پریکرونیت التهاب یا تورم بافت لثه شما است. این بیماری در دندان‌های پایینی شما شایع‌تر است و معمولاً در اطراف دندان‌های عقل، سومین و آخرین مجموعه از دندان‌های آسیاب که بیشتر افراد در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه ۲۰ زندگی می‌کنند، اتفاق می‌افتد.
- در ۲۰ سالگی
- عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی
- استرس عاطفی
- بهداشت ضعیف دهان و دندان
علائم حاد عبارتند از:
- درد
- تورم در بافت لثه (ناشی از تجمع مایعات)
- ترشح چرک
- تریسموس یا مشکل در باز کردن دهان و فک که فک قفلی نیز نامیده می شود
- درد همراه با بلع
- تب
- از دست دادن اشتها
- عفونت
- غدد لنفاوی زیر فکی متورم در گردن
علائم مزمن عبارتند از:
- درد کسل کننده گاه به گاه یا ناراحتی خفیف
- طعم بد در دهان
- متخصص اطفال یا دندانپزشک اطفال
- اندودنتیست
- پریودنتیست
- متخصص پروتز
- جراح دهان و دندان
درمان های پریکورونیت عبارتند از:
- بهداشت دهان/آبیاری و شستشوی دهان: اگر پری کورونیت در ناحیه کوچکی باشد و گسترش نیافته باشد، درمان ممکن است شستن دهان با آب نمک گرم باشد. دندانپزشک شما می‌تواند بقایای غذا یا باکتری‌ها را بشویید یا دهانتان را شستشو دهد. شما باید مطمئن شوید که لثه لثه را عاری از هرگونه مواد غذایی به دام افتاده نگه دارید.
- داروی درد: می توانید مسکن هایی مانند آسپرین، استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کنید. همچنین ممکن است دندانپزشک برای شما داروی ضد درد تجویز کند.
- آنتی بیوتیک ها: اگر دندان، فک و گونه شما متورم و دردناک است، فورا به دندانپزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند عفونت را با آنتی بیوتیک ها (معمولاً پنی سیلین، مگر اینکه آلرژی داشته باشید) درمان کنند.
- جراحی جزئی برای برداشتن اپرکولوم: اگر درد و التهاب شدید باشد یا پری کورونیت عود کند، ممکن است نیاز به جراحی دهان برای برداشتن فلپ لثه یا دندان عقل باشد. دندانپزشک شما می تواند ارجاع مناسب را به جراح فک و صورت انجام دهد. یک لیزر سطح پایین می تواند برای کاهش درد و التهاب مرتبط با پریکورونیت استفاده شود.
- استخراج: اگر دندان عقل هنوز نمی تواند به طور طبیعی وارد شود، ممکن است برای کشیدن آن نیاز به جراحی داشته باشید. دندانپزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که هر دو دندان عقل بالا و پایین خود را بکشید تا از گاز گرفتن لثه و ایجاد عفونت دیگر دندان بالا جلوگیری کنید.