هیدرادنیت چرکی

هیدرادنیت چرکی را می توان با جوش یا آکنه اشتباه گرفت. برای بسیاری از افراد، سالها طول می کشد تا تشخیص صحیح را دریافت کنند.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بر اساس علائم و نشانه‌ها، ظاهر پوست و سابقه پزشکی شما تشخیص می‌دهد. ممکن است به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که در زمینه بیماری های پوستی متخصص است ارجاع داده شوید که به عنوان متخصص پوست نیز شناخته می شود. تشخیص هیدرادنیت چرکی می تواند دشوار باشد و نیاز به مراقبت های تخصصی دارد.

هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص هیدرادنیت چرکی در دسترس نیست. اما اگر چرک یا زهکشی وجود داشته باشد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک نمونه برای آزمایش آزمایشگاهی بگیرد.

رفتار

درمان با دارو، جراحی یا هر دو می تواند به کنترل علائم و جلوگیری از عوارض هیدرادنیت چرکی کمک کند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات و مزایای گزینه های درمانی و چگونگی ایجاد رویکرد مناسب برای شما صحبت کنید.

انتظار داشته باشید که به طور منظم ویزیت های بعدی را با متخصص پوست خود داشته باشید. برخی از افراد ممکن است به مراقبت جامع ارائه شده توسط یک تیم مراقبت بهداشتی با اعضایی از چندین تخصص پزشکی نیاز داشته باشند.

داروها

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند نوع از این داروها را تجویز کند:

• آنتی بیوتیک ها. یک آنتی بیوتیک که به صورت مایع یا ژل روی پوست اعمال می شود ممکن است برای مدیریت علائم خفیف استفاده شود. این نوع داروها آنتی بیوتیک های موضعی نامیده می شوند. برای بیماری های گسترده تر، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است قرص های آنتی بیوتیک مانند داکسی سایکلین یا مونوداکس را تجویز کند. کلیندامایسین یا کلئوسین؛ ریفامپین یا ریماکتان؛ یا بیش از یکی از این داروها. ریفامپین همچنین به عنوان ریفامپیسین شناخته می شود. افراد مبتلا به بیماری شدید ممکن است برای ماه ها نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشند.
• تزریق استروئید تریامسینولون استونید یا Kenalog-10 که در زخم ها تزریق می شود ممکن است تورم و التهاب را کاهش دهد.
• درمان هورمونی. قرص های هورمونی مانند داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیبی حاوی استروژن مانند استرادیول و استرادیول/نورژستیمات ممکن است برای افراد مبتلا به هیدرادنیت چرکی خفیف موثر باشد. اسپیرونولاکتون اغلب برای کاهش نیاز به آنتی بیوتیک و ایزوترتینوئین که دارویی است که بیشتر برای درمان آکنه استفاده می شود استفاده می شود. ایزوترتینوئین گاهی اوقات برای درمان هیدرادنیت چرکی استفاده می شود.
• بیولوژیک. این داروها که معمولاً به صورت تزریقی تجویز می شوند، سیستم ایمنی را به گونه ای تغییر می دهند که چرخه بیماری را مختل می کند و علائم و نشانه های بیماری را در عرض چند هفته بهبود می بخشد. تعدادی از این داروها برای درمان چرکی هیدرادنیت متوسط ​​تا شدید تایید شده اند. دو مهارکننده فاکتور نکروز تومور adalimumab یا Humira و infliximab یا Remicade هستند. این داروها با تضعیف بخشی از سیستم ایمنی به نام فاکتور نکروز تومور عمل می کنند. بسیاری از داروهای بیولوژیک دیگر در آزمایشات بالینی برای هیدرادنیت چرکی هستند.
• رتینوئیدها رتینوئیدهای خوراکی ممکن است گزینه ای برای برخی از افراد مبتلا به بیماری آکنه مانند باشد. این داروها در دوران بارداری، شیردهی یا اگر قصد بارداری دارید توصیه نمی شود.
• داروی درد. اگر مسکن‌های موجود بدون نسخه کمکی نمی‌کنند، ممکن است ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما داروی قوی‌تری برای درد تجویز کند یا شما را به کلینیک درد ارجاع دهد.

جراحی یا سایر روش ها

روش های ترکیبی پزشکی و جراحی به مدیریت هیدرادنیت چرکی کمک می کند. هنگامی که یک تونل، برآمدگی یا آبسه وجود دارد، جراحی بخش مهمی از مدیریت بیماری است. اینکه کدام روش جراحی برای شما مناسب است به میزان و شدت بیماری شما بستگی دارد. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات و مزایای گزینه ها، از جمله:

• کشف تونل ها این روش شامل برداشتن بافت برای نمایان شدن تونل های زیر پوست است. این نیز به عنوان unroofing شناخته می شود. این برای افراد مبتلا به چرکی هیدرادنیت متوسط ​​یا شدید استفاده می شود. این راه حل معمولاً نیازی به تکرار ندارد.
• پانچ دبریدمان. این روش که باز کردن سقف محدود نیز نامیده می شود، شامل برداشتن یک برآمدگی ملتهب است.
• لیزر درمانی. از لیزر دی اکسید کربن می توان برای از بین رفتن زخم های هیدرادنیت چرکی استفاده کرد. پس از این درمان، بعید است که زخم ها برگردند. لیزر موهای زائد می تواند به هیدرادنیت چرکی در مراحل اولیه کمک کند.
• عمل جراحی برای برداشتن. این رویکرد ممکن است برای افرادی با علائم مداوم یا شدید گزینه ای باشد. این شامل برداشتن تمام پوست آسیب دیده است. ممکن است برای بستن زخم نیاز به پیوند پوست باشد. حتی پس از جراحی، زخم ها ممکن است در نواحی دیگر ایجاد شوند.
• برش و زهکشی. زهکشی جراحی دیگر گزینه موثری برای درمان هیدرادنیت چرکی در نظر گرفته نمی شود. این روش ممکن است برای تسکین درد کوتاه مدت در نظر گرفته شود، اما زخم ها معمولاً پس از آن دوباره شعله ور می شوند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

هیدرادنیت چرکی خفیف گاهی اوقات می تواند به طور موثر با اقدامات مراقبت از خود کنترل شود. خودمراقبتی نیز مکمل مهمی برای درمان پزشکی است.

این توصیه‌ها ممکن است ناراحتی را تسکین دهد، بهبود را تسریع کند یا از شعله‌ور شدن آن جلوگیری کند:

• یک برنامه روزانه مراقبت از پوست را دنبال کنید. بدن خود را به آرامی با پاک کننده ای که صابون نیست بشویید. گاهی اوقات استفاده از شوینده های ضد عفونی کننده مانند کلرهگزیدین ۴% یا شستشو با بنزوئیل پراکسید هنگام دوش گرفتن می تواند مفید باشد. ابتدا یک بار در هفته آن را امتحان کنید و سپس اگر پوست شما آن را به خوبی تحمل کرد استفاده را به یک بار در روز افزایش دهید. خشک کن هنگام شستن، از استفاده از دستمال‌های شستشو، لوفا یا سایر موارد مشابه در مناطق آسیب دیده خودداری کنید، زیرا می‌توانند پوست را تحریک کنند. جوش ها و زخم ها را فشار ندهید. و از اصلاح یا استفاده از کرم های موبر یا موبر خودداری کنید.
• درد خود را مدیریت کنید استفاده از کمپرس گرم به آرامی می تواند تورم را کاهش داده و درد را کاهش دهد. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد مسکن مناسب و نحوه مراقبت از زخم های خود در خانه سوال کنید.
• سعی کنید وزن سالم خود را حفظ کنید یا به آن برسید و فعال بمانید. نداشتن وزن مناسب می تواند علائم هیدرادنیت چرکی را بدتر کند. با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا یک برنامه تهیه کنید. سعی کنید فعالیت هایی را پیدا کنید که پوست شما را تحریک نکنند.
• به تغییر رژیم غذایی خود فکر کنید. رژیم هایی که شامل لبنیات، گوشت قرمز و غذاهای با شاخص گلیسمی بالا هستند ممکن است علائم چرکی هیدرادنیت را بدتر کنند. اگر رژیم غذایی شما شامل این غذاها است، با یک متخصص تغذیه در مورد فواید حذف آنها صحبت کنید.
• ترک سیگار. اگر سیگار می کشید، سعی کنید آن را ترک کنید. ترک سیگار می تواند علائم هیدرادنیت چرکی را کاهش دهد.

مقابله و حمایت

Hidradenitis suppurativa می تواند یک چالش برای سلامت عاطفی و رفاه شما باشد. زخم های دردناک ممکن است بر خواب، توانایی حرکت یا زندگی جنسی شما تأثیر بگذارد. یا زخم ها ممکن است چرک را با بویی تخلیه کنند، که ممکن است باعث شود شما احساس اضطراب، خجالت، عصبانیت، خودآگاهی یا افسردگی کنید. ماهیت مداوم و مداوم این بیماری و چالش های درمانی آن بر این بار می افزاید.

سعی کنید در میان خانواده و دوستان خود حمایت پیدا کنید. نگرانی و درک سایر افراد مبتلا به هیدرادنیت چرکی نیز ممکن است آرامش بخش باشد. برای سلامت روان و راهبردهای مقابله ای خود کمک بخواهید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد یا اطلاعات تماس یک گروه پشتیبانی را ارائه دهد.

آماده شدن برای قرار ملاقات شما

احتمالاً ابتدا با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود خواهید دید. سپس ممکن است به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که در تشخیص و درمان بیماری های پوستی متخصص است، که به عنوان متخصص پوست نیز شناخته می شود، ارجاع شوید. بسته به شدت وضعیت شما، مراقبت شما ممکن است شامل متخصصان جراحی کولورکتال، جراحی پلاستیک یا گوارش نیز باشد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه شما می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.
• تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوز آنها.

همچنین، به سوالاتی که باید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید، توجه داشته باشید، از جمله:

• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
• آیا به هیچ آزمایشی نیاز دارم؟
• وضعیت من چقدر طول خواهد کشید؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را به من توصیه می کنید؟
• چه عوارض جانبی می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟
• آیا این وضعیت به اختلال پزشکی دیگری مرتبط است؟
• آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خودم ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً چندین سؤال از شما می پرسد، مانند:

• علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
• توده های پوستی در زمان شروع چه شکلی بودند؟
• آیا آنها در همان نقاط برمی گردند؟
• آیا علائم شما دردناک است؟
• آیا پدر و مادر یا خواهر و برادر شما تا به حال این مشکل را داشته اند؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
• آیا سیگار می کشید یا از محصولات تنباکو استفاده می کنید؟