۱۷ علت خارش پا، به علاوه درمان

دلایل مختلفی برای خارش پا وجود دارد. در صورت ابتلا به عفونت باکتریایی یا قارچی، تماس با آلرژن یا محرک یا داشتن پوست خشک ممکن است پاهای شما خارش داشته باشند. برخی از موارد خفیف هستند که می توانید به راحتی در خانه آنها را درمان کنید. برخی دیگر نتیجه یک بیماری زمینه ای مانند دیابت، بیماری کلیوی، گال یا بیماری تیروئید هستند.

گاهی اوقات خارش با برجستگی، خشکی پوست، کهیر و قرمزی ایجاد می شود. این احساس ممکن است باعث شود که بخواهید قسمت پایین و بالای پاها و همچنین پاشنه ها و انگشتان پا را خارش کنید. این احساس خارش نیز می تواند بدون بثورات ایجاد شود. در ادامه بخوانید تا بدانید چه چیزی می تواند باعث خارش پاهای شما شود و در مورد آن چه باید کرد.

۱. پای ورزشکار 

پای ورزشکار یک عفونت قارچی و یکی از علل کلاسیک خارش است. مردم معمولاً با راه رفتن با پای برهنه در مکان هایی مانند رختکن باشگاه، قارچ را می گیرند. ممکن است در نهایت با یک بثورات قرمز مواجه شوید، یا پای ورزشکار می تواند منجر به تاول های خارش دار و ترک خوردگی یا پوسته پوسته شدن پوست شود.

درمان: کرم‌ها و اسپری‌های ضد قارچ بدون نسخه (OTC) معمولاً می‌توانند شیوع بیماری را از بین ببرند و عفونت را از خود دور کنند. اطمینان حاصل کنید که درمان را برای یک تا دو هفته پس از برطرف شدن عفونت ادامه دهید تا مطمئن شوید که عود نمی کند.

۲. اگزما

اگزما (درماتیت آتوپیک) باعث خشکی و خارش پوست و بثورات می شود. این بیماری التهابی پوست می تواند صورت، دست ها و پاهای شما، داخل آرنج و پشت زانو را تحت تاثیر قرار دهد. اگزما مسری نیست، اما ماندگار است. ممکن است متوجه شوید که اگزما در طول زمان بهتر یا بدتر می شود.

درمان: درمان ها شامل داروها، کرم های پوستی، درمان با اشعه ماوراء بنفش (UV) و مراقبت از پوست خوب است. از صابون ها، پارچه ها، لوسیون ها یا سایر محرک هایی که پوست شما را تحریک می کنند خودداری کنید.

۳. پسوریازیس 

پسوریازیس باعث ایجاد لکه های ضخیم از پوست قرمز و فلس های نقره ای می شود. این وضعیت خودایمنی می‌تواند روی کف پای شما و همچنین موارد زیر تأثیر بگذارد:

• آرنج
• صورت
• زانوها
• پایین کمر
• پوست سر

درمان: این ممکن است شامل کرم ها و پمادها، درمان با نور UV و داروها باشد. ممکن است تا حد امکان از مصرف برخی داروها، خشکی پوست، عفونت ها و استرس جلوگیری کنید. این محرک ها می توانند باعث عود پسوریازیس شوند.

۴. نیش حشرات 

بسته به فصل ممکن است از پشه های مزاحم و سایر حشرات خارش پا را تجربه کنید. نیش پشه باعث ایجاد یک واکنش التهابی می شود که هیستامین آزاد می کند، یک ماده شیمیایی که باعث خارش می شود. نیش حشرات همچنین باعث تورم، قرمزی و تحریک می شود.

درمان: یک آنتی هیستامین خوراکی مانند بنادریل (دیفن هیدرامین) یا کرم های ضد خارش OTC می تواند به تسکین نیش حشرات کمک کند. برای کاهش التهاب می توانید از یخ یا کمپرس سرد استفاده کنید.

۵. پوست خشک 

اگر سابقه خارش پوستی دارید، احتمالاً پوست خشکی خواهید داشت. برخی از بیماری‌ها، مانند دیابت و بیماری کلیوی یا کبدی نیز می‌توانند باعث خشکی پا و خارش شوند.

خشکی پوست پا نیز می تواند ژنتیکی باشد. به عنوان مثال، ایکتیوز گروهی از بیماری های پوستی است که باعث خشکی خفیف تا شدید و خارش پوست می شود. اکثر افراد مبتلا به ایکتیوز آن را از والدین خود به ارث می برند. یک جهش ژنی که باعث رشد و ریزش سلول های پوست شما سریعتر یا کندتر از حد متوسط ​​می شود باعث ایکتیوز می شود.

درمان: کرم‌ها، لوسیون‌ها و پمادها به حفظ رطوبت و آبرسانی به پوست کمک می‌کنند تا خشکی پوست را کاهش داده و از آن جلوگیری کند. این درمان‌های موضعی برای ایکتیوز مؤثر است، اما برخی از افراد ممکن است به داروهای خوراکی یا موضعی نیاز داشته باشند.

۶. گال 

کنه های میکروسکوپی که به لایه بالایی پوست شما نفوذ می کنند باعث ایجاد گال می شوند که یک بیماری پوستی است. بزرگسالان مبتلا به گال ممکن است در نواحی محدود یا بیشتر بدن دچار خارش و بثورات شوند.

در مقابل، کودکان خردسال معمولاً گال دارند:

• سر
• صورت
• گردن
• کف دست
• کف پا

برخی از افراد مبتلا به گال دچار بثورات، زخم یا نواحی ضخیم و پوسته پوسته می شوند. خارش معمولاً بسیار شدید است و اغلب در شب بدتر می شود.

درمان: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند لوسیون هایی را برای کمک به خلاص شدن از شر گال و درمان خارش تجویز کند. آنها ممکن است توصیه کنند که افراد نزدیک شما نیز برای جلوگیری از گال تحت درمان قرار گیرند. ملافه ها، لباس ها و حوله های فرد مبتلا را با آب داغ بشویید و در خشک کن داغ خشک کنید.

۷. درماتیت تماسی 

بثورات خارش دار روی پاهای شما می تواند درماتیت تماسی باشد، واکنشی به یک آلرژن یا محرکی که پاهای شما با آن تماس پیدا کرده است. محرک های رایج درماتیت تماسی عبارتند از:

• پارچه یا مواد لباس یا رنگ
• عطرهای حاصل از صابون ها یا مرطوب کننده ها
• کفش لاستیکی یا لاتکس

درمان: یکی از بهترین راه‌ها برای درمان و پیشگیری از درماتیت تماسی، اجتناب از تماس با عوامل محرک است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی همچنین ممکن است داروهای خوراکی یا موضعی، کمپرس خنک، لوسیون کالامین یا حمام بلغور جو دوسر کلوئیدی را توصیه کند.

۸. بیماری کلیوی 

برخی شرایط پزشکی مانند بیماری کلیوی می تواند منجر به خارش دست و پا شود. خارش معمولاً یکی از علائم بیماری کلیوی در مراحل بعدی است. ممکن است همیشه یا بیشتر اوقات پوست شما خارش داشته باشد.

درمان: داروها، مرطوب کننده ها یا درمان با اشعه ماوراء بنفش اغلب می توانند خارش را کاهش دهند. با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد سایر درمان های بیماری کلیوی صحبت کنید. افراد مبتلا به نارسایی کلیه برای حفظ عملکرد کلیه نیاز به دیالیز یا پیوند دارند.

۹. شرایط تیروئید 

کم کاری تیروئید یک تیروئید کم کار است، غده پروانه ای شکل در مرکز گردن شما. خشکی پوست یکی از علائم رایج کم کاری تیروئید است و ممکن است منجر به خارش شود. همچنین ممکن است خارش پوست بدون بثورات یا کهیر خارش دار داشته باشید که به خوبی به درمان پاسخ نمی دهد.

درمان: این بستگی به وضعیت تیروئید شما و همچنین علائم و شدت آنها دارد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است داروها، درمان با ید رادیویی را برای کوچک کردن تیروئید پرکار یا جراحی توصیه کند.

۱۰. خارش گراویداروم 

اگر باردار هستید و نمی توانید خارش پاهای خود را متوقف کنید، ممکن است خارش بارداری داشته باشید. انسداد صفرا از کبد، یا کلستاز، باعث خارش شدید می شود. خارش گراویداروم عمدتاً شکم، دست ها و پاها را درگیر می کند و منجر به خارش کف دست و پا می شود. این وضعیت نسبتاً ناشایع است و در کمتر از ۱ درصد از بارداری ها در سطح جهان رخ می دهد.

درمان: می توانید گزینه های درمانی را با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، از جمله داروهای تجویزی خوراکی، در میان بگذارید. پمادها یا کرم های آنتی هیستامین ممکن است به تسکین خارش کمک کنند.

۱۱. دیابت

افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار خشکی و خارش پوست، از جمله در پاها شوند. قند خون بالا ممکن است منجر به مشکلات گردش خون شود که خطر زخم های باز و عفونت در پاها و پاها را افزایش می دهد.

درمان: می توانید پوست خشک و خارش دار را با مرطوب کننده ها و لوسیون ها درمان کنید. برای تهیه یک برنامه کلی برای درمان دیابت و کنترل قند خون با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

۱۲. سرطان 

اگرچه نادر است، اما خارش پا می تواند نشانه سرطانی مانند ملانوم، یک نوع شدید سرطان پوست باشد. درمان‌های سرطان، مانند شیمی‌درمانی و داروهای مسکن نیز ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث خارش شوند.

درمان: این به نوع و شدت سرطان بستگی دارد. برخی از درمان ها شامل شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است درمان شما را در صورتی که باعث خارش شما شود تنظیم کند.

۱۳. پلی سیتمی ورا

این بیماری نادر مغز استخوان باعث می شود که مغز استخوان شما سلول های خونی اضافی، در درجه اول گلبول های قرمز تولید کند. در نتیجه، خون شما غلیظ می شود و جریان خون را به راحتی از طریق رگ های خونی دشوار می کند. خارش، معمولاً پس از حمام آب گرم، یک علامت رایج است.

پلی سیتمی ورا ممکن است تعداد ماست سل ها را در خون افزایش دهد. ماست سل ها معمولاً در پاسخ به آلرژن ها هیستامین آزاد می کنند که باعث خارش می شود.

درمان: فلبوتومی یک پیمانه خون در هفته را حذف می کند تا تعداد گلبول های قرمز خون را کاهش دهد و به رقیق شدن خون شما کمک کند. درمان با اشعه ماوراء بنفش می تواند به کاهش خارش کمک کند.

۱۴. زرد زخم

استرپتوکوک (استرپتوکوک) و استافیلوکوک باکتری (استاف) معمولاً باعث ایجاد زردی می شود. این باکتری ها در صورت شکستگی می توانند وارد پوست شوند و در نتیجه التهاب و عفونت ایجاد شود. زرد زخم ممکن است روی پاها تأثیر بگذارد، جایی که ممکن است تاول‌های پر از مایع ایجاد شود که خارش، ترشح و پوسته پوسته شدن روی آن‌ها ایجاد می‌کند.

درمان: یک کرم ضد باکتری معمولاً می تواند زرد زخم را از بین ببرد. به یاد داشته باشید که ناحیه آسیب دیده را به آرامی با استفاده از صابون آنتی باکتریال چندین بار در روز بشویید. در صورت داشتن علائم شدید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند.

۱۵. جای زخم

ممکن است بعد از یک زخم یا جراحی روی پاهای خود جای زخم ایجاد شود. برخی از اسکارها به دلیل شرایط پوستی و عفونت ایجاد می شوند. خارش و درد از علائم رایج اسکار هستند و ممکن است پس از بهبود زخم باقی بمانند.

درمان: استفاده از کمپرس خنک یا کرم مرطوب کننده روی ناحیه آسیب دیده ممکن است خارش را کاهش دهد. درمان‌های تهاجمی‌تر، مانند لایه‌برداری شیمیایی، درم ابریژن، تزریق‌ها و درمان‌های لیزری، ممکن است ظاهر اسکار را کاهش دهند.

۱۶. ریتم شبانه روزی

تحقیقات نشان داده است که ریتم شبانه روزی بدن شما ممکن است باعث خارش شبانه یا خارش پوست در شب شود. ریتم شبانه روزی چرخه ۲۴ ساعته خواب و بیداری بدن شما است که باعث تغییرات رفتاری، ذهنی و فیزیکی می شود. به عنوان مثال، دمای بدن شما کاهش می یابد و پوست شما رطوبت خود را از دست می دهد. این تغییرات ممکن است به خارش بالای پای شما در شب کمک کند.

درمان: آنتی هیستامینی مانند بنادریل می تواند خارش پا را در شب تسکین دهد و به خواب شما کمک کند. به خاطر داشته باشید که بنادریل معمولاً خارش ناشی از اگزما را کاهش نمی دهد. می‌توانید با مرطوب نگه داشتن هوا، محدود کردن استرس و استفاده از کرم‌ها، لوسیون‌ها و مرطوب‌کننده‌های بدون معطر از خارش پا در شب پیشگیری کنید.

۱۷. کمبود ویتامین

بسیاری از مواد مغذی از سلامت پوست حمایت می کنند، بنابراین کمبود آن ممکن است منجر به خارش پا شود. کمبودهایی که ممکن است باعث خارش پا شوند عبارتند از آهن و ویتامین های B2 و B3.

درمان: اگر مشکوک هستید که ممکن است کمبود تغذیه ای داشته باشید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص تغذیه تماس بگیرید. در صورت مشاهده کمبود ویتامین، ممکن است تغییر در رژیم غذایی و مصرف مکمل ها توصیه شود.

علائم خارش پا 

خارش پا می تواند باعث خاراندن پوست پا شود. این احساس می‌تواند روی بالا و پایین پاهای شما تأثیر بگذارد و گاهی اوقات دردناک یا ناراحت کننده باشد.

علائم دیگری که ممکن است همراه با خارش باشد عبارتند از:

• تاول
• برجستگی ها و لکه ها
• پوست خشکی که ترک می خورد
• کهیر
• سرخی
• پوستی که چرمی یا پوسته پوسته به نظر می رسد

یک بررسی سریع

دلایل بالقوه زیادی برای خارش پا وجود دارد. برخی از آنها خفیف هستند، مانند نیش حشرات و خشکی پوست که می توانید به راحتی در خانه با داروهای OTC درمان کنید. در مقابل، سایر موارد مانند دیابت، بیماری کلیوی و شرایط تیروئید پیچیده‌تر هستند و به کمک یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی نیاز دارند. اگر سعی می کنید پاهای خود را درمان کنید و علائم از بین نرفتند، ممکن است با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.