بررسی اجمالی
پای ورزشکار (تینیا پدیس) یک عفونت قارچی پوستی است که معمولاً از بین انگشتان پا شروع می شود. این بیماری معمولاً در افرادی رخ می دهد که پاهایشان در حالی که در کفش های تنگ بسته شده اند بسیار عرق کرده است.
علائم و نشانه های پای ورزشکار شامل بثورات خارش دار و پوسته پوسته است. این بیماری مسری است و می تواند از طریق کف، حوله یا لباس آلوده منتقل شود.
پای ورزشکار ارتباط نزدیکی با سایر عفونت های قارچی مانند کرم حلقوی و خارش جوک دارد. می توان آن را با داروهای ضد قارچ درمان کرد، اما عفونت اغلب عود می کند.
علائم
پای ورزشکار می تواند یک یا هر دو پا را درگیر کند. علائم و نشانه های رایج عبارتند از:
- پوسته پوسته شدن، پوسته شدن یا ترک خوردگی بین انگشتان پا
- خارش، به خصوص بلافاصله پس از درآوردن کفش و جوراب
- پوست ملتهب که بسته به رنگ پوست شما ممکن است قرمز، ارغوانی یا خاکستری به نظر برسد
- سوزش یا سوزش
- تاول
- پوست خشک و پوسته پوسته در پایین پا که به سمت بالا کشیده می شود
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر جوشی روی پای خود دارید که در عرض دو هفته پس از شروع خوددرمانی با یک محصول ضد قارچ بدون نسخه بهبود نمی یابد، به پزشک مراجعه کنید.
اگر دیابت دارید، اگر مشکوک به بیماری پای ورزشکار هستید، به پزشک مراجعه کنید. همچنین در صورت داشتن علائم عفونت – تورم ناحیه آسیب دیده، چرک، تب، به پزشک خود مراجعه کنید.
علل
پای ورزشکار توسط همان نوع قارچ ها (درماتوفیت ها) ایجاد می شود که باعث ایجاد کرم حلقوی و خارش جوک می شود. جوراب و کفش مرطوب و شرایط گرم و مرطوب به رشد موجودات کمک می کند.
پای ورزشکار مسری است و می تواند از طریق تماس با فرد مبتلا یا از تماس با سطوح آلوده مانند حوله، زمین و کفش پخش شود. همچنین می توانید آن را از پا به سایر قسمت های بدن پخش کنید، به خصوص اگر قسمت های عفونی پای خود را خراش دهید یا بچینید.
عوامل خطر
اگر:
- اغلب از کفش های بسته استفاده کنید
- به شدت عرق کنید
- تشک، فرش، ملحفه، لباس یا کفش را با فردی که عفونت قارچی دارد به اشتراک بگذارید
- با پای برهنه در مکانهای عمومی که عفونت میتواند گسترش یابد، مانند اتاقهای رختکن، سونا، استخر، حمام و دوش عمومی راه بروید.
عوارض
عفونت پای ورزشکار می تواند به سایر قسمت های گرم و مرطوب بدن سرایت کند. خارش جوک اغلب توسط همان قارچی ایجاد می شود که منجر به پای ورزشکار می شود. شایع است که عفونت از پا به کشاله ران سرایت کند زیرا قارچ می تواند روی دست ها یا حوله ها حرکت کند.
پای ورزشکار گاهی اوقات می تواند منجر به عفونت های باکتریایی شود.
جلوگیری
این نکات می تواند به شما کمک کند از ابتلا به پای ورزشکاران جلوگیری کنید یا از سرایت آن به دیگران جلوگیری کنید:
- اجازه دهید پاهایتان هوا خارج شود. تا جایی که می توانید صندل بپوشید تا هوای پاهایتان تا حد امکان خارج شود.
- روزانه پاهای خود را بشویید. از آب گرم و صابون استفاده کنید و پاهای خود را بشویید و خشک کنید، به خصوص بین انگشتان پا. اگر مستعد ابتلا به پای ورزشکاران هستید، از پودر پای دارویی (تیناکتین، گلد باند، سایرین) یا سایر پودرهای دارویی (Lotrimin AF، Zeasorb، و غیره) استفاده کنید.
- جوراب ها را مرتب عوض کنید. جوراب های خود را حداقل یک بار در روز عوض کنید – اگر پاهای شما واقعاً عرق می کند، بیشتر اوقات. جورابهای ضد رطوبت، مانند جورابهایی که از پنبه ساخته شدهاند، نسبت به جورابهای نایلونی به خشکی پاهای شما کمک میکنند.
- یک جفت کفش جایگزین. از کفش های مختلف روز به روز استفاده کنید. این به کفش شما فرصت می دهد تا بعد از هر بار استفاده خشک شود.
- از پاهای خود در مکان های عمومی محافظت کنید. در اطراف استخرهای عمومی، دوش ها و رختکن ها صندل یا کفش ضد آب بپوشید.
- از عوامل خطر برای گسترش بیماری آگاه باشید. اگر با دیگران زندگی می کنید، از کفش یا ملافه و حوله شسته نشده استفاده نکنید.