هر آنچه که باید در مورد عفونت واژن بدانید

عفونت های واژن همیشه علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند.

در صورت بروز علائم، احتمالاً متوجه برخی از این علائم رایج خواهید شد:

• خارش و سوزش واژن
• درد و ناراحتی واژن
• پوست ملتهب، برافروخته یا متورم در اطراف واژن و فرج شما
• تغییر در میزان ترشحات واژن
• تغییر رنگ ترشحات واژن
• درد یا سوزش در هنگام ادرار
• درد در حین رابطه جنسی نفوذی واژینال
• خونریزی واژینال یا لکه بینی

شما ممکن است فقط یک یا چند مورد از علائم ذکر شده در بالا را داشته باشید. اگر علائم شما ظرف چند روز از بین نرفت یا بدتر شد، مهم است که برای تشخیص و درمان با یک متخصص مراقبت های بهداشتی ارتباط برقرار کنید.

همچنین ممکن است متوجه برخی از این علائم، به خصوص احساس درد یا سوزش در هنگام ادرار، در صورت ابتلا به عفونت دستگاه ادراری (UTI) شوید. در اینجا نحوه تشخیص UTI آورده شده است.

انواع عفونت واژن

عفونت های واژن علائم مشابه زیادی دارند، که می تواند تشخیص دقیق آنچه را که در حال وقوع است دشوارتر کند.

با این حال، هر نوع عفونت دارای چند علامت منحصر به فرد است:

• واژینوز باکتریایی (BV). BV اغلب باعث ترشح نازک خاکستری مایل به سفید، سبز یا زرد می شود. این ترشحات می تواند بوی ماهی مانندی داشته باشد که بعد از رابطه جنسی نفوذی واژینال قوی تر می شود. ممکن است متوجه خارش زیادی نشوید.
• عفونت های مخمری اینها معمولاً شامل خارش واژن و فرج، درد و سوزش هستند. با عفونت های مخمری، ممکن است متوجه تورم در لابیا یا چین های پوست در قسمت بیرونی واژن خود شوید. هر ترشحی معمولاً سفید و توده‌ای خواهد بود، با بافتی که برخی می‌گویند شبیه پنیر دلمه است.
• تریکومونیازیس. این عفونت به طور معمول باعث خارش واژن و بوی ماهی مانند می شود. همراه با ترشحات کف آلود و زرد مایل به سبز، ممکن است متوجه تورم، تحریک و التهاب در واژن و فرج نیز شوید. سایر علائم تریکومونیازیس عبارتند از: درد در هنگام رابطه جنسی واژینال، درد زیر شکم و سوزش و درد در هنگام ادرار.
• واژینیت آتروفیک این دقیقاً یک عفونت نیست، اما می تواند شانس ابتلا به عفونت های واژن و UTI را افزایش دهد. در واژینیت آتروفیک، ممکن است علائمی را مشاهده کنید که شبیه علائم سایر عفونت‌ها هستند، مانند خارش واژن، سوزش، خشکی و تغییرات در ترشحات.

درمان عفونت واژن بستگی به عامل ایجاد عفونت دارد.

یک پزشک یا پزشک ممکن است تجویز کند:

• مترونیدازول (به شکل قرص، کرم یا ژل) یا کلیندامایسین (به شکل کرم یا ژل) برای درمان عفونت باکتریایی
• کرم ها یا شیاف های ضد قارچ برای درمان عفونت قارچی. شما همچنین می توانید داروهای عفونت قارچی را بدون نسخه در داروخانه یا داروخانه محلی خود خریداری کنید، اما اگر عفونت از بین نرفت یا دوباره عود کرد، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
• قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس
• کرم یا قرص استروژن برای کمک به درمان خشکی شدید واژن و سوزش همراه با واژینیت آتروفیک

متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً توصیه می کنند از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون یا پدهای معطر و دوش ها اجتناب کنید.

به طور کلی، عفونت های واژن زمانی ایجاد می شوند که چیزی بر تعادل معمول باکتری ها و مخمرها در واژن شما تأثیر بگذارد.

در اینجا علل شایع عفونت واژن بر اساس نوع عفونت آورده شده است:

• عفونت های باکتریایی رشد بیش از حد باکتری های خاصی که به طور طبیعی در واژن شما یافت می شود می تواند باعث BV شود. در حالی که BV یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی شود، تماس جنسی – از جمله رابطه جنسی دست به تناسلی، دهانی و واژن – می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری ها و افزایش شانس ابتلا به BV شود.
• عفونت های مخمری عفونت های مخمری معمولاً توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود . عوامل مختلفی از جمله آنتی بیوتیک ها، تغییرات هورمونی، سیستم ایمنی ضعیف و استرس، همگی می توانند تعداد باکتری های ضد قارچ را در واژن کاهش دهند و منجر به رشد بیش از حد مخمرها شوند. این رشد بیش از حد می تواند علائم عفونت قارچی را ایجاد کند.
• تریکومونیازیس. انگل تک یاخته ای Trichomonas vaginalis باعث این عفونت می شود. بیشتر افراد با داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم داخلی یا خارجی به تریکوموناز مبتلا می شوند. با این حال، برخی شواهد نشان می دهد که می توانید آن را از طریق آب حمام مشترک نیز منقبض کنید. سایر روش های نادر (اما ممکن) انتقال عبارتند از: صندلی توالت مرطوب، استخر، و حوله های مشترک یا لباس های مرطوب.
• آتروفی واژن. این وضعیت معمولاً پس از یائسگی ایجاد می‌شود، اما می‌تواند در هنگام شیردهی یا هر زمان دیگری که کاهش سطح استروژن را تجربه می‌کنید نیز رخ دهد. کاهش سطح هورمون می تواند باعث نازک شدن و خشکی واژن شود که می تواند منجر به التهاب واژن شود.
• دوش کردن. شستن واژن با مخلوطی از آب و سرکه، جوش شیرین، ید یا سایر مواد ضد عفونی کننده ممکن است راه خوبی برای تمیز نگه داشتن آن به نظر برسد. اما حقیقت این است که واژن شما می تواند خود را تمیز نگه دارد. این عمل در واقع باکتری های سالم را در واژن شما کاهش می دهد و احتمال عفونت را افزایش می دهد.
• صابون، شستشوی بدن و عطر. شستن واژن با صابون و بدن شوینده یا اسپری کردن آن با عطر نیز می تواند PH طبیعی آن را مختل کند. در حالی که شستشوی واژن و واژن با آب معمولی کاملاً خوب است، هر محصول یا عطر دیگری می تواند باکتری های سالم واژن را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد.
• داروهای ضد بارداری اسپرم کش این روش کنترل بارداری ممکن است به شکل ژل، فیلم یا شیاف باشد. شما آن را مستقیماً وارد واژن خود می کنید، جایی که برای از بین بردن اسپرم و جلوگیری از بارداری ناخواسته حل می شود. در حالی که اسپرم کش ها برای برخی افراد خوب عمل می کنند، می توانند منجر به تحریک و التهاب واژن شوند و احتمال عفونت واژن را افزایش دهند.
• لباس های تنگ یا مصنوعی. لباس‌های زیر و کتانی که نمی‌توانند «نفس بکشند» می‌توانند با به دام انداختن رطوبت و جلوگیری از جریان هوا باعث تحریک واژن شوند که می‌تواند عفونت‌ها را بیشتر کند. پوشیدن کتانی‌های خیلی تنگ، یا بیرون رفتن روی پاهای خیس بعد از تمرین یا شنا، می‌تواند تاثیر مشابهی داشته باشد.
• مواد شوینده و نرم کننده پارچه. بلافاصله پس از تعویض محصولات لباسشویی متوجه علائمی شدید؟ شوینده های معطر و نرم کننده پارچه نیز می توانند بر PH واژن تأثیر بگذارند و به عفونت های قارچی کمک کنند.

در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است نتواند علت عفونت واژن شما را تعیین کند. این وضعیت به عنوان ولوواژینیت غیر اختصاصی شناخته می شود. این می تواند در افرادی که واژن دارند در هر سنی رخ دهد، اما در جوانانی که به سن بلوغ نرسیده اند شایع تر است.

یک پزشک یا متخصص بالینی می تواند به تشخیص عفونت واژن کمک کند.

همچنین می‌توانید از آزمایش pH واژن در خانه استفاده کنید، که می‌توانید آن را به صورت آنلاین یا در برخی داروخانه‌ها پیدا کنید تا به شناسایی عفونت مخمری یا BV کمک کند.

اگر مرتباً دچار عفونت‌های واژن می‌شوید، به‌ویژه همان نوع عفونت، پزشک یا پزشک ممکن است سؤالاتی را برای کمک به تشخیص عفونت و محدود کردن علت آن بپرسد.

ممکن است بپرسند:

• در مورد سابقه سلامتی شما، از جمله هرگونه سابقه عفونت واژن
• اگر واژن خود را با صابون دوش می دهید یا می شویید
• در مورد تعداد شرکای جنسی شما
• آیا در طول رابطه جنسی واژینال از کاندوم استفاده می کنید
• اگر از محصولات دوره معطر استفاده می کنید
• در مورد علائم سایر شرایط سلامتی

بسته به علائم شما، آنها همچنین ممکن است:

• معاینه لگن را برای بررسی تحریک و التهاب انجام دهید
• نمونه ای از ترشحات واژن را جمع آوری کنید تا برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید
• دهانه رحم خود را برای آزمایش عفونت های مقاربتی، مانند سوزاک یا کلامیدیا، سواب بزنید.
• یک نمونه ادرار برای آزمایش سایر بیماری های مقاربتی بگیرید

عفونت های مخمری و BV علائم مشترکی دارند، که باعث می شود به راحتی یکی را با دیگری اشتباه گرفت.

این می تواند در هنگام دریافت درمان مناسب مشکل ایجاد کند. عفونت های مخمری همیشه به درمان پزشکی حرفه ای نیاز ندارند و می توان آنها را با محصولات بدون نسخه (OTC) درمان کرد. از طرف دیگر، BV اغلب نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد که فقط با نسخه می توانید آن را دریافت کنید.

این درمان های خانگی ممکن است به تسکین علائم BV کمک کند.

این نمودار می تواند به شما در تشخیص این دو کمک کند.

همه عفونت‌های واژن قابل پیشگیری نیستند، اما این نکات می‌توانند به کاهش احتمال ابتلا به آن کمک کنند:

• از استفاده از محصولات دوره معطر، از جمله تامپون، پد، و آستر خودداری کنید.
• از دوش، دئودورانت‌های واژن و هرگونه اسپری معطر یا عطر روی واژن خودداری کنید.
• فقط با آب ساده حمام کنید، زیرا حمام حباب‌دار و شستشوی معطر بدن می‌توانند بر PH واژن تأثیر بگذارند. به دنبال پاک کننده های مناسب واژن هستید؟ راهنمای ما را بررسی کنید.
• اسباب‌بازی‌های جنسی را پس از هر بار استفاده، طبق دستورالعمل‌های مراقبت از آنها بشویید. از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی قبل از تمیز کردن آنها خودداری کنید.
• برای کمک به بهبود جریان هوا و جلوگیری از تحریک و التهاب واژن، لباس زیر نخی یا لباس زیر با فاق نخی بپوشید. لباس زیر خود را حداقل یک بار در روز یا بعد از ورزش عوض کنید.
• به جوراب شلواری، جوراب شلواری، جوراب شلواری و کت های تمرینی که دارای فاق نخی هستند بچسبید.
• برای کمک به جلوگیری از رطوبت بیش از حد، هر چه زودتر لباس شنا و لباس تمرین مرطوب را تعویض کنید.
• به یک شوینده بدون عطر یا شوینده ای که برای پوست حساس طراحی شده است تغییر دهید و از نرم کننده پارچه های معطر خودداری کنید.

استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی همچنین می تواند به کاهش شانس ابتلا به عفونت واژن کمک کند، حتی اگر عفونت های واژن به عنوان STI در نظر گرفته نمی شوند.

به یاد داشته باشید، کاندوم ها فقط در برابر بیماری های مقاربتی محافظت نمی کنند، بلکه از تغییرات pH واژن نیز جلوگیری می کنند که می تواند تعادل باکتری ها را در واژن شما تغییر دهد.

در انتخاب و استفاده از کاندوم باید به چند نکته توجه داشت:

• از استفاده از کاندوم های طعم دار برای رابطه جنسی واژینال خودداری کنید.
• کاندوم های از قبل روغن کاری شده یا اسپرم کش نیز می توانند باعث تحریک شوند.
• همیشه بعد از رابطه مقعدی از کاندوم جدید برای نفوذ واژینال استفاده کنید.

برخی از عفونت‌های واژن ممکن است بدون درمان توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی از بین بروند، به‌ویژه زمانی که با درمان‌های خانگی یا داروهای OTC به عفونت کمک کنید.

گفته می شود، عفونت ها همیشه به خودی خود بهبود نمی یابند. در صورتی که:

• قبلا هرگز عفونت واژن نداشته اید
• در گذشته عفونت واژن داشتید، اما علائم جدید یا متفاوتی دارید
• PH واژن بالاتر از ۴.۵ باشد
• علائمی دارند که با درمان OTC بهبود نمی یابند
• باور کنید که ممکن است در معرض یک بیماری مقاربتی قرار گرفته باشید
• متوجه ترشحات زرد یا خونی یا ترشحات با بوی بد شوید
• علائم دیگری از جمله استفراغ، تب یا کمردرد و معده را داشته باشد
• در ادرار کردن مشکل دارید یا نیاز به ادرار کردن بیش از حد معمول دارید

اگر قبلاً عفونت قارچی داشته‌اید و علائم آن را می‌شناسید، ممکن است نیازی به گرفتن قرار ملاقات نداشته باشید. شما اغلب می توانید عفونت های قارچی را در خانه با داروهای OTC درمان کنید.

گفته می‌شود، اگر اغلب آنها را دریافت می‌کنید، ارتباط با پزشک یا پزشک بالینی هرگز ضرری ندارد. آنها ممکن است بتوانند درمان موثرتری را تجویز کنند و به شما در کاهش علت کمک کنند. همچنین اگر در مورد نوع عفونت خود شک دارید، باید یک قرار ملاقات بگیرید.

اگر باردار هستید یا فکر می کنید باردار هستید، همیشه توصیه می شود که برای هر گونه عفونت واژن از یک پزشک یا بالینی درمان کنید. عفونت‌های واژن درمان‌نشده می‌توانند بدتر شوند و برخی می‌توانند منجر به عوارض در دوران بارداری و زایمان شوند.

در حالی که برخی از عفونت‌های واژن با درمان‌های خانگی، درمان‌های OTC و زمان برطرف می‌شوند، همیشه نمی‌توانید عفونت واژن را در خانه درمان کنید. برخی از عفونت ها نیاز به آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ تجویزی دارند.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند راهنمایی های بیشتری را برای یافتن یک درمان موثر و پیشگیری از عفونت های آینده ارائه دهد اگر شما موارد زیر را دارید:

• هر گونه علائم جدید یا نگران کننده
• علائمی که از بین نمی روند
• عفونتی که مدام عود می کند

عفونت‌های واژن درمان‌نشده می‌توانند باعث ناراحتی زیادی شوند، اما معمولاً جدی نیستند. هنگامی که تشخیص و درمان مناسب را دریافت کردید، معمولاً به سرعت بهبود می یابند.