نقرس – تشخیص و درمان

پزشکان معمولا نقرس را بر اساس علائم شما و ظاهر مفصل آسیب دیده تشخیص می دهند. آزمایش‌هایی برای کمک به تشخیص نقرس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش مایع مفصلی پزشک شما ممکن است از یک سوزن برای کشیدن مایع از مفصل آسیب دیده استفاده کند. هنگامی که مایع زیر میکروسکوپ بررسی می شود، کریستال های اورات ممکن است قابل مشاهده باشند.
• آزمایش خون. پزشک ممکن است آزمایش خون را برای اندازه گیری سطح اسید اوریک در خون شما توصیه کند. نتایج آزمایش خون ممکن است گمراه کننده باشد. برخی از افراد سطح اسید اوریک بالایی دارند، اما هرگز نقرس را تجربه نمی کنند. و برخی از افراد علائم و نشانه های نقرس را دارند، اما سطوح غیرعادی اسید اوریک در خون خود ندارند.
• تصویربرداری اشعه ایکس. اشعه ایکس مفاصل می تواند برای رد سایر علل التهاب مفصل مفید باشد.
• سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی برای تشخیص کریستال های اورات در مفاصل یا توفوس استفاده می کند.
• توموگرافی کامپیوتری با انرژی دوگانه (DECT). این آزمایش تصاویر اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف را برای تجسم کریستال های اورات در مفاصل ترکیب می کند.

درمان

داروهای نقرس در دو نوع موجود هستند و بر دو مشکل مختلف تمرکز دارند. نوع اول به کاهش التهاب و درد مرتبط با حملات نقرس کمک می کند. نوع دوم برای جلوگیری از عوارض نقرس با کاهش میزان اسید اوریک در خون شما کار می کند.

اینکه کدام نوع دارویی برای شما مناسب است، به فراوانی و شدت علائم و سایر مشکلات سلامتی شما بستگی دارد.

داروهایی برای درمان حملات نقرس

داروهای مورد استفاده برای درمان عود نقرس و جلوگیری از حملات بعدی عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). NSAID ها شامل گزینه های بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، و همچنین نسخه قوی تر NSAID ها مانند ایندومتاسین (Indocin، Tivorbex) یا سلکوکسیب (Celebrex). NSAID ها خطرات درد معده، خونریزی و زخم را به همراه دارد.
• کلشی سین. پزشک شما ممکن است کلشیسین (Colcrys، Gloperba، Mitigare) را توصیه کند، یک داروی ضد التهابی که به طور موثر درد نقرس را کاهش می دهد. اثربخشی دارو ممکن است با عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال جبران شود.
• کورتیکواستروئیدها داروهای کورتیکواستروئیدی، مانند پردنیزون، ممکن است التهاب و درد نقرس را کنترل کند. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شکل قرص باشند یا می توانند به مفصل شما تزریق شوند. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها ممکن است شامل تغییرات خلقی، افزایش سطح قند خون و افزایش فشار خون باشد.

داروهایی برای جلوگیری از عوارض نقرس

اگر هر سال چندین حمله نقرس را تجربه می‌کنید، یا اگر حملات نقرس شما کمتر اما دردناک است، پزشک ممکن است برای کاهش خطر عوارض مرتبط با نقرس، دارو تجویز کند. اگر شواهدی از آسیب ناشی از نقرس در عکسبرداری با اشعه ایکس از مفاصل دارید، یا مبتلا به توفی، بیماری مزمن کلیوی یا سنگ کلیه هستید، ممکن است داروهایی برای کاهش سطح اسید اوریک بدن شما توصیه شود.

• داروهایی که تولید اسید اوریک را مسدود می کنند. داروهایی مانند آلوپورینول (آلوپریم، لوپورین، زیلوپریم) و فبوکسوستات (Uloric) به محدود کردن میزان اسید اوریک بدن شما کمک می‌کنند. عوارض جانبی آلوپورینول شامل تب، بثورات پوستی، هپاتیت و مشکلات کلیوی است. عوارض جانبی فبوکسوستات شامل بثورات پوستی، حالت تهوع و کاهش عملکرد کبد است. فبوکسوستات همچنین ممکن است خطر مرگ ناشی از قلب را افزایش دهد.
• داروهایی که حذف اسید اوریک را بهبود می بخشد. داروهایی مانند پروبنسید (Probalan) به بهبود توانایی کلیه ها در حذف اسید اوریک از بدن کمک می کند. عوارض جانبی شامل بثورات پوستی، درد معده و سنگ کلیه است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

داروها اغلب مؤثرترین راه برای درمان حملات نقرس و جلوگیری از شعله ور شدن مجدد علائم هستند. با این حال، انتخاب سبک زندگی نیز مهم است، و ممکن است بخواهید:

• نوشیدنی های سالم تری انتخاب کنید. نوشیدنی های الکلی و نوشیدنی های شیرین شده با قند میوه (فروکتوز) را محدود کنید. در عوض نوشیدنی های غیر الکلی به خصوص آب زیاد بنوشید.
• از مصرف غذاهای پر پورین خودداری کنید. گوشت قرمز و گوشت‌های اندام مانند جگر به‌خصوص سرشار از پورین هستند. غذاهای دریایی غنی از پورین شامل آنچوی، ساردین، صدف، گوش ماهی، قزل آلا و ماهی تن است. محصولات لبنی کم چرب ممکن است منبع بهتری از پروتئین برای افراد مستعد نقرس باشد.
• به طور منظم ورزش کنید و وزن کم کنید. نگه داشتن بدن در وزن مناسب خطر ابتلا به نقرس را کاهش می دهد. فعالیت های کم تاثیر مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا را انتخاب کنید که برای مفاصل شما آسان تر است.

آماده شدن برای قرار ملاقات شما

در صورت داشتن علائم مشترک با نقرس با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پس از معاینه اولیه، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص در تشخیص و درمان آرتریت و سایر بیماری های التهابی مفصل (روماتولوژیست) ارجاع دهد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و چه چیزی از پزشک خود انتظار دارید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

• علائم خود را بنویسید، از جمله اینکه چه زمانی شروع شده اند و چند بار رخ می دهند.
• به اطلاعات شخصی مهم توجه کنید، مانند تغییرات اخیر یا عوامل استرس زا در زندگی شما.
• فهرستی از اطلاعات کلیدی پزشکی خود تهیه کنید، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید و نام هر دارو، ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید. پزشک شما همچنین می خواهد بداند که آیا سابقه خانوادگی نقرس دارید یا خیر.
• یکی از اعضای خانواده یا دوست را همراه داشته باشید، در صورت امکان. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعاتی که در یک قرار ملاقات به شما ارائه شده است، دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را که بخواهید بپرسید بنویسید دکتر شما ایجاد فهرست سوالات از قبل می تواند به شما کمک کند از زمان خود با پزشک خود نهایت استفاده را ببرید.

سوالاتی که باید در نوبت اولیه از پزشک بپرسید عبارتند از:

• علل احتمالی علائم یا وضعیت من چیست؟
• چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟
• آیا درمان یا تغییر سبک زندگی وجود دارد که ممکن است در حال حاضر به علائم من کمک کند؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

سوالاتی که در صورت مراجعه به روماتولوژیست باید بپرسید عبارتند از:

• عوارض جانبی احتمالی داروهایی که تجویز می کنید چیست؟
• چه مدت پس از شروع درمان باید علائم من شروع به بهبود کند؟
• آیا نیاز به مصرف طولانی مدت داروها دارم؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا تغییری در رژیم غذایی من توصیه می کنید؟
• آیا نوشیدن الکل برای من بی خطر است؟
• آیا هیچ جزوه یا وب سایتی وجود دارد که به من توصیه کنید تا در مورد وضعیتم بیشتر بدانم؟

اگر در طول قرارهای پزشکی برای شما سؤال دیگری پیش آمد، در پرسیدن آن تردید نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است زمانی را برای مرور هر نکته ای که می خواهید در مورد آنها عمیق صحبت کنید، اختصاص دهد. پزشک شما ممکن است بپرسد:

• علائم شما چیست؟
• اولین بار چه زمانی این علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم شما می آیند و می روند؟ چند وقت؟
• آیا به نظر می رسد چیز خاصی باعث ایجاد علائم شما می شود، مانند غذاهای خاص یا استرس فیزیکی یا عاطفی؟
• آیا برای شرایط پزشکی دیگری تحت درمان هستید؟
• در حال حاضر چه داروهایی از جمله داروهای بدون نسخه و نسخه ای و همچنین ویتامین ها و مکمل ها مصرف می کنید؟
• آیا هیچ یک از بستگان درجه یک شما – مانند پدر یا مادر یا خواهر و برادر – سابقه نقرس دارند؟
• در یک روز معمولی چه می خورید؟
• آیا مشروب میخوری؟ اگر بله، چقدر و چند وقت یکبار؟