کولیت اولسراتیو چیست؟ علائم، علل، تشخیص

سپس کولون زخم هایی (زخم های باز) ایجاد می کند که خون، چرک و مخاط تولید می کنند.

روده کوچک به ندرت تحت تأثیر قرار می گیرد.

انواع مختلفی از کولیت اولسراتیو وجود دارد که با توجه به قسمتی از روده بزرگ که تحت تاثیر قرار گرفته نام‌گذاری می‌شوند:

• پروکتیت اولسراتیو که فقط رکتوم را درگیر می کند
• پروکتوسیگموئیدیت، که رکتوم و بخش تحتانی کولون (کولون سیگموئید) را درگیر می کند.
• کولیت سمت چپ که رکتوم، کولون سیگموئید و کولون نزولی را تا خم شدید نزدیک طحال درگیر می کند.
• کولیت پان اولسراتیو یا توتال که کل روده بزرگ را درگیر می کند

رایج ترین علائم کولیت اولسراتیو درد شکم و اسهال است که اغلب حاوی خون یا چرک است.

علائم بیماری معمولاً به تدریج ایجاد می شود و می آید و می رود.

دوره های بدون بیماری فعال – معروف به بهبودی – ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد.

با گذشت زمان، کولیت اولسراتیو می تواند پیشرفت کند و قسمت بیشتری از روده بزرگ را بپوشاند. این معمولا منجر به بیماری شدیدتر و علائم بیشتر می شود.

در صورت عدم درمان، UC همچنین می تواند منجر به تعدادی از عوارض شود:

• سوء تغذیه
• روده بزرگ سوراخ شده
• پوکی استخوان
• بیماری کبد
• سرطان روده بزرگ
• مگاکولون سمی

اعتقاد بر این است که کولیت اولسراتیو به دلیل پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن شما ایجاد می شود.

سیستم ایمنی بدن شما قرار است از شما در برابر باکتری ها و ویروس های مهاجم مضر دفاع کند. اما در برخی افراد، سیستم ایمنی به اشتباه به بافت خود بدن حمله می کند.

در حالی که ما دقیقاً نمی دانیم چه چیزی باعث کولیت اولسراتیو می شود، دو نظریه اصلی وجود دارد:

1. بدن غذا و باکتری های مفید را با مواد مضر اشتباه می گیرد.
2. بدن پاسخ خود را به مبارزه با عفونت خاموش نمی کند.

کارشناسان معتقدند که کولیت اولسراتیو به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی و استعداد ژنتیکی ایجاد می شود.

ماهی های چرب آب سرد – مانند ماهی خال مخالی، ماهی تن، سالمون، ساردین و شاه ماهی – منابع غنی از اسیدهای چرب امگا ۳ هستند.

برای تشخیص کولیت اولسراتیو، پزشک ابتدا یک سابقه پزشکی کامل می گیرد و سایر علل احتمالی علائم شما را رد می کند.

این کار با ترکیبی از تاریخچه علائم، آزمایش‌های آزمایشگاهی، اسکن‌های تصویربرداری و نمای داخل کولون با استفاده از یک لوله و دوربین انعطاف‌پذیر (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) انجام می‌شود.

کولیت اولسراتیو یک بیماری مزمن با عودهای متناوب است. شعله ور شدن یا شعله ور شدن، دوره زمانی است که در آن علائم کولیت اولسراتیو شدید است. به طور کلی، شعله ور شدن می تواند برای هفته ها یا حتی ماه ها ادامه داشته باشد، اگرچه کولیت اولسراتیو در افراد مختلف متفاوت است و طول مدت علائم برای هر فرد بسیار متفاوت است.

افرادی که مبتلا به کولیت اولسراتیو زندگی می کنند معمولاً دوره های بیماری فعال و بهبودی را تجربه می کنند.

هدف از درمان رسیدن به بهبودی است.

داروها اصلی ترین درمان کولیت اولسراتیو هستند. سایر گزینه های درمانی شامل تغییرات رژیم غذایی و در صورت لزوم جراحی است. داروهای کولیت اولسراتیو با کاهش التهاب در روده بزرگ عمل می کنند. برخی از داروها معمولاً برای درمان نگهدارنده استفاده می شوند – برای کمک به شما در بهبودی – در حالی که برخی دیگر برای درمان فعالیت بیماری در حین عود استفاده می شوند.

ممکن است برای درمان بهینه به ترکیبی از داروها نیاز داشته باشید. اگر بدن شما به خوبی به داروها پاسخ نمی دهد یا اگر عوارض شدیدی دارید که نیاز به درمان فوری دارند، ممکن است جراحی لازم باشد. جراحی برای برداشتن کل روده بزرگ درمانی است.

چند نوع وجود دارد داروهای مورد استفاده برای درمان کولیت اولسراتیو آمینوسالیسیلات ها معمولا اولین نوع دارویی هستند که برای کولیت اولسراتیو تجویز می شوند. آنها با کاهش التهاب به طور مستقیم در دستگاه گوارش شما کار می کنند و می توانند به طور مداوم مصرف شوند. کورتیکواستروئیدها که به سادگی به عنوان استروئید نیز شناخته می شوند، برای درمان شعله های بیماری استفاده می شوند. اکثر داروهای این نوع با سرکوب کل سیستم ایمنی عمل می کنند، بنابراین می توانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند و نباید برای مدت طولانی مصرف شوند.

بیولوژیک ها از آنتی بادی هایی ساخته شده اند که در آزمایشگاه رشد می کنند و با متوقف کردن پروتئین های خاص در بدن از ایجاد التهاب کار می کنند. مولکول‌های کوچک داروهای خوراکی هستند که روی سیستم ایمنی بدن نیز اثر می‌گذارند، اما متفاوت از داروهای بیولوژیک عمل می‌کنند. این داروها برای درمان کولیت اولسراتیو متوسط ​​تا شدید استفاده می شود. تعدیل کننده های ایمنی یک داروی خط دوم برای درمان کولیت اولسراتیو هستند. این داروها التهاب را در منبع آن در سیستم ایمنی محدود می کنند. داروهای دیگر برای کولیت اولسراتیو ممکن است شامل آنتی بیوتیک ها و مسکن های خاص باشد.

وقتی صحبت از غذا می شود، هیچ دلیل غذایی شناخته شده ای برای کولیت اولسراتیو وجود ندارد، اما غذاهای مختلف ممکن است علائم بیماری را تشدید کرده یا به محدود کردن آن کمک کنند. به احتمال زیاد در طول دوره‌های بیماری فعال (شعله‌ور شدن) نیاز به تغییر رژیم غذایی خود دارید، زمانی که خوردن غذاهای نرم و ملایم می‌تواند به محدود کردن علائمی مانند گرفتگی عضلات و اسهال کمک کند.

با راهنمایی پزشک، یک رژیم غذایی جایگزین غذای مایع که به عنوان رژیم غذایی عنصری شناخته می شود، می تواند به بهبود بیماری فعال نیز کمک کند. در هنگام عود، ممکن است بخواهید از غذاهای پر فیبر و پرچرب و همچنین الکل، محصولات لبنی و غذاهای تند پرهیز یا محدود کنید. اگر به دلیل اسهال، مواد مغذی و آب را در رژیم غذایی خود از دست می دهید، ممکن است لازم باشد بر افزایش مصرف مایعات و دریافت کالری، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی کافی از غذاها یا مکمل ها تمرکز کنید.

در حالی که افراد اروپایی تبار به طور سنتی موارد بیشتری از کولیت اولسراتیو نسبت به سایرین داشتند، این در حال تغییر است. با توجه به الف بررسی منتشر شده در آگوست ۲۰۱۶ در مجله بیماری های التهابی روده، IBD در افراد آفریقایی آمریکایی، آسیایی و اسپانیایی تبار شیوع بیشتری پیدا می کند. کولیت اولسراتیو معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود و در کل مردان و زنان را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می دهد. اما به گفته بنیاد کرون و کولیت، مردان مسن‌تر بیشتر از زنان مسن‌تر به آن مبتلا می‌شوند.

کولیت اولسراتیو یک نوع IBD است، اما با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یکسان نیست. اگرچه این اختلالات علائم مشابهی مانند درد شکم و اسهال دارند، اما التهاب و زخم با IBS رخ نمی دهد. بیماری دیگری که اغلب در کنار کولیت اولسراتیو ذکر می شود، بیماری کرون است. کولیت اولسراتیو و کرون انواع مختلفی از IBD هستند که به روش های مختلف بر دستگاه گوارش تأثیر می گذارند.

این دو بیماری علائم مشترک زیادی دارند، اما علائم خاصی ممکن است باعث شود پزشک شما به یک بیماری در مقابل دیگری مشکوک شود. در حالی که اسهال، خونریزی مقعدی، و درد شکم در هر دو بیماری شایع است، بیماری کرون بیشتر باعث تهوع، کاهش وزن و استفراغ می شود. انواع دردهای شکمی اغلب تا حدودی متفاوت است. کولیت اولسراتیو به پوشش روده بزرگ (کولون) محدود می شود، در حالی که بیماری کرون می تواند کل دستگاه گوارش – از دهان تا مقعد – را تحت تاثیر قرار دهد و به قسمت داخلی روده محدود نمی شود.

همه‌گیری ویروس کرونا همه را مجبور کرده است که در مورد سلامت و ایمنی اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهند. این امر به ویژه برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند صادق است. اگرچه تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که با UC زندگی می‌کنند بیشتر از جمعیت عمومی مستعد ابتلا به ویروس نیستند، سازمان‌هایی از جمله کالج آمریکایی گوارش و بنیاد کرون و کولیت دستورالعمل‌هایی را برای کمک به محدود کردن گسترش عفونت صادر کرده‌اند. همچنین توصیه می‌شود افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو واکسن COVID-19 را دریافت کنند. تعدادی از منابع برای کمک به افراد مبتلا به UC در مدیریت این زمان‌های دشوار در دسترس هستند – از کمک دارویی گرفته تا درمان مجازی برای سلامت روان.