چرا روی گردنم جوش است؟

جوش ها زمانی ایجاد می شوند که فولیکول های مو مسدود می شوند. ایجاد جوش بر روی گردن، به خصوص در ناحیه پشت گردن، غیر معمول نیست.

جوش های متعدد معمولا نشان دهنده آکنه است.

مجموعه ای از عوامل ممکن است احتمال مسدود شدن منافذ و جوش را افزایش دهند، از جمله:

• عدم شستشوی منظم پوست با آب ولرم و صابون
• مالش، خاراندن یا لایه برداری بیش از حد تهاجمی پوست
• نوسانات هورمونی به خصوص در دوران بلوغ و قاعدگی
• تحت استرس بودن
• استفاده از لوازم آرایش سنگین یا لوسیون ها، کرم ها یا ضد آفتاب هایی که منافذ را مسدود می کنند
• پوشیدن محصولاتی با رایحه، طعم دهنده یا سایر افزودنی های غیر طبیعی
• استفاده از شامپوها، نرم‌کننده‌ها، شوینده‌های بدن یا صابون‌هایی که حاوی مواد محرک بالقوه هستند، مانند رایحه‌های مصنوعی، طعم‌دهنده‌ها و مواد شیمیایی که باعث افزایش کف می‌شوند.
• ورزش یا عرق کردن بدون شستن پوست
• پوشیدن پارچه های خش دار یا تحریک کننده
• شستن خیلی کم موها
• مصرف داروهای خاص

برخی موارد ممکن است خطر ایجاد جوش های روی گردن را افزایش دهد، مانند:

• لمس یا مالیدن مو به گردن، به خصوص موهای شسته نشده
• لباس یا تجهیزات ورزشی که گردن را مالش می دهد یا به آن فشار می آورد، مانند بند سینه بند، یقه، بند چانه یا کلاه ایمنی
• گردن را به درستی یا به اندازه کافی نشویید
• تمیز نکردن گردن بعد از ورزش یا تعریق زیاد
• تماس لباس های کثیف با گردن
• یک تیغ کسل کننده یا فقدان روان کننده هنگام اصلاح
• بعد از اصلاح، گردن را به طور منظم یا صحیح لایه برداری نکنید
• گردنبند و سایر جواهراتی که ممکن است با گردن در تماس باشند، به ویژه آنهایی که از پلاستیک، فلزات کاذب و برخی از مواد گیاهی ساخته شده اند.
• پارچه های مصنوعی و خش دار که با گردن تماس دارند
• لباس های غیر قابل تنفس، مانند پلی استر و ابریشم مصنوعی

جوش های جزئی باید بعد از چند روز از بین بروند. با این حال، ممکن است هفته ها یا ماه ها استفاده مداوم و مداوم طول بکشد تا محصولات به طور موثر روی آکنه های متوسط ​​یا شدید اثر کنند. افراد همچنین باید پس از از بین رفتن علائم آکنه به استفاده از داروها یا داروهای آکنه ادامه دهند تا از بازگشت آنها جلوگیری شود.

درمان‌های خانگی اغلب می‌توانند به تسریع روند بهبود جوش‌ها کمک کنند. این شامل:

• روزی دو بار ناحیه مورد نظر را به آرامی با آب ولرم و صابون بشویید
• استفاده از کمپرس یا پارچه گرم شده به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه چند بار در روز برای کشیدن زباله های به دام افتاده روی سطح منافذ
• از لمس کردن، برداشتن یا خاراندن جوش و پوست اطراف آن اجتناب کنید
• به حداقل رساندن قرار گرفتن جوش در معرض آفتاب، باد و رطوبت
• شل کردن بند لباس یا وسایل ورزشی برای جلوگیری از فشار بر روی جوش و پوست اطراف آن
• از تراشیدن کل ناحیه اطراف جوش تا زمان بهبودی خودداری کنید

برخی از افراد از داروهای گیاهی خاصی برای آکنه خفیف استفاده می کنند، زیرا دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی هستند. روغن های ضروری که ممکن است جوش ها را درمان کنند عبارتند از:

• روغن درخت چای
• روغن گل مغربی
• روغن گل رز
• روغن چوب صندل
• روغن اسطخدوس

ده ها محصول OTC برای درمان اشکال خفیف آکنه وجود دارد. بسیاری از داروهای تجویزی آکنه حاوی مواد مشابه محصولات OTC هستند، فقط در دوزهای قوی تر.

شستشوها، تونرها، کرم ها و ژل های OTC برای جوش معمولاً بین ۰.۰۲۵ تا ۱۰ درصد از موارد زیر را شامل می شوند:

• اسید سالیسیلیک که ضد التهاب و لایه بردار است
• بنزوئیل پراکسید که ضد باکتری است و روغن را خشک می کند
• آلفا هیدروکسی اسیدها، از جمله اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک
• رتینوئیدها مانند آداپالن
• نیاسینامید که دارای خواص ضد التهابی است
• گوگرد که ضد باکتری است

همیشه یک لایه نازک و یکنواخت از داروی آکنه را روی جوش و پوست اطراف آن پخش کنید. پس از استفاده از داروهای آکنه، دست ها را با دقت بشویید، زیرا اغلب حاوی موادی هستند که می توانند بیشتر پارچه ها و برخی از سطوح سنگی یا چوبی را لکه دار یا سفید کنند.

اگر داروهای OTC و تجویزی موضعی در پاکسازی آکنه ناکام باشند، پزشک ممکن است داروهای سیستمیک را تجویز کند که در سرتاسر بدن موثر هستند.

بسته به جنس، سن و وضعیت سلامت کلی فرد، پزشک یا متخصص پوست ممکن است موارد زیر را برای آکنه های ندولار یا کیستیک شدید یا مزمن تجویز کند:

• آنتی بیوتیک های خوراکی
• ایزوترتینوئین خوراکی
• داروهای کنترل کننده هورمون

گزینه های درمانی اضافی برای آکنه شدید یا مزمن عبارتند از:

• جراحی استخراج
• لایه برداری شیمیایی
• میکرودرم ابریژن
• فتوتراپی
• لیزر درمانی

افراد می توانند با رعایت توصیه های زیر خطر ایجاد جوش در گردن خود را کاهش دهند:

• شستن مرتب گردن با آب ولرم و صابون بدون بو و ضد حساسیت
• شستن کامل گردن بعد از ورزش یا تعریق زیاد
• پوشیدن لباس های تمیز و تعویض آنها به محض کثیف شدن
• تمیز کردن وسایل ورزشی که به طور مرتب با گردن در تماس هستند یا به آن فشار وارد می کنند
• هنگام اصلاح و اصلاح به آرامی از صابون استفاده کنید
• استفاده از محصولات پوستی که فاقد چربی هستند و منافذ را مسدود نمی کنند (غیر کومدوژنیک)
• انتخاب محصولات آرایشی یا زیبایی که عاری از مواد نگهدارنده شیمیایی خشن، مواد صابون (پارابن) و افزودنی هایی مانند رایحه، طعم، زرق و برق یا رنگ هستند.
• تمیز کردن مرتب برس های آرایش با یک پاک کننده ضد میکروبی
• پوشیدن لباس های نخی که عاری از مواد شیمیایی بالقوه تحریک کننده باشد
• استفاده از مواد شوینده ضد حساسیت و پرهیز از استفاده از مواد افزودنی مانند نرم کننده پارچه و ورق خشک کن
• تمیز کردن ملحفه‌های تخت به‌صورت هفتگی و سایر ملحفه‌های سنگین‌تر، مانند پتو و بالش، به‌صورت ماهانه (یا هر دو هفته یکبار اگر هوا گرم است)
• استفاده از جواهرات گردنی که عاری از مواد محرک بالقوه مانند فلزات کاذب، پلاستیک و برخی از مواد گیاهی باشد.
• بند های کوله پشتی یا کیف پول را طوری تنظیم کنید که به گردن فشار وارد نکند یا باعث تحریک آن نشود

متخصصان پوست توصیه می کنند که هرگز جوش نزنید.

بیرون زدن یک جوش می تواند باکتری ها و سایر میکروب ها را از دست وارد کند و به طور بالقوه منجر به عفونت جوش شود.

ترکیدن اجباری همچنین می‌تواند باعث گسترش باکتری‌های درون جوش به بافت‌های اطراف و عمیق‌تر شود و منجر به زخم‌های شدیدتر مانند پاپول، پوسچول، ندول و کیست شود. زخم‌های آکنه شدیدتر می‌توانند منجر به عوارض پوستی دائمی مانند جای زخم، حفره‌ها و لکه‌های تیره شوند.

بسیاری از جوش های روی گردن خود به خود ناپدید می شوند یا به درمان های خانگی پاسخ می دهند.

اگر جوش های روی گردن دارای ویژگی های زیر باشند، باید با پزشک یا متخصص پوست صحبت کنند:

• شدید
• دردناک
• خونریزی زیاد یا تخلیه چرک
• حاوی توده های سفت یا عمیق در زیر پوست باشد
• به مراقبت های خانگی و داروهای OTC پاسخ نمی دهد
• بیش از ۶ هفته طول بکشد
• به نظر می رسد که بهبود می یابد و سپس بلافاصله برمی گردد
• باعث ناراحتی عاطفی شود

جوش های روی گردن غیرمعمول نیستند و اغلب با رعایت بهداشت مناسب و سایر اقدامات سبک زندگی می توان از بروز آنها پیشگیری کرد.