تحقیقات جدید نشان داده است که میکروپلاستیکهای موجود در محصولات معمولی خانگی به افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی و مرگ و میر مرتبط با آن مرتبط هستند.
مطالعهای جدید نشان میدهد که پلاستیکهای موجود در محصولات معمولی خانگی میتوانند خطر بیماریهای قلبی عروقی را در افراد ۵۵ تا ۶۴ ساله افزایش دهند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که فتالاتها که در محصولات پلاستیکی استفاده میشوند، با خطرات بالاتر مشکلات سلامت تولید مثل، چاقی و سرطان مرتبط هستند.
کارشناسان میگویند شما میتوانید با اجتناب از غذاهای فرآوری شده و استفاده نکردن از ظروف یا قاشق و چنگال پلاستیکی قرارگیری خود در معرض میکروپلاستیکها را کاهش دهید.
یک ماده شیمیایی مصنوعی که در بسیاری از محصولات خانگی استفاده میشود، با افزایش بالقوه خطر بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است.
مطالعهای که در ۲۸ آوریل در مجله eBioMedicine منتشر شد گزارش میدهد که “پلاستیکها خطر قابل توجهی برای افزایش مرگ و میر قلبی عروقی دارند.”

محققان بر روی خانوادهای از مواد شیمیایی به نام فتالاتها تمرکز کردند که برای تقویت پلاستیکهای مورد استفاده در محصولات مختلفی از جمله اسباب بازیهای کودکان، شامپو، صابون، خوشبوکنندههای هوا، عطر، کفپوش وینیل، شیلنگهای باغی، لباسها، بستهبندیهای غذایی پلاستیکی و ظروف استفاده میشوند.
محققان بهویژه خطرات مرتبط با یک فتالات به نام دی(۲-اتیل هگزیل)فتالات یا DEHP را در ۲۰۰ کشور و منطقه در سراسر جهان بررسی کردند.
آنها به این نتیجه رسیدند که این نوع فتالات ممکن است به بیش از ۱۳٪ از مرگ و میرهای جهانی ناشی از بیماریهای قلبی عروقی در سال ۲۰۱۸ در مردان و زنان ۵۵ تا ۶۴ ساله کمک کرده باشد.
محققان گزارش دادند که قرارگیری در معرض DEHP به بیش از ۳۵۰،۰۰۰ مرگ در سال ۲۰۱۸ در میان مردان و زنان ۵۵ تا ۶۴ ساله در سراسر جهان منجر شده است، با اینکه برخی مناطق نسبت به سایرین بار بیشتری از بیماریهای قلبی عروقی را تجربه کردهاند.
جنوب آسیا و خاورمیانه بیشترین درصد مرگها را از بیماریهای قلبی عروقی ناشی از قرارگیری در معرض DEHP داشتند، با میانگین حدود ۱۷٪ در این دو منطقه. آمریکای لاتین، شرق آسیا و اقیانوسیه، و کانادا حدود ۱۳٪ از مرگهای بیماریهای قلبی عروقی را به DEHP نسبت میدهند، در حالی که استرالیا و آفریقا حدود ۱۲٪ بودند.
“این مطالعه به رشد مجموعهای از شواهد درباره استفاده ما از پلاستیکها برای استفاده شخصی و در محیطهای ما کمک میکند.” جین مورگان، پزشک قلب و معاون امور پزشکی در Hello Heart گفت. مورگان در این مطالعه مشارکت نداشت.
مورگان اشاره کرد که هر گونه رابطه علت و معلولی بین قرارگیری در معرض میکروپلاستیکها و بیماریهای قلبی عروقی هنوز ناشناخته است.
“امکانها شامل تحریک التهاب مزمن در بدن، تاثیر منفی بر سیستم ایمنی، و/یا اثر سمی مستقیم میشود. از آنجا که این مواد شیمیایی در بسیاری از پلاستیکها وجود دارند، که آنها را نرمتر، انعطافپذیرتر و قابل انعطافتر میکند، بررسی دقیقتری ضروری است.” مورگان به Healthline گفت.
“این مطالعه مشاهداتی است، بنابراین ممکن است عواملی ناشناخته وجود داشته باشند که این افزایش مرگ و میر مرتبط با فتالاتها را توضیح دهند و من از نتیجهگیری در مورد اینکه فتالاتها باعث مرگ بیشتر مردم میشوند، پرهیز میکنم.” یو-مینگ نی، پزشک قلب و متخصص چربیشناسی در موسسه قلب و عروق MemorialCare در مرکز پزشکی Orange Coast در کالیفرنیا گفت. نی در این مطالعه مشارکت نداشت.
“این یافته نشان میدهد که نیاز به مطالعات بیشتر در مورد اینکه آیا کاهش قرارگیری در معرض پلاستیک میتواند نتایج قلبی عروقی را بهبود بخشد وجود دارد. همچنین اهمیت کاهش قرارگیری در معرض پلاستیکها را تأکید میکند.” او به Healthline گفت.
خطرات سلامت پلاستیکها چیست؟
این مطالعه اولین بار نیست که پلاستیکهای مورد استفاده در محصولات معمولی به خطرات سلامت مرتبط شدهاند.
مطالعهای که در سال ۲۰۲۱ توسط همان تیم تحقیقاتی انجام شد، به این نتیجه رسید که فتالاتها ممکن است به حدود ۱۰۰،۰۰۰ مرگ زودرس در سال در میان افراد ۵۵ تا ۶۴ ساله در ایالات متحده کمک کنند. دانشمندان گفتند که افرادی که بالاترین سطوح فتالاتها را داشتند، خطر بیشتری برای مرگ از هر علت، بهویژه مرگ و میر قلبی عروقی داشتند.
در تحقیقات دیگری در طول ۲۵ سال گذشته، فتالاتها به مشکلات سلامت تولید مثل و همچنین آسم، چاقی و سرطان مرتبط بودهاند.
بر اساس پروپوزیشن ۶۵ کالیفرنیا، شرکتها باید بر روی محصولاتی که حاوی DEHP هستند برچسب هشدار بدهند، زیرا نگرانیهایی وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به سرطان، نقصهای تولد و مشکلات سلامت تولید مثل را افزایش دهد.
در گذشته همچنین نگرانیهایی درباره Bisphenol-A (BPA)، یک ماده شیمیایی صنعتی که در ساخت پلاستیکها استفاده میشود، مطرح شده است. محققان نگرانیهایی ابراز کردهاند که BPA ممکن است از ظروف مواد غذایی و نوشیدنیها خارج شده و محصولات غذایی و نوشیدنیها را آلوده کند.
مطالعهای در سال ۲۰۲۴ گزارش داد که یک لیتر آب بطریشده میتواند حاوی تا ۲۴۰،۰۰۰ قطعه پلاستیک قابل تشخیص به نام نانوپلاستیکها باشد.
مطالعهای در مارس ۲۰۲۵ نتیجهگیری کرد که آدامس جویدن میتواند صدها یا حتی هزاران میکروپلاستیک را در هر گرم از این محصول آزاد کند.
مطالعه دیگری در سال ۲۰۲۴ گزارش داد که میکروپلاستیکهای موجود در پلاک شریانی با افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی مرتبط بودند.
“با هر چه بیشتر یاد میگیریم که چه عواقب منفی سلامت از قرارگیری در معرض پلاستیکها به وجود میآید، به وضوح میبینیم که باید تلاش کنیم تا قرارگیری خود در معرض پلاستیکها را تا حد ممکن محدود کنیم.” چنگ-هان چن، پزشک قلب مداخلهای و مدیر برنامه قلب ساختاری در MemorialCare Saddleback Medical Center در کالیفرنیا به Healthline گفت. چن در این مطالعه مشارکت نداشت.
“قطعات میکروسکوپی پلاستیک بهطور طبیعی تجزیه نمیشوند و در سراسر جهان در حال آلوده کردن خاک و آب هستند. میکروپلاستیکها اغلب بهعنوان نتیجهای از قرارگیری در معرض در بدن انسان یافت میشوند.” نی افزود.
چگونه قرارگیری در معرض میکروپلاستیکها را کاهش دهیم؟
اگرچه تماس با میکروپلاستیکها ممکن است غیرقابل اجتناب به نظر برسد، کارشناسان میگویند روشهایی برای کاهش قرارگیری در معرض آنها وجود دارد. در اینجا برخی از آنها آمده است.
غذاهای فرآوریشده کمتری بخورید
غذاهای فرآوریشده معمولاً در ظروف بستهبندی شده و گاهی در پلاستیک قابل انعطاف پیچیده میشوند.
علاوه بر خطرات بهداشتی مرتبط با خود غذاها، کارشناسان میگویند بستهبندی اطراف غذاهای فرآوریشده ممکن است خطراتی را بههمراه داشته باشد.
شما میتوانید با چند استراتژی ساده مصرف غذاهای فرآوریشده خود را کاهش دهید:
- خوردن بیشتر میوهها و سبزیجات تازه
- آمادهسازی غذاها از قبل
- جایگزین کردن غلات تصفیهشده با غلات کامل
- خوردن گوشت فرآوریشده کمتر
کارشناسان همچنین پیشنهاد میکنند که عادت خرید خود را با اجتناب از راهروهای غذاهای فرآوریشده و دقت در مطالعه برچسبها تغییر دهید.
استفاده کمتر از محصولات پلاستیکی
قاشق و چنگال پلاستیکی و همچنین کاسههای پلاستیکی میتوانند میکروپلاستیکها را به بدن فرد وارد کنند.
کارشناسان میگویند استفاده از چنگال، قاشق و کاردهای فولادی یا آلومینیومی و همچنین کاسههایی که از مواد غیر پلاستیکی ساخته شدهاند میتواند به کاهش قرارگیری در معرض نانوپلاستیکها کمک کند.
تغییر به ظروف شیشهای یا فولادی برای ذخیرهسازی غذا یا آب نیز میتواند مفید باشد.
“اگرچه حذف قرارگیری در معرض پلاستیکها از محیط ما دشوار است، اما هنوز میتوانیم تلاش کنیم تا استفاده از پلاستیکها را کاهش دهیم، بهویژه پلاستیکهای یکبار مصرف مانند قاشق و چنگال پلاستیکی و ظروف غذایی.” چن گفت.
“برای ذخیرهسازی از ظروف غیر پلاستیکی و مقاومتر استفاده کنید و از گرم کردن پلاستیکها اجتناب کنید تا از وارد شدن آنها به هوا جلوگیری کنید.” نی توصیه کرد.
“با استفاده از ظروف آشپزی و لوازم غیر پلاستیکی پخت کنید و از ظروف یکبار مصرف برای حمل غذا خودداری کنید. برای مایعات از ظروف قابل استفاده مجدد مانند بطریهای فلزی یا سرامیکی استفاده کنید و اگر مجبورید از ظروف پلاستیکی استفاده کنید، آنها را بازیافت کنید. سعی کنید از استایروفوم استفاده نکنید، زیرا تجزیه آن بسیار دشوار است.”
مورگان همچنین راهنماییهایی در مورد تمیز کردن اقلام پلاستیکی داشت. “از مایکروویو کردن یا حتی شستشوی یک کالای پلاستیکی، مانند یک کاسه، خودداری کنید زیرا گرما میتواند مواد شیمیایی را آزاد کند.” او گفت.
از محصولات خوشبوکننده اجتناب کنید
کارشناسان اشاره میکنند که محصولات خوشبوکننده معمولاً سطح بالاتری از میکروپلاستیکها دارند.
آنها توصیه میکنند که از لوسیونهای بدون عطر، مواد شوینده لباس و محصولات تمیزکننده بدون عطر استفاده کنید.
آنها همچنین از مردم میخواهند که از خوشبوکنندههای هوا و تمام پلاستیکهایی که برچسبهای شماره ۳، ۶ یا ۷ دارند اجتناب کنند.
سلامت عمومی خود را بهبود بخشید
علاوه بر اجتناب از میکروپلاستیکها، کارشناسان میگویند روشهای سادهای برای بهبود سلامت عمومی خود وجود دارد.
اولین آنها یک برنامه ورزشی روزانه است.
“بدنهای ما برای حرکت طراحی شدهاند و سبکهای زندگی بیتحرک زمینهساز بیماریهای مزمن مانند چاقی، دیابت، کلسترول بالا و فشار خون بالا هستند.” مورگان گفت. او همچنین پیشنهاد میکند که فشار خون خود را روزانه کنترل کنید.
رژیم غذایی نیز جزء کلیدی است. “سعی کنید بیشتر از گیاهان و میوههای تازه بخورید و کمتر غذاهای فرآوریشده یا کنسرو شده یا پیشبستهبندی شده بخورید.” او گفت.
چن گفت که یک سبک زندگی سالم کلی کلید است.
“من معمولاً به مردم توصیه میکنم که یک رژیم غذایی سالم و متعادل با سدیم کم داشته باشند، به طور منظم فعالیت بدنی انجام دهند، خواب کافی و با کیفیت داشته باشند، وزن سالم خود را حفظ کنند، از الکل و دخانیات اجتناب کنند و استرس را کاهش دهند.” او گفت.