پریکاردیت و ورزش: چه کارهایی باید انجام داد و از چه کارهایی باید اجتناب کرد

در ابتدایی ترین سطح،  ورزش با پریکاردیت  می تواند ناراحت کننده باشد و توانایی ورزشی شما ممکن است محدود باشد.

اما مهم‌تر از آن، ورزش در زمانی که پریکاردیت دارید می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی جدی‌تر مانند  میوکاردیت شود که می‌تواند احتمال  مرگ ناگهانی قلبی را افزایش دهد .

پزشکان قلب  فکر می کنند  که افزایش ضربان قلب ناشی از ورزش ممکن است باعث استرس بیشتر در پریکارد، افزایش التهاب و طولانی شدن طول بیماری شود. از آنجایی که پریکاردیت طولانی‌مدت احتمال عوارض جدی‌تر را افزایش می‌دهد، مهم است که در صورت امکان از آن اجتناب کنید.

معمولاً تصور می‌شود که ورزش برای قلب مفید است، اما پس از یک تمرین شدید مدتی وجود دارد که  بدن دچار افسردگی می‌شود .

طول این ضعف ایمنی بسته به میزان ورزش متفاوت است. این امر به ویژه زمانی که پریکاردیت توسط یک ویروس ایجاد می شود صادق است، زیرا سلول های دیگر در قلب نیز ممکن است به عفونت باز شوند.

علاوه بر افزایش احتمال میوکاردیت و عفونت های قلبی، ورزش شدید همچنین می تواند التهاب را در بدن افزایش دهد و  علائم پریکاردیت را  که تجربه می کنید بیشتر تقویت کند.

اگر پریکاردیت دارید، مهم است که با پزشک خود در مورد نوع فعالیت هایی که آنها احساس می کنند برای ادامه شما بی خطر هستند، صحبت کنید. به طور کلی، شما احتمالاً فقط می‌توانید  فعالیت‌های بدنی با شدت کم مانند پیاده‌روی را  در زمانی که علائم التهاب دارید انجام دهید.

هنگامی که تمام علائم التهاب برطرف شد، پزشک  احتمالاً  بازگشت تدریجی به ورزش را توصیه می کند. این بدان معناست  که به آرامی طول و شدت  تمرینات خود را افزایش دهید.

در حالی که به ورزش بازمی‌گردید، پزشک ممکن است از شما بخواهد که در فواصل زمانی مختلف مکث کنید تا  ضربان قلب خود را بررسی کند  و مشخص کند که آیا علائم پریکاردیت عود کرده است یا خیر.

به طور کلی، تحقیقات در مورد محدودیت ورزش با پریکاردیت، به ویژه برای افراد غیر ورزشکار، وجود ندارد. تحقیقات بیشتر در آینده ممکن است راهنمایی بیشتری در مورد میزان ورزش و نوع تمرینی که باید در طول و بعد از پریکاردیت انجام دهید ارائه دهد.

اگر پریکاردیت دارید، مهم است که تا زمانی که  علائم التهاب فعال نداشته باشید، از هر نوع فعالیت شدید خودداری کنید . این زمانی است که دیگر تب یا نشانگرهای التهابی ندارید.

اگر پریکاردیت دارید، پزشکان ۳ تا ۶ ماه محدودیت ورزش را توصیه می‌کردند   ، اما توصیه‌های اخیر حداقل  ۱ تا ۳ ماه  استراحت را توصیه می‌کنند.

برای ورزشکاران حرفه ای ، این مدت زمان طولانی استراحت می تواند مشکلاتی را در کنار سلامت روان و نگرانی های مالی ایجاد کند.

پزشکان ممکن است استفاده از نظارت و آزمایش بالینی دقیق را برای تعیین اینکه آیا می توانید با خیال راحت ورزش را زودتر از سر بگیرید یا خیر، پیشنهاد کنند. حتی با نظارت، اگر ورزشکار هستید، پزشکان همچنان توصیه می کنند که   تا زمانی که التهاب دیگر فعال نشود، در ورزش های رقابتی شرکت نکنید .

اگر پریکاردیت مکرر دارید، پزشک ممکن است توصیه کند:

• خوردن یک  رژیم غذایی سالم برای قلب  با حداقل غذاهای فرآوری شده یا فست فود
• اجتناب از قهوه و الکل
• ترک سیگار  (اگر سیگار می کشید)
• کاهش استرس  (این ممکن است شامل  مدیتیشن ،  یادداشت روزانه یا  تمرینات یوگا باشد  .)
• دریافت  مقادیر سالم استراحت
• مصرف هر دارویی که پزشک شما تجویز کرده است

در زمانی که التهاب فعال ناشی از پریکاردیت دارید، مهم است که از فعالیت شدید خودداری کنید. این می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد. در این مدت استراحت و مصرف داروهایی که ممکن است پزشک شما تجویز کند بسیار مهم است.

همیشه قبل از شروع مجدد ورزش پس از پریکاردیت با پزشک خود مشورت کنید. اگر در مورد ایمنی یک فعالیت سؤالی دارید، پزشک می تواند به شما کمک کند.

تحقیقات بیشتری در مورد بهترین راه برای بازگشت به ورزش پس از پریکاردیت هنوز باید انجام شود.