چه چیزی باعث بی حسی و گزگز می شود؟

علل در قسمت های مختلف بدن

بی حسی (از دست دادن، کاهش یا تغییر حس) و گزگز (احساس سوزن سوزن عجیب) انواع پارستزی موقت هستند.

این احساسات معمولاً پس از نشستن یا ایستادن در یک موقعیت خاص یا حتی پوشیدن لباس های تنگ برای مدت طولانی رخ می دهد. این کار به اعصاب و رگ های خونی فشار وارد می کند و حس را کاهش می دهد.

علائم معمولاً بلافاصله پس از کاهش یا کاهش فشار عصبی از بین می روند.

اسکلروز چندگانه

بی حسی و گزگز دو مورد از شایع ترین و اولیه ترین علائم ام اس هستند.

ام اس اغلب باعث بی حسی و گزگز خفیف تا شدید در پوست یا قسمت های خاصی از بدن می شود، از جمله موارد زیر:

• بازوها و دست ها
• پاها و پاها
• صورت
• بدن، اغلب در سراسر بدن در یک نوار (گاهی به عنوان آغوش ام اس توصیف می شود)

علائم بی حسی و سوزن سوزن شدن ام اس به ندرت ناتوان کننده یا دائمی هستند. اما بی‌حسی شدید می‌تواند استفاده از قسمت بی‌حس بدن را برای فرد دشوار کند، که ممکن است در فعالیت‌های روزمره اختلال ایجاد کند.

برای مثال، بی حس شدن دست ها می تواند نگه داشتن اشیا، تایپ کردن، یا مراقبت از خود را سخت یا غیرممکن کند. اگر کسی پاها یا پاهایش بی حس است، راه رفتن و رانندگی می تواند خطرناک باشد. افرادی که دچار بی حسی و گزگز در صورت خود هستند نیز ممکن است به اشتباه زبان یا دهان خود را گاز بگیرند.

بی‌حسی شدید می‌تواند تشخیص زمان بسیار گرم یا سرد را سخت کند و خطر سوختگی و سرمازدگی را افزایش دهد.

سایر شرایط

سایر شرایطی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد و می تواند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن شود عبارتند از:

• سکته. بی حسی ناگهانی در بازو، پا یا صورت، به ویژه در یک طرف بدن، از علائم اولیه سکته است.
• مینی سکته مغزی. حملات ایسکمیک گذرا یا سکته های کوچک می تواند باعث بی حسی و افتادگی یک طرف صورت شود .
• آنسفالیت. در موارد شدید، التهاب در مغز و نخاع می‌تواند باعث از دست دادن حس در قسمت‌هایی از بدن یا فلج نسبی در بازوها یا پاها شود.
• میلیت عرضی. التهاب در طناب نخاعی می تواند باعث ایجاد حس نواری در سراسر تنه و همچنین ضعف در پاها و گاهی اوقات بازوها شود.
• تومورها تومورها می توانند بر قسمت هایی از نخاع و مغز فشار وارد کنند و در نتیجه باعث بی حسی و گزگز می شوند . تومورها در قشر مغز (ناحیه بیرونی مغز) تمایل به ایجاد بی حسی در یک طرف بدن دارند. تومورهای داخل و نزدیک به اعصاب جمجمه ای باعث بی حسی و ضعف صورت می شوند. تومورهایی که بر طناب نخاعی تاثیر می‌گذارند می‌توانند باعث بی‌حسی، معمولاً در هر دو دست و پا شوند.
• آسیب به کمر و گردن. صدمات کمر و گردن می تواند باعث آسیب یا فشار عصبی شود و در نتیجه بی حسی و سوزن سوزن شدن ایجاد شود.
• کمبود منیزیم منیزیم به تنظیم بسیاری از سیستم های بدن از جمله عملکرد صحیح اعصاب کمک می کند . کمبود شدید منیزیم یا هیپومنیزیمی می تواند باعث بی حسی و گزگز شود.

برخی از شرایط دیگر که قسمت‌های خاصی از بدن را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند باعث بی‌حسی و گزگز شوند. اعضای بدن عبارتند از:

پاها و پاها

افراد مبتلا به دیابت ممکن است نوروپاتی دیابتی، نوعی آسیب عصبی را تجربه کنند. این می تواند در طول زمان رخ دهد زیرا اثرات متابولیک دیابت در جریان خون به اعصاب آسیب می رساند.

یک سوم تا نیمی از افراد مبتلا به دیابت دارای نوروپاتی محیطی هستند، شکلی که معمولاً باعث بی حسی و درد در پاها و ساق پاها و یا کمتر در دست و بازو می شود.

دست و پا

کمبود ویتامین B12 یا کم خونی خطرناک می تواند به دلیل سطح پایین گلبول های قرمز خون و کاهش گردش اکسیژن باعث آسیب عصبی شود. این می تواند باعث نوروپاتی محیطی شود.

آسیب کبدی ناشی از الکل می تواند باعث نوروپاتی محیطی شود که بر دست ها و پاها تأثیر می گذارد.

طیف وسیعی از داروها نیز می توانند باعث نوروپاتی محیطی شوند، مانند:

• فشار خون یا داروهای قلب
• داروهای شیمی درمانی و سرطان
• داروهای HIV و ایدز
• داروهای ضد الکل
• داروهای ضد تشنج
• داروهای پوستی
• داروهای مبارزه با عفونت

انگشتان

کلسیم برای عملکرد صحیح اعصاب و جریان خون حیاتی است. هیپوکلسمی یا کمبود کلسیم می تواند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان شود.

سندرم تونل کارپال همچنین می تواند باعث بی حسی، گزگز و درد در دست ها و انگشتان شود. زمانی اتفاق می‌افتد که عصب میانی، یک عصب اصلی در بازو، در فضایی که از طریق مچ حرکت می‌کند، فشرده می‌شود.

دست ها

حملات پانیک، یا دوره های ناگهانی ترس و اضطراب بدون خطر واقعی، می تواند باعث طیف وسیعی از علائم، از جمله بی حسی یا گزگز در دست شود.

صورت

دندان درد و عفونت می تواند اعصاب صورت را فشرده کند و باعث بی حسی در صورت و دهان شود.

تشخیص

برای تشخیص علت بی حسی و سوزن سوزن شدن، پزشک سابقه پزشکی فرد را بررسی می کند، معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد علائم سوال می پرسد. سپس ممکن است آزمایش‌های آزمایشگاهی مانند آزمایش خون را برای تأیید یا رد علل احتمالی تجویز کنند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های بیشتری مانند MRI یا سایر آزمایش‌های تصویربرداری را درخواست کند. مطالعات الکترومیوگرافی و هدایت عصبی می تواند به ارزیابی میزان و نوع آسیب عصبی کمک کند، به خصوص زمانی که نوروپاتی باعث سوزن سوزن شدن می شود.

درمان

درمان بی حسی و گزگز بستگی به علت آن دارد.

ام‌اس

بی حسی مربوط به ام اس معمولا نسبتا بی ضرر و بدون درد است.

نیاسین، ویتامین B کمپلکس، ممکن است به کاهش التهاب و بی‌حسی مرتبط کمک کند.

در موارد بی حسی شدید یا دردناک، درمان ممکن است شامل دور کوتاهی از کورتیکواستروئیدها باشد که همچنین با کاهش التهاب، بهبودی را سریعتر می کند.

چندین دارو که برای درمان شرایط مختلف طراحی شده اند نیز ممکن است به کاهش بی حسی و سوزن سوزن شدن مرتبط با ام اس کمک کنند، مانند:

• گاباپنتین
• پرگابالین
• کاربامازپین
• فنی توئین
• آمی تریپتیلین، ایمی پرامین و نورتریپتیلین

سایر شرایط

چندین طرح درمانی مختلف ممکن است به کاهش یا مدیریت بی حسی و سوزن سوزن شدن غیرمرتبط با ام اس کمک کند، مانند:

• سکته. داروهایی برای درمان لخته برای سکته مغزی ایسکمیک (اگر در عرض ۳ ساعت پس از اولین علائم)، و جراحی یا روش‌های اندوواسکولار برای سکته هموراژیک.
• میلیت عرضی. داروهای ضد درد، ضد ویروسی، ایمونوگلوبولین داخل وریدی، یا درمان تعویض پلاسما.
• مننژیت. آنتی بیوتیک ها، ضد تشنج ها و کورتیکواستروئیدها.
• تومورها جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و سایر درمان های دارویی.
• نوروپاتی دیابتی فعالیت بدنی، رژیم غذایی سالم، پیروی از برنامه های درمان دیابت، بررسی روزانه پاها برای تغییرات و انجام معاینات منظم پا.
• تونل کارپال. مچ بند، داروهای مسکن بدون نسخه، تمرینات سر خوردن عصب یا جراحی. اجتناب از فعالیت های محرک
• کم خونی خطرناک تزریق، قرص یا ژل یا اسپری بینی ویتامین B12.
• هیپوکلسمی و هیپومنیزیمی. تزریق یا مکمل ها، تغییرات رژیم غذایی، دوری از محرک ها، درمان علل زمینه ای.

جلوگیری

بهترین راه برای جلوگیری از بی حسی و سوزن سوزن شدن به علت آن بستگی دارد.

با این حال، چندین عادت سبک زندگی ممکن است به پیشگیری یا کاهش بی حسی و سوزن سوزن شدن مرتبط با ام اس کمک کند، مانند:

• خوردن یک رژیم غذایی کم چربی و فیبر بالا
• دریافت ویتامین D و بیوتین کافی (ویتامین B)
• انجام ورزش متوسط ​​و منظم
• یادگیری راهبردهای مقابله با گرما و سرما
• داشتن برنامه خواب منظم
• محدود کردن یا اجتناب از مصرف الکل و سیگار
• مدیریت و کاهش استرس

راهبردهای پیشگیری برای شرایطی غیر از ام اس که می توانند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن شوند عبارتند از:

• خوردن یک رژیم غذایی کم چربی و فیبر بالا و سرشار از میوه ها و سبزیجات
• محدود کردن مصرف نمک (سدیم)
• حفظ وزن بدن و شاخص توده بدنی (BMI) سالم
• انجام ۲.۵ ساعت فعالیت هوازی با شدت متوسط ​​در هفته
• محدود کردن مصرف الکل و ترک سیگار
• شستن مرتب دست ها با آب و صابون
• اجتناب از به اشتراک گذاشتن غذا یا اشیاء دیگر با افرادی که بالقوه در معرض شرایط عفونی هستند
• به روز ماندن در مورد واکسیناسیون
• اجتناب از قرار گرفتن در معرض تابش
• محدود کردن حرکات مکرر دست یا مچ
• خوردن غذاهای غنی از ویتامین B12، ویتامین D، کلسیم و منیزیم یا مصرف مکمل ها
• درمان زودهنگام کمردرد و محدود کردن فعالیت هایی که درد را بدتر می کند
• گرفتن روان درمانی
• مدیریت استرس

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

• خستگی
• مشکلات بینایی
• ضعف و گرفتگی عضلات
• مشکلات مثانه و روده
• درد
• اضطراب شدید
• درد پشت یا گردن
• کاهش اشتها

افرادی که علائم خاصی را با بی حسی و سوزن سوزن شدن تجربه می کنند ممکن است به مراقبت های پزشکی اورژانسی نیاز داشته باشند. این علائم عبارتند از:

• علائم در یک طرف بدن
• گیجی، مشکل در صحبت کردن، یا گفتار نامفهوم
• درد قفسه سینه
• سردرد شدید
• تب ناگهانی
• تشنج
• تهوع و استفراغ
• گرفتگی گردن
• حساسیت به نور
• پوست رنگ پریده یا زرد شده
• ضربان قلب نامنظم

خلاصه

بسیاری از شرایط می توانند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن شوند، از جمله ام اس.

معمولاً شدت، فراوانی و محل علائم به علت آن بستگی دارد.

اگرچه برخی از علل هیچ درمانی ندارند، اما بسیاری از آنها علائمی دارند که موقتی، بدون درد هستند یا به مراقبت های خانگی پاسخ می دهند.

چندین عادت سبک زندگی، داروها و انواع درمان می تواند به کاهش یا پیشگیری از علائم کمک کند.

افرادی که دچار بی حسی و گزگز غیر قابل توضیح هستند باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کنند. چشم انداز بیشتر شرایط مرتبط با بی حسی و سوزن سوزن شدن با درمان زودهنگام بهبود می یابد. به عنوان مثال، درمان زودهنگام ام اس می تواند به کاهش خطر عوارض شدید، به ویژه ناتوانی کمک کند.