هپاتیت C: علائم، علل، عوامل خطر

هپاتیت C یک التهاب کبد است که پس از ابتلا به ویروس هپاتیت C (HCV) ایجاد می شود. HCV از طریق خون منتقل می شود، به این معنی که شما فقط می توانید آن را از طریق خونی که حامل آن است منتقل یا منقبض کنید.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که حدود  ۵۸ میلیون نفر از مردم در سراسر جهان با هپاتیت C مزمن زندگی می کنند.

در ایالات متحده، هپاتیت C در کنار هپاتیت A و B یکی از شایع ترین  انواع هپاتیت است . واکسن هایی برای پیشگیری از هپاتیت A و B وجود دارد، اما واکسنی برای پیشگیری از هپاتیت C هنوز وجود ندارد.

مراحل هپاتیت C

هپاتیت C می تواند حاد یا مزمن باشد.

پزشکان به طور کلی  هپاتیت C حاد را  ۶ ماه اول پس از عفونت تعریف می کنند. اغلب بدون علامت است. هر گونه علائمی که تجربه می کنید ممکن است در عرض ۲ تا ۱۲ هفته پس از قرار گرفتن در معرض ظاهر شوند و می توانند خود به خود برطرف شوند.

 از سوی دیگر، علائم هپاتیت C مزمن می تواند در طی ماه ها یا حتی سال ها ایجاد شود (و بدتر شود). ممکن است تا زمانی که علائم شدید نشوند متوجه هیچ علامتی نشوید.

در صورت عدم درمان، هپاتیت C می تواند عوارض جدی و حتی تهدید کننده زندگی ایجاد کند، از جمله:

• اسکار کبد ( سیروز )
• نارسایی کبد
• سرطان کبد

علائم ممکن است  ۲ تا ۱۲ هفته  پس از مواجهه ایجاد شود. ۶ ماه اول پس از عفونت حاد در نظر گرفته می شود.

هپاتیت C حاد ممکن است باعث:

• تب
• خستگی
• حالت تهوع یا درد معده
• از دست دادن اشتها
• زردی پوست یا چشم ( یرقان )

اگر بدن شما ویروس را پاک نکند، هپاتیت C حاد مزمن می شود. تخمین زده  می‌شود ۵۵ تا ۸۵ درصد  از افراد مبتلا به HCV به هپاتیت C مزمن مبتلا شوند.

هپاتیت C مزمن ممکن است باعث شود:

• مشکل در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها ( مه مغزی )
• مشکل در خوابیدن
• ضعف عمومی ( بیحالی )
• درد مفاصل و  درد عضلانی
• تغییرات خلقی غیرمنتظره  ، از جمله احساس اضطراب یا افسردگی
• کاهش وزن غیر قابل توضیح

این علائم ممکن است بیشتر اوقات شما را تحت تاثیر قرار دهد یا برای مدتی بهبود یابد و سپس بدتر شود.

با هپاتیت C مزمن، می توانید برخی از علائم اسکار کبد و بیماری کبد را نیز مشاهده کنید، از جمله:

• سوء هاضمه ،  نفخ و  درد معده
• تورم در پاها و پاها ( ادم )
• مدفوع خاکستری یا  کم رنگ است
• ادرار  تیره تر از حد معمول

هپاتیت C یک بیماری کبدی است که به دلیل عفونت HCV رخ می دهد. HCV   از طریق تماس خون به خون منتقل می شود .

این  می تواند  در نتیجه اتفاق بیفتد:

• استفاده از سوزن‌ها، سرنگ‌ها و سایر لوازم غیراستریل برای تزریق یا استنشاق
• بارداری یا زایمان
• رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی  بدون کاندوم  یا سایر روش های مانع
• خالکوبی  یا سوراخ کردن با تجهیزات غیر استریل
• به اشتراک گذاشتن وسایل بهداشت شخصی، مانند تیغ یا مسواک

اگر:

• از داروهای تزریقی استفاده کرده اند
• شریک جنسی  مبتلا به هپاتیت C داشته باشید 
• HIV دارند 
• درمان همودیالیز را  برای مدت طولانی دریافت کرد 
• قبل از سال ۱۹۹۲ انتقال خون یا پیوند عضو دریافت کرد
• قبل از سال ۱۹۸۷ کنسانتره فاکتور انعقادی یا سایر فرآورده های خونی دریافت کرده است

 اگر مشکوک هستید که در معرض HCV قرار گرفته اید، مهم است که  با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید . شما می توانید  بیش از یک بار به HCV مبتلا شوید .

متخصص مراقبت های بهداشتی شما  آزمایش خون را  برای بررسی وجود ویروس تجویز می کند که با  آزمایش آنتی بادی شروع می شود .

اگر تا به حال عفونت HCV داشته اید، بدن شما آنتی بادی های هپاتیت C را بخشی از پاسخ ایمنی خود می سازد. ممکن است ۲ تا ۳ ماه پس از  قرار گرفتن در معرض  آزمایش برای تشخیص آنتی بادی ها طول بکشد.

اگر آزمایش آنتی بادی مثبت باشد، آزمایش اسید نوکلئیک برای  اسید ریبونوکلئیک (RNA)  می تواند به متخصص مراقبت های بهداشتی شما بگوید که آیا ویروس در حال حاضر فعال است یا خیر.

در صورت عفونت فعال HCV، آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری  میزان ویروس  در خون (بار ویروسی) و تعیین  ژنوتیپ  شما، یک برنامه درمانی مؤثر را راهنمایی می‌کند.

اگر نتایج آزمایش خون حاکی از هپاتیت C مزمن باشد یا متخصص مراقبت های بهداشتی شما معتقد باشد که ممکن است آسیب کبدی داشته باشید، آزمایش عملکرد کبد را تجویز می کنند  . این آزمایش خون شما را برای علائم افزایش آنزیم در کبد بررسی می کند.

نوعی اسکن به نام الاستوگرافی سونوگرافی می تواند برای ارزیابی آسیب کبدی استفاده شود.

بیوپسی  کبد  نیز می تواند آسیب کبدی را بررسی کند. بیوپسی شامل برداشتن یک قطعه کوچک از بافت کبد و آزمایش آن برای ناهنجاری های سلولی است.

داروهای خوراکی   به نام ضد ویروسی با اثر مستقیم (DAAs) برای  حذف HCV  از بدن شما و کاهش خطر آسیب کبدی کار می کنند.

درمان اغلب شامل دو یا چند DAA است که به صورت ترکیبی مصرف می شوند. برخی از درمان ها به صورت قرص های حاوی دو یا چند دارو در دسترس هستند.

نام های تجاری رایج عبارتند از:

• زپاتیر
• هاروونی
• بسته شد
• ووسوی
• ماویرت

یک دوره معمول  درمان  ۱۲ تا ۲۴ هفته طول می کشد.

آیا هپاتیت C قابل درمان است؟درمان  می تواند  هپاتیت C را  در ۹۵ درصد موارد درمان کند  . متخصصان مراقبت های بهداشتی   زمانی که آزمایش ها نتوانند ویروس را در خون شما ۱۲ هفته پس از پایان درمان شناسایی کنند، این بیماری را درمان می کنند .

عفونت HCV باعث التهاب کبد می شود. با گذشت زمان،  این آسیب  می تواند باعث ایجاد اسکار دائمی شود که به عنوان سیروز شناخته می شود.

سیروز در جریان خون اختلال ایجاد می کند و از عملکرد موثر کبد جلوگیری می کند. تخمین زده می شود  ۱۵ تا ۳۰ درصد  از افراد مبتلا به  هپاتیت C مزمن  در عرض ۲۰ سال به سیروز مبتلا می شوند.

سیروز درمان نشده یا کنترل نشده می تواند منجر به موارد زیر شود:

• افزایش فشار در وریدهایی که خون را به کبد شما می رسانند (فشار خون پورتال)
• تجمع مایع در شکم ( آسیت )، که می تواند منجر به عفونت شدیدی به نام  پریتونیت باکتریایی شود.
• تجمع مایع در پاها (ادم)
• طحال بزرگ شده ( سپلنومگالی )
• وریدهای بزرگ (واریس) در مری یا معده، که می تواند منجر به خونریزی تهدید کننده زندگی (خونریزی واریس) شود.

بیماری کبدی پیشرفته همچنین می تواند منجر به موارد زیر شود:

• بیماری استخوان
• بیماری لثه ( پریودنتیت )
• سرطان کبد
• سوء تغذیه
• تجمع سم در مغز شما (آنسفالوپاتی کبدی)

مدت زمان زیادی طول می کشد تا هپاتیت C مزمن باعث  نارسایی کبد شود . نارسایی کبد یا بیماری کبدی مرحله نهایی، به آرامی در طی ماه ها و اغلب سال ها اتفاق می افتد. هنگامی که کبد شما قادر به عملکرد صحیح نباشد، به پیوند نیاز خواهید داشت  .

کارشناسان هنوز موفق به ساخت  واکسن موثر هپاتیت C نشده اند ، اگرچه  تحقیقات ادامه دارد.

در حال حاضر، بهترین راه برای  کاهش خطر ابتلا به عفونت،  پرهیز از استفاده از وسایلی است که ممکن است با خون فرد دیگری تماس داشته باشد.

شما می توانید این کار را انجام دهید:

• از تیغ، ناخن گیر، مسواک، سوزن یا سرنگ مشترک استفاده نکنید
• فقط انجام خالکوبی یا سوراخ کردن در مراکز مجاز
• پوشیدن دستکش هنگام تمیز کردن یا درمان زخم شخص دیگری
• استفاده از کاندوم یا سایر روش های مانع در حین رابطه جنسی

اگر فکر می کنید ممکن است هپاتیت C داشته باشید، انجام آزمایش فوری فقط به درمان شما کمک نمی کند. همچنین می تواند به شما در جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران کمک کند.

شما می توانید از طریق تماس خون به خون با فردی که این ویروس را دارد، HCV را مبتلا کنید. در حالی که بدن شما ممکن است عفونت حاد را بدون درمان پاک کند، هپاتیت C اغلب به یک بیماری مزمن تبدیل می شود.

تشخیص و درمان سریع می تواند به کاهش خطر عوارض طولانی مدت از جمله آسیب شدید کبدی و نارسایی کبد کمک کند.

غربالگری منظم هپاتیت C می تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید تا یک برنامه غربالگری متناسب با سطح خطر فردی خود تهیه کنید.