صورت تازه، کنسرو شده، آبمیوه یا مربا خریداری کرد.

برای اطمینان از رسیده بودن میوه، به رنگ سنبله های آن نگاه کنید. هر چه آنها قرمزتر باشند، میوه ها رسیده تر خواهند بود.

قبل از خوردن باید پوست آن را جدا کنید. برای انجام این کار، وسط پوست بیرونی را با چاقو برش دهید، سپس از طرف مقابل از برش فشار دهید. میوه سفید باید آزاد شود.

گوشت شیرین و شفاف حاوی یک دانه بزرگ در وسط است که به طور کلی غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شود. دانه را می توان با چاقو جدا کرد یا بعد از خوردن گوشت آن را تف کرد.

گوشت می تواند طعم شیرینی را به انواع دستور العمل ها، از سالاد و کاری گرفته تا پودینگ و بستنی اضافه کند.

رامبوتان را می توان به صورت خام یا از میوه های تازه یا کنسرو شده مصرف کرد. از گوشت آن می توان برای تهیه آبمیوه یا مربا استفاده کرد و می تواند به بسیاری از دستور العمل ها شیرینی اضافه کند.

گوشت میوه رامبوتان برای مصرف انسان بی خطر است.

از طرفی پوست و دانه آن به طور کلی غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شود.

در حالی که مطالعات انسانی در حال حاضر وجود ندارد، مطالعات حیوانی گزارش می‌دهند که وقتی پوست به طور منظم و در مقادیر بسیار زیاد خورده شود، ممکن است سمی باشد.۱۰).

بخصوص هنگامی که به صورت خام مصرف شود، به نظر می رسد که دانه دارای اثرات مخدر و ضد درد است، که ممکن است علائمی مانند خواب آلودگی، کما و حتی مرگ را ایجاد کند.۹).

در حال حاضر، بو دادن تنها راه شناخته شده برای مقابله با خواص مخدر طبیعی دانه خام است. با این حال، دستورالعمل‌های روشنی در مورد نحوه بهترین بو دادن آن برای ایمن کردن آن برای مصرف انسان در دسترس نیست.

شاید بهتر باشد تا زمانی که تحقیقات خلاف این را نگویند، از خوردن دانه به طور کامل خودداری کنید.

گوشت میوه رامبوتان برای خوردن بی خطر است. با این حال، پوست و دانه های آن ممکن است زمانی که خام یا در مقادیر بسیار زیاد مصرف شود سمی باشد.

رامبوتان که به میوه های لیچی و لانگان مربوط می شود، یک میوه آسیای جنوب شرقی با پوسته مودار و گوشت شیرین و خوراکی با طعم خامه است.

مغذی و در عین حال کم کالری است و ممکن است به هضم، سیستم ایمنی بدن و کاهش وزن کمک کند.

اگرچه برخی از مردم پوست و دانه را می خورند، اما به طور کلی غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شوند.

با این حال، گوشت می تواند طعم شیرینی به سالادها، کاری و دسرها اضافه کند یا به تنهایی از آن لذت ببرید.