ارتباط بین مصرف بیشتر غذاهای فوق فرآوری شده و آنچه انحطاط چربی بافت عضلانی نامیده میشود، حتی پس از اینکه محققان عوامل متعدد دیگری را که میتوانستند نتایج مطالعه را تحت تأثیر قرار دهند، در نظر گرفتند، ادامه یافت.
زهرا آکایا، محقق سابق فولبرایت در بخش رادیولوژی، نویسنده این مطالعه گفت: «این یافتهها صرفنظر از محتوای انرژی رژیم غذایی [دریافت کالری]، BMI [شاخص توده بدن]، عوامل اجتماعی جمعیتشناختی یا سطوح فعالیت بدنی درست است. و تصویربرداری زیست پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، در بیانیه ای.
این مطالعه در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد و هنوز در یک مجله پزشکی یا بررسی شده منتشر نشده است، فرآیندی که معمولاً به متخصصان مستقل اجازه می دهد تا اعتبار یافته ها را تأیید کنند.
چگونه غذاهای فرآوری شده بر بافت عضلانی تأثیر می گذارد
محققان دادههای نزدیک به ۷۰۰ بزرگسال را که پرسشنامههای غذایی را تکمیل کردند و تحت آزمایشهای تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از رانهای خود قرار گرفتند تا میزان تجمع چربی در بافت عضلانی را ارزیابی کنند، بررسی کردند. شرکت کنندگان به طور متوسط ۶۰ سال سن داشتند و بر اساس BMI معمولاً اضافه وزن داشتند .

تقریباً ۴۰ درصد از غذاهایی که مردم در سال گذشته مصرف کردند فوق فرآوری شده بودند – به این معنی که حاوی مواد کمی از غذاهای کامل گیاهی یا حیوانی بودند و به صورت صنعتی فرآوری شده بودند، طعمدهنده مصنوعی یا رنگی شده بودند یا از نظر شیمیایی تغییر یافته بودند.
طیف گسترده ای از غذاهای تولید انبوه را می توان فرآوری کرد. اینها می تواند شامل غلات صبحانه، مارگارین، تنقلات بسته بندی شده، هات داگ، نوشابه و نوشابه های انرژی زا، آب نبات و دسر، پیتزاهای یخ زده، وعده های غذایی آماده و نان های تولید انبوه باشد.
افرادی که رژیم غذایی آنها حاوی بالاترین مقادیر غذاهای فوق فرآوری شده بود، به طور قابل توجهی تجمع چربی در بافت عضلانی ران خود را نسبت به افرادی که کمترین مقدار غذاهای فوق فرآوری شده مصرف می کردند، داشتند.
برای نشان دادن تاثیر غذاهای فوق فرآوری شده بر کیفیت بافت عضلانی، محققان یافتههای دقیقی را برای دو شرکتکننده زن که هر دو چاق بودند به اشتراک گذاشتند. غذاهای فوق فرآوری شده ۶۸ درصد از رژیم غذایی یک زن را تشکیل می دادند و بافت ماهیچه ای او به طور قابل توجهی حاوی چربی بیشتری نسبت به زن دیگر بود که رژیم غذایی او فقط ۳۶ درصد غذاهای فوق فرآوری شده داشت.
چربی اضافی در عضلات ران می تواند خطر آرتروز زانو را افزایش دهد
محققان خاطرنشان کردند که چربی اضافی در بافت عضلانی ران ممکن است خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو یا انحطاط مفاصل زانو را در شرکتکنندگان افزایش دهد که در میان افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند شایعتر است.
دکتر آکایا در این بیانیه گفت که کاهش مصرف غذاهای فوق فرآوری شده ممکن است یکی از راههای کاهش خطر ابتلا به آرتروز زانو باشد.
برای داشتن بدنی سالم، روی غذاهای کامل و پروتئین بدون چربی تمرکز کنید
Connie Diekman، RD، LD ، مشاور غذا و تغذیه و رئیس سابق آکادمی تغذیه و رژیم غذایی، که در مطالعه جدید شرکت نداشت، میگوید ارتباط واضحی بین کیفیت بافت عضلانی و رژیم غذایی وجود دارد.
دیکمن می گوید: «توده عضلانی به کالری و پروتئین کافی نیاز دارد. “انتخاب غذاهای با کیفیت غذایی پایین تر، حفظ توده عضلانی کافی را برای بدن دشوارتر می کند و رسوب چربی در آن عضلات را آسان تر می کند. عضلات ضعیفتر از عوامل کلیدی در سلامت مفاصل و درد هستند.
دیکمن میگوید بهترین راه برای تغذیه ماهیچههای سالم شامل دریافت مقدار زیادی کربوهیدرات از غلات کامل، میوهها و سبزیجات کامل، و پروتئین از منابع حیوانی کم چربی متعادل با پروتئینهای گیاهی مانند لوبیا، آجیل و دانهها است.
دیکمن میگوید: «کیفیت ماهیچههای بدن، همراه با سلامت استخوانها، با نحوه سوخت رسانی به بدن همخوانی دارد.» “اگر مواد مغذی کمتری را انتخاب کنیم، سلامت بدن تاثیر منفی خواهد داشت.”
مطالب مرتب به این موضوع که ممکن است به مطالعه آنها علاقهمند باشید:
تفاوت بین غذای فرآوری شده و فوق فرآوری شده چیست؟