گلوکوکورتیکوئیدها

گلوکوکورتیکوئیدها چیستند؟

داروهای گلوکوکورتیکوئید نسخه های ساخته شده توسط انسان از گلوکوکورتیکوئیدها هستند، استروئیدهایی که به طور طبیعی در بدن شما وجود دارند. آنها عملکردهای زیادی دارند. یکی این است که با حرکت به داخل سلول ها و سرکوب پروتئین هایی که باعث تحریک التهاب می شوند، التهاب را قطع کنید. آنها همچنین به بدن شما کمک می کنند تا به استرس واکنش نشان دهد و نحوه استفاده بدن از چربی و قند را تنظیم کند.

از آنجایی که گلوکوکورتیکوئیدها عملکردهای بسیار زیادی دارند، گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی یا مصنوعی برای کمک به درمان بسیاری از شرایط مختلف ساخته شده اند.

لیست داروهای گلوکوکورتیکوئیدی

نمونه هایی از داروهای گلوکوکورتیکوئید عبارتند از:

• بکلومتازون
• بتامتازون
• بودزوناید
• کورتیزون
• دگزامتازون
• هیدروکورتیزون
• متیل پردنیزولون
• پردنیزولون
• پردنیزون
• تریامسینولون

آنچه که گلوکوکورتیکوئیدها درمان می کنند

گلوکوکورتیکوئیدهای مصنوعی می توانند قوی تر از استروئیدهای طبیعی باشند. آنها برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شوند.

اختلالات خود ایمنی

هنگامی که بدن به اشتباه به خود حمله می کند، بیماری های خودایمنی می توانند آسیب های گسترده ای از التهاب ایجاد کنند. بیماری های خود ایمنی عبارتند از:

• اسکلروز چندگانه
• روماتیسم مفصلی
• بیماری التهابی روده
• کولیت زخمی
• پسوریازیس
• اگزما

گلوکوکورتیکوئیدها می توانند میزان فعال بودن سلول های ایمنی را کاهش دهند. این به کاهش آسیب های داخلی این بیماری ها کمک می کند. آنها التهاب ناشی از واکنش های خود ایمنی را سرکوب می کنند. این می تواند درد، تورم، گرفتگی و خارش را کاهش دهد.

آلرژی و آسم

آلرژی و آسم شرایطی هستند که در آن سیستم ایمنی بدن شما به مواد معمولی بی ضرر پاسخ می دهد. در این شرایط، موادی مانند گرده یا بادام زمینی می توانند یک واکنش التهابی تهاجمی ایجاد کنند. علائم ممکن است متفاوت باشد و عبارتند از:

• خارش
• چشم های خارش دار و آبریزش
• سبکی سر
• قرمزی، کهیر یا بثورات پوستی
• عطسه و گرفتگی یا آبریزش بینی
• تورم صورت، لب ها یا گلو
• مشکل در تنفس

گلوکوکورتیکوئیدها می توانند این واکنش بیش از حد را با توقف التهاب و آرام کردن فعالیت سلول های ایمنی درمان کنند.

نارسایی آدرنال

اگر نارسایی آدرنال دارید، بدن شما نمی تواند کورتیزول کافی تولید کند. این می تواند نتیجه شرایطی مانند بیماری آدیسون یا برداشتن غدد فوق کلیوی با جراحی باشد. گلوکوکورتیکوئیدها می توانند جایگزین کورتیزولی شوند که بدن شما دیگر قادر به ساخت آن نیست.

نارسایی قلبی

استفاده کوتاه مدت (کمتر از ۷ روز) از گلوکوکورتیکوئیدها می تواند به درمان نارسایی قلبی با افزایش توانایی بدن شما برای پاسخ به برخی دیورتیک ها کمک کند. با این حال، این یک استفاده رایج نیست.

سرطان

از گلوکوکورتیکوئیدها می توان در درمان سرطان برای کاهش برخی از عوارض جانبی شیمی درمانی استفاده کرد. آنها همچنین ممکن است برای از بین بردن برخی از سلول های سرطانی در برخی سرطان ها استفاده شوند، از جمله:

• لوسمی لنفوبلاستی حاد
• لوسمی لنفوبلاستیک مزمن
• لنفوم هوچکین
• لنفوم غیر هوچکین
• مولتیپل میلوما

شرایط پوستی

بیماری های پوستی از اگزما تا پیچک سمی با گلوکوکورتیکوئیدها درمان می شوند. اینها شامل کرم‌های موضعی بدون نسخه و نسخه‌ای هستند که روی پوست خود استفاده می‌کنید و داروهایی که از طریق دهان مصرف می‌کنید.

عمل جراحی

گلوکوکورتیکوئیدها ممکن است در طول جراحی های عصبی حساس استفاده شوند. آنها التهاب را در بافت های ظریف کاهش می دهند. آنها همچنین بلافاصله پس از پیوند عضو برای کمک به جلوگیری از پس زدن اندام دهنده توسط سیستم ایمنی انجام می شوند.

اثرات جانبی

گلوکوکورتیکوئیدها ممکن است مانند داروهای معجزه آسا به نظر برسند، اما عوارض جانبی دارند. برخی از این عوارض جانبی می توانند بسیار مضر باشند. به همین دلیل است که این داروها برای استفاده طولانی مدت تجویز نمی شوند.

این داروها می توانند:

• سطح قند خون خود را افزایش دهید، که می تواند باعث دیابت موقت و احتمالا طولانی مدت شود
• توانایی بدن شما برای جذب کلسیم را سرکوب می کند که می تواند منجر به پوکی استخوان شود
• سطح کلسترول و تری گلیسیرید خود را افزایش دهید
• خطر ابتلا به زخم معده و معده را افزایش می دهد
• تأخیر در بهبود زخم، که به مقدار مشخصی التهاب نیاز دارد
• سیستم ایمنی بدن شما را سرکوب می کند و شما را مستعد ابتلا به عفونت می کند

استفاده طولانی مدت از گلوکوکورتیکوئیدها می تواند باعث از بین رفتن بافت عضلانی شود. همچنین می تواند منجر به سندرم کوشینگ شود که می تواند منجر به موارد زیر شود:

• قوز چربی بین شانه های شما
• صورت گرد
• افزایش وزن
• علائم کشش صورتی
• استخوان های ضعیف شده
• دیابت
• فشار خون بالا
• پوست نازک
• کندی بهبودی
• آکنه
• سیکل های قاعدگی نامنظم
• کاهش میل جنسی
• خستگی
• افسردگی

اگر بیش از چند هفته از گلوکوکورتیکوئیدها استفاده کرده اید، پزشک شما به احتمال زیاد دوز شما را به آرامی کاهش می دهد نه اینکه یکباره مصرف آن را متوقف کند. این به جلوگیری از اثرات ترک کمک می کند. بدن شما به طور طبیعی گلوکوکورتیکوئیدها را تولید می کند، اما وقتی شروع به مصرف آنها به عنوان دارو می کنید، بدن شما با تولید کمتر آن به خودی خود واکنش نشان می دهد. هنگامی که مصرف گلوکوکورتیکوئیدها را متوقف می کنید، بدن شما به زمان نیاز دارد تا دوباره شروع به تولید بیشتر گلوکوکورتیکوئیدها در سطوح طبیعی کند.

با پزشک خود صحبت کنید

گلوکوکورتیکوئیدها می توانند داروهای مفیدی برای درمان های مختلف باشند. با این حال، تعادل نیاز به درمان با گلوکوکورتیکوئید در برابر عوارض جانبی مهم است. اگر پزشکتان درمان گلوکوکورتیکوئیدی را برای شما تجویز کرد، در مورد هر گونه عوارض جانبی که دارید به او بگویید. همچنین مهم است که داروها را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید، از جمله زمانی که آنها را متوقف می کنید. پزشک ممکن است برای جلوگیری از قطع دارو، شما را به آهستگی از داروی خود قطع کند.