بررسی اجمالی

کاکوسمیا یک اختلال در حس بویایی است. این یک نوع پاروسمی است. زمانی اتفاق می افتد که در مسیر بویایی مشکلی وجود داشته باشد. وقتی این اتفاق می افتد، فرد قادر به تشخیص بوها یا تفسیر بوی مواد مختلف نیست. دور و بر ۱۴ میلیون نفر در ایالات متحده اعتقاد بر این است که اختلال مربوط به حس بویایی دارد.

افراد مبتلا به کاکوسمیا اغلب احساس می کنند که بوی بدی را حس می کنند، در حالی که در واقع چنین ماده ای وجود ندارد. هنگامی که حس بویایی یا سیستم بویایی به درستی کار نمی کند، فرد می تواند حتی بوهای مطبوع را به عنوان بوی بد درک کند. با کاکوسمیا، بو اغلب شبیه مدفوع یا بوی سوزش، پوسیدگی یا شیمیایی توصیف می شود.

این وضعیت می تواند منجر به ناراحتی در بین کسانی شود که آن را تجربه می کنند، زیرا باعث احساس مداوم بوی ناخوشایند می شود.

علائم چیست؟

احساس بوی بد مداوم علامت اصلی کاکوسمی است. از آنجایی که بو و مزه ارتباط نزدیکی با هم دارند، این عارضه می تواند بر توانایی شما برای غذا خوردن نیز تأثیر بگذارد. ممکن است تشخیص بوی واقعی غذاهای مختلف را دشوار کند یا باعث شود غذاهایی که معمولاً از آنها لذت می برید ناگهان طعم بدی پیدا کنند. وقتی هر لقمه‌ای مزه‌ی توهین‌آمیز داشته باشد، خوردن مقدار کافی آن بسیار دشوار است. حتی برخی از افراد بو و طعم غذا را به قدری بد می دانند که آنها را بیمار می کند.

بیشتر بخوانید
نارسایی تنفسی

علل آن چیست؟

مشکلات در هر یک از سه ناحیه اصلی مسیر بویایی باعث ایجاد مشکلاتی در بویایی می شود. این سه حوزه عبارتند از:

  • نورون های حسی بویایی در بینی
  • سیگنال بو
  • پیازهای بویایی در زیر جلوی مغز، یکی بالای هر حفره بینی

نورون‌های حسی بویایی (OSN) در داخل بینی شما قرار دارند. آنها سلول های گیرنده ای هستند که در پوشش غشای مخاطی بینی یافت می شوند و بوها را دریافت می کنند و حس را به نواحی بویایی در مغز منتقل می کنند. هنگامی که OSN ها آسیب می بینند یا ملتهب می شوند، می توانند یک سیگنال تحریف شده به مغز ارسال کنند. در موارد دیگر، سیگنال بو می تواند مسدود شود. این انسداد مانع از رسیدن سیگنال بو به بینی یا مغز می شود. در موارد آسیب مغزی یا بیماری، پیازهای بویایی ممکن است آسیب ببینند و منجر به مشکلات بویایی شوند.

دلایل مختلفی برای کاکوسمیا وجود دارد.

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی

عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی مانند برونشیت، سینوزیت، رینیت یا گلودرد می‌توانند به OSN آسیب وارد کنند که منجر به کاکوسمیا می‌شود.

بیشتر بخوانید
آنچه باید درباره‌ی آنفلوآنزا و التهاب ملتحمه بدانید

آسیب سر

برخی از صدمات سر می تواند به پیازهای بویایی در مغز که مسئول تشخیص بوها هستند آسیب برساند.

سیگار کشیدن

افراد سیگاری اغلب کاکوسمیا و سایر اختلالات بویایی را تجربه می کنند. اعتقاد بر این است که این به دلیل آسیب مستقیم به OSN باشد. آسیب می تواند کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. هر چه این سلول ها بیشتر و بیشتر در معرض سموم موجود در سیگار قرار گیرند، به نظر می رسد که در طول زمان آسیب بدتر شود.

دود شیمیایی

دود ناشی از مواد شیمیایی و اسیدهای مضر نیز می تواند به OSN آسیب برساند. این آسیب منجر به اختلال در حس بویایی می شود.

درمان دارویی و سرطان

برخی از داروها می توانند منجر به اختلال در حس بویایی، به ویژه استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها شوند. پرتودرمانی که برای درمان سرطان سر و گردن استفاده می شود می تواند به سلول های حسی آسیب برساند.

تومورهای سینوسی

سرطان سینوس ها و سایر تومورها و تومورها می توانند بر بویایی تأثیر بگذارند. علائم می تواند شامل مسدود شدن یک طرف بینی، طیف وسیعی از تغییرات در بو، بدتر شدن احتقان بینی و درد باشد.

بیماری های عصبی

بیماری هایی مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، اسکیزوفرنی و صرع همگی می توانند ناحیه ای از مغز که مسئول پردازش بوها است را تحت تاثیر قرار دهند.

بیشتر بخوانید
وقتی یک قرص در گلو گیر کرد چه باید کرد؟

عوارض بالقوه و شرایط مرتبط

حس بویایی ما نقش مهمی در حافظه، لذت بردن از دنیای طبیعی و لذت بردن از غذا دارد. هنگامی که مسیر حس بویایی مختل می شود، می تواند افراد را در سطوح مختلف فیزیکی، عاطفی و روانی تحت تاثیر قرار دهد.

چشم انداز

زمانی که علت این بیماری قابل برگشت باشد، شانس بهبودی از کاکوسمیا بسیار عالی است. به عنوان مثال، اگر کاکوسمی ناشی از التهاب بینی باشد، علائم معمولاً پس از درمان التهاب از بین می‌روند. با این حال، اگر علت مشکل شدیدتر باشد، ممکن است بهبودی امکان پذیر نباشد.

افراد ممکن است متوجه شوند که علائم کاکوسمیا پس از گذشت مدتی کاهش می یابد. زمانی که اینطور نیست و فردی برای مدتی با این عارضه زندگی می کند، ممکن است بخواهد با پزشک خود در مورد امکان جراحی صحبت کند. گزینه های جراحی آینده ممکن است شامل تحریک ترمیم و رشد سلول های عصبی بویایی با استفاده از سلول های بنیادی و پیوند پوست باشد.