کاهش وزن سخت است؟ اگر خسته هستید، بی انگیزه هستید و دائماً هوس دارید استرس می تواند مقصر باشد.
استرس عامل اصلی زندگی مدرن است. دنیای شلوغ و پر سرعت ما اغلب ما را وادار می‌کند که باور داشته باشیم که می‌توانیم با انتظارات و انرژی خروجی مداوم کنار بیاییم، زمانی که بدن ما ممکن است چیز متفاوتی را با هم در ارتباط باشد.
افزایش وزنی که تغییر آن به سختی انجام می شود اغلب به ما می گوید که به بدن خود گوش دهیم و استراحت کنیم، در حالی که ممکن است ما را وحشت زده کند و احساس کنیم که باید بیشتر انجام دهیم: ورزش، رژیم غذایی و محدودیت های بیشتری.
اما وقتی در نظر می‌گیریم که استرس چقدر در خوابیدن و نگه داشتن ذخایر چربی نقش دارد، دادن مقداری مراقبت از خود به گزینه‌ی هوشمندانه تبدیل می‌شود.
افزایش مزمن کورتیزول می تواند منجر به از دست دادن توده عضلانی و مهار عملکرد تیروئید و کاهش سرعت متابولیسم شود.
تحقیقات دانشکده پزشکی هاروارد در ایالات متحده بیش از ۲۵۰۰ مرد و زن بین ۲۵ تا ۷۴ سال را مورد بررسی قرار دادند و برای زنان، همراه با مشکلات شغلی و مالی، روابط تیره عامل اصلی افزایش وزن بودند.
برای مردان، بیشتر با تقاضاهای مرتبط با شغل، مشکلات مالی و شبکه حمایتی کم همراه بود.
کتاب من اثر استرس زدایی
مکانیسم استرس باستانی ما هنوز در حال بازی است، اما این واکنش جنگ یا گریز اکنون باید با عوامل استرس زای مدرن روبرو شود. محرک بیش از حد، تکنولوژی ثابت و نگرانی از خانه و فشارهای مالی. اغلب با حرکت کم، تماس اندک با طبیعت و حمایت عاطفی کمتر از سوی «قبیله»، زیرا خانواده‌های گسترده دیگر عادی نیستند.
کورتیزول در بدن وجود دارد که انرژی و فرآیندهای متابولیک را در طول روز کنترل می کند
در وهله اول، پاسخ استرس شامل تحریک مانند سوخت موشک هورمون آدرنالین است. اگر استرس همچنان ادامه داشته باشد، هورمون کورتیزول برای نشان دادن نیاز به حفظ این موضع محافظتی طولانی مدت، کنترل می شود.
برخلاف آدرنالین صرفاً واکنشی، کورتیزول در بدن وجود دارد که انرژی و فرآیندهای متابولیک را در طول روز کنترل می کند. در حالت ایده‌آل، هنگام بیدار شدن از خواب بالا می‌رود تا به ما انگیزه دهد که در نیمه اول روز از خواب برخیزیم و فعال‌تر باشیم و به آرامی به سمت رختخواب که در آن کم است رها کنیم تا بتوانیم خواب آرامی داشته باشیم.
وقتی استرس طولانی‌مدت است، کورتیزول از غدد فوق کلیوی (مانند آدرنالین) در مواقعی که در حالت ایده‌آل باید کم باشد، تولید می‌شود و با استراحت و بهبودی که پس از بروز یک عامل استرس‌زا به آن نیاز داریم تداخل می‌کند.
این فقط خسته کننده نیست، بلکه کل بدن ما را تحت تاثیر قرار می دهد. همانطور که در اینجا بررسی خواهیم کرد، افزایش مزمن کورتیزول می تواند منجر به از دست دادن تون عضلانی و مهار عملکرد تیروئید، کاهش سرعت متابولیسم و کاهش وزن شود.
در اینجا ده روشی وجود دارد که استرس کاهش وزن را برای شما دشوارتر می کند…
#۱ استرس به طور مستقیم باعث افزایش وزن در شکم می شود
پاسخ استرس به بدن ما می‌گوید که برای فرار یا جنگیدن ممکن به سوخت بیشتری نیاز داریم. گلوکز ذخیره شده (گلیکوژن) بلافاصله از ماهیچه ها و کبد آزاد می شود و به اطراف جریان خون فرستاده می شود تا در دسترس باشد.
مشکل این است که ما معمولاً این پاسخ فیزیکی را انجام نمی دهیم و بنابراین استفاده نمی شود. برای محافظت از خود در برابر قند مضر، بدن ما این کالری های اضافی را به چربی تبدیل می کند.
سلول‌های شکم نسبت به سایر قسمت‌های بدن گیرنده‌های بیشتری برای کورتیزول دارند، بنابراین بیشتر این چربی در اطراف شکم ذخیره می‌شود. افرادی که کورتیزول بیش از حد تولید می کنند، به جای بدن گلابی شکل، دور کمر و بدنی سیبی شکل دارند.
#۲ استرس باعث کاهش چربی سوزی و عضله سازی می شود
قند بالا که در اثر استرس در اطراف سیستم جریان دارد (و بارگیری قندی که می تواند ایجاد کند) باعث ترشح هورمون انسولین می شود تا آن را از جریان خون به سلول ها منتقل کند تا به عنوان انرژی استفاده شود.
انسولین بالا ما را در حالت ذخیره چربی نگه می دارد و از سوزاندن چربی های ذخیره شده به عنوان سوخت جلوگیری می کند. اگر بدن خود را خیلی کم حرکت دهیم، دستوری برای افزایش وزن طولانی مدت داریم.
کاهش استرس و ورزش همگی به تنظیم سطح انسولین کمک می کند
تعدیل پاسخ انسولین با خوردن قند کم و کربوهیدرات های تصفیه شده کمتر به این معنی است که بدن شما چربی های ذخیره شده را به طور موثرتری مصرف می کند. کاهش استرس و ورزش همگی به تنظیم سطح انسولین کمک می کند.
در درازمدت، این افزایش تولید انسولین در نهایت می‌تواند به جایگاه‌های اشباع شده گیرنده انسولین منجر شود، که دیگر نمی‌توانند هورمون انسولین را جذب کنند، حالتی به نام «مقاومت به انسولین» یا «سندرم متابولیک» که با «چاقی سیب‌شکل» مرتبط است.
چگونه سطح هورمون های کورتیزول و انسولین خود را تنظیم کنیم:
بسیاری از افرادی که برای کاهش وزن تلاش می کنند، برای صبحانه و ناهار کم می خورند و کالری ها را – اغلب به صورت کربوهیدرات های تصفیه شده – در پایان روز جمع می کنند، زمانی که هضم و متابولیسم کند شده است و باعث می شود مازاد بر آن به عنوان چربی تبدیل شود.
حذف صبحانه در تلاش برای کاهش وزن می تواند نتیجه معکوس داشته باشد، زیرا مطالعات نشان می دهد که منجر به انتخاب نامناسب غذا در طول روز و حتی پرخوری بعدا می شود. اگر با افزایش انرژی انرژی ندهید، هورمون های استرس ممکن است سطح قند خون را بالا ببرند، به این معنی که روز را از حالتی مبتنی بر ترس شروع می کنید.
نشان داده شده است که خوردن تخم مرغ برای صبحانه به کاهش وزن کمک می کند زیرا پاسخ گلوکز/انسولین را بهبود می بخشد
به ویژه نشان داده شده است که یک صبحانه غنی از پروتئین، اشتها را برای مدت طولانی تری نسبت به یک صبحانه پر کربوهیدرات (مانند غلات) ارضا می کند، و چربی های سالم مانند آجیل، آووکادو، ماست با شیر کامل، ماهی روغنی یا نارگیل که در صبحانه گنجانده شده است، نتایج بهتری در سطح تعادل قند خون صبحگاهی نسبت به گزینه های کم چرب.
نشان داده شده است که خوردن تخم مرغ برای صبحانه به کاهش وزن کمک می کند زیرا پاسخ گلوکز/انسولین و انتخاب غذا را برای بقیه روز بهبود می بخشد.
مانند پریودهای سنگین تر را مشاهده کنند
#۳ استرس هورمون جذب کننده چربی استروژن را افزایش می دهد
علاوه بر شکل سیبی که کورتیزول می‌تواند مستقیماً ایجاد کند، تولید آن ممکن است منجر به وضعیتی به نام تسلط نسبی استروژن شود، زیرا هورمون استرس از پروژسترون – هورمون اصلی جنسی دیگر زنان که استروژن را متعادل می‌کند – ساخته می‌شود.
هنگامی که استروژن در کل سیکل قاعدگی در سطح کل بالاتر از پروژسترون باشد، برخی از زنان ممکن است علائم قاعدگی مرتبط با استرس مانند پریودهای سنگین تر، چرخه کوتاه تر و PMS مرتبط با خلق و خو را مشاهده کنند. برای برخی، دوره های بالاتر استرس می تواند همزمان با دوره های سخت تر باشد.
استروژن هورمونی است که شکل زنانه را ایجاد می‌کند، بنابراین ممکن است با افزایش وزن روی ران‌ها و باسن مرتبط باشد، به خصوص در آنهایی که آن شکل بدن طبیعی دارند.
این ذخیره‌سازی مهمی برای این هورمون است و ما نمی‌خواهیم آن را خیلی پایین بیاوریم، مخصوصاً در حوالی و بعد از یائسگی – یا استخوان‌ها و خلق و خوی ممکن است دچار مشکل شوند – اما کاهش استرس و صرف زمان برای آرامش به سلامت و شکل بدن زنان ما عمیق می‌شود.
#۴ استرس عملکرد تیروئید را کند می کند
حالت “هشدار مداوم” مستمر نشان دهنده نیاز به صرفه جویی در انرژی برای اقدام بالقوه است. به عنوان یک پاسخ بقا به این خطر درک شده، غدد فوق کلیوی به غده تیروئید می گویند که با کاهش خروجی خود، کند شود.
از آنجایی که تیروئید متابولیسم را کنترل می کند (سرعتی که هر سلول بدن سوخت یا کالری می سوزاند)، کاهش عملکرد به این معنی است که کاهش وزن سخت تر و سخت تر می شود.
حتی اگر در یک آزمایش پزشکی تیروئید “طبیعی” را اندازه گیری کنید، این غده همچنان می تواند عملکرد بسیار مطلوبی نداشته باشد. یعنی آنقدر کند عمل می کند که کم کاری تیروئید نباشد، بلکه بر سرعت متابولیسم تأثیر بگذارد.
حمایت از آن از طریق اقدامات تنش زدایی، ورزش و تعادل قند خون می تواند به متقاعد کردن متابولیسم برای سرعت بخشیدن دوباره کمک کند.
بسیاری از ما شکر را منبع آرامش می‌دانیم و وقتی استرس داریم می‌توانیم به سرعت به خواسته خود برگردیم#۵ استرس باعث ایجاد شیرینی می شود
پاسخ استرس سرشار از انرژی است زیرا تمام سیستم های بدن شما در حالت هیجانی هستند و به طور مداوم هورمون، آنزیم ها و انتقال دهنده های عصبی را تولید می کنند که ما را در آن حالت بالا نگه می دارند.
اگر این را با استراحت کافی و زمان اختصاص داده شده به آرامش متعادل نکنیم، اساساً خسته کننده است. سال ها کورتیزول بالا می تواند منجر به تصادفات شود که باعث می شود شما نتوانید انرژی بدون قند یا مواد محرک ایجاد کنید.
از شیر گرفتن آنها با وعده های غذایی خوب حاوی سبزیجات فراوان و پروتئین کافی می تواند به ما کمک کند تا این هوس ها را برطرف کنیم و چرخه معیوب استرس-قند را بشکنیم که باعث ذخیره چربی و ناتوانی در سوزاندن آن به عنوان سوخت می شود.
اولین غذای ما، شیر، شیرین بود و سپس بسیاری از ما در دوران کودکی آماده شدیم تا شکر را منبع «آرامش یا پاداش» بدانیم. وقتی استرس داریم، می‌توانیم به سرعت به خواستن – و احساسی که شایسته آن هستیم – برگردیم.
وقتی استرس داریم می‌توانیم به سرعت به خواستن برگردیم
تغییر این ادراک به معنای پذیرش این است که اینها تنها راه حل های سریعی هستند که در نهایت انرژی پایدار و خلق و خوی پایدار را از ما می گیرند، در حالی که در طول سال ها به افزایش وزن اضافه می کنند. اگر به این احساس توجه کنیم که غذای سالم ما را قادر می‌سازد تا با آن مقابله کنیم، بدن ما می‌تواند در عوض وقتی چالشی پیش می‌آید بخواهد.
بالا و پایین بودن یک رژیم غذایی با قند بالا و کربوهیدرات تصفیه شده (نان سفید، برنج سفید و غیره) به این معنی است که بدن و مغز شما منابع انرژی گلوکز متناقض را دریافت می کنند، با افزایش ناگهانی و به دنبال آن تصادفات.
این می تواند به سرعت بر خلق و خوی تأثیر بگذارد و چرخه های اعتیاد به قند را وارد کند که باعث هوس، اضطراب، بی خوابی و افزایش وزن می شود، زیرا ما میل به قند داریم تا سطح گلوکز خون پایین را از روی زمین بازگردانیم.
از آنجایی که این فرورفتگی‌ها باعث می‌شوند که ما احساس کمبود انرژی، تحریک‌پذیری، عصبانیت یا ناتوانی در مقابله کنیم، لازم است بدن آنها را با هر وسیله‌ای بلند کند. در آن مرحله شما در هوس بیوشیمی خود هستید و در حالت بقا هستید تا بیشتر دچار هیپوگلیسمی کامل نشوید.
چگونه به هوس های شیرین خود کمک کنید:
اگر به چیزی شیرین نیاز دارید، نارگیل، دارچین و میوه بهترین انتخاب ها هستند و شکلات تلخ نشان داده است که به ما در مقابله با استرس کمک می کند:
- یک تکه شکلات شیری ۴۰ گرمی در هر ۱.۵ اونس، نه تنها حاوی لبنیات، بلکه ۷ قاشق چای خوری شکر است در مقایسه با میانگین وزنی ۳ قاشق چای خوری برای همان وزن شکلات تلخ ۷۰ درصدی کاکائویی.
- پنج یا شش آجیل برزیلی با روکش شکلات تلخ، پروتئین آجیل بیشتری دارند، بنابراین طعم و رضایت بیشتری دارند.
شماره ۶ استرس باعث می شود هوس غذای ناسالم داشته باشیم
در سال ۲۰۰۶، دانشمندان از فناوری اسکن مغزی استفاده کردند تا ثابت کنند خوردن غذاهای ناسالم با همان مراکز پاداش عاطفی در مغز مرتبط است که با اعتیاد به مواد مخدر مرتبط است.
وقتی بیسکویتی را می خورید، چربی ها و قندهای آن بر نیاز غریزی مغز تحت فشار برای آرام کردن خود اثر می گذارد. آنها سیگنال ترشح مواد افیونی تسکین دهنده درد (که به دلایلی شبیه “تریاک” به نظر می رسد)، کانابینوئیدهای آرام بخش (فکر کنید شاهدانه) و سروتونین (ماده شیمیایی “شاد” طبیعی بدن) در مغز هستند.
خوردن استرس معمولی می تواند منجر به افزایش وزن «سخت تغییر» شود زیرا به روش پیش فرض شما برای مقابله با فشار تبدیل می شود.
مشکل اینجاست که “بالا” هرگز طولانی نمی ماند و اغلب با افت خلق و خوی بعدی همراه است که بدتر از زمانی است که شروع به کار کردید و باعث می شود گرسنه تر، بداخلاق تر و ولع بیشتری به همان حالت میل کنید.
این چرخه ولع استرس نوعی خوددرمانی است، و مانند انواع دیگر (کوکائین، الکل و غیره)، در حال شکل گیری عادت است: هر چه بیشتر آن را انجام دهید، بیشتر می خواهید آن را انجام دهید. این استرس خوری معمولی می تواند منجر به افزایش وزن «سخت تغییر» شود زیرا به روش پیش فرض شما برای مقابله با فشار تبدیل می شود.
تحقیقات در دانشگاه بوستون نشان داد که چگونه می توان مغز را برای لذت بردن از غذای سالم و کاهش حساسیت به غذاهای ناسالم و با کالری بالاتر در زمانی که اشتها با این نوع غذا خوردن – به خصوص چربی های سالم – ارضا می شود، دوباره آموزش داد (به زیر مراجعه کنید).
روغن های امگا ۳ موجود در ماهی های چرب، مغزها و دانه ها به جلوگیری از مقاومت به انسولین و از دست دادن عضلات کمک می کند.#۷ استرس اشتهای ما را قطع می کند
استرس، قند و سایر الگوهای مقابله ای منفی مانند خرید، مواد محرک و الکل باعث افزایش ناگهانی مواد شیمیایی مغز گابا، دوپامین و سروتونین می شود که باعث ایجاد احساس خوب در مغز می شود، اما بعداً باعث ایجاد اختلال می شود که منجر به چرخه های وابستگی و افزایش اتکا به آنها می شود. احساس طبیعی داشته باشید.
هنگامی که این چرخه های ولع مصرف باعث افزایش وزن نیز می شود، کاهش عزت نفس نیز می تواند به عادات پرخوری و/یا پرخوری منجر شود.
استرس همچنین بر میزان احساس رضایت ما تأثیر می گذارد. این ماده حساسیت به «هورمون سیری» لپتین را کاهش می‌دهد که توسط سلول‌های چربی تولید می‌شود تا به مغز (در هیپوتالاموس) بگوید پس از ورود غذا به جریان خون، چه زمانی سیر می‌شویم.
اعتقاد بر این است که این که به عنوان مقاومت به لپتین شناخته می شود، عاملی در پرخوری یا پرخوری است، جایی که به نظر می رسد هیچ کلیدی برای اشتها وجود ندارد، اما سطوح بالای لپتین وجود دارد.
لپتین به زمان‌بندی وعده‌های غذایی پاسخ می‌دهد، به این معنی که اگر اغلب میان وعده می‌خورید، اشتهای شما به آن عادت می‌کند و اگر این کار را نکنید، به وعده‌های غذایی منظم، با ارضای اشتها و کالری اضافی کمتری بین وعده‌های غذایی عادت خواهید کرد. این هورمون و حساسیت آن با کاهش انسولین (تعادل قند خون)، کاهش استرس و ورزش افزایش می یابد.
چگونه مطمئن شوید رژیم غذایی شما دارای مقدار زیادی چربی سالم است:
به خصوص روغن‌های امگا ۳ موجود در ماهی‌های چرب (مانند سالمون و ماهی خال مخالی) و در گردو، دانه کدو تنبل و کتان ممکن است به جلوگیری از مقاومت به انسولین، جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات دژنراتیو و حمایت از استفاده از سروتونین در مغز برای شکستن چرخه‌های هوس و کمک به کاهش وزن کمک کند.
بهبود سیری مرتبط با لپتین بعد از غذا
نارگیل همچنین می‌تواند سیر کند و چربی‌های سالم آن (MCTs) با چاقی کم و بیماری‌های قلبی در فرهنگ‌هایی که آن را به عنوان بخشی از رژیم غذایی سنتی خود مصرف می‌کنند، در ارتباط است و توانایی‌هایی برای تنظیم انسولین، پیشگیری از سندرم متابولیک، کاهش عوامل خطر بیماری قلبی و… وزن را مدیریت کنید
#۸ استرس تصمیمات تکانشی ایجاد می کند
استرس ما را در حالت «واکنشی» قرار می دهد، که برای محافظت از ما در برابر خطر درک شده مهم است، اما همچنین ما را به سمت تصمیم گیری تکانشی و نه واکنشی سوق می دهد.
خود تکانشی بین انتخابی که با آن روبرو هستیم و احساسی که در ما ایجاد می کند، ارتباط سریع برقرار می کند. محیط ما را برای اشکال سریع لذت و پاداش بررسی می کند. به عنوان مثال، استرس ناشی از حجم کار و خستگی زیاد می شود و دستگاه فروش خودکار برابر با شکلات برابر با یک ضربه قند برابر است با احساس بیداری و تمرکز بیشتر.
از سوی دیگر، خود منعکس کننده ما بیشتر به برنامه ریزی، استدلال و اهداف بلندمدت مانند تصمیم گیری برای کاهش وزن یا سلامتی می پردازد.
مطالعات نشان داده‌اند که وقتی تحت استرس هستیم یا ساعت‌ها کار ذهنی سختی انجام می‌دهیم، خود بازتابی‌مان ضعیف می‌شود و خود تکانشی‌مان بیشتر تسلط پیدا می‌کند، که باعث می‌شود کمتر چیزی را انتخاب کنیم که می‌دانیم احساس بهتری به ما می‌دهد. طولانی مدت و به احتمال زیاد راه حل سریع خوشحال کننده را انتخاب کنید.
حتی اگر به خوبی بدانیم که ممکن است فردا نسبت به انتخاب خود احساس بهتری نداشته باشیم، خود تکانشی ما باعث می شود کمتر به آن توجه کنیم.
خبر خوب این است که نشان داده شده است که خوردن آگاهانه – با تمرکز کامل بر روی غذا و طعم و مزه، و بدون حواس پرتی از کار یا تلویزیون – منجر به کاهش وزن و کاهش پرخوری با دور کردن ما از هیجانات می شود.
توجه کامل به تجربه حسی در هر لحظه، هنگام غذا خوردن و در غیر این صورت (از جمله زمانی که با آن میل شدید به کیک مواجه می شویم) می تواند به ما فضایی برای نفس کشیدن بدهد، از استرس بالا به یک تعادل آرام پایین بیاییم. خود منعکس کننده ما شنیده می شود.
شماره ۹ استرس باعث می شود ما کمتر بخواهیم حرکت کنیم
نشان داده شده است که ورزش به طور طبیعی سطوح کورتیزول در گردش را کاهش می دهد، از نظر خلق و خوی شما قابل مقایسه است – و در برخی موارد بهتر از داروهای ضد افسردگی، انعطاف پذیری عاطفی را افزایش می دهد و سطح باکتری های پروبیوتیک روده حمایت کننده سیستم ایمنی را افزایش می دهد (به زیر مراجعه کنید).
ورزش سرعت متابولیسم شما را افزایش می دهد و سطح انسولین را کاهش می دهد و احتمال استرس را کاهش می دهد که باعث ایجاد چربی اضافی در اطراف شکم شما می شود.
اکنون مطالعات نشان می‌دهند که قوی‌ترین همبستگی بین فعالیت بدنی و سلامت روانی با فعالیت بدنی کم تا متوسط آشکارتر است. یک مطالعه بر روی ۱۲۰۱۸ نفر نشان داد کسانی که فعالیت بدنی را بخشی از اوقات فراغت خود قرار می دهند کمتر مستعد استرس و احساس نارضایتی هستند.
پیاده روی طبیعی ترین شکل ورزش ماست. ذهن را پاک می کند، خلق و خو را بهبود می بخشد، نشان داده شده است که هوس ها را کاهش می دهد و مانند دویدن برای ما انرژی یا فشاری بر مفاصل و ماهیچه ها وارد نمی کند.
مهم ترین عادت برای کاهش استرس و حفظ فرآیندهای متابولیک برای تنظیم وزن، این است که حداقل هر یک ساعت از جای خود بلند شوید و حرکت کنید تا بی تحرک نباشید و بدنتان به آنچه نیاز دارد یادآوری شود.
چگونه تمرین یوگا از طریق انعطاف پذیری و کاهش استرس به وزن کمک می کند
۱۵۰۰۰ تمرین‌کننده یوگای طولانی‌مدت توسط محققان مورد ارزیابی قرار گرفتند و نشان دادند که در طول ۱۰ سال وزن کمتری نسبت به میانگین داشتند. این مطالعه به نتیجه‌ای نرسید، اما یک نظریه این است که تمرین یوگا توانایی ما را برای مقاومت در برابر ناراحتی ناشی از هوس به عنوان یک «احساس قوی» دیگر افزایش می‌دهد.
ثابت شده است که فقط یک ساعت تمرین یوگا در هفته به کاهش استرس و اضطراب کمک می کند
مطالعات دیگر کاهش سطح چربی بدن، کنترل بهتر اشتها و ثبات وضعیتی، تصویر بدن و عزت نفس و هوس کمتر غذا را نشان داده اند.
به احتمال زیاد این اثرات با افزایش امواج آلفای آرامش بخش مغز و ضد اضطراب GABA و کاهش سطح هورمون استرس کورتیزول مرتبط است. ثابت شده است که فقط یک ساعت تمرین یوگا در هفته به کاهش استرس و اضطراب کمک می کند.
#۱۰ استرس باکتری های پروبیوتیک روده را کاهش می دهد
سلامت روده بر سایر سیستم های بدن، از ایمنی گرفته تا توانایی ما برای مقابله با استرس، تأثیر می گذارد. التهاب، سم زدایی ضعیف و عدم تعادل هورمونی که می تواند ناشی از یک محیط گوارشی ناسالم باشد، به خودی خود استرس زا هستند.
این محیط متکی به وجود حدود ۳ کیلوگرم (۷ پوند) باکتری مفید یا پروبیوتیک است – سنگین تر از تمام سلول های پوست شما.
این باکتری‌های خوب به سرعت با استرس، قند، الکل، آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای استروئیدی کاهش می‌یابند و منجر به مشکلات گوارشی مانند نفخ می‌شوند، جایی که به نظر می‌رسد وزن در نوسان است زیرا مایع در اطراف شکم و حتی سایر قسمت‌های بدن باقی می‌ماند.
نحوه افزایش غذاهای پری بیوتیک برای مقابله با استرس:
سبزی‌ها غذاهایی هستند که باکتری های پروبیوتیک روده شما را تغذیه می کنند و نشان داده اند که به روده شما کمک می کنند تا از طریق کنترل اشتها با استرس و کاهش وزن مقابله کند.
بالاترین سطح پری بیوتیک‌ها در کنگر فرنگی، کاسنی، موز، سیر، پیاز و تره فرنگی یافت می‌شود.