تعداد کمی از مواد مغذی به اندازه پروتئین مهم هستند.

پروتئین بلوک سازنده عضلات، پوست، آنزیم ها و هورمون های شماست و نقش مهمی در تمام بافت های بدن ایفا می کند.

بیشتر غذاها پروتئین کمی دارند. در نتیجه، کمبود پروتئین واقعی در کشورهای توسعه یافته نادر است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هنوز در معرض خطر باشند.

کمبود منجر به انواع مشکلات سلامتی می شود، در حالی که مصرف کم پروتئین نیز می تواند یک مشکل باشد زیرا می تواند در طول زمان تغییرات ظریفی را در بدن شما ایجاد کند.

8 признаци и симптоми на протеинов дефицит

این مقاله ۸ علامت کمبود یا مصرف کم پروتئین را فهرست می کند.

کمبود پروتئین چیست؟

کمبود پروتئین زمانی است که مصرف شما نتواند نیازهای بدن شما را تامین کند.

تقریباً یک میلیارد نفر در سراسر جهان از دریافت ناکافی پروتئین رنج می برند ( ۱ ).

این مشکل به ویژه در آفریقای مرکزی و آسیای جنوبی شدید است، جایی که تا ۳۰٪ از کودکان پروتئین بسیار کمی از رژیم غذایی خود دریافت می کنند ( ۲ ).

برخی از افراد در کشورهای توسعه یافته نیز در معرض خطر هستند. این شامل افرادی می شود که از رژیم غذایی نامتعادل پیروی می کنند و همچنین سالمندان بستری و بیماران بستری در بیمارستان ( ۳ ، ۴ ).

در حالی که کمبود پروتئین واقعی در دنیای غرب غیر معمول است، برخی افراد مقادیر بسیار کمی از رژیم غذایی خود را دریافت می کنند.

پروتئین بسیار کم می تواند باعث تغییراتی در ترکیب بدن شود که در یک دوره زمانی طولانی ایجاد می شود، مانند تحلیل رفتن عضلات.

شدیدترین شکل کمبود پروتئین به نام کواشیورکور شناخته می شود. در کشورهای در حال توسعه که گرسنگی و رژیم های غذایی نامتعادل در آنها رایج است، این بیماری در کودکان رایج است.

کمبود پروتئین می تواند تقریباً بر تمام جنبه های عملکرد بدن تأثیر بگذارد. در نتیجه با علائم زیادی همراه است.

برخی از این علائم ممکن است حتی زمانی که کمبود پروتئین جزئی باشد ظاهر شوند. این موارد در زیر به همراه برخی از علائم معمول کواشیورکور ذکر شده است.

خلاصه: کمبود پروتئین زمانی است که افراد پروتئین کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند. کواشیورکور، شدیدترین شکل آن، بیشتر در کودکان کشورهای در حال توسعه دیده می شود.

۱. تورم

ادم که با پوست متورم و پف کرده مشخص می شود، یکی از علائم کلاسیک کواشیورکور است.

دانشمندان بر این باورند که علت آن مقادیر کم آلبومین سرم انسانی است که فراوان ترین پروتئین در قسمت مایع خون یا پلاسمای خون است ( ۵ ).

یکی از وظایف اصلی آلبومین حفظ فشار انکوتیک است، نیرویی که مایع را به جریان خون می‌کشد. به این ترتیب آلبومین از تجمع مقادیر بیش از حد مایع در بافت ها یا سایر قسمت های بدن جلوگیری می کند.

به دلیل کاهش سطح آلبومین سرم انسانی، کمبود شدید پروتئین منجر به کاهش فشار انکوتیک می شود. در نتیجه مایع در بافت ها تجمع می یابد و باعث تورم می شود.

به همین دلیل، کمبود پروتئین می تواند منجر به تجمع مایع در حفره شکمی شود. شکم متورم علامت مشخصه کواشیورکور است.

توجه داشته باشید که ادم از علائم کمبود شدید پروتئین است که در کشورهای توسعه یافته بعید است رخ دهد.

خلاصه: علائم اصلی کواشیورکور ادم و نفخ است.

۲. کبد چرب

یکی دیگر از علائم رایج کواشیورکور کبد چرب یا تجمع چربی در سلول های کبد است ( ۶ ).

در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند به بیماری کبد چرب تبدیل شود و باعث التهاب، زخم در کبد و نارسایی بالقوه کبد شود.

بیماری کبد چرب یک بیماری شایع در افراد چاق و همچنین افرادی است که الکل زیادی مصرف می کنند ( ۷ و ۸ ).

اینکه چرا در موارد کمبود پروتئین رخ می دهد، مشخص نیست، اما مطالعات نشان می دهد که اختلال در سنتز پروتئین های انتقال دهنده چربی به نام لیپوپروتئین ها ممکن است به این وضعیت کمک کند ( ۹ ).

خلاصه: کبد چرب یکی از علائم کواشیورکور در کودکان است. در بدترین حالت، می تواند منجر به نارسایی کبد شود.

۳. مشکلات پوست، مو و ناخن

کمبود پروتئین اغلب روی پوست، مو و ناخن‌ها که عمدتاً از پروتئین تشکیل شده‌اند، اثر می‌گذارد.

به عنوان مثال، کواشیورکور در کودکان با پوسته پوسته شدن یا ترک خوردگی پوست، قرمزی و تکه‌های پوست بی رنگ مشخص می‌شود ( ۱۰ ، ۱۱ ).

نازک شدن مو، رنگ مو محو شده، ریزش مو (آلوپسی) و شکنندگی ناخن ها نیز از علائم شایع هستند ( ۱۲ ، ۱۳ ).

با این حال، بعید است که این علائم رخ دهند، مگر اینکه کمبود پروتئین شدید داشته باشید.

خلاصه: کمبود شدید پروتئین می تواند روی پوست شما تأثیر بگذارد و باعث قرمزی، پوسته پوسته شدن پوست و بی رنگ شدن پوست شود. همچنین می تواند باعث شکنندگی ناخن و ریزش مو شود.

۴. از دست دادن توده عضلانی

عضلات شما بزرگترین مخزن پروتئین در بدن شما هستند.

زمانی که پروتئین رژیم غذایی کم است، بدن تمایل دارد پروتئین را از ماهیچه های اسکلتی بگیرد تا بافت ها و عملکردهای مهم بدن را حفظ کند. در نتیجه کمبود پروتئین به مرور زمان منجر به از دست دادن عضلات می شود.

حتی کمبود متوسط ​​پروتئین می تواند باعث تحلیل عضلانی به خصوص در افراد مسن شود.

یک مطالعه در مردان و زنان مسن نشان داد که از دست دادن عضله در میان افرادی که کمترین مقدار پروتئین را مصرف می کردند بیشتر بود ( ۱۴ ).

این توسط مطالعات دیگری پشتیبانی می‌شود که نشان می‌دهد افزایش مصرف پروتئین می‌تواند انحطاط عضلانی را که با پیری ایجاد می‌شود کند کند ( ۱۵ ).

خلاصه: پروتئین برای رشد و نگهداری عضلات ضروری است. از دست دادن توده عضلانی یکی از اولین نشانه های دریافت ناکافی پروتئین است.

۵. خطر بیشتر شکستگی استخوان

عضله تنها بافتی نیست که تحت تأثیر مصرف کم پروتئین قرار می گیرد.

استخوان های شما نیز در معرض خطر هستند. عدم مصرف پروتئین کافی می تواند استخوان های شما را ضعیف کرده و خطر شکستگی را افزایش دهد ( ۱۶ ، ۱۷ ، ۱۸ ).

یک مطالعه در زنان یائسه نشان داد که مصرف بیشتر پروتئین با خطر کمتر شکستگی لگن مرتبط است. بالاترین میزان مصرف با ۶۹ درصد کاهش خطر مرتبط بود و به نظر می‌رسد پروتئین حیوانی بیشترین فواید را دارد ( ۱۹ ).

مطالعه دیگری در زنان یائسه با شکستگی های اخیر لگن نشان داد که مصرف ۲۰ گرم مکمل های پروتئینی در روز به مدت نیم سال باعث کاهش ۲.۳ درصد از دست رفتن استخوان می شود ( ۲۰ ).

خلاصه: پروتئین به حفظ استحکام و تراکم استخوان کمک می کند. دریافت ناکافی پروتئین با کاهش تراکم مواد معدنی استخوان و افزایش خطر شکستگی همراه است.

۶. رشد آهسته در کودکان

پروتئین نه تنها به حفظ توده عضلانی و استخوانی کمک می کند، بلکه برای رشد بدن نیز ضروری است.

بنابراین، کمبود یا نارسایی به ویژه برای کودکانی که بدن در حال رشد آنها نیاز به یک منبع ثابت دارد، مضر است.

در واقع، کوتاه‌قدی شایع‌ترین علامت سوءتغذیه دوران کودکی است. در سال ۲۰۱۳، حدود ۱۶۱ میلیون کودک از رشد کوتاهی برخوردار بودند ( ۲۱ ).

مطالعات مشاهده ای ارتباط قوی بین مصرف کم پروتئین و اختلال در رشد را نشان می دهد ( ۲۲ و ۲۳ ).

توقف رشد نیز یکی از ویژگی های اصلی کواشیورکور در کودکان است ( ۲۴ ).

خلاصه: دریافت ناکافی پروتئین می تواند رشد را در کودکان کند کند یا از آن جلوگیری کند.

۷. افزایش شدت عفونت ها

کمبود پروتئین نیز می تواند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد.

اختلال در عملکرد سیستم ایمنی می تواند خطر یا شدت عفونت را افزایش دهد، که یک علامت رایج کمبود شدید پروتئین است ( ۲۵ ، ۲۶ ).

به عنوان مثال، یک مطالعه بر روی موش ها نشان داد که پیروی از یک رژیم غذایی متشکل از تنها ۲٪ پروتئین، در مقایسه با رژیم غذایی حاوی ۱۸٪ پروتئین، با عفونت شدیدتر آنفلوانزا مرتبط است ( ۲۷ ).

حتی مصرف کم پروتئین می تواند عملکرد سیستم ایمنی را مختل کند. یک مطالعه کوچک در زنان مسن نشان داد که پیروی از یک رژیم غذایی کم پروتئین به مدت ۹ هفته به طور قابل توجهی پاسخ ایمنی آنها را کاهش داد ( ۲۸ ).

خلاصه: خوردن پروتئین کم می تواند توانایی بدن شما را برای مبارزه با عفونت ها، مانند سرماخوردگی، مختل کند.

۸. اشتهای بیشتر و دریافت کالری

اگرچه اشتهای ضعیف یکی از علائم کمبود شدید پروتئین است، به نظر می‌رسد عکس این موضوع در مورد اشکال خفیف‌تر کمبود صادق باشد.

هنگامی که مصرف پروتئین کافی نیست، بدن شما سعی می کند با افزایش اشتها، وضعیت پروتئین شما را بازگرداند و شما را تشویق کند که چیزی برای خوردن پیدا کنید ( ۲۹ ، ۳۰ ).

اما کمبود پروتئین باعث هوس بی هدف غذایی نمی شود، حداقل برای همه. ممکن است به طور انتخابی اشتهای افراد را برای غذاهای تند، که تمایل به پروتئین بالایی دارند، افزایش دهد ( ۳۱ ).

در حالی که این مطمئناً می تواند در مواقع کمبود غذا کمک کند، مشکل این است که جامعه مدرن دسترسی نامحدودی به غذاهای تند و پر کالری ارائه می دهد.

بسیاری از این غذاهای راحت پروتئین کمی دارند. با این حال، میزان پروتئین موجود در این غذاها در مقایسه با تعداد کالری که ارائه می کنند، اغلب به طور قابل توجهی کم است.

در نتیجه، مصرف ضعیف پروتئین می تواند منجر به افزایش وزن و چاقی شود، ایده ای که به عنوان فرضیه اهرم پروتئین شناخته می شود ( ۳۲ ).

همه مطالعات این فرضیه را تایید نمی کنند، اما پروتئین به وضوح بیشتر از کربوهیدرات ها و چربی ها سیر کننده است ( ۳۳ ، ۳۴ ).

این بخشی از دلیل این است که افزایش مصرف پروتئین می تواند کل کالری دریافتی را کاهش دهد و باعث کاهش وزن شود ( ۳۵ ، ۳۶ ).

اگر همیشه احساس گرسنگی می کنید و برای کنترل کالری دریافتی خود مشکل دارید، سعی کنید مقداری پروتئین تمیز به هر وعده غذایی اضافه کنید.

خلاصه: مصرف کم پروتئین می تواند اشتها را افزایش دهد. در حالی که اشتهای بیشتر در مواقع کمبود غذا مفید است، اما در زمان فراوانی غذا می تواند باعث افزایش وزن و چاقی شود.

چه مقدار پروتئین نیاز دارید؟

نیاز همه افراد به پروتئین یکسان نیست. این امر به عوامل زیادی از جمله وزن بدن، توده عضلانی، فعالیت بدنی و سن بستگی دارد.

وزن بدن بدون شک مهمترین عامل تعیین کننده نیاز پروتئین است. در نتیجه، توصیه ها معمولاً به صورت گرم برای هر پوند یا کیلوگرم وزن بدن ارائه می شود.

مقدار توصیه شده روزانه (RDA) 0.4 گرم پروتئین برای هر کیلوگرم وزن بدن (۰.۸ گرم به ازای هر کیلوگرم) است. به گفته دانشمندان، این باید برای اکثر مردم کافی باشد.

این بدان معناست که برای یک بزرگسال ۱۶۵ پوندی (۷۵ کیلوگرمی) روزانه ۶۶ گرم پروتئین دریافت کنید.

برای ورزشکاران، کالج پزشکی ورزشی آمریکا، مصرف پروتئین روزانه بین ۰.۵ تا ۰.۶ گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن (۱.۲-۱.۴ گرم به ازای هر کیلوگرم) را توصیه می کند، که باید برای حفظ عضلات و بازیابی ورزش کافی باشد ( ۳۷ ).

با این حال، دانشمندان در مورد میزان کافی اختلاف نظر دارند. توصیه روزانه انجمن بین المللی تغذیه ورزشی ۰.۹ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (۲ گرم در کیلوگرم) برای ورزشکاران است ( ۳۸ ).

درست مانند ورزشکاران، افراد مسن نیز به نظر می رسد نیاز بیشتری به پروتئین دارند.

در حالی که RDA در حال حاضر برای بزرگسالان و بزرگسالان جوان یکسان است، تحقیقات نشان می دهد که آن را دست کم گرفته شده و باید به ۰.۵ تا ۰.۷ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (۱.۲-۱.۵ گرم در کیلوگرم) برای انسان بالغ افزایش یابد ( ۳۹ ، ۴۰ ).

به عبارت ساده، اگر سن شما بالاست یا از نظر بدنی فعال هستید، نیاز روزانه شما به پروتئین احتمالاً بالاتر از RDA فعلی ۰.۴ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (۰.۸ گرم در کیلوگرم) است.

غنی ترین منابع پروتئین شامل ماهی، گوشت، تخم مرغ، محصولات لبنی و حبوبات است.

خلاصه: RDA برای پروتئین ۰.۴ گرم در هر پوند (۰.۸ گرم در کیلوگرم) است. با این حال، مطالعات نشان می دهد که این تقاضاها ممکن است برای ورزشکاران و افراد مسن بیشتر باشد. اینکه دقیقا چقدر بزرگتر مورد بحث است.

خلاصه

پروتئین در همه جای بدن شما یافت می شود. ماهیچه ها، پوست، مو، استخوان ها و خون شما عمدتاً از پروتئین ساخته شده اند.

به همین دلیل، کمبود پروتئین طیف وسیعی از علائم را دارد.

کمبود شدید پروتئین می تواند باعث تورم، کبد چرب، تخریب پوست، افزایش شدت عفونت و توقف رشد در کودکان شود.

در حالی که کمبود واقعی در کشورهای توسعه یافته نادر است، مصرف کم می تواند باعث تحلیل عضلانی و افزایش خطر شکستگی استخوان شود.

برخی شواهد حتی نشان می دهد که دریافت پروتئین بسیار کم می تواند اشتها را افزایش دهد و باعث افزایش پرخوری و چاقی شود.

برای سلامتی مطلوب، مطمئن شوید که در هر وعده غذایی از غذاهای غنی از پروتئین استفاده کنید.