چگونه شپش می گیریم؟

اگرچه هر یک از انواع شپش ها متفاوت است و داشتن یک نوع به این معنی نیست که بقیه شپش ها را خواهید گرفت، اما همه شپش ها به طور مشابه پخش می شوند – از طریق تماس با شپش یا تخم آنها (شپش).

شما معمولاً از تماس انسان با انسان (تماس مستقیم) به شپش مبتلا می شوید. همچنین می‌توانید از تماس غیرمستقیم مانند استفاده از لباس، ملافه یا سایر وسایل شخصی به شپش مبتلا شوید.

تماس مستقیم

انتشار شپش سر تقریبا همیشه از طریق تماس مستقیم سر به سر یا مو به مو با فردی که شپش دارد اتفاق می افتد. کودکان احتمالاً در زمان بازی، مدرسه، در حین ورزش، در زمین بازی، هنگام خوابیدن یا در کمپ شپش را به یکدیگر منتقل می کنند. هر فعالیتی که در آن سر کودکان با یکدیگر تماس پیدا کند، فرصتی برای انتشار شپش است.

شپش‌های تناسلی تقریباً همیشه از طریق تماس نزدیک و صمیمی گسترش می‌یابند – معمولاً تماس جنسی، زیرا این شپش‌ها در ناحیه تناسلی زندگی می‌کنند.

اگرچه شپش بدن می تواند از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا به شپش بدن نیز گسترش یابد، این نوع بیشتر از طریق تماس غیرمستقیم پخش می شود.

تماس غیر مستقیم

شپش سر و شرمگاه عمدتاً از طریق تماس مستقیم انسان با انسان منتشر می شود اما می تواند به طور غیرمستقیم نیز منتشر شود.

شپش سر گاهی اوقات هنگام استفاده از لباس، کلاه یا سایر مواردی که شپش خود را به موهای موجود بر روی این اقلام چسبیده است پخش می شود. شپش سر می تواند تا دو روز پس از افتادن از روی انسان زنده بماند. به همین دلیل توصیه می‌شود از لوازم جانبی مو، شانه‌ها، برس‌ها، روسری‌ها، کت‌ها، کتانی‌ها یا حیوانات عروسکی استفاده نکنید، به خصوص اگر شیوع شپش وجود داشته باشد.

به ندرت، شپش شرمگاهی می تواند با لمس لباس یا ملافه فرد مبتلا به شپش شرمگاهی یا استفاده از صندلی توالت فردی که شپش شرمگاهی استفاده کرده است، منتقل شود.

از بین سه نوع شپش، شپش بدن بیشترین احتمال شیوع غیرمستقیم را دارد زیرا می‌تواند ساعت‌های زیادی روی لباس و ملحفه زنده بماند. شپش های ودی در بیشتر مناطقی که می افتند می توانند تا سه روز بدون میزبان (انسان) زندگی کنند، اما می توانند تا یک ماه در درزهای لباس زنده بمانند. شپش‌های بدن اغلب از طریق حوله‌های مشترک یا لباس‌های شخصی مبتلا به شپش پخش می‌شوند. آنها همچنین می توانند از طریق تخت یا ملحفه پخش شوند.

آیا شپش ارثی است؟

هیچ نشانه ای مبنی بر ارثی بودن شپش وجود ندارد یا افرادی که دارای ساختار ژنتیکی خاصی هستند بیشتر از دیگران به شپش مبتلا می شوند.

در حالی که هیچ ژنی در پشت افرادی که احتمال بیشتری برای ابتلا به شپش دارند وجود ندارد، زمانی که یکی از اعضای خانواده به شپش مبتلا شد، شپش ممکن است در یک خانواده بیشتر گسترش یابد. احتمال ابتلای اعضای خانواده به شپش بیشتر به دلیل نزدیکی است نه عوامل ارثی.

همچنین هیچ نشانه ای مبنی بر ابتلای شما به شپش از حیوانات وجود ندارد.

چه کسی شپش می گیرد؟

هر کسی ممکن است به شپش مبتلا شود، اما قرار گرفتن در شرایط خاص احتمال ابتلا به آن را افزایش می‌دهد. چه کسی بیشتر در معرض ابتلا به شپش است به نوع شپش نیز بستگی دارد.

شپش سر

شپش سر بیشتر در بین کودکان و کسانی که با آن زندگی می کنند شایع است. کودکان پیش دبستانی و دبستانی بیشترین گروه سنی را تحت تاثیر قرار می دهند. سالانه حدود ۶ تا ۱۲ میلیون شیوع شپش در کودکان ۳ تا ۱۱ ساله رخ می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که دختران بیشتر از پسران به شپش سر مبتلا می شوند. آمریکایی های آفریقایی تبار یا سایر افراد با بافت موی مشابه نسبت به سایر نژادها کمتر به شپش سر مبتلا می شوند. این احتمالاً به دلیل تنوع در انواع مو و توانایی شپش برای چسباندن بهتر به انواع مو است.

در مورد اینکه چه کسی به شپش مبتلا می شود، تمیزی عاملی نیست.

شپش بدن

افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به شپش هستند افرادی هستند که نمی توانند لباس های خود را مرتب حمام کنند یا تمیز کنند و افرادی که در مناطق شلوغ زندگی می کنند. در ایالات متحده، شپش‌های بدن در میان افرادی که بی خانمانی را تجربه می‌کنند، شایع‌تر است. در سرتاسر جهان، شپش بدن معمولاً بر افراد مناطق جنگی، پناهندگان و بازماندگان بلایای طبیعی تأثیر می‌گذارد.

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی یا خرچنگ در میان بزرگسالان فعال جنسی شایع‌تر است. اگر کودکی شپش شرمگاهی داشته باشد – چه در ناحیه تناسلی، مو یا مژه – ممکن است نشانه سوء استفاده جنسی باشد.

در مورد اینکه چه کسی به شپش عمومی مبتلا می شود، تمیزی عاملی نیست.

عوامل خطر

عوامل خطر برای شپش شامل تماس نزدیک با کسی استبا شپش یا لمس یک مورد با شپش یا تخم شپش (nits). اگر از شیوع شپش آگاه هستید، باید اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید و از این نوع تماس ها اجتناب کنید. حتی اگر از فعالیت شپش آگاه نیستید، اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از ابتلا یا دفع شپش انجام دهید.

با رعایت نکات زیر می توانید خطر ابتلا به شپش را برای خود و دیگران کاهش دهید:

• به کودکان آموزش دهید که از تماس سر به سر یا مو به مو با دوستان خود در مدرسه یا در حین فعالیت های دیگر خودداری کنند
• لباس، کلاه، روسری، لوازم جانبی مو، برس، شانه یا حوله را با دیگران به اشتراک نگذارید
• تخت، بالش، ملحفه، حیوانات عروسکی، یا سایر وسایل پارچه ای را با کسی که اخیراً به هر نوع شپش مبتلا شده است به اشتراک نگذارید.
• در صورت شیوع شپش در منزل، تمام برس ها و شانه ها را پس از استفاده ضدعفونی کنید و لباس ها و ملحفه ها را با آب داغ (۱۳۰ درجه فارنهایت یا حدود ۵۴.۴ درجه سانتیگراد) با ماشین شستشو دهید.
• دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی را برای از بین بردن شپش در مو، بدن یا ناحیه شرمگاهی دنبال کنید
• از تماس جنسی با فردی که شپش شرمگاهی دارد خودداری کنید و فقط پس از درمان موفقیت آمیز تماس را از سر بگیرید.

یک بررسی سریع

انواع شپش شامل شپش سر، بدن و شرمگاهی است. شپش سر و شرمگاه عمدتاً از طریق تماس مستقیم با انسان منتشر می شود، اما گاهی اوقات می تواند از طریق تماس غیرمستقیم با لباس یا سایر موارد حاوی شپش پخش شود. شپش های بدن اغلب از طریق تماس با لباس ها و ملحفه های حاوی شپش پخش می شوند.

اگر شپش دارید، صرف نظر از نوع، مهم است که اقداماتی را برای درمان شپش انجام دهید تا حشرات به دیگران سرایت نکنند.