پسوریازیس: ۱۲ درمان خانگی و نحوه جلوگیری از محرک ها

استفاده از داروهای خانگی به تنهایی یا همراه با درمان دارویی ممکن است علائم پسوریازیس را بهبود بخشد.

افراد مبتلا به پسوریازیس می‌توانند از روش‌های مکمل استفاده کنند زیرا درمان پزشکی ناموفق بوده یا عوارض جانبی داشته است.

با این حال، برخی از درمان‌های خانگی ممکن است با داروها تداخل داشته باشند، بنابراین هر کسی که به استفاده از آنها فکر می‌کند باید ابتدا با پزشک مشورت کند.

همچنین نظارت بر علائم پسوریازیس برای اطمینان از اینکه درمان ها باعث بدتر شدن آنها نمی شوند، مهم است.

زمانی که فرد مبتلا به پسوریازیس است، قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند ظاهر پوست را بهبود بخشد. افراد باید پوست خود را به تدریج و برای دوره های کوتاه در معرض دید قرار دهند.

اشعه UVB خورشید برای علائم پسوریازیس مفید است زیرا می تواند رشد سلول های آسیب دیده پوست را کند کند.

استفاده از کرم ضد آفتاب روی تمام پوست‌های در معرض قرار، از جمله پلاک‌ها ضروری است، زیرا آفتاب‌سوختگی می‌تواند پسوریازیس را بدتر کند. بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) توصیه می‌کند از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید که در برابر اشعه‌های UVA و UVB محافظت می‌کند.

برخی از داروها نیز می توانند پوست را نسبت به آفتاب حساس تر کنند.

همه نباید از نور خورشید برای درمان پسوریازیس استفاده کنند. NPF توصیه می‌کند قبل از قرار دادن پوست در معرض آفتاب با پزشک صحبت کنید.

کسانی که سابقه خانوادگی سرطان پوست دارند ممکن است نیاز داشته باشند که از نور خورشید دور بمانند و به دنبال درمان های دیگر باشند.

کپسایسین، جزء فلفل قرمز، توانایی مبارزه با التهاب را نشان داده است.

یک مطالعه در سال ۲۰۲۰  پیشنهاد می‌کند کاپسایسین ممکن است یک درمان موثر پسوریازیس باشد.

افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است از کرم کپسایسین برای درمان پلاک های پوستی استفاده کنند. این ممکن است در ابتدا باعث احساس سوزش و التهاب شود، اما کپسایسین ممکن است به اعصاب ناحیه تحت درمان کمک کند تا با استفاده بیشتر، حساسیت کمتری نسبت به التهاب پیدا کنند. این می تواند منجر به پوسته پوسته شدن، خارش و درد کمتر شود.

یک مطالعه جدیدتر  نشان می‌دهد مردم می‌توانند از کپسایسین به عنوان جایگزینی برای درمان‌های موضعی پسوریازیس حاوی استروئید استفاده کنند. این مطالعه نشان داد که استفاده از کپسایسین در نواحی آسیب‌دیده یک اثر محافظتی ایجاد می‌کند که توانایی بدن برای ارسال سیگنال‌ها به نام سیتوکین‌ها را برای التهاب بیشتر کاهش می‌دهد.

کرم های کپسایسین بدون نسخه در دسترس هستند.

پروبیوتیک‌ها باکتری‌های مفید موجود در ماست و غذاهای تخمیری هستند. مردم همچنین می توانند آنها را در مکمل ها مصرف کنند.

داشتن تعادل مناسب باکتری در بدن ممکن است به سیستم ایمنی کمک کند. پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است و تحقیق نشان می‌دهد که پروبیوتیک‌ها ممکن است در مدیریت علائم پسوریازیس مفید باشند.

یک مطالعه مروری ۲۰۱ به این نتیجه رسید که روده  میکروبیوم — ژنوم جمعی باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروب‌هایی که در دستگاه گوارش زندگی می‌کنند، برای سلامت پوست ضروری است و ممکن است از شیوع پسوریازیس جلوگیری کند یا از بدتر شدن آن جلوگیری کند.

بررسی سال ۲۰۲۰ فراتر رفت، پیشنهاد کردکه یک میکروبیوم روده ضعیف ممکن است نقشی داشته باشد در تحریک پسوریازیس.

تحقیقات کافی در این زمینه وجود ندارد و افراد مبتلا به پسوریازیس باید قبل از مصرف مکمل ها با پزشک مشورت کنند تا از بی خطر بودن آن اطمینان حاصل کنند.

کورکومین ماده فعال ادویه زردچوبه است. ممکن است التهاب را در بدن کاهش دهد و فعالیت پسوریازیس را کاهش دهد.

نویسندگان یک بررسی ۲۰۱۸ تحقیق بیان کردند که شواهد قوی برای حمایت وجود دارد اثر درمانی کورکومین در درمان پسوریازیس.

علاوه بر این، یک مطالعه ۲۰۲۱ به این نتیجه رسید که کورکومین پسوریازیس القایی را در موش ها کاهش می دهد.

کورکومین به شکل قرص یا کپسول موجود است.

انگور اورگان یا Mahonia aquifolium، یک داروی گیاهی است که ممکن است به آرام کردن پاسخ ایمنی در پسوریازیس کمک کند.

در گزارش ۲۰۰۵ روی سه کارآزمایی بالینی که مجموعاً شامل ۱۰۴ نفر بود، نویسندگان نتیجه می گیرند که M. کرم آکیفولیوم یک درمان ایمن و موثر برای پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​است.

در سال ۲۰۱۸، نویسندگان در حال بررسی شواهد حمایت از درمان پسوریازیس با  M. aquifolium هفت مطالعه در مورد استفاده از آن پیدا کرد. آنها به این نتیجه رسیدند که M. aquifolium می‌تواند علائم را بهبود بخشد و با عوارض جانبی کمی بی‌خطر و مؤثر است.

طب سنتی از دیرباز از ژل موجود در گیاه آلوئه ورا برای درمان زخم های پوستی استفاده می کرده است. استفاده از پماد حاوی آلوئه ورا نیز ممکن است به کاهش پوسته پوسته شدن و التهاب ناشی از پسوریازیس کمک کند.

در یک مطالعه ۲۰۱۸، ۲۲۴۸ نفر مبتلا به پسوریازیس خفیف تا متوسط ​​از پماد حاوی ۵۰ درصد بره موم و ۳ درصد آلوئه ورا یا دارونما. یافته های مطالعه نشان داد که آلوئه ورا ممکن است برای افراد مبتلا به این بیماری مفید باشد.

کسانی که از آماده سازی حاوی آلوئه ورا استفاده کردند، بهبود قابل توجهی را در علائم خود تجربه کردند.

افراد باید آلوئه ورا را مستقیماً روی پوست بمالند و از مصرف داخلی آن خودداری کنند. NPF توصیه می‌کند کرم یا ژلی را انتخاب کنید که حاوی حداقل ۰.۵٪ آلوئه باشد.

شواهد حکایتی نشان می دهد که سرکه سیب ممکن است به تسکین خارش و سوزش ناشی از پسوریازیس پوست سر کمک کند. اما برای استفاده در نواحی شکسته یا ترک خورده پوست مناسب نیست.

سرکه سیب حاوی خواص طبیعی از بین بردن میکروب است و می تواند برای پوست سر تسکین دهنده باشد. NPF پیشنهاد می‌کند آن را چند بار در هفته اعمال کنید.

برای درمان ملایم‌تر، فرد می‌تواند سرکه را با مقدار مساوی آب رقیق کند. اگر در حین یا بعد از استفاده بسوزد، ضروری است که فرد استفاده از آن را متوقف کند.

یک مقاله در سال ۲۰۲۱ در مجله بین المللی پوست درباره خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی سرکه در مراقبت از زخم نویسندگان خاطرنشان می کنند که اگرچه به طور کلی ایمن است، اما استفاده نامناسب می تواند به پوست آسیب برساند.

مطالعات پیشنهاد می کنند که روغن درخت چای دارای خواص ضد التهابی، ضد قارچی و ضد باکتریایی طبیعی است. . شواهد حکایتی نشان می دهد که این یک درمان بی خطر برای افراد مبتلا به پسوریازیس است.

با این حال، هیچ مطالعه بالینی در مورد اثربخشی یا ایمنی روغن درخت چای در درمان پسوریازیس وجود ندارد.

برخی افراد نیز واکنش های آلرژیک به روغن درخت چای از جمله بثورات شدید، قرمزی، تحریک، تورم و سوزش را گزارش کرده اند.

بنابراین، افراد باید از عوارض جانبی آن آگاه باشند و قبل از استفاده از روغن درخت چای برای درمان پسوریازیس با پزشک مشورت کنند.

خارش و پوسته پوسته شدن می تواند علائم پسوریازیس را بدتر کند، بنابراین مرطوب نگه داشتن پوست ضروری است.

 AAD اشاره می‌کند که کرم‌های مرطوب‌کننده یا نرم‌کننده‌ها یک درمان استاندارد برای استفاده در کنار سایر درمان‌ها هستند.

استفاده از یک پماد سنگین یا کرم غلیظ حداقل یک بار در روز ممکن است به کنترل علائم کمک کند و پوست را احساس راحتی کند.

مردم باید به دنبال محصولاتی باشند که فاقد عطر و رنگ هستند با برچسب “برای پوست حساس”.

پزشکان همچنین ممکن است درمان های موضعی و کرم های حاوی قطران زغال سنگ، اسید سالیسیلیک و سایر مواد دارویی را توصیه کنند.

حمام و دوش گرفتن می تواند آرامش بخش باشد، اما آنهایی که خیلی طولانی یا خیلی گرم هستند می توانند چربی پوست را از بین ببرند و این می تواند پسوریازیس را بدتر کند.

برخی افراد متوجه می شوند که حمام گرم حاوی بلغور جو دوسر کلوئیدی یا نمک اپسوم تسکین دهنده است و علائم را تسکین می دهد.

بر اساس تحقیقی، تشت بلغور جو دوسر یا پانسمان مرطوب می‌تواند خارش را کاهش دهد، و یک حمام گرم حاوی روغن حمام مناسب می تواند به مرطوب کردن پوست کمک کند.

روکش‌های مرطوب گزینه‌ای ساده برای درمان پسوریازیس هستند و ممکن است علائم را به سرعت کاهش دهند .

بعد از حمام، استفاده از مرطوب کننده مناسب در حالی که پوست هنوز مرطوب است می تواند به جلوگیری از از دست رفتن رطوبت کمک کند.

برخی افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است بیشتر در معرض اضافه وزن باشند و در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری‌های دیگر مانند  باشند. بیماری قلبی و دیابت نوع ۲. ورزش می تواند به کاهش این خطر کمک کند.

رژیم غذایی همچنین برای حفظ وزن متوسط ​​و جلوگیری از مشکلات قلبی عروقی و سایر انواع بیماری ها کلیدی است.

نکاتی که ممکن است کمک کند عبارتند از:

• اجتناب از شکر
• نوشیدن آب زیاد برای مرطوب نگه داشتن پوست
• حذف چربی های ترانس که در بسیاری از غذاهای سریع و فرآوری شده وجود دارد
• خوردن غذاهای دارای خواص ضد التهابی، از جمله غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ و بسیاری از میوه ها و سبزیجات

دیگر درمان‌های خانگی که افراد امتحان کرده‌اند شامل:

• طب فشاری
• طب سوزنی
• ماساژ
• ریکی
• یوگا یا تای چی

محققان باید مطالعات بیشتری را در مورد اینکه چگونه ممکن است برای فرد مبتلا به پسوریازیس مفید باشد، انجام دهند.

با این حال، طب سوزنی و ماساژ می تواند به تسکین درد کمک کند، و ممکن است برای افرادی که مبتلا به پسوریاتیک آرتریت هستند، مفید باشند.

افراد باید قبل از انجام هر گونه درمانی که ممکن است شامل روغن های ضروری باشد، مانند ماساژ، با پزشک صحبت کنند، زیرا برخی از این محصولات ممکن است علائم را بدتر کنند. یک پزشک می تواند در مورد محصولات مناسب مشاوره ارائه دهد.

پسوریازیس معمولاً شامل شعله‌ور شدن علائم می‌شود، زمانی که علائم بدتر می‌شوند، و زمان بهبودی، زمانی که فرد ممکن است علائمی نداشته باشد.

اجتناب از محرک‌ها، در صورت امکان، ممکن است به جلوگیری از شعله‌ور شدن کمک کند.

محرک های رایج عبارتند از:

• استرس
• سیگار کشیدن
• آسیب های پوستی، از جمله بریدگی، خراشیدگی و آفتاب سوختگی
• داروهای خاص، از جمله برخی داروها برای فشار خون بالا، شرایط روانپزشکی، آرتریت، و مالاریا
• عفونت‌ها و بیماری‌ها، مانند گلودرد استرپتوکوکی، سرماخوردگی و سایر بیماری‌های رایج

محرک ها بین افراد متفاوت است. افرادی که می توانند محرک های خود را شناسایی کنند، باید راحت تر از آنها اجتناب کنند.

بسیاری از درمان‌های مختلف برای پسوریازیس در دسترس هستند، و پیشرفت‌های پزشکی گزینه‌های درمانی را ایجاد می‌کنند که ممکن است مؤثرتر از درمان‌های موجود در گذشته باشند.

انواع اصلی درمان در دسترس عبارتند از:

• داروهای بیولوژیک، که برای علائم متوسط ​​تا شدید مؤثر هستند
• سیستمیک، که کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد
• فتوتراپی، نوعی درمان سبک که افراد می توانند در مطب پزشک انجام دهند
• درمان های خوراکی جدید، که با مهار مولکول های خاص از التهاب جلوگیری می کند
• درمان های موضعی برای استفاده روی پوست

یافتن گزینه مناسب نیاز به راهنمایی از یک متخصص پزشکی دارد، او همچنین در مورد هر گونه درمان خانگی که ممکن است کمک کند صحبت کند.

در زیر برخی از سوالات متداول در مورد درمان پسوریازیس وجود دارد.

بهترین درمان پسوریازیس چیست؟

بهترین درمان برای پسوریازیس بستگی دارد به نوع و شدت عارضه و ناحیه پوستی تحت تاثیر قرار گرفته است.

پزشک ممکن است ترکیبی از درمان های موضعی، فتوتراپی، قرص، کپسول یا تزریق را برای درمان پسوریازیس توصیه کند.

از طرف دیگر، فرد ممکن است متوجه شود که داروهای خانگی مانند کورکومین، آلوئه ورا، سرکه سیب و روغن درخت چای به کاهش علائم پسوریازیس کمک می‌کنند.

چه چیزی پسوریازیس را به سرعت پاک می کند؟

طبق انجمن درماتولوژی آکادمی آمریکا، هر داروی بدون نسخه یا نسخه ای حاوی کورتیکواستروئیدها به سرعت در موارد زیر عمل می کند:

• کاهش خارش مرتبط با پسوریازیس
• کاهش التهاب مرتبط با پسوریازیس

آیا پسوریازیس همیشه قابل درمان است؟

در حال حاضر هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد. با این حال، درمان‌های مؤثر بسیاری وجود دارد که می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند تا آن را مدیریت کنند.

افراد گاهی اوقات می توانند پسوریازیس خفیف را با درمان های خانگی به تنهایی مدیریت کنند. با این حال، اگر علائم بدتر شد، بهتر است در مورد گزینه های درمانی اضافی با پزشک صحبت کنید.

افراد باید درباره مکمل‌ها، گیاهان دارویی، ویتامین‌ها یا سایر درمان‌های خانگی با پزشک مشورت کنند تا مطمئن شوند که درمان مناسب و ایمن خواهد بود. .

گاهی اوقات، درمان‌های طبیعی می‌توانند با داروها تداخل داشته باشند و برای افراد مبتلا به بیماری‌های خاص مشکلاتی ایجاد کنند.

بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس می توانند علائم آزاردهنده را با استفاده از درمان های خانگی و درمان های پزشکی مختلف کاهش دهند یا از بین ببرند.