میگرن یک وضعیت پزشکی است که باعث سردردهای شدید و مکرر می شود که ممکن است ضربان دار یا نبض باشد. علائم دیگر عبارتند از حالت تهوع، بیزاری از نور و سرگیجه.
دوره میگرن نوعی سردرد است. یک اپیزود معمولاً به صورت مرحله‌ای اتفاق می‌افتد و می‌تواند چند روز طول بکشد. موارد شدید می تواند بر زندگی روزمره افراد از جمله توانایی کار یا تحصیل تأثیر بگذارد.
میگرن می تواند افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد و محرک ها، شدت، علائم و دفعات آن می تواند متفاوت باشد. برخی از افراد هر هفته بیش از یک قسمت دارند ، در حالی که برخی دیگر فقط گاهی اوقات آنها را دارند.
در سال ۲۰۱۸، محققان دریافتند که بیش از ۱۵ درصد از افراد بزرگسال در ایالات متحده یک دوره میگرن یا سردرد شدید را در ۳ ماه گذشته تجربه کرده‌اند.
تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که میگرن بیش از ۱۹٪ منبع مورد اعتماد زنان و ۹٪ از مردان را تحت تأثیر قرار می دهد. اپیزودها اغلب در افراد ۱۸ تا ۴۴ ساله اتفاق می‌افتند، اما ممکن است در هر زمانی از جمله در دوران کودکی رخ دهند.
علائم
علائم میگرن معمولاً در مراحل زیر ظاهر می شوند:
قبل از سردرد: بر اساس تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۰۸، ۲۰ تا ۶۰ درصد از افراد مبتلا به میگرن علائمی را تجربه می کنند که ساعت ها یا روزها قبل از سردرد شروع می شود .
در این مرحله، یک فرد ممکن است یک «پردروم» را تجربه کند که ممکن است شامل تغییرات عاطفی، به ویژه افسردگی و تحریک‌پذیری باشد. پرودروم همچنین می تواند شامل خمیازه، سرگیجه، تشنگی، تکرر ادرار و حساسیت به نور و صدا باشد.
گاهی اوقات هاله ممکن است رخ دهد. این شامل علائم فیزیکی یا حسی، مانند چشمک زدن چراغ ها در میدان دید است.
در طول سردرد: در کنار سردرد خفیف تا شدید، ضربان دار یا ضربان دار، علائم ممکن است شامل تهوع، استفراغ، گردن درد، سرگیجه و احتقان بینی باشد.
راه حل: پس از سردرد، خستگی و تحریک پذیری ممکن است ۲ روز دیگر ادامه داشته باشد. گاهی اوقات به آن “خماری میگرن” می گویند.
سایر ویژگی های رایج میگرن عبارتند از:
- سر درد که در حین فعالیت بدنی یا زور زدن بدتر می شود
- ناتوانی در انجام فعالیت های منظم به دلیل درد
- افزایش حساسیت به نور و صدا که گاهی اوقات با دراز کشیدن آرام در یک اتاق تاریک قابل احیا است.
علائم دیگر ممکن است شامل عرق کردن، احساس گرما یا سرمای غیرمعمول، معده درد و اسهال باشد .
میگرن در مقابل سردرد
یک دوره میگرن با یک سردرد معمولی متفاوت است. تجربه متفاوت است و آنها می توانند دلایل مختلفی داشته باشند.
نوشتن علائم و زمان بروز آنها می تواند به فرد و متخصص مراقبت های بهداشتی کمک کند تا دوره های میگرن را شناسایی کنند. این ژورنال را حداقل به مدت ۸ هفته نگه دارید و یادداشت کنید:
- زمانی که علائم شروع می شود
- محرک های احتمالی، مانند استرس یا قاعدگی
- ماهیت سردرد
- هر علائم دیگری
- علائم چقدر طول می کشد
- هر نشانه قابل توجهی از میگرن، مانند هاله
- هر دارو و اثرات آنها
علل و محرک ها
کارشناسان فکر می کنند که دوره های میگرن ممکن است ناشی از تغییراتی در مغز باشد که بر موارد زیر تأثیر می گذارد:
- نحوه ارتباط اعصاب
- تعادل مواد شیمیایی
- رگ های خونی
ویژگی های ژنتیکی نیز ممکن است نقش داشته باشند – داشتن سابقه خانوادگی منبع مورد اعتماد میگرن یک عامل خطر رایج است.
محرک های میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنها معمولاً عبارتند از:
- تغییرات هورمونی، مانند تغییرات مربوط به قاعدگی
- محرک های عاطفی مانند استرس، افسردگی ، اضطراب و هیجان
- عوامل غذایی، از جمله الکل، کافئین، شکلات، آجیل، پنیر، مرکبات، و غذاهای حاوی تیرامین و مونوسدیم گلوتامات (MSG)
- داروها، مانند قرص های خواب، درمان جایگزینی هورمون (HRT) و برخی از قرص های ضد بارداری
- عوامل محیطی، از جمله سوسو زدن صفحه نمایش، بوهای شدید، دود دست دوم، صداهای بلند، رطوبت، اتاق های گرفتگی، تغییرات دما و نورهای روشن
برخی دیگر از محرک های احتمالی عبارتند از:
- خستگی
- کمبود خواب
- کشش شانه و گردن
- وضعیت بدنی ضعیف
- فشار بیش از حد فیزیکی
- قند خون پایین
- جت لگ
- زمان غذای نامنظم
- کم آبی بدن
اجتناب از محرک ها، در صورت امکان، ممکن است به کاهش دفعات حملات میگرن کمک کند.
داده های تحقیق در مورد نژاد و قومیت
میگرن می تواند یک بیماری ناتوان کننده باشد که کمتر تشخیص داده شده و درمان آن چالش برانگیز است. این امر به ویژه در جمعیت های BIPOC (سیاه، بومی و رنگین پوستان) دیده می شود. افراد رنگین پوست نسبت به سفیدپوستان کمتر احتمال دارد که تشخیص میگرن و درمان را دریافت کنند.
در واقع، تنها ۴۷ درصد از آفریقایی-آمریکایی ها دارای تشخیص رسمی میگرن هستند، در مقایسه با ۷۰ درصد از سفیدپوستان در کشور. و تحقیقات دیگر نشان داد که افراد لاتین تبار نسبت به سفیدپوستان ۵۰ درصد کمتر احتمال دارد که تشخیص رسمی میگرن را دریافت کنند. این نابرابری ها می تواند بر درمان و درمان تأثیر بگذارد.
در حالی که این ارقام می تواند به این نتیجه منجر شود که افراد سفیدپوست بیشتر از سایر گروه ها حملات میگرنی را تجربه می کنند، تجزیه و تحلیل نه مطالعه منبع مورد اعتماد که به میانگین شیوع سردرد یا میگرن شدید از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ در ایالات متحده پرداخته است، نشان داد که میزان شیوع این حملات در همه گروه ها مشابه بودند:
- ۱۷.۷ درصد از مردم بومی آمریکا
- ۱۵.۵ درصد از سفیدپوستان
- ۱۴.۵ درصد از مردم اسپانیایی تبار
- ۱۴.۴۵ درصد از سیاه پوستان
- ۹.۲ درصد از مردم آسیا
علاوه بر این، زنان در همه گروه‌ها تقریباً دو برابر بیشتر از مردان احتمال حملات میگرن را داشتند.
به طور کلی، مطالعاتی که در مورد میگرن بحث می‌کنند و از تفاوت‌های نژادی و قومیتی برای وضوح استفاده می‌کنند، اغلب عوامل مؤثر را در نظر نمی‌گیرند. تحقیقات بیشتر ضروری است، و این باید عوامل رفتاری، محیطی، ژنتیکی، و اجتماعی-اقتصادی و همچنین دسترسی به مراقبت های بهداشتی را در نظر بگیرد.
عوامل خطر
هر کسی ممکن است به میگرن مبتلا شود، و خطر کمی بالاتر برای افراد مبتلا به میگرن وجود دارد:
- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- فیبرومیالژیا
- سندرم روده تحریک‌پذیر
- مثانه بیش‌فعال
- اختلالات خواب
- اختلال وسواس فکری عملی
- اضطراب
درمان
هیچ درمانی برای میگرن وجود ندارد. با این حال، داروها می توانند علائم را در صورت بروز درمان کنند و افراد می توانند اقداماتی را برای کاهش دفعات و شدت دوره انجام دهند. اما به خاطر داشته باشید که این داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند.
داروها
تسکین درد و انواع دیگر داروها اغلب می تواند کمک کننده باشد. مصرف دارو به محض شروع علائم ممکن است از شدید شدن آنها جلوگیری کند.
برخی از داروهای مسکن بدون نسخه که ممکن است برای افراد مبتلا به میگرن مفید باشد عبارتند از:
- ناپروکسن (Aleve)
- ایبوپروفن (Advil)
- استامینوفن (تیلنول)
گزینه های دیگر عبارتند از:
- تریپتان‌ها، مانند سوماتریپتان (Imitrex) ، برای کمک به معکوس کردن تغییرات مغزی که در طول یک دوره اتفاق می‌افتد.
- داروهای ضد استفراغ برای کنترل هر گونه حالت تهوع و استفراغ
- برای جلوگیری از پروتئین درگیر در التهاب و درد، به نام پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین (CGRP)
- دیتان ها که با گیرنده های ۵-HT1F روی اعصاب حسی و عروق خونی تعامل دارند.
مهم است که از مصرف بیش از حد دارو خودداری کنید زیرا استفاده بیش از حد می تواند باعث سردرد برگشتی شود. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند به فرد کمک کند تصمیم بگیرد که چه مقدار از هر دارو ایمن و موثر است.
درمان های خانگی و طبیعی
برخی از راهکارهای مراقبت در منزل که می توانند به کاهش علائم میگرن کمک کنند عبارتند از:
- با استفاده از بسته ها یا ماسک های سرد انعطاف پذیر
- ماندن در اتاقی ساکت و تاریک
- در صورت لزوم خوابیدن
مکمل های زیر ممکن است به پیشگیری از میگرن کمک کنند. با این حال، شواهد محدودی مبنی بر اثربخشی آنها وجود دارد و اطلاعات زیادی در مورد عوارض جانبی آنها وجود ندارد:
- عصاره های گیاهی، مانند تب
- منیزیم
- کوآنزیم ۱۰
- باتربور
- ریبوفلاوین
سایر رویکردهای غیردارویی ممکن است شامل طب سوزنی و تمرینات گردن یا فیزیوتراپی باشد .
قبل از امتحان هر یک از اینها، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. تحقیقات نشان نداده است که این رویکردها کارآمد هستند.
هر کسی که به دنبال درمان جایگزینی مانند طب سوزنی است، باید به یک متخصص واجد شرایط و با تجربه مراجعه کند.
چگونه از حملات میگرن جلوگیری کنیم
در حالی که همیشه نمی توان از حملات میگرن جلوگیری کرد، اما راه هایی برای کاهش فراوانی و شدت آن وجود دارد.
داروها
داروهای تجویزی زیر ممکن است به کاهش تعداد دوره‌هایی که فرد مبتلا به میگرن شدید تجربه می‌کند کمک کند:
- توپیرامات (Trokendi XR) ، یک داروی ضد تشنج
- پروپانولول (ایندرال) برای درمان فشار خون بالا
- داروهای ضد افسردگی
- بوتاکس
- gepants و مهارکننده های CGRP
ممکن است چندین هفته طول بکشد تا شاهد بهبودی باشیم.
بهترین درمان در کودکان یا نوجوانان ممکن است با بزرگسالان متفاوت باشد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند به توصیه موثرترین روش کمک کند.
شناسایی و اجتناب از محرک ها
یک دوره میگرن گاهی اوقات در پاسخ به یک محرک اتفاق می افتد. برای شناسایی محرک، فرد ممکن است یک دفتر خاطرات داشته باشد و قبل از ظاهر شدن علائم، احساسات و کارهایی که انجام داده، خورده و نوشیده است، یادداشت کند.
اجتناب از موارد زیر ممکن است بسیار مفید باشد:
- قند خون پایین
- فشار بیش از حد فیزیکی
- فشار
- برخی از غذاها مانند شکلات و هر غذایی که حاوی تیرامین یا MSG باشد
- برخی داروها، از جمله HRT و برخی از قرص های ضد بارداری
- نورهای روشن و سوسو زدن صفحه نمایش
راهکارهای زیر ممکن است به کاهش دفعات حملات میگرن کمک کند:
- خواب کافی
- کاهش استرس
- نوشیدن آب فراوان
- داشتن وضعیت بدنی سالم
- اجتناب از محرک های غذایی شناخته شده، مانند کافئین، الکل و پنیر
- انجام تمرینات بدنی منظم
اگر ایجاد این تغییرات شدت و دفعات حملات میگرن را کاهش ندهد، پزشک ممکن است دارو یا گزینه های دیگری را پیشنهاد کند.
انواع
انواع مختلفی از میگرن وجود دارد. یک عامل متمایز کننده اصلی این است که آیا آنها شامل تغییرات حسی – هاله هستند یا خیر.
میگرن همراه با هاله
هاله یک اختلال حواس در مراحل اولیه یک دوره میگرن است.
هاله می تواند شامل موارد زیر باشد:
- داشتن افکار یا تجربیات گیج کننده
- دیدن نورهای عجیب، درخشان یا چشمک زن که وجود ندارند
- دیدن خطوط زیگ زاگ نور
- داشتن نقاط کور یا لکه های خالی در میدان دید
- داشتن احساس سوزن و سوزن در بازو یا پا
- داشتن مشکل در صحبت کردن
- داشتن ضعف در شانه ها، گردن یا اندام ها
- دیدن چیزهایی که از یک چشم وجود ندارند، مانند رشته های شفاف اشیاء
- ناتوانی در دیدن بخشی از چیزی به وضوح
- بخشی از میدان دید ناپدید می شود، سپس دوباره ظاهر می شود
هاله بصری ممکن است مانند عواقب یک فلاش دوربین بسیار درخشان باشد، اما تغییرات بصری ممکن است چند دقیقه یا تا ۱ ساعت طول بکشد . هر کسی که برای اولین بار هاله را تجربه می کند باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرد تا مشکلات عصبی جدی مانند سکته مغزی یا تومور مغزی را رد کند .
میگرن بدون هاله
معمولاً، فرد قبل از یک قسمت، هیچ اختلال حسی را تجربه نمی کند. با توجه به میگرن تراست، ۷۰ تا ۹۰ درصد موارد بدون هاله رخ می دهد.
انواع دیگر
برخی دیگر از انواع میگرن عبارتند از:
- میگرن مزمن: این شامل داشتن یک دوره بیش از ۱۵ روز در ماه است.
- میگرن قاعدگی: این به شکلی اتفاق می افتد که از چرخه قاعدگی پیروی می کند.
- میگرن همی پلژیک : این باعث ضعف موقت در یک طرف بدن می شود و بسیار نادر است.
- میگرن شکمی: این شامل اپیزودهای میگرنی با عملکرد نامنظم در روده و شکم، اغلب با حالت تهوع یا استفراغ است. به طور عمده کودکان زیر ۱۴ سال را مبتلا می کند.
- میگرن دهلیزی : سرگیجه شدید یکی از علائم این نوع است.
- میگرن بازیلار : این نوع نادر “میگرن با هاله ساقه مغز” نیز نامیده می شود و می تواند بر عملکردهای عصبی مانند گفتار تأثیر بگذارد.
هر کسی که ممکن است علائم عصبی را تجربه کند باید تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرد. و افرادی که به درمان میگرن نیاز دارند باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند.
تشخیص
انجمن بین المللی سردرد معیارهای “۵، ۴، ۳، ۲، ۱” را برای تشخیص میگرن بدون اورا توصیه می کند. این اعداد مخفف:
- داشتن ۵ قسمت یا بیشتر که هر قسمت ۴ ساعت تا ۳ روز طول می کشد
- داشتن سردرد با حداقل ۲ مورد از ویژگی های زیر:
– ایجاد در یک طرف
– ضربان دار
– ایجاد درد متوسط تا شدید که با فعالیت تشدید می شود. - داشتن حداقل ۱ علامت اضافی مانند:
– تهوع
– استفراغ
– حساسیت به نور
– حساسیت به صدا
پزشک ممکن است تصویربرداری یا آزمایشات دیگری را برای رد سایر علل علائم مانند تومور، مننژیت یا سکته توصیه کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
در صورت تجربه یک فرد باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کند:
- چیزی که به نظر می رسد اولین قسمت میگرن باشد
- تشدید یا علائم غیرعادی میگرن
- علائم شدید
اگر هر یک از موارد زیر رخ داد، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید:
- یک سردرد غیرمعمول شدید
- اختلالات بینایی
- از دست دادن حس
- مشکل در صحبت کردن
اینها می تواند نشان دهنده وضعیت دیگری باشد که ممکن است نیاز به توجه فوری داشته باشد، مانند سکته مغزی.
خلاصه
میگرن یک وضعیت پزشکی است که شامل سردرد و سایر علائم است. این فقط یک سردرد بد نیست و می تواند تأثیر قابل توجهی در زندگی روزمره داشته باشد و کار و انجام فعالیت های روزمره را دشوار کند.
شناسایی و اجتناب از محرک ها اغلب می تواند به کاهش دفعات یا شدت اپیزودها کمک کند، اگرچه همیشه نمی توان از آنها جلوگیری کرد.
دارو و سایر درمان ها می توانند به مدیریت علائم میگرن کمک کنند. هر کسی که نگرانی دارد باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرد.