پریود در بارداری: آیا ممکن است؟

قاعدگی دلیلی برای خونریزی در دوران بارداری نخواهد بود.

زمانی که خانمی باردار است، تخمک گذاری خود را ادامه نمی دهد و پریود نمی شود. قاعدگی فقط زمانی اتفاق می افتد که فرد باردار نباشد.

اگرچه ممکن است زنان در دوران بارداری کمی خونریزی داشته باشند، اما این به دلیل چرخه قاعدگی آنها نخواهد بود.

برخی از زنان در دوران شیردهی نیز پریود نمی شوند. با این حال، ممکن است آنها همچنان به زودی پس از زایمان دوباره شروع به تخمک گذاری کنند.  بنابراین، در صورتی که خانمی تمایلی به باردار شدن نداشته باشد، ممکن است پزشکان در دوران شیردهی برخی از روش های  پیشگیری از بارداری را توصیه کنند.

چرخه قاعدگی برای تسهیل بارداری اتفاق می افتد. این چرخه از اولین روز قاعدگی فرد شروع می شود و در روز اول پریود بعدی به پایان می رسد.

تخمک گذاری ، زمانی که تخمدان یک تخمک را آزاد می کند، در اواسط چرخه اتفاق می افتد.

یک تخمک تنها برای حدود  ۱۲ تا ۲۴ ساعت  پس از تخمک گذاری زن زنده می ماند. اگر سلول‌های اسپرم وجود داشته باشند و بتوانند تخمک را بارور کنند، تخمک در رحم کاشته می‌شود و در نتیجه حاملگی می‌شود.

اگر لقاح وجود نداشته باشد  ، قاعدگی اتفاق می‌افتد و بدن لایه‌های داخلی رحم را می‌ریزد تا بتواند برای سیکل بعدی شروع به ساختن پوشش جدید کند.

اگرچه یک زن در دوران بارداری پریود نخواهد شد، اما ممکن است کمی خونریزی داشته باشد.

در حالی که خونریزی لزوماً نشانه یک مشکل اساسی نیست، درک علل بالقوه و دانستن زمان صحبت با پزشک ضروری است.

سه ماهه اول

خونریزی در سه ماهه اول شایع تر است  . زمانی که جفت در رحم لانه گزینی می کند، ممکن است لکه بینی خفیف ایجاد شود.

یک زن همچنین می تواند در طول بارداری تغییراتی در سلول های دهانه رحم تجربه کند که ممکن است باعث خونریزی خفیف، به ویژه پس از رابطه جنسی شود.

سایر علل خونریزی در سه ماهه اول عبارتند از:

• حاملگی خارج رحمی که یک اورژانس پزشکی است
• یک عفونت
• سقط جنین یا سقط بارداری
• خونریزی ساب کوریونیک که هماتوم ساب کوریونیک نیز نامیده می شود  ، زمانی که خونریزی بین دیواره رحم و جفت رخ می دهد.
• بیماری تروفوبلاستیک حاملگی (GTD)، یک بیماری بسیار نادر که می تواند بارداری را با ایجاد  توموری  که ممکن است حاوی بافت غیر طبیعی جنین باشد، شبیه سازی کند.

بعد از ۲۰ هفته

علل خونریزی در اواخر بارداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه دهانه رحم : پزشک ممکن است دهانه رحم را برای بررسی هر گونه ناهنجاری بررسی کند. این روش می تواند منجر به خونریزی جزئی شود.
• جفت سرراهی : این وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که جفت یک زن نزدیک یا روی دهانه رحم کاشته شود.
• زایمان زودرس یا زایمان زودرس : در طول زایمان، دهانه رحم گشاد می شود و رحم برای کمک به حرکت جنین به پایین منقبض می شود. این می تواند منجر به خونریزی شود.
• آمیزش جنسی : در حالی که بیشتر زنان می توانند در دوران بارداری به رابطه جنسی ادامه دهند، مگر اینکه پزشک توصیه دیگری کند، ممکن است به دلیل افزایش حساسیت بافت های واژن و دهانه رحم، لکه بینی و خونریزی را تجربه کنند.
• پارگی رحم : زمانی است که رحم در حین زایمان پاره می شود که یک اورژانس پزشکی است. این وضعیت نادر است، اما اگر زنی قبلاً زایمان سزارین یا جراحی روی رحم داشته باشد، احتمال بروز آن بیشتر است.
• جدا شدن جفت : این وضعیتی است که در آن جفت قبل از تولد نوزاد شروع به جدا شدن از رحم می کند. این یک فوریت پزشکی نیز می باشد.

اگر خانمی در هر مرحله از بارداری دچار خونریزی شد و نگران بود، باید رنگ، مقدار و قوام خونریزی را یادداشت کند و با پزشک مشورت کند.

زنان در صورت داشتن علائم اضافی که شامل موارد زیر است باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی برای خونریزی در دوران بارداری باشند:

• درد و گرفتگی
• سرگیجه یا غش
• خونریزی شدید یا عبور لخته
• درد شدید در معده و لگن

یک زن همچنین باید در مورد خونریزی قرمز روشن و خیس شدن پد به پزشک مراجعه کند.

خونریزی واژینال و درد لگن در اوایل بارداری ممکن است نشانه بارداری خارج از رحم باشد، به خصوص اگر این علائم قبل از  سونوگرافی اولیه رخ دهد . هر زنی که مشکوک به حاملگی خارج رحمی است باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند.

اگر خانمی خونریزی دارد و علائم زایمان زودرس را دارد، یعنی زایمان قبل از هفته ۳۷ بارداری، باید به پزشک مراجعه کند. این علائم ممکن است شامل درد مداوم در کمر، گرفتگی شکم و انقباضات منظم باشد.

خونریزی در دوران بارداری نشان دهنده این نیست که زن در حال پریود شدن است.

گاهی اوقات خونریزی می تواند نتیجه تغییرات منظم بدن در دوران بارداری باشد.

خونریزی شدید ممکن است نشان دهنده یک مشکل سلامتی باشد که نیاز به درمان دارد. اگر زنی در دوران بارداری دچار خونریزی شد، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای راهنمایی صحبت کند.