هرگز نباید تصور کرد که ورم پا به دلیل ادم محیطی است. باید تشخیص قطعی علت اصلی تورم پا داده شود و شرح حال و معاینه دقیق همراه با آزمایش‌های تاییدی مناسب ضروری است. تورم پاها ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد:
- تورم دو طرفه معمولاً به دلیل شرایط سیستمیک (مانند نارسایی قلبی) و یک طرفه اغلب به دلیل ترومای موضعی، بیماری وریدی یا بیماری لنفاوی است.
- تورم یک طرفه ساق پا بیشتر به دلایل محلی (به عنوان مثال، ترومبوز ورید عمقی یا سلولیت) است. با این حال، تورم دو طرفه ناشی از علل سیستمیک ممکن است در یک طرف بسیار واضح تر از طرف دیگر باشد و بنابراین می تواند تورم یک طرفه به نظر برسد.
برای جزئیات بیشتر در مورد علل، ارزیابی و مدیریت ادم، مقاله جداگانه مربوط به ادم محیطی را ببینید.
اتیولوژی[۱, ۲]
شایع ترین علت تورم پاها ادم محیطی است که تجمع بیش از حد مایع در فضای بینابینی است. با این حال، هر بافتی از پاها می تواند متورم شود. بنابراین تعداد زیادی از علل بالقوه برای تورم پاها وجود دارد.
علل موضعی تورم پاها
- تروما (شکستگی، هماتوم، آسیب عضلانی).
- ترومبوز سیاهرگی عمقی.
- نارسایی مزمن وریدی و لیپودرماتواسکلروز.
- سایر علل وریدی: وریدهای واریسی، انسداد بازگشت وریدی (به عنوان مثال، بارداری)، تومورهای لگن، انسداد ورید اجوف تحتانی، ترومبوفلبیت.
- سلولیت.
- واکنش آلرژیک.
- کیست بیکر.
- آرتریت روماتوئید یا سایر آرتریت های التهابی.
- استئومیلیت.
- لنف ادم: انسداد لنفاوی، مادرزادی (اولیه) یا ثانویه به دلیل شرایطی مانند بدخیمی، پس از تابش، جراحی، عفونت مکرر، هیپوپلازی لنفاوی، فیلاریازیس.[۳, ۴] .
- لیپوادم: تجمع غیرطبیعی ذخایر چربی که اغلب باسن، باسن، ران ها و زانوها و گاهی اوقات بازوها را درگیر می کند.[۵] .
- ناهنجاری های مادرزادی (به عنوان مثال، فیستول شریانی وریدی).
- بدخیمی (به عنوان مثال، استخوان یا ماهیچه).
- استاز: فلج، تحرک و وابستگی ضعیف، چاقی.
علل سیستمیک ورم پاها
ارائه
ماهیت ارائه سرنخ های اساسی در ایجاد تشخیص ارائه می دهد. اگر تورم است مشخص کنید:
- حاد یا مزمن.
- یک طرفه یا دو طرفه.
- حاد یا مزمن (سرعت شروع).
- دردناک است یا دردناک نیست.
یک شرح حال و معاینه دقیق نشان می دهد که آیا علائم یا نشانه های مرتبط وجود دارد – به عنوان مثال:
- ارتوپنه، تنگی نفس حمله ای شبانه: نارسایی قلبی.
- اسهال یا سایر اختلالات عملکرد روده: انتروپاتی از دست دادن پروتئین.
- تورم دردناک ساق پا: ترومبوز یا التهاب ورید عمقی – به عنوان مثال، سلولیت، استئومیلیت.
- رنگدانه: نارسایی وریدی.
- بی تحرکی.
- توده لگنی یا بارداری
تحقیقات
تشخیص ممکن است اغلب بدون نیاز به آزمایشات بیشتر واضح باشد. انتخاب آزمایشات اولیه به تشخیص افتراقی بر اساس ارزیابی بالینی بستگی دارد. تحقیقات اولیه بالقوه عبارتند از:
- آزمایش ادرار: پروتئینوری دلیل کلیوی را نشان می دهد.
- FBC: تعداد بالای گلبول های سفید در عفونت. کم خونی
- بیوشیمی: عملکرد کلیه و الکترولیت ها (افزایش کراتینین در بیماری کلیوی). LFTs (اختلال عملکرد کبد و آلبومین کم مرتبط)؛ گلوکز (عفونت مرتبط با دیابت)؛ TFTs (کم کاری تیروئید).
- غربالگری لخته شدن: لخته شدن غیرطبیعی همراه با هماتوم خودبخودی.
- CXR: ادم ریوی.
- آزمایش خون D-dimer: D-dimer ها محصولات تخریب فیبرین هستند و در بیماران مبتلا به ترومبوآمبولی وریدی ایجاد می شوند. حساسیت آزمون بالا است اما ویژگی ضعیف است.
- ECG: نارسایی قلبی.
- سونوگرافی، سی تی اسکن: هماتوم، تومور، توده شکمی یا لگنی.
- داپلر دوبلکس، ونوگرافی: ترومبوز ورید عمقی، فیستول شریانی وریدی.
تحقیقات بیشتر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اکوکاردیوگرام: نارسایی قلبی.
- لنفانژیوگرافی: علت ایجاد لنف ادم و اعم از هیپوپلازی یا انسداد را نشان می دهد.
- بیوپسی غدد لنفاوی: عفونت، تومور.
- بیوپسی کلیه