نحوه تشخیص و درمان درماتیت پلک

این اصطلاح ممکن است به اگزما، پسوریازیس یا درماتیت سبورئیک روی پلک ها اشاره داشته باشد. هنگامی که علت یک آلرژن یا محرک باشد، این بیماری درماتیت تماسی پلک نامیده می شود.

این مقاله نحوه مدیریت درماتیت پلک را با استفاده از درمان ها و درمان های خانگی مورد بحث قرار می دهد. همچنین علائم و علل این بیماری را بررسی می کند.

درمان

برای انواع درماتیت پلک، افراد باید ناحیه چشم را تمیز نگه دارند و از دست زدن به آن یا خاراندن آن خودداری کنند. این به جلوگیری از تحریک بیشتر یا عفونت کمک می کند.

در صورت امکان، شناسایی و اجتناب از محرک های تماسی و آلرژن هایی که می توانند باعث شعله ور شدن شوند مفید است. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• برندهای آرایشی خاص
• ضد آفتاب ها
• عطرها
• عینک شنا
• قطره چشم
• مژه مصنوعی
• محلول لنز تماسی
• آلرژن های موجود در هوا

برای درمان درماتیت پلک ناشی از درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس و برای تسکین فوری علائم، فرد می تواند:

• مرطوب کنید. کرم های مرطوب کننده می توانند خشکی و خارش را از بین ببرند. طیف گسترده ای از کرم ها با نسخه و بدون نسخه در دسترس هستند. آنها برای درمان درماتیت خفیف موثرترین هستند.
• از مهارکننده های کلسینورین استفاده کنید. این دارو برای درمان اختلالات التهابی از جمله درماتیت آتوپیک و پسوریازیس استفاده می شود. می توان آن را به صورت کرم یا خوراکی مصرف کرد. باید با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است عملکرد سیستم ایمنی را سرکوب کند. مهارکننده‌های کلسینورین برای خرید در داروخانه‌ها، فروشگاه‌های بهداشتی و… در دسترس هستند برخط.
• از کورتیکواستروئیدها استفاده کنید. کرم های مبتنی بر استروئید را می توان به طور مستقیم روی پلک ها برای درمان التهاب و کاهش خشکی استفاده کرد. برای موارد گسترده درماتیت یا اگزما، کورتیکواستروئیدها را می توان به شکل قرص مصرف کرد. قدرت دارو به شدت علائم بستگی دارد. کورتیکواستروئیدها برای خرید در داروخانه ها و برخط.

افراد باید با احتیاط از کرم‌های کورتیکواستروئیدی استفاده کنند زیرا در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است اثربخشی خود را از دست بدهند. در صورت استفاده در نزدیکی چشم، در صورت استفاده طولانی مدت، خطر ابتلا به گلوکوم وجود دارد.

این کرم ها همچنین می توانند عوارض جانبی کوتاه مدت خاصی مانند آکنه، رشد مو در نواحی تحت درمان و نازک شدن پوست را ایجاد کنند.

قرص های کورتیکواستروئید برای شدیدترین علائم در نظر گرفته می شوند، زیرا عوارض جانبی آنها می تواند جدی باشد. عوارض احتمالی شامل فشار خون بالا، دیابت و پوکی استخوان است.

علائم

درماتیت روی پلک ها باعث التهاب پوست نازک و حساس اطراف چشم می شود. پلک ها تحریک، متورم، خشک و قرمز می شوند. می تواند یک یا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد.

اگر این وضعیت ادامه یابد، پلک ها می توانند در فرآیندی به نام لیکنفیکاسیون ضخیم شوند.

هنگامی که توسط یک محرک یا آلرژن ایجاد می شود، علائم معمولاً در عرض چند ساعت یا چند روز پس از تماس با یک ماده محرک ظاهر می شوند. با حذف ماده محرک، علائم باید کاهش یابد.

انواع و علل

اشکال رایج درماتیت پلک عبارتند از:

• درماتیت تماسی آلرژیک به دلیل یک واکنش آلرژیک ایجاد می شود که باعث التهاب پوست می شود، مانند گرده گل در فرد مبتلا به تب یونجه. برخی از محصولات آرایشی یا فلزات، مانند نیکل، از علل شایع واکنش های پوستی آلرژیک هستند.
• درماتیت تماسی تحریکی به دلیل تماس مستقیم پلک با ماده ای است که به لایه بیرونی پوست آسیب می رساند، مانند انواع خاصی از آرایش، صابون ها و مواد شوینده.
• درماتیت آتوپیک نوعی اگزما است که می تواند پلک ها را درگیر کند.
• درماتیت سبورئیک یک بیماری شایع است که باعث می شود پوست ملتهب و پوسته پوسته شود. اغلب در پوست سر ایجاد می شود، اما می تواند مناطق چرب پوست مانند پلک ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

مشخص نیست که چه چیزی باعث بیماری هایی مانند درماتیت آتوپیک می شود، اگرچه به نظر می رسد یک جزء ژنتیکی وجود دارد و می تواند در خانواده اجرا شود.

جلوگیری

اقدامات زیر ممکن است به جلوگیری از شیوع درماتیت پلک کمک کند:

• از خاراندن یا مالیدن پلک ها خودداری کنید. این می تواند باعث آسیب بیشتر به پوست شود و خطر عفونت را افزایش دهد.
• تغییراتی در رژیم غذایی ایجاد کنید. آلرژی غذایی می تواند باعث درماتیت پلک شود. به ویژه محصولات لبنی می توانند باعث بروز علائم درماتیت آتوپیک شوند. فرد باید قبل از ایجاد هرگونه تغییر قابل توجه در رژیم غذایی با پزشک مشورت کند.
• محصولات ضد خارش را امتحان کنید. داروهای بدون نسخه می توانند میل به خارش را کاهش دهند. کمپرس سرد یا گرم نیز ممکن است کمک کننده باشد.
• از مرطوب کننده های خاص خودداری کنید. محصولات حاوی فرمالدئید، لانولین، پارابن یا با رایحه ممکن است باعث تحریک بیشتر پوست شوند.
• لباس محافظ بپوشید. محافظت از چشم در برابر عوامل تحریک کننده بالقوه، استفاده از عینک یا عینک می تواند کمک کننده باشد.
• به طور مرتب مرطوب کنید. استفاده از مرطوب کننده روی پلک ها هر روز ممکن است از بروز علائم جلوگیری کند. افراد باید مراقب باشند که مرطوب کننده وارد چشم نشود.
• از صابون کمتر استفاده کنید. دوش گرفتن یا حمام کوتاه مدت زمان قرار گرفتن پوست در معرض محرک های احتمالی را کاهش می دهد. همچنین ممکن است استفاده از صابون های ملایم تر، صابون های ضد باکتری یا صابون های بدون عطر کمک کند.
• استفاده از آرایش را محدود کنید. استفاده از آرایش دور چشم، مانند سایه چشم یا ریمل، می تواند ناحیه حساس چشم را تحریک کند. استفاده کمتر یا تغییر برندهای ضد حساسیت می تواند مفید باشد.

علل، انواع و محرک های درماتیت پلک متفاوت است. ممکن است لازم باشد چندین مورد از این اقدامات را قبل از یافتن مؤثرترین آنها امتحان کنید.

عوامل خطر

پوست اطراف چشم نازک و لطیف است و به همین دلیل چشم ها به ویژه به سوزش حساس هستند.

در حالی که پیش‌بینی اینکه چه کسی به درماتیت پلک مبتلا می‌شود دشوار است، عوامل خاصی ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. این شامل:

• سن. نوزادان بیشتر مستعد ابتلا به انواع خاصی هستند، مانند درماتیت سبورئیک که کلاهک گهواره ای نیز نامیده می شود.
• ژنتیک مشکلات پوستی اغلب در خانواده ها ایجاد می شود.
• بهداشت فردی ضعیف. تمیز نکردن پوست می تواند منجر به این عارضه شود.
• مشاغل خاص این موارد شامل مواردی است که مکرراً در معرض مواد محرک احتمالی مانند کارگران کشاورزی، ساختمانی، آرایشی و بهداشتی قرار دارند.
• داروهای خاص داروها، مانند نئومایسین یا بتا بلوکرها، می توانند محرک باشند.
• شرایط پزشکی تب یونجه، آسم یا سایر بیماری های پوستی، مانند آکنه یا پسوریازیس.

تشخیص

اگر علت مشخص باشد، می توان درماتیت پلک را خود تشخیص داد. از طریق آزمون و خطا، شناسایی و اجتناب از محرک ها بدون نیاز به مراقبت پزشکی امکان پذیر است.

پزشک اغلب می تواند شکل درماتیت را از طریق معاینه فیزیکی تشخیص دهد. آنها ممکن است در مورد عوامل خطر، مانند تب یونجه بپرسند.

هنگامی که یک واکنش آلرژیک به عنوان علت مشکوک است، پزشک ممکن است آزمایش پچ را توصیه کند. در اینجا، یک آلرژن معمولی برای آزمایش واکنش آلرژیک روی پوست قرار می گیرد.

اگر علت مشکوک یک محرک باشد، می‌توان از تست کاربرد باز مکرر (ROAT) استفاده کرد. این شامل قرار دادن پوست در معرض محرک طی چند روز برای آزمایش واکنش های پوستی مشکل ساز است.

تعیین یک محرک خاص در مقایسه با یک آلرژن می تواند دشوارتر باشد.

عوارض

برخی از عوارضی که ممکن است با درماتیت پلک رخ دهد عبارتند از:

• عفونت های پوستی خاراندن یا مالیدن چشم ها می تواند پوست را در برابر عفونت ها آسیب پذیر کند.
• عفونت های چشمی باکتری‌ها می‌توانند از لمس یا مالش مکرر آن ناحیه وارد چشم شده و باعث عفونت شوند.
• مشکل در خوابیدن. علائم درماتیت پلک می تواند باعث ناراحتی هنگام خواب شود.
• سایر بیماری های پوستی ممکن است درماتیت پلک قبل از التهاب پوست در نواحی دیگر بدن رخ دهد.
• نورودرماتیت. خاراندن یا مالش مزمن می تواند میل به خارش را افزایش دهد. خاراندن مداوم می تواند باعث تغییر رنگ و چرمی شدن پوست شود.

چشم انداز

درماتیت پلک هیچ خطر جدی برای سلامتی ندارد، اگرچه ممکن است ناراحت کننده باشد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.

در بیشتر موارد، علائم به راحتی با درمان و با اجتناب از محرک کنترل می شوند. با این حال، می تواند به یک وضعیت طولانی مدت و عود کننده تبدیل شود.

هنگامی که محرک ها قابل شناسایی یا اجتناب نیستند، از درمان برای مدیریت علائم به بهترین شکل ممکن استفاده می شود.

اثربخشی درمان ها می تواند به میزان قرار گرفتن در معرض محرک ها و حساسیت پوست بستگی داشته باشد.

استفاده از راهکارهایی برای پیشگیری از علائم، مانند اجتناب از خارش یا مالش چشم، به بهبود و کاهش شدت یا شروع علائم کمک می کند. یک پزشک یا متخصص پوست می تواند اقداماتی را توصیه کند که برای هر فرد مناسب تر است.