پزشک شما میتواند آزمایش پلتیسموگرافی ریه را برای اندازهگیری مقدار هوایی که می‌توانید در ریههای خود نگه دارید، تجویز کند. پلتیسموگرافی ریه پلتیسموگرافی ریوی یا بدن نیز نامیده می شود. این به پزشکان کمک می کند تا وضعیت افراد مبتلا به بیماری ریوی را ارزیابی کنند، که می تواند با کاهش ظرفیت کلی ریه (TLC) رخ دهد. TLC حجم کل هوا در قفسه سینه شما پس از استنشاق عمیق تا حد امکان است.
اگرچه اسپیرومتری روش استاندارد برای اندازه گیری حجم ریه است، پلتیسموگرافی ریه دقیق تر است. اندازه گیری های این آزمایش بر اساس قانون بویل است، یک اصل علمی که رابطه بین فشار و حجم گاز را توصیف می کند. این قانون می گوید که اگر دما ثابت بماند، می توانید از اندازه گیری حجم گاز برای پی بردن به فشار آن استفاده کنید و بالعکس.
آزمایش چگونه انجام می شود؟
آزمایش پلتیسموگرافی ریه می تواند در موارد زیر انجام شود:
- آزمایشگاه های عملکرد ریوی
- آزمایشگاه های قلبی ریوی
- کلینیک ها
- مطب های ریه
یک تکنسین مراقبت های تنفسی معمولا آن را انجام می دهد. آنها وضعیت شما را همیشه زیر نظر خواهند داشت.
شما در یک محفظه کوچک و بدون هوا می نشینید یا می ایستید که تا حدی یا کاملاً شفاف است و ممکن است شبیه باجه تلفن باشد. نوزادان ممکن است نوع خاصی از آزمایش را داشته باشند که به آنها اجازه می دهد دراز بکشند. آنها گیره هایی را روی بینی شما می گذارند تا هوا را به سوراخ های بینی شما ببندند. آنها از شما می خواهند که وقتی دهانی هم باز و هم بسته است نفس بکشید یا نفس نفس بزنید. این به پزشک شما اندازه گیری های مهمی را ارائه می دهد، از جمله:
- TLC
- مقدار هوای باقیمانده در ریه ها هنگام بازدم به طور طبیعی که به آن ظرفیت باقیمانده عملکردی (FRC) می گویند.
- چه مقدار هوا در هنگام بازدم تا حد امکان باقی می ماند یا ظرفیت باقیمانده (RC)
همانطور که سینه شما در حین نفس کشیدن یا نفس نفس زدن حرکت می کند، فشار و مقدار هوا در محفظه تغییر می کند. تنفس شما همچنین فشار وارده بر دهان را تغییر می دهد. از این تغییرات، پزشک شما می تواند اندازه گیری دقیق TLC، FRC و RC را بدست آورد.
ممکن است قطعه دهانی در برابر دهان شما احساس ناراحتی کند. اگر معمولاً در فضاهای تنگ مشکل دارید، نشستن در اتاق ممکن است شما را مضطرب کند. با این حال، همیشه می‌توانید بیرون اتاق را ببینید و انجام آزمایش معمولاً سه دقیقه طول می‌کشد. آنها ممکن است شامل یک گاز ردیاب مانند دی اکسید کربن در هوایی باشد که در طول آزمایش تنفس می کنید.
چگونه برای آزمون آماده شویم
به پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می کنید، به خصوص داروهایی که برای مشکلات تنفسی مانند آسم استفاده می کنید، اطلاع دهید. ممکن است مجبور شوید قبل از انجام آزمایش، مصرف برخی داروها را به طور موقت متوقف کنید. همچنین در صورت ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا ممکن است نیاز باشد که آزمایش را مجدداً برنامه ریزی کنید.
اگر در طول آزمون لباس های گشاد بپوشید، راحت تر خواهید بود. همچنین باید از:
- نوشیدن الکل حداقل چهار ساعت قبل از آزمایش
- وعده های غذایی سنگین حداقل دو ساعت قبل از آزمایش
- سیگار کشیدن حداقل یک ساعت قبل از آزمایش
- ورزش شدید حداقل ۳۰ دقیقه قبل از آزمون
همه این فعالیت‌ها می‌توانند بر توانایی تنفس شما تأثیر بگذارند و ممکن است منجر به نتایج آزمایش نادرست شوند.
خطرات چیست؟
خطرات مرتبط با پلتیسموگرافی ریه عبارتند از:
- سرگیجه
- سبکی سر
- تنگی نفس
- اضطراب برای اگر در فضاهای تنگ ناراحت هستید
- انتقال عفونت در صورتی که تجهیزات، مانند قطعه دهانی، قبل از استفاده به درستی تمیز نشده باشند.
دی اکسید کربن بیش از حد در خون شما “هیپرکاپنیا” نامیده می شود. اکسیژن بسیار کم در خون شما “هیپوکسی” نامیده می شود. اگر برای مدت طولانی‌تر از زمان معمول در اتاق باشید، هر یک ممکن است رخ دهد. این غیر معمول است.
چرا آزمایش انجام می شود؟
پزشک ممکن است آزمایش پلتیسموگرافی ریه را برای موارد زیر تجویز کند:
- کمک به تشخیص بیماری محدود کننده ریه، که نوعی بیماری است که انبساط ریه را محدود می کند
- ارزیابی بیماری های انسدادی ریه، مانند آمفیزم تاولی و فیبروز کیستیک
- سیر بیماری و پاسخ آن به درمان را دنبال کنید
- مقاومت خود را در برابر جریان هوا اندازه گیری کنید
- پاسخ خود را به داروهای گشادکننده برونش اندازه گیری کنید
- ارزیابی کنید که آیا ظرفیت ریه شما تحت تأثیر درمان هایی مانند متاکولین، هیستامین یا هیپرونتیلاسیون ایزوکاپنیک قرار می گیرد یا خیر.
شما نباید پلتیسموگرافی ریه انجام دهید اگر:
- از نظر ذهنی سردرگم هستند
- عدم هماهنگی عضلانی، یا کنترل ضعیف عضلات دارید که باعث حرکات تند یا غیرقابل پیش بینی می شود
- شرایطی داشته باشید که مانع از ورود شما به اتاقک یا انجام صحیح مراحل لازم شود
- کلاستروفوبیک هستید یا از بودن در مکان های کوچک می ترسید
- نیاز به اکسیژن درمانی مداوم
این نتایج چه معنی ای می دهد؟
مقادیر نرمال به ترکیبی از عوامل زیادی بستگی دارد، مانند:
- سن
- ارتفاع
- پیشینه قومی
- ارتباط جنسی
یک مقدار نرمال برای شما ممکن است با مقدار عادی برای شخص دیگری متفاوت باشد. پزشک شما ارزیابی خواهد کرد که آیا نتایج شما طبیعی است یا خیر. اگر یک بیماری ریوی محدود کننده دارید، حجم ریه شما احتمالا کمتر از حد انتظار خواهد بود. با این حال، در برخی موارد، اندازه گیری های غیرمنتظره بالا می تواند نشان دهنده وضعیتی باشد که هوا را در ریه ها به دام می اندازد، مانند آمفیزم.
نتایج غیر طبیعی نشان می دهد که مشکلی در ریه شما وجود دارد. پزشک شما نمی تواند از پلتیسموگرافی ریه برای تعیین علت مشکل استفاده کند، اما می تواند از آن برای محدود کردن احتمالات استفاده کند، مانند شکسته شدن ساختار ریه، مشکل در دیواره قفسه سینه و عضلات آن، یا ناتوانی در ریه ها منبسط یا منقبض شوند.