کرم های روده چیست؟
اگر انگل های روده ای دارید، ممکن است علائم گوارشی از جمله درد شکم و اسهال داشته باشید. کرم ها بدون درمان ممکن است عوارضی ایجاد کنند.
کرم‌های روده‌ای که به کرم‌های انگلی نیز معروف هستند، یکی از اصلی‌ترین انواع انگل‌های روده در انسان هستند. آنها بیشتر در مناطق نیمه گرمسیری و گرمسیری یافت می شوند، اما برخی از انواع آن در ایالات متحده یافت می شوند.
بیشتر عفونت های کرم روده فقط باعث بیماری خفیف می شود و با دارو قابل درمان است. برای اطلاعات بیشتر در مورد کرم های روده از جمله علائم، علائم و درمان، ادامه مطلب را بخوانید.
علائم شایع کرم روده عبارتند از:
- درد شکم
- اسهال، حالت تهوع یا استفراغ
- گاز و نفخ
- خستگی
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- درد یا حساسیت شکم
فرد مبتلا به کرم روده ممکن است اسهال خونی را نیز تجربه کند. اسهال خونی زمانی است که عفونت روده باعث اسهال همراه با خون و مخاط در مدفوع می شود. کرم های روده همچنین می توانند باعث ایجاد بثورات یا خارش در اطراف راست روده یا فرج شوند. در برخی موارد، در حین اجابت مزاج، کرمی را در مدفوع خود دفع می کنید.
برخی از افراد ممکن است سال ها بدون اینکه هیچ علامتی را تجربه کنند، کرم روده داشته باشند.
کرم ها در روده شما در نهایت از سیستم گوارش شما عبور کرده و از طریق مدفوع دفع می شوند. حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید، ممکن است علائمی از کرم در مدفوع خود پیدا کنید.
کرم‌ها در مدفوع انسان می‌توانند ظاهرهای مختلفی داشته باشند. برای کرم های گرد، ممکن است تکه های کرم یا کرم های بزرگ و زنده را در مدفوع خود پیدا کنید. برای کرم های سوزنی، ممکن است کرم های نازک و سفید رنگی را ببینید که مانند تکه های نخ به نظر می رسند. Pinworms، گاهی اوقات در اطراف ناحیه مقعد در شب، زمانی که ماده ها تخم های خود را روی پوست اطراف می گذارند، قابل مشاهده است.
پزشک می‌تواند نمونه‌ای از مدفوع شما را در آزمایشگاه برای علائم کرم یا تخمک که می‌تواند تشخیص را تأیید کند، تجزیه و تحلیل کند.
انواع رایج کرم های روده که می توانند انسان را آلوده کنند عبارتند از:
- کرم های مسطح که شامل کرم های نواری و فلوک می شوند
- کرم های گرد که باعث عفونت آسکاریازیس، کرم سوزنی و کرم قلاب دار می شوند
کرم های نواری
انسان ها با خوردن گوشت خوک یا گاو خام یا نپخته به کرم نواری مبتلا می شوند. گونه هایی که انسان را آلوده می کنند عبارتند از:
- Taenia saginata (کرم گاو)
- زیره نواری (کرم نوار خوک)
- Taenia Asiatica (کرم نواری آسیایی)
تصور می شود که کمتر از 1000 افراد در ایالات متحده هر ساله به کرم های نواری مبتلا می شوند، اگرچه تعداد دقیق آن مشخص نیست. کرم های نواری تا زمانی که 25 متر (82 فوت) در انسان یافت شده است.
فلوکس
بیشتر از 70 نوع فلوک ها می توانند در دستگاه روده انسان زندگی کنند. طول آنها از کسری از اینچ تا چندین اینچ متغیر است. انسان می تواند با خوردن غذا یا آب آلوده آلوده شود. فلوک ها بیشتر در شرق و جنوب شرق آسیا دیده می شوند.
کرم های پین
تخمین زده می شود که بیش از 1 میلیارد مردم جهان به کرم سنجاق آلوده هستند و این کرم رایج‌ترین نوع کرمی است که انسان را در آمریکای شمالی آلوده می‌کند. کودکان بیشتر مبتلا می شوند. آنها به راحتی بین افرادی که در محله های نزدیک زندگی می کنند منتقل می شوند.
کرم های قلابدار
تخمین زده می شود که بین 576 تا 740 میلیون افراد مبتلا به کرم قلابدار هستند. آنها زمانی در ایالات متحده، به ویژه در جنوب شرقی رایج بودند، اما با بهبود استانداردهای زندگی، کمتر رایج شده اند. اکثر افراد آلوده به کرم قلابدار هیچ علامتی ندارند.
آسکاریازیس
آسکاریازیس عفونت است آسکاریس لومبریکوئیدس و بیش از 800000 میلیون مردم در جهان در ایالات متحده نادر است اما ممکن است در مناطق روستایی جنوب شرقی رخ دهد. عفونت از غذا یا آب آلوده رخ می دهد. کرم های بالغ می توانند بیش از یک رشد کنند پا طولانی معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند.
یکی از راه‌های آلوده شدن به کرم‌های روده، خوردن گوشت نیم‌پخته حیوان آلوده مانند گاو، خوک یا ماهی است. سایر علل احتمالی منجر به عفونت کرم روده عبارتند از:
- مصرف آب آلوده
- مصرف خاک آلوده
- تماس با مدفوع آلوده
- بهداشت ضعیف
- بهداشت ضعیف
هنگامی که ماده آلوده را مصرف کردید، انگل وارد روده شما می شود. سپس تولید مثل کرده و در روده رشد می کنند. هنگامی که آنها تکثیر می شوند و از نظر مقدار و اندازه بزرگتر می شوند، ممکن است علائم ظاهر شوند.
کودکان به ویژه در معرض کرم های روده هستند زیرا اغلب در محیط هایی با خاک های آلوده مانند جعبه های شنی و زمین های بازی مدرسه بازی می کنند. افراد مسن نیز به دلیل ضعف سیستم ایمنی در معرض خطر بیشتری هستند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تخمین زده می شود 24 درصد از جمعیت جهان به کرم های منتقله از خاک آلوده هستند. عفونت ها در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، به ویژه در جنوب صحرای آفریقا، قاره آمریکا، چین و آسیای شرقی شایع است.
افرادی که در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند و از آنها بازدید می کنند، به دلیل نوشیدن آب از منابع آلوده و کاهش سطح بهداشت، در بالاترین خطر قرار دارند.
کرم های روده خطر کم خونی و انسداد روده و همچنین سوء تغذیه را افزایش می دهند. عوارض بیشتر در افراد مسن و در افرادی که سیستم ایمنی سرکوب شده دارند، مانند افراد مبتلا به عفونت HIV/AIDS رخ می دهد.
اگر باردار هستید، عفونت کرم روده می تواند خطر بیشتری ایجاد کند. اگر باردار هستید و مشخص شد که به عفونت کرم روده مبتلا شده اید، پزشک تعیین می کند که کدام داروی ضد انگلی برای مصرف در دوران بارداری بی خطر است و در طول دوران بارداری شما را از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت.
بیشتر انواع کرم هایی که انسان را آلوده می کنند فقط علائم خفیفی ایجاد می کنند، اما همچنان مهم است که اگر مشکوک به عفونت کرمی هستید با پزشک تماس بگیرید تا بتوانید به موقع درمان شوید. دارو اغلب در خلاص شدن از شر کرم ها موثر است.
بهتر است در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
- خون یا چرک در مدفوع شما وجود دارد
- روزانه یا مکرر استفراغ می کنند
- دارای دمای بدن بالا هستند
- به شدت خسته و کم آب هستند
- بدون هیچ دلیل واضحی وزن کم می کنند
- احساس بیماری، اسهال، یا درد معده برای بیش از 2 هفته
- یک بثورات قرمز و خارش دار روی پوست شما به شکل کرم است
اگر هر یک از علائم بالا را دارید و به خصوص اگر اخیراً به خارج از کشور سفر کرده اید، باید با یک پزشک وقت ملاقات بگذارید. سپس پزشک ممکن است مدفوع شما را معاینه کند. ممکن است برای تایید وجود انگل چندین نمونه مدفوع لازم باشد.
آزمایش دیگر تست «نوار اسکاچ» است که شامل چندین بار چسب زدن به مقعد به منظور بازیابی تخمک‌های کرم سوزنی است که می‌توان آنها را در زیر میکروسکوپ شناسایی کرد.
اگر کرم یا تخم مرغ تشخیص داده نشود، پزشک ممکن است آزمایش خونی را انجام دهد تا آنتی بادی هایی را که بدن شما هنگام آلوده شدن به انگل تولید می کند، جستجو کند. با این حال، تنها برخی از انگل ها با آزمایش خون قابل تشخیص هستند.
علاوه بر این، بسته به وسعت یا محل وضعیت مشکوک، پزشک ممکن است از عکس‌برداری اشعه ایکس یا استفاده از آزمایش‌های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استفاده کند.
اگر سیستم ایمنی قوی و رژیم غذایی و سبک زندگی سالمی داشته باشید، برخی از انواع کرم های روده، مانند کرم های نواری، ممکن است خود به خود ناپدید شوند. با این حال، بسته به نوع عفونت کرم روده، ممکن است نیاز به درمان با داروهای ضد انگلی داشته باشید.
برنامه درمانی شما بر اساس نوع کرم روده ای که دارید و علائم شما تعیین می شود.
عفونت کرم نواری معمولاً با یک داروی خوراکی مانند پرازیکوانتل (Biltricide) درمان می شود که:
- کرم های نواری بالغ را فلج می کند
- باعث جدا شدن کرم های نواری از روده می شود
- حل کردن
- از طریق مدفوع از بدن شما خارج شود
درمان های رایج برای عفونت کرم گرد شامل مبندازول (ورموکس، امورم) و آلبندازول (آلبنزا) است.
معمولاً داروهای کرم روده 1 تا 3 روز مصرف می شود . علائم معمولاً در عرض چند هفته شروع به بهبود می کنند. پزشک شما به احتمال زیاد نمونه مدفوع دیگری را پس از تکمیل درمان می گیرد و آنالیز می کند تا ببیند آیا کرم ها ناپدید شده اند یا خیر.
برای جلوگیری از ایجاد کرم روده، قبل و بعد از استفاده از توالت و قبل از تهیه یا خوردن غذاها، مرتب دست های خود را با آب گرم و صابون بشویید.
شما همچنین باید ایمنی مواد غذایی را تمرین کنید:
- از ماهی و گوشت خام خودداری کنید
- گوشت را کاملاً در دمای حداقل 145 درجه فارنهایت (62.8 درجه سانتیگراد) برای تکه های کامل گوشت و 160 درجه فارنهایت (71 درجه سانتیگراد) برای گوشت چرخ کرده و مرغ بپزید.
- قبل از حکاکی کردن یا مصرف، اجازه دهید گوشت پخته شده به مدت 3 دقیقه استراحت کند
- ماهی یا گوشت را در دمای -4 درجه فارنهایت (-20 درجه سانتیگراد) حداقل به مدت 24 ساعت منجمد کنید
- تمام میوه ها و سبزیجات خام را بشویید، پوست بگیرید یا بپزید
- هر غذایی که روی زمین می افتد را بشویید یا دوباره گرم کنید
اگر به کشورهای در حال توسعه سفر می کنید، میوه ها و سبزیجات را قبل از غذا با آب جوشانده یا تصفیه شده بپزید و از تماس با خاکی که ممکن است با مدفوع انسان آلوده باشد خودداری کنید.