چگونه می توانم با کسی که یک دروغگوی بیمارگونه است کنار بیایم؟

تعریف دروغگوی بیمارگونه

دروغگوی بیمارگونه کسی است که اجباراً دروغ می گوید. در حالی که به نظر می رسد دلایل احتمالی زیادی برای دروغگویی بیمارگونه وجود داشته باشد، هنوز به طور کامل درک نشده است که چرا کسی اینگونه دروغ می گوید.

به نظر می رسد برخی از دروغ ها گفته می شود تا دروغگوی بیمارگونه قهرمان جلوه کند، یا مقبولیت یا همدردی به دست آورد، در حالی که ظاهراً از دروغ های دیگر چیزی به دست نمی آید.

مقداری شواهد از سال ۲۰۰۷ نشان می دهد که مسائلی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد ممکن است فرد را مستعد دروغگویی پاتولوژیک کند.

دروغگویی اجباری نیز یکی از ویژگی های شناخته شده برخی از اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی است. تروما یا صدمات سر نیز ممکن است در دروغ گفتن پاتولوژیک، همراه با ناهنجاری نقش داشته باشد.

مطالعه ۲۰۱۶ در مورد اتفاقاتی که هنگام دروغ گفتن در مغز رخ می دهد، متوجه شدیم که هر چه یک شخص دروغ های بیشتری بگوید، دروغ گفتن آسان تر و مکررتر می شود. نتایج همچنین نشان داد که به نظر می‌رسد منفعت شخصی به عدم صداقت دامن می‌زند.

اگرچه این مطالعه به طور خاص به دروغگویی بیمارگونه توجه نکرده است، اما ممکن است بینشی در مورد اینکه چرا دروغگویان بیمارگونه به همان اندازه و به راحتی دروغ می گویند، ارائه دهد.

در زیر به برخی از موارد علمی ویژگی های دروغگویان بیمارگونه اشاره شده است؛

به نظر می رسد دروغ های آنها هیچ فایده ای ندارد

در حالی که ممکن است یک فرد برای جلوگیری از یک موقعیت ناراحت کننده، مانند شرمساری یا گرفتار شدن در دردسر، دروغ بگوید، یک دروغگوی بیمارگونه دروغ ها یا داستان هایی می گوید که منفعت عینی ندارند.

دوستان و خانواده می توانند این موضوع را به ویژه ناامید کننده بدانند زیرا کسی که دروغ می گوید نمی تواند چیزی از دروغ های او به دست بیاورد.

داستان هایی که می گویند معمولاً دراماتیک، پیچیده و با جزئیات هستند

دروغگوهای آسیب شناسی داستان سرای بزرگی هستند. دروغ های آنها بسیار پرجزئیات و رنگارنگ است.

حتی اگر به وضوح بیش از حد بالا باشد، دروغگوی بیمارگونه ممکن است بسیار قانع کننده باشد.

آنها معمولا خود را به عنوان قهرمان یا قربانی به تصویر می کشند

دروغگوهای بیمارگونه، همزمان با تبدیل شدن به قهرمان یا قربانی در داستان های خود، تمایل به گفتن دروغ هایی دارند که به نظر می رسد برای جلب تحسین، همدردی یا پذیرش دیگران باشد.

به نظر می رسد گاهی اوقات دروغ هایی را که می گویند باور می کنند

یک دروغگوی بیمارگونه دروغ ها و داستان هایی می گوید که در جایی بین دروغ آگاهانه و توهم قرار می گیرند. آنها گاهی اوقات دروغ های خودشان را باور می کنند.

سخت است که بدانیم چگونه با یک دروغگوی بیمارگونه که ممکن است همیشه از دروغگویی خود آگاه نباشد، برخورد کنیم. برخی آنقدر این کار را انجام می دهند که کارشناسان معتقدند ممکن است بعد از مدتی تفاوت بین واقعیت و خیال را ندانند.

دروغگویان آسیب شناسی نیز تمایل دارند که مجریان طبیعی باشند. آنها سخنور هستند و می دانند که چگونه هنگام صحبت کردن با دیگران ارتباط برقرار کنند. آنها خلاق و بدیع هستند و متفکرانی سریع هستند که معمولاً علائم رایج دروغگویی مانند مکث طولانی یا اجتناب از تماس چشمی را نشان نمی دهند.

هنگامی که از آنها سؤال می شود، آنها ممکن است زیاد صحبت کنند بدون اینکه به سؤال خاصی پاسخ دهند.

دروغ های پاتولوژیک در مقابل دروغ های سفید

اکثر مردم در یک زمان دروغ می گویند. از سوی دیگر، دروغ‌های آسیب‌شناختی به طور مداوم و از روی عادت گفته می‌شود. آنها تمایل دارند بیهوده و اغلب مداوم به نظر برسند.

دروغ های سفید

دروغ های سفید گاه به گاه و مورد توجه قرار می گیرند:

• الیاف کوچک
• بی ضرر
• بدون نیت سوء
• گفته می شود که از احساسات دیگران در امان بمانید یا از گرفتار شدن جلوگیری کنید

چند نمونه از دروغ های سفید عبارتند از:

• گفتن اینکه برای رهایی از شرکت در جلسه سردرد دارید
• گفتن اینکه قبض تلفن را زمانی پرداخت کرده اید که فراموش کرده اید آن را بپردازید
• دروغ گفتن که چرا دیر سر کار آمدی

دروغ های پاتولوژیک

دروغ های پاتولوژیک عبارتند از:

• مکرر و اجباری گفته می شود
• بدون هیچ دلیل یا سود آشکاری گفته شد
• مداوم
• گفته می شود که گوینده را قهرمان یا قربانی جلوه دهد
• با احساس گناه یا خطر کشف شدن منصرف نمی شوید

نمونه هایی از دروغگویی پاتولوژیک:

• ایجاد یک تاریخ نادرست، مانند گفتن اینکه چیزی را به دست آورده اند یا تجربه نکرده اند
• ادعا می کنند که یک بیماری تهدید کننده زندگی دارند که آنها ندارند
• دروغ گفتن برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران، مانند گفتن اینکه با یک فرد مشهور مرتبط هستند

شناسایی یک دروغگوی بیمارگونه در زندگی شما

شناسایی یک دروغگوی بیمارگونه همیشه آسان نیست. در حالی که ممکن است ذات بشری باشد که به هر چیزی که به نظر می رسد «بیش از حد خوب برای واقعی بودن» مشکوک باشد، همه دروغ هایی که توسط دروغگویان بیمارگونه گفته می شود، زیاده روی نیستند.

آنها همچنین دروغ های «معمولی» می گویند که ممکن است کسی بدون اجبار دروغ بگوید.

علائم زیر ممکن است به شما در شناسایی دروغگوی بیمار کمک کند:

• آنها اغلب در مورد تجربیات و دستاوردهایی صحبت می کنند که در آنها قهرمان به نظر می رسند
• آنها همچنین قربانی بسیاری از داستان های خود هستند و اغلب به دنبال همدردی هستند
• داستان‌های آنها مفصل و بسیار مفصل است
• آنها به طور دقیق و سریع به سؤالات پاسخ می دهند، اما پاسخ ها معمولاً مبهم هستند و پاسخی به سؤال ارائه نمی دهند.
• آنها ممکن است نسخه های متفاوتی از یک داستان داشته باشند، که از فراموش کردن جزئیات قبلی ناشی می شود

چگونه با یک دروغگوی بیمارگونه کنار بیاییم

شناخت یک دروغگوی بیمارگونه می تواند عمیقاً ناامید کننده باشد زیرا به نظر می رسد دروغ بی معنی است.

این می تواند اعتماد را در هر رابطه ای آزمایش کند و حتی یک گفتگوی ساده با آن فرد را سخت کند.

در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند مکالمه با یک دروغگوی بیمارگونه را مدیریت کنید:

اعصاب خود را از دست ندهید

هر چقدر هم که ناامید کننده باشد، مهم است که هنگام رویارویی با یک دروغگوی بیمارگونه، اجازه ندهید عصبانیت شما را تحت تاثیر قرار دهد. حامی و مهربان، اما محکم باشید.

منتظر انکار باشید

ممکن است فردی که به طور بیمارگونه دروغ می گوید، تمایل داشته باشد ابتدا با دروغ پاسخ دهد. اگر با آن‌ها در مورد دروغگویی‌شان مقابله کنید، به احتمال زیاد آن‌ها آن را انکار خواهند کرد.

آنها ممکن است خشمگین شوند و از این اتهام شوکه شوند.

به یاد داشته باشید که این به شما مربوط نیست

سخت است که شخصاً دروغ نگویید، اما دروغ بیمارگونه به شما مربوط نیست. ممکن است فرد به دلیل یک اختلال شخصیتی زمینه ای، اضطراب یا عزت نفس پایین هدایت شود.

حامی باشید

هنگام صحبت با فرد در مورد دروغ هایش، به او یادآوری کنید که نیازی به تلاش برای تحت تاثیر قرار دادن شما ندارد. به آنها اجازه دهید بدانند که برای آنها ارزشی قائل هستید که واقعا هستند.

آنها را درگیر نکن

وقتی متوجه شدید که فرد دروغ می گوید، او را درگیر نکنید. شما می توانید آنچه را که آنها می گویند زیر سوال ببرید، که ممکن است آنها را تشویق کند که در آن نقطه دروغ را متوقف کنند.

همچنین می‌توانید به آن‌ها اطلاع دهید که نمی‌خواهید در زمانی که آنها ناصادق هستند به گفتگو ادامه دهید.

پیشنهاد کمک پزشکی

بدون قضاوت یا شرمساری، به آنها پیشنهاد دهید که کمک حرفه ای را در نظر بگیرند و به آنها اطلاع دهید که پیشنهاد شما ناشی از نگرانی واقعی برای رفاه آنها است.

با اطلاعاتی در مورد دروغگویی پاتولوژیک، مانند چاپ مقاله یا جزوه ای که می توانند در صورت آماده شدن بخوانند، آماده باشید. ابراز نگرانی از این که رفتار آنها ممکن است ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد نیز می تواند کمک کننده باشد.

چرا دروغگویان بیمارگونه مردم را مجذوب خود می کنند؟

یک دروغگوی بیمارگونه یک داستان سرا و مجری عالی است. آنها می دانند چگونه با بیان داستان های مفصل و خارق العاده و در عین حال بسیار متحرک، مخاطب خود را مجذوب خود کنند.

در کنار دانستن چگونگی بافتن و بیان یک داستان مفصل، مردم نیز مجذوب آنچه که فرد را به دروغ گفتن سوق می دهد، می شوند.

طبیعی است که بخواهیم بدانیم چرا آنها دروغ می گویند، به خصوص زمانی که به نظر می رسد دلیل آشکاری برای دروغگویی آنها وجود ندارد.

تشخیص دروغگوی بیمارگونه

تشخیص یک دروغگوی بیمارگونه به دلیل بسیاری از علل احتمالی این رفتار می تواند دشوار باشد. صحبت کردن با فرد و انجام شرح حال پزشکی و مصاحبه معمولاً برای تشخیص کافی نیست زیرا فرد تمایل به دروغ گفتن دارد.

بخش مهمی از تشخیص یک دروغگوی بیمارگونه این است که تشخیص دهد دروغ می‌گوید یا دروغ‌هایی را که می‌گوید باور کند.

برخی از حرفه ای ها از پلی گراف استفاده می کنند که به عنوان تست دروغ سنج نیز شناخته می شود. آزمون این نیست که آنها را در یک دروغ گیر بیاوریم، بلکه ببینیم که چقدر خوب یا اغلب آنها را “کتوب می زنند” زیرا این نشان می دهد که آنها دروغ های خود را باور می کنند یا در استفاده از اقدامات دیگر برای متقاعد کردن دیگران از دروغ های خود خوب شده اند.

برخی از متخصصان نیز هنگام تشخیص دروغگوی بیمارگونه با اعضای خانواده و دوستان مصاحبه می کنند.

درمان دروغگویی پاتولوژیک

درمان به این بستگی دارد که دروغگویی پاتولوژیک نشانه یک بیماری روانی زمینه ای باشد یا خیر.

درمان شامل روان درمانی می شود و همچنین ممکن است شامل دارو برای مسائل دیگری باشد که ممکن است باعث تحریک رفتار شوند، مانند داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب یا افسردگی.

 خلاصه

نحوه همدردی و کنار آمدن با یک دروغگوی بیمارگونه به درک این موضوع بستگی دارد که چه چیزی ممکن است باعث شود که این شخص در عین حال که حمایت می کند دروغ بگوید.

این احتمال وجود دارد که دروغ گفتن نشانه مشکل دیگری باشد که قابل درمان است. آنها را تشویق کنید تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند.